ตั้งสถานะกันตามฐานะและธนบัตร
ครั้นไม่มีเบี้ยรัฐ จะโดนทุกอย่างมองเป็นปฏิปักษ์
มองทางขวาทุนบวกวัตถุรวมเป็นทุนนิยม
หันทางซ้ายคนอีกล้านคนที่กำลังจะจม
กับระบบที่ศีลธรรม แลกได้เพียงแค่ความระบม
ยึดความดีทุกการกระทำ แต่สังคมนั้นมองแค่จน.......
อยู่ๆก็รู้สึกเบื่อหน่ายกับงาน วนไปวนมาเดิมๆในทุกวัน
บางทีก็รู้สึกหงุดหงิดสิ่งรอบข้าง ทำไมรู้สึกยิ่งทำงาน ก็ยิ่งแย่ นี่ผมทำอะไรซ้ำๆไปทุกวันเพียงเพื่อจำนวนตัวเลขเองหรอ
เช้าเข้างาน เย็นเลิกงาน กลับห้อง นอน ตื่นมา วนไป ซ้ำไปซ้ำมา
จนบางเวลารู้สึก นี่กูเกิดมาเพื่ออะไรวะ เกิดมาเพื่อทำแบบนี้หรอ
อยากจะไปโน่น อยากจะไปตรงนี้ แต่ก็กลัวไม่มีแดรก นี่ถ้าคนเรากินอากาศแล้วอิ่มเหมือนกินข้าวก็คงดีเนอะ
บางทีก็รู้สึกท้อใจกับตัวเอง กลัวทำงานไปจนตาย ก็ยังไม่มีเงินซื้อโลงให้ตัวเอง บางเวลาก็อยากออกไปหน้าอาคาร แล้วตะโกนดังๆ
ให้คนที่ผ่านไปผ่านมาได้ยินว่า เบื่อโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
...........เห้อ เคยรู้สึกแบบผมกันบ้างหรือเปล่า มนุษย์เงินเดือน...รู้สึกเบื่อแบบไร้เหตุผล อยาก วางทุกอย่างไว้แล้วออกไปบ้าให้เต็มที่เว้ย
ทำงานตัวเป็นเกลียวเงินก็ยังไม่พอใช้ เอาเงินไว้ซื้อโลงก็ไม่รู้จะพอไหม
ครั้นไม่มีเบี้ยรัฐ จะโดนทุกอย่างมองเป็นปฏิปักษ์
มองทางขวาทุนบวกวัตถุรวมเป็นทุนนิยม
หันทางซ้ายคนอีกล้านคนที่กำลังจะจม
กับระบบที่ศีลธรรม แลกได้เพียงแค่ความระบม
ยึดความดีทุกการกระทำ แต่สังคมนั้นมองแค่จน.......
อยู่ๆก็รู้สึกเบื่อหน่ายกับงาน วนไปวนมาเดิมๆในทุกวัน
บางทีก็รู้สึกหงุดหงิดสิ่งรอบข้าง ทำไมรู้สึกยิ่งทำงาน ก็ยิ่งแย่ นี่ผมทำอะไรซ้ำๆไปทุกวันเพียงเพื่อจำนวนตัวเลขเองหรอ
เช้าเข้างาน เย็นเลิกงาน กลับห้อง นอน ตื่นมา วนไป ซ้ำไปซ้ำมา
จนบางเวลารู้สึก นี่กูเกิดมาเพื่ออะไรวะ เกิดมาเพื่อทำแบบนี้หรอ
อยากจะไปโน่น อยากจะไปตรงนี้ แต่ก็กลัวไม่มีแดรก นี่ถ้าคนเรากินอากาศแล้วอิ่มเหมือนกินข้าวก็คงดีเนอะ
บางทีก็รู้สึกท้อใจกับตัวเอง กลัวทำงานไปจนตาย ก็ยังไม่มีเงินซื้อโลงให้ตัวเอง บางเวลาก็อยากออกไปหน้าอาคาร แล้วตะโกนดังๆ
ให้คนที่ผ่านไปผ่านมาได้ยินว่า เบื่อโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
...........เห้อ เคยรู้สึกแบบผมกันบ้างหรือเปล่า มนุษย์เงินเดือน...รู้สึกเบื่อแบบไร้เหตุผล อยาก วางทุกอย่างไว้แล้วออกไปบ้าให้เต็มที่เว้ย