ภาคต่อจาก ตะลอนทัวร์ทริป ตอน "ไปไหนไปกัน" Part1 ลำปาง ตาก เรามาต่อกันในตอนจบของทริปนี้กันนะคะ ^
ไปไหนไปกันวันที่3 เราเพิ่งมาคิดแผนกันเอาตอนเช้าว่าจะไปเที่ยวไหนดี
คุณเพื่อนตัดสินใจล่องลงมาเที่ยวพิษณุโลกแทนที่จะขึ้นเหนือต่อไป เพื่อให้ไอ้มดสามารถจับรถกลับกทม. ได้สะดวกหน่อย
ตัดสินใจได้แล้วก็โยนกระเป๋าขึ้นรถกันเลย555 จากตากเรามองหาทางหลวงสาย12 เพื่อจะไปพิดโลกกัน ระหว่างทางเพื่อนถามแวะสุโขทัยมั๊ย? แห่ม!! ถามมางี้ จะเหลือเหรอ ฮี่ๆๆ
อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัยสามารถขับรถเข้าไปชมได้ แต่ต้องเสียค่ารถคันละ100บาท ค่าเข้าชมอีกคนละ20 บาท(คนไทยนะ ต่างชาติแพงกว่านี้)
แต่ต้องขับรถระวังๆหน่อยนะ เพราะจะมีคณะทัศนศึกษาของเด็กๆ น้องๆนักเรียนมากันเยอะ บางทีเด็กก็วิ่งเล่นกันโดยที่ไม่มองรถงี้ ออ ระวังน้องหมาด้วยนะ
จุดหมายปลายทางหลักที่พิษณุโลกของเราคือ อ.เนินมะปราง อำเภอเล็กๆที่ดูจะ slow life ตามconcept ที่คุณเพื่อนต้องการ
สิ่งที่คิดคือเราตั้งใจจะไปเที่ยวและนอนที่ตัวอำเภอ แต่สิ่งที่เป็นคือ "หลงจ้า!!" (ให้มันได้ยังงงี้สิ !! 555)
หลงแรก เราเลี้ยวเร็วไปหน่อย ขึ้นเขาตุเลงๆ กันไปจนถึง "บ้านรักไทย" หมู่บ้านเล็กๆในอำเภอเนินมะปราง ซึ่งห่างที่เที่ยวในตัวอำเภอหลายสิบโล
หลงที่สอง เราแวะหาที่พักแบบwalk in โดยที่ไม่รู้มาก่อนว่าจะเจออะไร แล้วเราก็เจอเธอ "บ้านภูมาตา" ถ้าเราไม่หลงทาง เราคงไม่เจอเธอ (รอดูรูปด้านล่าง อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนนะคะ ^^)
ได้ที่นอนคืนนี้แล้ว เราก็ทำตามความตั้งใจเดิม คือจะต้องไปดูเขาหินปูนและฝูงค้าวคาวออกหากินที่ตัวอำเภอให้ได้ (พี่ไม่ได้มาเล่นๆนะ พี่มุ่งมั่น555)
จากรีวิวของคนอื่น ไอ้มดเข้าใจว่าจะมีจุดชมวิวภูเขาแบบจริงจังงี้ เราก็เลยขับรถกันไป ผ่านทุ่งหญ้า ผ่าดงข้าวโพดบนเส้นทางแสนเปลี่ยวกันไป ก็เจอภูเขาหินปูนสวยๆ รูปร่างแปลกๆเยอะแยะนะ แต่ไหนล่ะ?? จุดชมวิว???
