ผู้หญิงที่ถูกสามีตบตีมีเหตุผลอะไรที่ต้องทนอยู่บ้างคะ?

หนึ่งเหตุผลอาจเพราะเงินด้วยมั้งคะ
ถ้ามีเงินพอเลี้ยงลูกเลี้ยงตัวเองได้ จะยอมทนทำไม
คำว่ารัก นานไปก็จืดจาง ยิ่งถ้าโดนทุบตีทำร้าย รักยิ่งโดนฝังกลบด้วยหลายๆอย่าง

แต่กรณีของแม่เราที่โดนพ่อตบครั้งแรก แม่ไปไหนไม่เป็นค่ะ ไปแล้วจะอยู่ที่ไหน ไปไหน ยังไงล่ะ ไม่มีเงิน  แต่พอโดนตบครั้งที่สองครั้งนี้แม่ไปเลยค่ะ เพราะแม่เคยบอกว่า มีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อไป หาทางออกไว้เลยไม่ต้องรอให้มีครั้งที่สอง และนับจากวันนั้นครอบครัวเราก็แตกกระจายคนละทิศทาง ทุกวันนี้ยังไม่รู้ว่าน้องคนเล็กไปอยู่ที่ไหนกับพ่อ และก้าวแรกของแม่มันช่างเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ค่ะ แม่ยังคงก้าวต่ออย่างมีความสุข เสมือนได้เดินทางครั้งแรกก็อยากจะเดินทางอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง วันนี้แม่มีสามีที่ดี รักแม่ ดูแลแม่ดีมาก เป็นพ่อเลี้ยงที่เรารู้สึกว่าเขาปลอดภัย จริงใจทางสายตามากพอเวลามองเรา บอกให้รู้ว่า เขารักแม่ เขาก็รักลูกด้วย

ดีแล้วที่แม่ก้าวเดินไปในวันนั้น แม้เราจะกลายเป็นเด็กกำพร้าอยู่หลายปีก็ตาม แต่มันทำให้เราเข้มแข็งค่ะ^^

แม่บอกว่า คำว่ารัก มันจะดีถ้าไม่ปล่อยให้รักนั้นมาทำร้ายตัวเอง เราจึงไม่รังเลที่เก็บกระเป๋าออกจากบ้านแฟนในทันทีที่รู้สึกว่า ฉันไม่จำเป็นต้องทนเป็นครั้งที่สามหรือสี่ ทุกวันนี้แฟนเราพอทำอะไรผิด เขาจะไม่ทำซ้ำอีกค่ะ ยกเว้นว่าเขาจะเลือกคนอื่นที่ไม่ใช่เรา

พิอยากให้ทุกคนที่โดนทำร้าย คิดถึงตัวเองและลูกให้มากๆนะคะ บางที การก้าวออกมา มันดีต่อตัวเองและลูกค่ะ ครอบครัวที่มีพร้อมพ่อแม่ลูกมันไม่ใช่ทุกครอบครัวที่สมบูรณ์เสมอไปหรอกนะคะ ถ้ามีแล้วมันไม่ดี สู่ไม่มีดีกว่าไหม และสำหรับพ่อที่เคยทำร้ายแม่ หยุดเถอะนะคะ ก่อนที่คุณจะเสียใจ คนที่คุณทำร้ายวันนี้เขาอาจรักและเทิดทูลคุณ แต่วันหน้าคนที่อยู่ข้างกายคุณ เขาอาจอยู่แบบทนอยู่ หมดแล้วนะสำหรับความรัก...หยุดทำร้ายตัวเองและคนที่รักคุณค่ะ