ผมกับแฟนเก่า เราเลิกกันไปจะ 5 ปีแล้ว แต่เราก็คุยกันเรื่อยๆ เจอกันบ้าง เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ หายๆจากกันไปบ้าง ตลอดเวลาหลายปีที่เราเลิกกันมาผมไม่เคยหยุดคิดถึงหรือลืมเค้าได้เลย ผมก็คุยกับใครหลายๆคน มีคนเข้ามาในชีวิตมากมาย แต่สุดท้ายคนที่เข้ามาก็หายไปบ้างเข้ากันไม่ได้บ้าง จนผมคิดว่าไม่มีใครเหมือนแฟนเก่าคนนี้ได้จริงๆ ตอนที่คบกันเราอยู่ด้วยกันตลอดจะมีบางวันที่เค้าต้องกลับไปเรียน เราจะจากกันไม่เกิน 3 วัน แต่เวลาเค้าจะกลับบ้านผมจะกอดเค้าแล้วผมจะร้องไห้ทุกครั้ง ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมต้องร้องไห้ ล่าสุดเมื่อวาน เค้ามาเที่ยวเกาะกับแฟนใหม่ ( แฟนใหม่เค้าก็รู้ว่าแฟนคือแฟนเก่าเค้า) ผมก็อยู่แถวนั้นพอดี ผมก็เลยไปรับแล้วมาส่งที่ กทม. ระหว่างนั้นผมแวะเข้าบ้านเพื่อให้เค้ามาของที่เค้าขอไว้นานแล้ว ผมก็ให้เค้าขึ้นไปเอาที่ห้องผม ผมก็ตามขึ้นมาแล้วผมก็กอดเค้า บอกว่าคิดถึงมากๆ แล้วเค้าก็เอามือมากอดผมนิดๆ ส่วนแฟนใหม่เค้าก็นั่งรออยู่ข้างล่าง แต่มีบางครั้งผมมีเซ็นต์ว่าแฟนใหม่เค้าก็เหมือนจะหึงๆ ผมนะ พอถึง กทม. เค้าลงจากรถไปพร้อมแฟนใหม่ มันทำให้ผมอารมณ์นอยด์ๆ แล้วก็ซึมจนเพื่อนผมบอกว่าถ้าเจอแล้วเป็นแบบนี้ ที่หลังก็ไม่ต้องเจออีกนะ เพราะเหมือนผมจากเค้าอีกครั้ง และที่สำคัญผมก็อยากได้ของผมคืน ผมเคยถามเค้าว่าถ้าเค้าโสด เรากลับมาคบกันใหม่ไหม หลายครั้งๆเค้าปฏิเสธผม แต่ครั้งนี้เค้าก็ไม่ได้ปฏิเสธ แต่บอกผมว่าขอดูหลายๆอย่าง หลายๆปัจจัย เค้าจะมีโอกาสมาคบกับผมอีกครั้งไหมแล้วผมผิดไหมที่คุยกับเค้าทั้งที่เค้าก็มีแฟนอยู่แล้ว
ควรพอหรือรอต่อไป กับแฟนเก่าที่เลิกไปหลายปีแต่คุยกันเรื่อยๆ เจอกันบ้าง