สวัสดีคะทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเราและก็น่าจะเป็นกระทู้ (มั้ง) เรามีเรื่องความรักของเราจะเล่าให้ทุกคนฟังคะ มันอาจจะดูบ้าบอไปบ้างนะคะ
เริ่มกันเลยเนอะ (อ่าๆเราอาจจะเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง ถ้าตรงไหน งง ก็พยายานเข้าใจเราหน่อย) หัวเราะ
ตอนนี้เราคบกับแฟนเรามา 5 ปีแล้วคะ แฟนเราเป็นคนหน้าตาดีพอสมควร เป็นคนพูดเก่งพูดจาดี (ติดตลกนิด) ทุกคนที่เข้ามาคุยกับเค้าก็จะชอบเค้าเกือบทั้งหมดเลยคะ ยิ่งสาวๆถ้าเค้าตั้งใจจะคุยกับสาวคนไหนเค้าได้คุยหมดคะ นี่เลยเป็นสาเหตุที่คนมีคนอื่น แรกๆ ช่วงที่เราคบกับแฟนได้ 1-2 เดือน เค้าก็มีคนอื่นนะคะ 2-3 คน แต่ช่วงนะเราก็ไม่ได้อะไรมากมายคะ เฉยๆ เหตุผลที่เฉยๆ ตอนนั้นเพราะเราพึ่งจะคุยกันส่วนเราจะอยู่กับเพื่อนด้วยแหละไม่ได้เจอเค้าบ่อยเลยยังไม่ได้มีความรู้สึกอะไรมาก แต่เราก็คุยกับเค้านะคะว่าให้ให้เลิกถ้าคิดที่จะคบเราแบบจริงจัง เราพูดกับเค้าแค่นี่เลยคะแล้วเราก็ไม่ติดต่อกันเค้าเลยประมาณ 2 อาทิตย์ จนเค้าโทรกลับมาบอกเราว่าเค้าเลิกกับทุกคนหมดแล้วตอนนี้เค้ามีเราคนเดียว ตอนนั้นเราไม่เชื่อนะคะเลยบอกให้เค้ามาหาเราหน่อยที่ร้านกาแฟร้านหนึ่งที่หลังมอ (ลืมบอกคะ เราคบกันตอนเรียน ปี 2) เค้าก็มาหาเราคะคุยกันเรื่องนี้อยู่แปปหนึ่งเราก็ขอตัวกลับหอเรา แต่เราขอโทรสับเค้ากลับมาด้วย อิอิ เค้าก็ทำหน้า งง
เรา : ทำไมหรอไม่ได้หรา ไม่เป็นไรนะไม่ซีเท่าไร
เค้า : ได้สิแต่เราจะคุยกันได้ไง
เรา : ไม่เห็นเป็นไรไม่คุยกันต้อง 2 อาทิตย์ ยังทำได้ไม่คุยอีกแค่ 2-3 วัน จะเป็นไร
เพราะแบบนี้เค้าก็ให้โทรสับเรามาคะ เราเอามาแค่ 2 วัน ไม่มีไรเกินขึ้นเลยคะโทรสับเงียบมาก (โทรสับไม่ได้ออกจาก เฟส ไลน์ IG ทุกอย่างอยู่ในสายตาเราหมดคะ) พวกข้อความในเฟส ไลน์ เค้าไม่ได้ลบเลยนะเราอ่านหมด เลยพอที่จะมั่นใจคะว่าเค้าเลิกหมดแล้ว เราเลยกลับมาคุยกับเค้าปกติ ช่วงที่คบกันเดือนที่ 3-6 เค้ารักเรามากเลยคะทำให้เราทุกอย่างหวานมากจนเพื่อนๆอิจฉาสุดๆ คิคิ ตอนนั้นโคตรมีความสุขคะ ทำอะไรก็คิดถึงเค้า เป็นห่วงเค้า เค้าดูแลเราทุกอย่าง แต่พอเข้าเดือนที่ 7 เค้าดูแปลกๆไป ใส่ใจเราน้อยลงจนเราเริ่มสงสัย