สวัสดีค่ะ ปัญหาของเราหลายคนอาจจะไม่เข้าใจ หรืออาจจะว่ามันไร้สาระแต่มันสำคัญต่อชีวิตเรามากเลยค่ะ
เรามีปัญหาคือเราไม่มีความสุข รู้สึกอึดอัดเวลาอยู่กับเพื่อนในห้องค่ะและเพื่อนไม่ใส่ใจในทุกการกระทำของเราค่ะ(ออร่าบางงง)
อย่างเรื่องบางเรื่องเป็นเรื่องที่เราพูดแล้วแต่ไม่มีคนฟังเลยแต่พออีกคนนึงพูดคนสนใจทั้งกลุ่ม เราเป็นคนพูดเสียงดังนะคะ
เพราะฉนั้นการที่คนทั้งกลุ่มจะไม่ได้ยินเป็นไปไม่ได้แน่นอน
เราจึงลองสังเกตุเกี่ยวกับนิสัยของเราเพื่อปรับปรุงตัวเองค่ะแต่ปรับเท่าไหร่ก็ไม่มีใครใส่ใจเราเหมือนเดิม
นิสัยปัจจุบันเราสรุปได้ดังนี้
-เป็นคนที่มักจะมีเพื่อนมาปรึกษาปัญหาชีวิตค่ะ ปรึกษาเสร็จก็จากไปแบบไม่ใยดี
ที่จริงปัญหาชีวิตเราก็เยอะนะแต่ไม่เคยปรึกษาใครเลย เพราะเวลาเราให้คำปรึกษาคนอื่นเราจะพยายามเข้าใจ
ในสิ่งที่เพื่อนพูด พยายามให้ความใส่ใจ ให้เวลากับเพื่อนทุกคน แต่พอเรามีปัญหาจะปรึกษาใครเรารู้สึกไม่มีใคร
อยู่กับเราเลยค่ะ
-เป็นคนพูดอะไรตรงๆแต่ในความตรงมีความเกรงใจเพื่อนเสมอค่ะ
-เป็นคนขี้เกรงใจ เพื่อนจะทำอะไรให้ก็ปฏิเสธตลอดค่ะ
-ไม่ใช่คนคิดมากค่ะแต่เรื่องบางอย่างมันมากจนต้องคิดค่ะ
-นิสัยคล้อยตามเพื่อนแต่ไม่ทุกเรื่องถ้าไม่เห็นด้วยจริงๆจะขัดแบบอ้อมๆค่ะ
-ไม่มั่นใจในตัวเองค่ะเพราะความจำไม่ดีมากๆจึงเกรงว่าที่เราพูดไปมันถูกหรือป่าว กลัวว่าจะให้ข้อมูลผิดๆไป
-แนวคิดไม่เหมือนใคร เราว่ามันไม่ดีเลยเพราะทุกครั้งที่ให้แสดงความคิดเห็นมักจะไม่มีใครเห็นด้วยกับเราเลย เง้อออ
จนตอนนี้เป็นคนไม่กล้าแสดงออกละค่ะ
-เป็นคนชิวๆ สบายๆ ถ้างานไม่ลนก้นก็ไม่ทำแต่ มีระเบียบนะคะ ส่งงานไม่เคยทำชุ่ยและเสร็จทุกงานค่ะ
-นิสัยเหมือนเด็ก แค่นิสัยนะคะ
ปล.ตอนนี้เราอยู่ ม.6 ค่ะ เพื่อนในห้องปัจจุบันอยู่ด้วยกันตั้งแต่ ม4ค่ะ ซึ่งเรารู้สึกอึดอัดตั้งแต่ ม4แล้วนะคะ
แต่พยายามทนมาได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะคะที่จะทนได้ขนาดนี้ หลายยๆคนมักจะบอกว่าเพื่อน มปลาย
จะเป็นเพื่อนที่เรารู้สึกดีด้วยที่สุดค่ะ นี่คือช่วงเวลาที่เพื่อนจะดีที่สุดแล้วหรอคะ ทำไมเรารู้สึกว่ามันแย่มากเลยค่ะ
เราจึงกลัวว่ามหาลัยเพื่อนจะแย่กว่านี้ เราจะต้องอึดอัดกว่านี้ค่ะ เราควรปรับนิสัยอะไรคะเพื่อนถึงจะยอมรับเราคะ
