สวัสดีทุกคนนะคะ มีปัญหาอยากปรึกษาค่ะ
แต่ก่อนเรามีปัญหาอะไรเราก็ปรึกษาที่บ้านตลอดนะคะ
แต่ว่าตอนนี้เรามาทำงานไกลบ้านเวลาเราโทรไปเล่าให้ที่บ้านฟัง
เราก็บอกว่าทุกอย่างดี ไม่มีปัญหาไม่อยากให้ที่บ้านเป็นห่วง
ช่วงหลังๆนี้เราโดนที่ทำงานจ้องจับผิดบ่อยมาก ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนนั้นคนนี้
เราก็พอรู้ว่าเราก็ไม่ได้เก่งนัก แต่มันก็คือดีที่สุดที่เราจะทำได้
มีอยู่ครั้งหนึ่งเราโดนว่ามากๆ อยู่ดีๆเราก็ร้องไห้ออกมาต่อหน้าทุกคน
แล้วเราก็ร้องไห้ติดต่อกันทุกคืนตั้งแต่นั้นมา ติดต่อกันเป็นอาทิตย์
คิดวนเวียนแต่กับเรื่องเดิมๆ เหมือนเราคิดว่าเราไม่ผิดทำไมต้องว่าเราด้วย
แล้วเราก็รู้สึกว่าเรากลายเป็นคนเซนซิทีฟมากขึ้น
เจอเรื่องอะไรกระทบกระเทือนนิดหน่อยมันก็รู้สึกน้ำตาจะปริ่มๆตลอดเลย
ไม่ว่าเรื่องนั้นจะไม่เกี่ยวข้องกับเราก็ตาม
แบบดูหนังละคร หรืออ่านเรื่องอะไรเศร้าๆ น้ำตามันก็ไหลตลอดเลยค่ะ
แบบนี้คือยังปกติดีไหมคะ เราว่าเราไม่สดใส ร่าเริงเหมือนแต่ก่อนอ่ะคะ
ควรไปพบจิตแพทย์หรือเปล่าคะ
อาการอย่างนี้เริ่มมีสภาวะซึมเศร้าหรือเปล่าคะ
แต่ก่อนเรามีปัญหาอะไรเราก็ปรึกษาที่บ้านตลอดนะคะ
แต่ว่าตอนนี้เรามาทำงานไกลบ้านเวลาเราโทรไปเล่าให้ที่บ้านฟัง
เราก็บอกว่าทุกอย่างดี ไม่มีปัญหาไม่อยากให้ที่บ้านเป็นห่วง
ช่วงหลังๆนี้เราโดนที่ทำงานจ้องจับผิดบ่อยมาก ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนนั้นคนนี้
เราก็พอรู้ว่าเราก็ไม่ได้เก่งนัก แต่มันก็คือดีที่สุดที่เราจะทำได้
มีอยู่ครั้งหนึ่งเราโดนว่ามากๆ อยู่ดีๆเราก็ร้องไห้ออกมาต่อหน้าทุกคน
แล้วเราก็ร้องไห้ติดต่อกันทุกคืนตั้งแต่นั้นมา ติดต่อกันเป็นอาทิตย์
คิดวนเวียนแต่กับเรื่องเดิมๆ เหมือนเราคิดว่าเราไม่ผิดทำไมต้องว่าเราด้วย
แล้วเราก็รู้สึกว่าเรากลายเป็นคนเซนซิทีฟมากขึ้น
เจอเรื่องอะไรกระทบกระเทือนนิดหน่อยมันก็รู้สึกน้ำตาจะปริ่มๆตลอดเลย
ไม่ว่าเรื่องนั้นจะไม่เกี่ยวข้องกับเราก็ตาม
แบบดูหนังละคร หรืออ่านเรื่องอะไรเศร้าๆ น้ำตามันก็ไหลตลอดเลยค่ะ
แบบนี้คือยังปกติดีไหมคะ เราว่าเราไม่สดใส ร่าเริงเหมือนแต่ก่อนอ่ะคะ
ควรไปพบจิตแพทย์หรือเปล่าคะ