ทุกครั้งที่ไหนด้วยกันหรือกินข้าวด้วยกันเค้าจะวางโทรสับไว้ที่โต๊ะเสมอ เค้าไปห้องน้ำเราเลยหยิบโทรสับเค้ามาดูคะ (จากไม่ได้ดูมานาน) เรากดเข้าเฟสก่อนเลยเข้าไปดูที่ข้อความสิ่งแรกที่เห็นเค้าคุยกับน้องคนหนึ่งที่เรียนคณะเดียวกับเค้าคะ เราเงียบไปเลยคะข้อความที่เค้าคุยกันมันเหมือนที่เค้าคุยกับเรา แต่ที่เด็ดว่าเค้ามีนัดกันต่อจากกินข้าวกับเราเสด (ตอนนั่งกินข้าวเค้าบอกให้เรากลับหอเองคะ เค้ามีธุระต่อ) พอกินข้าวเสดเรากับหอเลยคะ วันนั้นเราไม่โทรหาเค้าไม่ทักไปเลย จนช่วงดึกๆเค้าทักเฟสมาหาเราถามเราว่าเป็นอะไรรึป่าวเงียบไปเลย เราไม่บอกคะอ่านอย่างเดียว อีกวันเค้าก็มีคุยกับเราปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราเงียบไม่พูดเรื่องนั้นเลยคะ จนมันผ่านไปเกือบเดือนจากวันที่เรารู้เรื่องมันเงียบไม่ไหวแล้วคะ เราเลยถามเค้าคะ
เรา : น้องคนนั้นเค้าโง่ดีจังเลยเนอะ
เค้า : คนนั้น ?
เรา : น้องคนที่เค้าคุยกับเทอไง (เค้าเงียบไปคะไม่พูดอะไร) จะเงียบแค่นานมั้ยจะกลับมาทำแบบเดิมอีกแล้วใช่ป่ะ
เค้า : ก็แค่คุยเฉยๆ คิดมาก
เรา : คิดมากอะไร แล้วทำไมต้องไปหากัน ทำไมต้องเปลี่ยนไปขนาดนี้
เค้า : ใครบอกเรื่องนี้หรา
เรา : รู้เอง เก่งพอ
และเค้าก็ยอมรับคะ แต่เค้าไม่ได้รับปากหรือพูดอะไรที่เกี่ยวกับจะเลิกกับน้องคนนั้นหลังจากคนนั้นเราไม่พูดเรื่องนี้อีกเลยจนเราคบกันเข้าเดือนที่ 8 เกือบๆจะ 9 เค้าโทรมาหาเราคะเค้าบอกเราว่าเลิกกับน้องคนนั้นแล้วนะ เราไม่พูดอะไรนอกจากเลิกทำไมอะคบกันมาต้องนานนิเสียด้ายเวลาวะ หลังจากที่เราเลิกกับน้องนั้นเค้าก็ไม่มีใครเลย แต่ก็มีคุยกับหลายๆคนในเฟสบ้างแต่ก็ไม่ถึงกับคบกัน (อันนี้เราไม่เก็บเราคิดคะเราไม่ได้เป็นคนขี้เนอะๆว่ามั้ย ) เราคบกันมาเรื่อยๆเลยคะมีความสุขดีเค้าไม่มีใครเราสบายใจมาก พอคบกันได้ 1 ปี 7 เดือน เรากับเค้าอยู่หอด้วยกันคะเลยทำให้เรามั่นใจเข้าไปอีกว่าเค้าจะไม่มีใครก็ไม่มีจริงๆคะ จากที่เคยหวานอยู่แล้วก็หวานกันมากขึ้นไปอีก ลืมเรื่องที่เค้ามีคนอื่นไปเลยคะ คบกันได้ 3 ปี ตอนนั้นเรียนจบแล้วคะต่างก็ไปทำงานของตัวเองแต่ยังอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมคะไม่ได้ไปไหนไกลแต่เปลี่ยนไปอยู่คอนโดคะ (ช่วงที่เรียนคบกันเราเก็บเงินด้วยกันไว้บ้างส่วนเผื่อใช้จ่ายในอนาคตและก็ได้ใช้) ทำงานแรกๆเค้ากลับบ้านเร็วคะเวลาปกติบ้างครั้งเรากลับไปก็เจอเค้าอยู่บ้านแล้ว ก็โอเคนะคะเห็นเค้ากลับเร็ว ตอนแรกกลัวเค้าจะไปมีคนอื่นด้วยคะ แต่เหมือนที่คิดจะเป็นจริงเค้าคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำงาน ความรู้สึกตอนนั้นก็เจ็บนะคะ แต่ก็เงียบคะแต่ไม่ได้เงียบแล้วมาพูดทีหลังนะคะ เราเงียบไปเลยคะไม่พูดเรื่องนี้ทำเหมือนไม่เคยรู้มาก่อน คือ มันไม่อยากคิดอะไรแล้วคะแค่ทำงานก่อนเหนื่อยมากแล้วเลยปล่อยเค้ามีความสุขแบบนั้นไป ส่วนเราก็ทนเจ็บทนความรู้สึกแย่ๆต่อไปเรื่อย จนถึงวันที่เค้าเลิกไปเองแล้วเค้าก็มาบอกกับเราว่าเค้าทำอะไรลงไปบ้าง เราก็บอกเค้านะคะว่าเรารู้หมดทุกอย่างและรู้นานตั้งนานแล้ว ชีวิตเราเป็นแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาคะ เลิกมีใหม่เลิกมีใหม่ เราก็เงียบเหมือนทุกครั้ง จนเริ่มรู้สึกความตัวเองโง่ยอมทุกอย่างเกินไปแต่ก็ไม่ทำอะไรเลบคะปล่อยแบบนั้นต่อไป จนตอนนี้ ณ เวลานี้ทุกอย่างมันแย่มากมันเลวร้ายไปหมดมันคงแก้อะไรไม่ได้แล้ว
เหตุการณ์ตอนนี้เริ่มจากกันที่เค้าเปลี่ยนที่ทำงานคะ ทำงานที่ใหม่เจอคนใหม่สังคมใหม่ เค้ามีคนอื่นอาจจะคิดเหมือนเราตอนแรกว่าเด๋วเค้าก็เลิกกัน เราคิดแบบนั้นก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไรเหมือนเดิม เรารู้เรื่องได้ 1-2 เดือน เค้ามาเล่าเรื่องผู้หญิงนั้นให้เราฟังคะแต่ไม่ได้พูดนะคะว่าเลิกกัน เค้ามาชมผู้หญิงคนนั้นให้เราฟังเยอะมากและเค้าบอกว่า เค้ารู้ว่าเราเองก็รู้ว่าเค้ามีคนอื่นทำไมเราไม่คิดจะว่าเค้าบ้างไม่รู้สึกอะไรบ้างหรอ เค้าพูดกับเราแบบนี้คะเราก็บอกเค้านะคะว่า เราก็รู้สึกเราก็เจ็บแต่ถ้าพูดไปก็ต้องทะเลาะกันทำงานเหนื่อยพอแล้วไม่อยากจะมาเหนื่อยทะเลาะกันอีกถึงพูดไปก็เหมือนเดิมยังไงเลิกคนนี้ก็ต้องมีอีกเลยไม่พูดดีกว่า เค้าก็เงียบไปคะ จนเราถามเค้าว่าปกติไม่เคยถามว่ารู้อะไรมั้ยทำไมครั้งนี้ถึงมาถาม เค้าตอบกลับมาทันทีเลยคะ "คนนี้จะไม่เลิกนะจะคบกับคนนี้" ตอนนั้นมันเจ็บมากคะพูดอะไรไม่ออกน้ำตามันไหลออกมาเรื่อยๆ ลุกออกจากตรงนั้นเดินเข้าห้องนอนเลยคะ คืนนั้นเค้าก็ไม่เข้ามานอนกับเรานะคะ เรานอนไม่หลับคิดทั้งคืนทำไมเราต้องเจอเรื่องแบบนี้เรื่องเดิมๆซ้ำไปมาหลายรอบ แต่ครั้งนี้มันหนักมากไปแล้วมันหนักจนรับไหวหาทางออกไม่ได้ ตอนเช้าเราก็ทำทุกอย่างให้เค้าปกติก่อนไปทำงาน แต่ที่ผิดปกติมันเป็นเช้าที่เงียบมากเราไม่คุยกันเลย เราอยู่ด้วยแบบที่ไม่คุยกันเลย 3 อาทิตย์คะ จนวันที่เค้าโทรมาหาเราตอนนั้นเราอยู่ที่ทำงานนะคะ เค้าบอกให้เรารีบกลับบ้านวันนี้วันสำคัญ หลังจากวางสายเราก็ดูปฎิทินคะมันตรงกลับวันคบรอบ 4 ปี 8 เดือน (ในวันคบรอบทุกเดือนเค้าจะเราให้เรามีความสุขมากคะเค้าทำให้เรารู้สึกว่ามันเป็นวันพิเศษกว่าวันอื่นๆทุกเดือน) ทำงานเสดเราบ้านถึงบ้าน 1 ทุ่มกว่าๆ คะ เปิดประตูเข้าไปทุกอย่างมืดมากเราก็เรียกเค้านะคะแต่เค้าก็ไม่บอกเราเลยเดินไปเปิดไฟคะ ทุกอย่างมันสวยมากทำให้เรายิ้มได้เลยคะ ลืมเรื่องทุกอย่างตอนนั้นไปเลย วันนั้นเราก็มีความสุขกันนะไม่พูดถึงเรื่องราวต่างๆที่กับในชีวิตคู่ของเราแย่และคืนนั้นก็ทำให้เรากลับมาคุยกันกับมานอนห้องเดียวกัน ผ่านไปได้ประมาณ 6 วัน คะ เค้าก็พูดเรื่องผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา เค้าบอกเราว่าวันนี้จะกลับดึกนะต้องไปกินเค้ากับผู้หญิงคนนั้น เวลานั้นความสุขของเรามันไม่หายไปเลยคะ แต่เราก็ยิ้มให้เค้านะคะตอบแค่ว่า อือ แค่นั้นเลยคะ มารู้ทีหลังตอนช่วงเย็นๆวันนั้นว่ามันเป็นวันคบรอบของเค้ากับผู้หญิง คบรอบ 5 เดือนคะ เราไม่รู้จะทำยังไงเลยออกไปหาเพื่อนสมัครเรียนวันนั้นก็ไม่ได้กลับบ้านคะและก็ไม่ได้บอกเค้า ความรู้สึกตอนนั้นไม่เค้าเจอเค้าไม่อยากเก็บความรู้แบบนี้ไม่คนเดียวแล้ว เมื่อคืนนั้นเค้ากลับมาไม่เจอเราคะเค้าโทรหาเราเยอะมาก พอเช้าเราพร้อมที่จะเจอเค้าแล้วเลยกลับบ้านไปเปิดประตูเข้าบ้านเห็นเค้านั่งอยู่เค้าเดินเข้ามากอดเรา เค้าถามเราไปไหนมา เป็นห่วงมาก ตอนนั้นทำอะไรไม่ได้เลยคะน้ำตาไหลอย่างเดียว เราเลือกที่จะคุยกับเค้าวันนั้นเลยคะ (เป็นวันเสาร์คะไม่ได้ไปทำงาน)
เรา : เลิกทำแบบนี้ได้มั้ยถ้ายังรักกันเป็นห่วงกันอยู่กันแบบ 2 คน เหมือนเดิมนะ
เค้า : ขอโทษนะ
เรา : ไม่ต้องขอโทษหรอก กลับมาเป็นแบบเดิมก็พอ
