เรากับแฟนคบกันมาได้สักพักแล้วค่ะ พ่อแม่เรารับรู้ทุกอย่าง เราก็พาเค้าเข้าๆออกๆบ้านตามประสาแฟนกันทั่วๆไป
เรื่องของเรื่องคือ แม่เราคุยกับแฟนเรา อยากให้เราแต่งงานกัน
เวลาเข้านอกออกในบ้านผู้ใหญ่จะได้ไม่มองเสียๆหายๆ
แต่........... เรามีปัญหาค่ะ มีจริงๆ เป็นปัญหาที่อยู่กลางออกมาก
มันทำให้เราลังเล และถอดใจมากจริงๆค่ะ
แฟนเรา เค้าเคยมีครอบครัวมาก่อน เราไม่ทราบปัญหาภายในบ้านเค้าระหว่างเค้ากับพ่อแม่เค้าจริงๆค่ะ เพราะเราคิดว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของเค้า แต่....ตั้งแต่คบกันมา เรายังไม่เคยเจอพ่อแม่เค้าเลยค่ะ เราไม่เคยคุย ไม่ได้ได้ยินเสียงเลย
ไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าพ่อแม่เค้ารู้จักเรารึยัง (ขมขื่นเนอะTT)
แล้วก็เพื่อนๆ จนบัดนี้ เพิ่งรู้จักแค่ลูกน้องไกล้ตัว และญาติเพียงคนเดียวจริงๆค่ะ
แล้ว..เราก็รู้สึกว่า เรายังเข้าถึงชีวิตเค้าไม่ได้มากพอ เราแทบไม่ได้มีบทบาทในขีวิตเค้าเท่าไหร่หรอกค่ะ เต็มที่ก็ง้าๆบอๆเออออกันอยู่ 2 คน ชาวบ้านเค้าไม่รับรู้ด้วยซ้ำ
และเราคิดว่าคงมีอีกหลายเรื่องในชีวิตเค้า ที่เรายังไม่รู้ และยังไม่รู้จักดีพอ
เค้าไม่เคยพูดถึงอนาคตข้างหน้าของชีวิตคู่ เค้าไม่เคยพูดถึงวันแต่งงาน เค้าแทบไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้จริงๆนะคะ เค้าดูเฉยๆ คงเพราะเค้าผ่านมันมาแล้ว อะไรที่ไม่ใช่ครั้งแรก คงไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นแล้วใช่ไหมคะ(ผิดเองที่มาช้า และไม่ควรมาด้วยซ้ำTT)
....บางที เราก็นึกโทษตัวเอง ที่พาเค้ามารู้จักกับพ่อแม่เร็วไป
ตัดสินใจเร็วเกินไป
มาถึงตอนนี้ เรายังถามตัวเองซ้ำๆ ว่าเราจะไปหาความมั่นใจมาจากไหนได้ เราไว้ใจเค้านะคะ แต่เราไม่มั่นใจแล้ว ว่าผุ้ลายคนนี้จะเป็นชีวิตคู่ของเราจริงๆ ในเมื่อเราหาคำตอบจากตัวเค้าไม่ได้ เราจะหาคำตอบได้ยังไงว่าอยู่กันต่อไป มันจะเกิอะไรขึ้นบ้าง
เราผิดหวังกับความรักมาซ้ำๆ จนไม่อยากให้มันพลาดอีกแล้ว
ถ้ามีอะไรผิดพลาดครั้งนี้ เราคงทำให้พ่อกับแม่เจ็บไปด้วยแน่ๆ
เราอยากพูด แต่ไม่รู้ทุกคนจะเข้าใจเราแค่ไหน เราอึกอัดจริงๆค่ะ
เราไม่อยากแต่งงานแล้วค่ะ เราจะบอกแม่เรากับแฟนเรายังไงดี?
เรื่องของเรื่องคือ แม่เราคุยกับแฟนเรา อยากให้เราแต่งงานกัน
เวลาเข้านอกออกในบ้านผู้ใหญ่จะได้ไม่มองเสียๆหายๆ
แต่........... เรามีปัญหาค่ะ มีจริงๆ เป็นปัญหาที่อยู่กลางออกมาก
มันทำให้เราลังเล และถอดใจมากจริงๆค่ะ
แฟนเรา เค้าเคยมีครอบครัวมาก่อน เราไม่ทราบปัญหาภายในบ้านเค้าระหว่างเค้ากับพ่อแม่เค้าจริงๆค่ะ เพราะเราคิดว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของเค้า แต่....ตั้งแต่คบกันมา เรายังไม่เคยเจอพ่อแม่เค้าเลยค่ะ เราไม่เคยคุย ไม่ได้ได้ยินเสียงเลย
ไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าพ่อแม่เค้ารู้จักเรารึยัง (ขมขื่นเนอะTT)
แล้วก็เพื่อนๆ จนบัดนี้ เพิ่งรู้จักแค่ลูกน้องไกล้ตัว และญาติเพียงคนเดียวจริงๆค่ะ
แล้ว..เราก็รู้สึกว่า เรายังเข้าถึงชีวิตเค้าไม่ได้มากพอ เราแทบไม่ได้มีบทบาทในขีวิตเค้าเท่าไหร่หรอกค่ะ เต็มที่ก็ง้าๆบอๆเออออกันอยู่ 2 คน ชาวบ้านเค้าไม่รับรู้ด้วยซ้ำ
และเราคิดว่าคงมีอีกหลายเรื่องในชีวิตเค้า ที่เรายังไม่รู้ และยังไม่รู้จักดีพอ
เค้าไม่เคยพูดถึงอนาคตข้างหน้าของชีวิตคู่ เค้าไม่เคยพูดถึงวันแต่งงาน เค้าแทบไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้จริงๆนะคะ เค้าดูเฉยๆ คงเพราะเค้าผ่านมันมาแล้ว อะไรที่ไม่ใช่ครั้งแรก คงไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นแล้วใช่ไหมคะ(ผิดเองที่มาช้า และไม่ควรมาด้วยซ้ำTT)
....บางที เราก็นึกโทษตัวเอง ที่พาเค้ามารู้จักกับพ่อแม่เร็วไป
ตัดสินใจเร็วเกินไป
มาถึงตอนนี้ เรายังถามตัวเองซ้ำๆ ว่าเราจะไปหาความมั่นใจมาจากไหนได้ เราไว้ใจเค้านะคะ แต่เราไม่มั่นใจแล้ว ว่าผุ้ลายคนนี้จะเป็นชีวิตคู่ของเราจริงๆ ในเมื่อเราหาคำตอบจากตัวเค้าไม่ได้ เราจะหาคำตอบได้ยังไงว่าอยู่กันต่อไป มันจะเกิอะไรขึ้นบ้าง
เราผิดหวังกับความรักมาซ้ำๆ จนไม่อยากให้มันพลาดอีกแล้ว
ถ้ามีอะไรผิดพลาดครั้งนี้ เราคงทำให้พ่อกับแม่เจ็บไปด้วยแน่ๆ
เราอยากพูด แต่ไม่รู้ทุกคนจะเข้าใจเราแค่ไหน เราอึกอัดจริงๆค่ะ