อากู๋พาเราขับรถแบบ slow life บนถนนดินแดง จนมาเจอถนนใหญ่จุดที่เราเคยผ่านมาแล้ว อืม....."หลงสินะ" คือคำพูดที่คิดได้ ณ ตอนนั้น (-__-")
พึ่งกู๋ไม่เวิร์ค เราเลยพึ่งชาวบ้านแถวนั้น(จริงๆก็น่าจะถามแต่แรกอ่ะนะ 555) ชาวบ้านบอกว่าก็ที่ขับผ่านมาน่ะแหละจุดชมวิว คืออยากจอด อยากแวะลงถ่ายรูปตรงไหนก็แวะเลย ในทุ่งหญ้า ป่าข้าวโพดน่ะแหละ อ้าว!! เหรอ?? (>_<)
ทางเข้าหมู่บ้านที่เราจะไปดูเขาหินปูนกัน
ใครมุ่งมั่นจะผ่าป่าหญ้าไปหามุมงามๆก็ได้นะ
"ขอบคุณนะ"
ตัดสินใจกับเพื่อนว่าเราบุกป่ากันพอแล้ว ใกล้เวลาที่ค้างคาวจะออกหากินแล้วด้วย เราไปจุดที่สองรอดูค้างคาวเลยดีกว่า แล้วเราก็ขับรถหา "วัดบ้านมุง" วัดที่แวดล้อมด้วยเขาหินปูน จุดต้นทางที่ค้างคาวจะออกมา เราไปทันเวลาพอดี (ค้างคาวรวมตัวกันเยอะๆ แอบหลอนๆยังไงไม่รู้แฮะ >__< )
สมใจนึกบางลำภูสำหรับวันนี้ละ เราแวะกินข้าวเย็นกันที่ร้านข้าวต้มในตัวอำเภอเนินมะปราง อร่อย ให้เยอะ หาร้านไม่ยาก ถามพนง. 7-11ได้ มีร้านเดียวใกล้ๆกันเลย
บางครั้งการหลงทางก็ทำให้เราได้เจออะไรดีๆ
เช่นการหลงทางที่อ.เนินมะปราง ทำให้เราได้พบที่พักน่ารักๆ "บ้านภูมาตา" ที่พักสไตล์โฮมสเตย์ ราคาหลักร้อย แต่วิวหลักล้าน บ้านพักอาจจะไม่หรูหรา แต่ถูกอัธยาศัยและน่ารัก เจ้าบ้านที่ต้อนรับอย่างเป็นกันเอง ยิ่งดึก อากาศเย็น ดาวเต็มฟ้า
ทางเข้าเป็นถนนเล็กๆ ผ่านสวนยาง ไร่ข้าวโพด มั่นใจได้ว่าเลี้ยวไม่ผิดนะคะ เรามีของดีซ่อนอยู่ค่ะ
จอดรถแล้วจะเจอวิวแบบนี้
เดินทอดน่องมาเรื่อยๆ เฮ้ยๆๆ เริ่ดอ่าาา
โห...คืนละ300ต่อคน รวมอาหารเช้า แต่วิวขนาดนี้...
บ้านพักมีสองหลัง หลังที่เรานอนมีสองห้องนอน
เปิดประตูเข้าบ้านมาจะเจอแบบนี้ ด้านหลังเป็นครัวกะห้องน้ำ มีเครื่องทำน้ำอุ่นพร้อม
ห้องนอนสองห้องติดกัน แต่ห้องไม่เก็บเสียงนะ ถ้าใครเท้าหนัก เดินดัง รึกรนดังมากๆ เพื่อนอาจด่าได้555
ห้องนอนใหญ่ ปูฟูกได้4ที่ ใครนอนติดหน้าต่างลมโกรกกกกมากกกก เย็นสบาย
มีส่วนครัวให้ด้วย แต่ไม่มีเตาแก๊สนะ
นอนกลิ้งตรงโถงห้องนั่งเล่น สบายยย
มีเตาปิ้งย่างด้วยนะ เหมาะแก่การปาร์ตี้เจงๆ แต่ไม่รู้ให้เช่ากี่บาท
กาแฟยามเช้า
อาหารเช้ามีเป็น ABF รึ ก๋วยจั๊บญวน คุณแม่เจ้าของใจดี เราอยากกินคนละอย่างกับเพื่อน ก็อุตส่าห์ตื่นมาทำให้
เคาร์เตอร์ตรงบริเวณที่ทานอาหาร
ตกแต่งได้เรียบง่าย แต่น่ารักดีนะ
ปล.ไม่จัดมันละองค์ประกง ประกอบ ถ่ายมันดิบๆนี่แหละ 555
มีเปียโนด้วย!! เสียดายไม่ได้ให้เจ้าของเล่นให้ฟัง
อาหารง่ายๆ แต่ดูจากรายละเอียดและรสชาติไม่ธรรมดาเลย
ต้นไรไม่รู้ น่ารักดี
กลับล่ะนะ....มีโอกาสเราจะมาหาเธออีก"ภูมาตา"
เราคงได้เจอเธออีกนะ หวังว่าเวลาจะไม่ทำให้ความงามของเธอเปลี่ยนไป......"หลงทาง...รักเธอ...บ้านภูมาตา เนินมะปราง"
[CR] ตะลอนทัวร์ทริป ตอน "ไปไหนไปกัน" Part2_End "หลงทาง...รักเธอ...บ้านภูมาตา เนินมะปราง"
ไปไหนไปกันวันที่3 เราเพิ่งมาคิดแผนกันเอาตอนเช้าว่าจะไปเที่ยวไหนดี
คุณเพื่อนตัดสินใจล่องลงมาเที่ยวพิษณุโลกแทนที่จะขึ้นเหนือต่อไป เพื่อให้ไอ้มดสามารถจับรถกลับกทม. ได้สะดวกหน่อย
ตัดสินใจได้แล้วก็โยนกระเป๋าขึ้นรถกันเลย555 จากตากเรามองหาทางหลวงสาย12 เพื่อจะไปพิดโลกกัน ระหว่างทางเพื่อนถามแวะสุโขทัยมั๊ย? แห่ม!! ถามมางี้ จะเหลือเหรอ ฮี่ๆๆ
อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัยสามารถขับรถเข้าไปชมได้ แต่ต้องเสียค่ารถคันละ100บาท ค่าเข้าชมอีกคนละ20 บาท(คนไทยนะ ต่างชาติแพงกว่านี้)
แต่ต้องขับรถระวังๆหน่อยนะ เพราะจะมีคณะทัศนศึกษาของเด็กๆ น้องๆนักเรียนมากันเยอะ บางทีเด็กก็วิ่งเล่นกันโดยที่ไม่มองรถงี้ ออ ระวังน้องหมาด้วยนะ
จุดหมายปลายทางหลักที่พิษณุโลกของเราคือ อ.เนินมะปราง อำเภอเล็กๆที่ดูจะ slow life ตามconcept ที่คุณเพื่อนต้องการ
สิ่งที่คิดคือเราตั้งใจจะไปเที่ยวและนอนที่ตัวอำเภอ แต่สิ่งที่เป็นคือ "หลงจ้า!!" (ให้มันได้ยังงงี้สิ !! 555)
หลงแรก เราเลี้ยวเร็วไปหน่อย ขึ้นเขาตุเลงๆ กันไปจนถึง "บ้านรักไทย" หมู่บ้านเล็กๆในอำเภอเนินมะปราง ซึ่งห่างที่เที่ยวในตัวอำเภอหลายสิบโล
หลงที่สอง เราแวะหาที่พักแบบwalk in โดยที่ไม่รู้มาก่อนว่าจะเจออะไร แล้วเราก็เจอเธอ "บ้านภูมาตา" ถ้าเราไม่หลงทาง เราคงไม่เจอเธอ (รอดูรูปด้านล่าง อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนนะคะ ^^)
ได้ที่นอนคืนนี้แล้ว เราก็ทำตามความตั้งใจเดิม คือจะต้องไปดูเขาหินปูนและฝูงค้าวคาวออกหากินที่ตัวอำเภอให้ได้ (พี่ไม่ได้มาเล่นๆนะ พี่มุ่งมั่น555)
จากรีวิวของคนอื่น ไอ้มดเข้าใจว่าจะมีจุดชมวิวภูเขาแบบจริงจังงี้ เราก็เลยขับรถกันไป ผ่านทุ่งหญ้า ผ่าดงข้าวโพดบนเส้นทางแสนเปลี่ยวกันไป ก็เจอภูเขาหินปูนสวยๆ รูปร่างแปลกๆเยอะแยะนะ แต่ไหนล่ะ?? จุดชมวิว???
