มันมีที่มาที่อยากจะรู้อยู่นะครับ เพราะมีลูก และภรรยาลางานเลี้ยง 3 เดือน ตอนนี้กลับมาทำงาน แม่ผมอาสาจะเลี้ยง
แต่จริตหรือวิธีการเลี้ยงไม่ใช่แบบที่เราพยามเลี้ยงกัน คือแม่ผมพยามจะเลี้ยงด้วยวิธีความเชื่อที่เค้าเลี้ยงผมมา เพราะยังเลี้ยงลูกมาโตได้
คือลูกผมกินนมสต๊อก ปั๊บวันนี้กินพรุ่งนี้ไม่เก็บเยอะและน้ำนมก็ไม่ได้เยอะ พอเก็บเอามากินก็จะมีกลิ่นหน่อย ลูกไม่ค่อยกินแต่หิวก็ต้องกินนั้นแระ
บางทีไม่ยอมกินแม่ก็ให้กินน้ำ ปัจจุบันเป็นที่รู้ๆว่าจริงนมแม่มีน้ำอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องให้เพิ่มคือไม่มีสารอาหารอะไร และอาจจะทำให้อิ่มน้ำกินนมได้น้อย
โดยหากเด็กให้นมผงก็จะต้องมีกินนิดนึ่งเพราะล้างปากล้างลิ้น เพราะลิ้นจะขาวเป็นฝ้า ปัญหาก็ประมาณนี้และพยามจะอธิบายให้แม่ฟังยังไง
เพราะแม่ก็พยามบอกสื่อว่าอยากให้กินนมผง เชื่อว่าดีไม่ต่างกัน ซึ่งกินนมแม่นี่ค่าใช่จ่ายลดลงออกจะดี
เลยนึกย้อย เมื่อก่อนโบราณนสมผงไม่มี การเลี้ยงลูกก็คงกินแต่เต้า มีการเอาน้ำให้กินไหม??
จนเมื่อมีนมผงจึงได้ให้เด็กกิน แล้วมีปัญหาลิ้นขาวจึงได้เริ่มให้มีการกินน้ำล้างปากใช่ไหม??

เลยอยากรู้ประวัติศาสาตร์ว่าเทคโนโลยีนมผงเด็กมันมีมาเมื่อไร เข้ามาในไทยเมื่อไร ผมเองก็โตจากนมผงคนหนึ่งเหมือนกัน
และเคยได้ยินว่าสมัยก่อนนมแม่ไม่มีมีน้อยก็ให้กินน้ำซาวข้าวเลย หรือเดือนเดียวก็ให้กินกล้วย ถึงจริงๆ แต่ก็โตมาได้
แต่ก็ยอมรับว่าโภชนาการที่ดีทำให้การเจริญเติบโตนั้นพัฒนาการดีสูงโตก้าวข้ามพ่อกับแม่ได้ ซึ่งเห็นได้จาก คนญี่ปุ่น คนเกาหลี

มุมมองผมอีกอย่างคือ นมผงนี่มันประดิษฐ์ ยังไงก็สู้นมแม่ไม่ได้ คุณแม่ๆท่านอ่ืนๆถ้ามีน้ำนม ถ้าสะดวก ผมว่าทุกคนอยากให้กินเต้ามากกว่า
และพอมีนมผงการผลิตมีราคา ผลิตมาก็ต้องขายให้ได้ ก็มีการโฆษณาชวนเชื่อต่างให้คนซื้อ จูงในนั้นนี่
ทั้งๆที่ทุกอย่างนั้นมีในนมแม่และหลายอย่างก็มีแค่ในนมแม่นมผงไม่มี

ผลเลยอยากรู้ความเป็นมาและการแพร่หลายนมผงในไทย มันมาเปลี่ยนความเชื่อการเลี้ยงดูลูกต้องเลี้ยงด้วยนมผงแต่เมื่อไร
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาตอบด้วยครับ