ทำไมคนเราถึงไม่รู้จักพอ มากรัก หลายใจ ?

เราเป็นคนหนึ่งที่คนเข้าหาเยอะพอสมควร เจอะเจอคนมากมายในทุกๆวัน ทำให้เรามีแฟนเมื่อไหรเราจะต้องมีกิ้ก มีคนคุย มีความสัมพันธ์ลับกับคนอื่น มีแฟนกี่คนๆ เราก็เป็นงี้ เราหักห้ามใจตัวเองไม่อยู่
เรารู้สึกว่าการที่เรามีกิ้ก เราสนุก เรามีความสุขที่เราได้ทำอะไรลับหลังแฟน มันเป็นเรื่องที่ไม่โอเค เรารู้ ... แต่พอมาในช่วงนี้เรากลับรู้สึก เราอยากรักแฟนเราอยากซื่อสัตย์กับแฟน เราพยายามทำทุกอย่างที่เราจะไม่กลับไปทำเรื่องชั่วๆอีก
แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิม ใครเข้ามาที่เราชอบเราคุย เราอ่อย เราเล่นด้วยไปหมด (แต่ไม่ได้มั่วไปมีอะไรกับใครนะคะ) อารมณ์ชั่ววูบสำหรับเรามันเกิดบ่อยเกินไป เรากลับกลายเป็นสุขบนความทุกข์ของคนอื่น เราไม่อยากทำแล้วอะ แต่มันเลิกไม่ได้จริงๆ
เราอยากถามว่าทำไมคนเราถึงต้องไม่รู้จักพอ ทั้งที่คนที่อยู่ข้างเราก็มีแต่คนดีๆทั้งนั้น
เราต้องทำยังไง เราอยากให้คนที่คบเราเค้ามีความสุขซักที แต่เราทำไม่ได้จริงๆ

ปล.ตั้งกระทู้ครั้งแรก สำนวนอาจจะสับสนไปหน่อย เนื้อเรื่องวนๆไปหน่อย สงสัยอะไรถามได้นะคะ
จะด่าจะว่าเราเลวก็เอาเลยคะ เราเลวจริงๆ