อากู๋พาเราขับรถแบบ slow life บนถนนดินแดง จนมาเจอถนนใหญ่จุดที่เราเคยผ่านมาแล้ว อืม....."หลงสินะ" คือคำพูดที่คิดได้ ณ ตอนนั้น (-__-")
พึ่งกู๋ไม่เวิร์ค เราเลยพึ่งชาวบ้านแถวนั้น(จริงๆก็น่าจะถามแต่แรกอ่ะนะ 555) ชาวบ้านบอกว่าก็ที่ขับผ่านมาน่ะแหละจุดชมวิว คืออยากจอด อยากแวะลงถ่ายรูปตรงไหนก็แวะเลย ในทุ่งหญ้า ป่าข้าวโพดน่ะแหละ อ้าว!! เหรอ?? (>_<)
ทางเข้าหมู่บ้านที่เราจะไปดูเขาหินปูนกัน
ใครมุ่งมั่นจะผ่าป่าหญ้าไปหามุมงามๆก็ได้นะ
"ขอบคุณนะ"
ตัดสินใจกับเพื่อนว่าเราบุกป่ากันพอแล้ว ใกล้เวลาที่ค้างคาวจะออกหากินแล้วด้วย เราไปจุดที่สองรอดูค้างคาวเลยดีกว่า แล้วเราก็ขับรถหา "วัดบ้านมุง" วัดที่แวดล้อมด้วยเขาหินปูน จุดต้นทางที่ค้างคาวจะออกมา เราไปทันเวลาพอดี (ค้างคาวรวมตัวกันเยอะๆ แอบหลอนๆยังไงไม่รู้แฮะ >__< )
สมใจนึกบางลำภูสำหรับวันนี้ละ เราแวะกินข้าวเย็นกันที่ร้านข้าวต้มในตัวอำเภอเนินมะปราง อร่อย ให้เยอะ หาร้านไม่ยาก ถามพนง. 7-11ได้ มีร้านเดียวใกล้ๆกันเลย
บางครั้งการหลงทางก็ทำให้เราได้เจออะไรดีๆ
เช่นการหลงทางที่อ.เนินมะปราง ทำให้เราได้พบที่พักน่ารักๆ "บ้านภูมาตา" ที่พักสไตล์โฮมสเตย์ ราคาหลักร้อย แต่วิวหลักล้าน บ้านพักอาจจะไม่หรูหรา แต่ถูกอัธยาศัยและน่ารัก เจ้าบ้านที่ต้อนรับอย่างเป็นกันเอง ยิ่งดึก อากาศเย็น ดาวเต็มฟ้า
ทางเข้าเป็นถนนเล็กๆ ผ่านสวนยาง ไร่ข้าวโพด มั่นใจได้ว่าเลี้ยวไม่ผิดนะคะ เรามีของดีซ่อนอยู่ค่ะ
จอดรถแล้วจะเจอวิวแบบนี้
เดินทอดน่องมาเรื่อยๆ เฮ้ยๆๆ เริ่ดอ่าาา
โห...คืนละ300ต่อคน รวมอาหารเช้า แต่วิวขนาดนี้...
บ้านพักมีสองหลัง หลังที่เรานอนมีสองห้องนอน
เปิดประตูเข้าบ้านมาจะเจอแบบนี้ ด้านหลังเป็นครัวกะห้องน้ำ มีเครื่องทำน้ำอุ่นพร้อม
ห้องนอนสองห้องติดกัน แต่ห้องไม่เก็บเสียงนะ ถ้าใครเท้าหนัก เดินดัง รึกรนดังมากๆ เพื่อนอาจด่าได้555
ห้องนอนใหญ่ ปูฟูกได้4ที่ ใครนอนติดหน้าต่างลมโกรกกกกมากกกก เย็นสบาย
มีส่วนครัวให้ด้วย แต่ไม่มีเตาแก๊สนะ
นอนกลิ้งตรงโถงห้องนั่งเล่น สบายยย
มีเตาปิ้งย่างด้วยนะ เหมาะแก่การปาร์ตี้เจงๆ แต่ไม่รู้ให้เช่ากี่บาท
กาแฟยามเช้า
อาหารเช้ามีเป็น ABF รึ ก๋วยจั๊บญวน คุณแม่เจ้าของใจดี เราอยากกินคนละอย่างกับเพื่อน ก็อุตส่าห์ตื่นมาทำให้
เคาร์เตอร์ตรงบริเวณที่ทานอาหาร
ตกแต่งได้เรียบง่าย แต่น่ารักดีนะ
ปล.ไม่จัดมันละองค์ประกง ประกอบ ถ่ายมันดิบๆนี่แหละ 555
มีเปียโนด้วย!! เสียดายไม่ได้ให้เจ้าของเล่นให้ฟัง
อาหารง่ายๆ แต่ดูจากรายละเอียดและรสชาติไม่ธรรมดาเลย
ต้นไรไม่รู้ น่ารักดี
กลับล่ะนะ....มีโอกาสเราจะมาหาเธออีก"ภูมาตา"
เราคงได้เจอเธออีกนะ หวังว่าเวลาจะไม่ทำให้ความงามของเธอเปลี่ยนไป......"หลงทาง...รักเธอ...บ้านภูมาตา เนินมะปราง"