ขอคำปรึกษาเกี่ยวกับนิสัยของเราค่ะ
เรามีปัญหาคือเราไม่มีความสุข รู้สึกอึดอัดเวลาอยู่กับเพื่อนในห้องค่ะและเพื่อนไม่ใส่ใจในทุกการกระทำของเราค่ะ(ออร่าบางงง)
อย่างเรื่องบางเรื่องเป็นเรื่องที่เราพูดแล้วแต่ไม่มีคนฟังเลยแต่พออีกคนนึงพูดคนสนใจทั้งกลุ่ม เราเป็นคนพูดเสียงดังนะคะ
เพราะฉนั้นการที่คนทั้งกลุ่มจะไม่ได้ยินเป็นไปไม่ได้แน่นอน
เราจึงลองสังเกตุเกี่ยวกับนิสัยของเราเพื่อปรับปรุงตัวเองค่ะแต่ปรับเท่าไหร่ก็ไม่มีใครใส่ใจเราเหมือนเดิม
นิสัยปัจจุบันเราสรุปได้ดังนี้
-เป็นคนที่มักจะมีเพื่อนมาปรึกษาปัญหาชีวิตค่ะ ปรึกษาเสร็จก็จากไปแบบไม่ใยดี
ที่จริงปัญหาชีวิตเราก็เยอะนะแต่ไม่เคยปรึกษาใครเลย เพราะเวลาเราให้คำปรึกษาคนอื่นเราจะพยายามเข้าใจ
ในสิ่งที่เพื่อนพูด พยายามให้ความใส่ใจ ให้เวลากับเพื่อนทุกคน แต่พอเรามีปัญหาจะปรึกษาใครเรารู้สึกไม่มีใคร
อยู่กับเราเลยค่ะ
-เป็นคนพูดอะไรตรงๆแต่ในความตรงมีความเกรงใจเพื่อนเสมอค่ะ
-เป็นคนขี้เกรงใจ เพื่อนจะทำอะไรให้ก็ปฏิเสธตลอดค่ะ
-ไม่ใช่คนคิดมากค่ะแต่เรื่องบางอย่างมันมากจนต้องคิดค่ะ
-นิสัยคล้อยตามเพื่อนแต่ไม่ทุกเรื่องถ้าไม่เห็นด้วยจริงๆจะขัดแบบอ้อมๆค่ะ
-ไม่มั่นใจในตัวเองค่ะเพราะความจำไม่ดีมากๆจึงเกรงว่าที่เราพูดไปมันถูกหรือป่าว กลัวว่าจะให้ข้อมูลผิดๆไป
-แนวคิดไม่เหมือนใคร เราว่ามันไม่ดีเลยเพราะทุกครั้งที่ให้แสดงความคิดเห็นมักจะไม่มีใครเห็นด้วยกับเราเลย เง้อออ
จนตอนนี้เป็นคนไม่กล้าแสดงออกละค่ะ
-เป็นคนชิวๆ สบายๆ ถ้างานไม่ลนก้นก็ไม่ทำแต่ มีระเบียบนะคะ ส่งงานไม่เคยทำชุ่ยและเสร็จทุกงานค่ะ
-นิสัยเหมือนเด็ก แค่นิสัยนะคะ
ปล.ตอนนี้เราอยู่ ม.6 ค่ะ เพื่อนในห้องปัจจุบันอยู่ด้วยกันตั้งแต่ ม4ค่ะ ซึ่งเรารู้สึกอึดอัดตั้งแต่ ม4แล้วนะคะ
แต่พยายามทนมาได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะคะที่จะทนได้ขนาดนี้ หลายยๆคนมักจะบอกว่าเพื่อน มปลาย
จะเป็นเพื่อนที่เรารู้สึกดีด้วยที่สุดค่ะ นี่คือช่วงเวลาที่เพื่อนจะดีที่สุดแล้วหรอคะ ทำไมเรารู้สึกว่ามันแย่มากเลยค่ะ
เราจึงกลัวว่ามหาลัยเพื่อนจะแย่กว่านี้ เราจะต้องอึดอัดกว่านี้ค่ะ เราควรปรับนิสัยอะไรคะเพื่อนถึงจะยอมรับเราคะ