สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่เราเขียนนะคะ เรายืมล็อคอินของเพื่อนมาค่ะ จะมาเล่าเรื่องราวความรักของเราน่ะ อาจจะดูไร้สาระ แต่สำหรับเรามันคือความรู้สึกของเราเลย ตอนนี้เราคุยอยู่กับผู้ชายคนนึง เราและเค้าเรียนอยู่ปี1ค่ะ มหาวิทยาลัยแห่งนึงในภาคใต้ เรียนคณะเดียวกันแต่คนล่ะสาขาวิชา เราเจอเค้าครั้งแรกตอนเราซ้อนท้ายมอเตอร์ไซเพื่อนค่ะ เค้าก็ขับสวนกับเราพอดี ใช่ค่ะ เจอเค้าครั้งแรกคือบนมอเตอร์ไซ ตอนนั้นเป็นทางโค้งใกล้หอ รถกำลังชะลอพอดี เค้ายิ้มให้เราค่ะ เหมือนโลกหยุดหมุนเลยค่ะ เราแพ้ผู้ชายที่รอยยิ้มมากค่ะ คือตอนนั้นนนนน เชี่ยยยย คิดในใจ ใครว่ะะะ อยู่ๆใจเต้นตึกตักๆ ก็แบบภาวนาในใจขอให้ได้เจอเค้าอีกค่ะ แล้วก็สมตามใจหวังเราก็เจอเค้าโดยบังเอิญอีกสองสามครั้งและเค้าก็ยังยิ้มให้เราค่ะ รูปร่างเค้าก็ดีค่ะ สูงไม่ไม่ต่ำกว่า175 และไม่เกิน 180 หน้าตาก็น่ารัก สำหรับเราเค้ายิ้มแล้วน่ารรักมากอ่ะ ตอนนั้นโอ้ยยเชี่ยยกูชอบบไอ้นี้เข้าเต็มเปาแล้วว และมีวิชานึงในเทอม1ที่สาขาเราและเค้าต้องเรียนร่วมกัน พอเลิกคลาสเราเห็นเพื่อนเราและเค้าเดินคุยกัน หลังจากนั้นเราถามเพื่อนเราเลย เค้าคือใคร ชื่ออะไร บ้านอยู่ไหน บลาๆๆ จนเราได้เฟสบุ๊ค เค้ามาค่ะ เราแอดเค้าไป สักพักสองสามชั่วโมง เค้าก็รับแอด แล้วเราเข้าไปส่องเฟสเค้าที่ฟินไปกว่าคือเราทั้งสองคนชอบทีมฟุตบอลเดียวกันค่ะ อิอิ แล้วเราไลค์รูปสองสามรูป เค้ามาโพสหน้าวอลเรา แต๊งไลค์คับ อิเชี่ยยยย กริ้ดลั่นห้อง พี่เมทที่อ่านแลปอยู่ตกใจเลยค่ะ 55555 จากนั้นวันต่อมาเราก็ทักเค้าไปค่ะ แล้วจากวันนั้นเราก็คุยกันค่ะ แต่ก็ไม่ได้หวือหวา หวานแหววน่ะค่ะ ส่วนใหญ่เราจะเล่นมุข แล้วหยอดเค้าเป็นส่วนใหญ่ เค้าก็คุยดีกับเรามากๆเลยน่ะ ไม่ได้เย็นชา ตอบ อืมอ่า เหมือนที่ใครเจอ เค้าก็เรียกเราว่าแกค่ะ แปลกดีค่ะ ไม่เคยมีใครแทนตัวเราว่าแก 55555 รวมๆแล้วคุยมาเรื่อยๆก็เกือบสี่เดือนแล้วค่ะ ได้รู้อะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับตัวเค้าค่ะ อาจจะไม่มากแต่ไม่น้อยจนเกินไปเราสามารถจำรายละเอียดกับเค้าได้น่ะ แปลกดีปกติเราเป็นคนความจำค่อนข้างสั้น5555 รหัสนศศ.เค้าเรายังจำได้ขึ้นใจและอีกหลายๆอย่าง ตอนนี้ก็เทอม2ล่ะ ไม่ได้เรียนคลาสเดียวกัน เจอเค้าก็ส่วนใหญ่ที่โรงอาหารค่ะ และที่อาคารเรียนเป็นบางครั้ง เจอทุกครั้งเค้าก็ยังยิ้มทุกครั้ง และตอนนี้เค้าก็น่าจะรู้แล้วค่ะว่าเราชอบ แล้วเราก็เคยบอกไปแล้วด้วย ผลหรอค่ะเราแห้วค่ะ เค้าไม่ได้คิดอะไรกับเราอ่ะดิ อาจเป็นเพราะว่าเราไม่ใช่สเป็คเค้ามั้งค่ะ แต่เค้าบอกว่าเค้ายังคุยกับเราได้น่ะ ฮือออ ให้เราคุยกันในฐานะอะไรล่ะ ในเมื่อไม่คิดอะไรแล้วนี่ จะตัดใจก็ยากค่ะ ใจนึงก็อยากไปค่ะ อีกใจนึงก็อยากชนะใจเค้าให้ได้ เราต้องทำยังไงดีค่ะ ถ้าสมมุติคนที่เราชอบมาอ่านกระทู้นี้เราอยากบอกว่า เราชอบเธอมากๆน่ะ เราคิดถึงเธอทุกวัน ทุกครั้งที่เราไปไหนคนเดียว ไปเจอที่ๆสวย เราอยากให้เธอมายืนอยู่ข้างๆเรา เราอยากให้รูปเธอมาอยู่ในกล้องเรา แต่เราก็ได้แค่ฝัน เราอยากเป็นคนๆนั้นใจเธออ่ะ เราต้องทำยังไง เราไม่อยากตัดใจจากเธอเลย รู้แล้วว่าเธอไม่ได้ชอบเรา แต่เราขอโอกาสจากเธอสักครั้งจะได้มั้ย เราจะไม่ทำให้เธอเสียใจเลยเราสัญญา .... ขอพื้นที่มาระบายนิดนึงนะคะ ถ้าเป็นเพื่อนๆ เจอความรู้สึกแบบนี้กับตัวเอง จะทำยังไงคะ?
เคยชอบใครมากๆแต่เค้าไม่ได้คิดอะไรกับเราเลยมั้ยคะ มันเฟลจุกแล้วก็เจ็บดีเนอะ