เค้า : ไม่ได้จริง
เราเงียบไปพักหนึ่งเลยคะมันพูดไม่ออก พร้อมโอเคขึ้นก็ต่อเลยคะ
เรา : เราอยู่กันแบบ 3 คน ไม่ได้หรอกนะ เราทำได้จริง
เค้า : เข้าใจนะว่ารู้สึกยังไง แต่ไม่อยากเลิกจริงๆ
เรา : งั้นเราขอไปละ ไม่อยากอยู่แบบนี้
เค้า : ไม่ได้ !ไม่ให้ไป อยู่กับแบบนี้ได้มั้ย
หลังจากนั้นเค้าก็ทำให้เรายิ้มหัวเราะทั้งๆน้ำตาแบบนั้น เราก็ยังอยู่กับเค้าเหมือนเดิมคะแบบที่เค้าขอไว้จริงๆเราก็ไปได้หรอกคะ เรารักเค้ามาก แต่เราก็ต้องอยู่แบบความรู้สึก 3 คน แต่เราคนเดียวที่ไม่มีความสุข ทุกวันเค้าจะกลับมานอนบ้านตลอด จนมาถึงวันเกิดของผู้หญิงคนนั้นเป็นเช้าวันเสาร์คะ เค้าตื่นมาเช้ามาก เค้าชวนเราออกไปข้างนอกบอกเราว่า
เค้า : ไปชวนเลือกของขวัญหน่อย
เรา : ของขวัญอะไร?
เค้า : วันเกิดของ......อะ ไปช่วยเลือกหน่อยนะ
เรา : อือ ได้ๆๆ รอแปปนะ
เราไปอาบน้ำทั้งๆน้ำตาเลยคะมันเจ็บมากจนมันอยากพอแล้วอยากหยุดแล้ว แต่เราก็ไปเราเลือกของขวัญที่เราอยากได้คะ เค้าก็รู้ว่าเราอยากได้มาตั้งนานแล้วแต่เค้าไม่เคยซื้อให้เรา เราเลือกชิ้นนั้นเค้าก็ซื้อชิ้นนั้นนะคะ กลับถึงบ้านเราบอกเค้าว่าเราปวดหัวจะนอนนะไม่ต้องปลุก เค้าก็บอกแค่ว่า อือ ขอบคุณมากนะที่ช่วยเลือกวันนี้จะไม่กลับบ้านนะ ไม่พูดอะไรคะเดินเข้าห้องไปเลย มันอธิบายความรู้สึกยากมาก ร้องไห้จนหลับไปตื่นมาเค้าก็ไม่รู้แล้วคะและก็ยังที่บอกเค้าไม่กลับบ้านคะ เราบอกตัวเองเลยคะจะไม่เสียใจเรื่องนี้แล้วพอแล้วปล่อยเค้าเราจะอยู่ของเราแบบนี้ก็ทำแบบที่พูดได้บ้างไม่ได้บ้าง วันคบรอบ 5 ปีของเรากับเค้าจากที่มันต้องเป็นวันพิเศษมันกับเป็นวันธรรมดาวันหนึ่ง เราออกไปกินข้าวด้วยกันปกติคะไม่มีอะไรพิเศษ 6 วันหลังจากวันคบรอบเรา ก็เป็นวันคบรอบ 8 เดือนของเค้ากับผู้หญิงคนนั้น เค้าปล่อยให้เราอยู่บ้าน ส่วนเค้าไปทะเลด้วยกันคะพยายานไม่ร้องไห้ไม่สนใจพยายานอยู่กับตัวเองทำงานเยอะๆ เค้ากลับมาเราก็ใช้ชีวิตเดิมๆ รอวันที่มันต้องหยุดจริงๆ เป็นวันคบรอบ 5 ปี 4 เดือน พอดีคะ
เรา : จำได้มั้ยที่เคยคุยกันว่า 6 ปี เมื่อไรจะแต่งงานกันอะ
เค้า : อือ จำได้ เรานึกว่าแกลืมไปแล้ว
เรา : ไม่ลืมหรอกรอวันนั้นมาตลอดแหละ มันยังมีวันนั้นอยู่มั้ย ?
เค้า : อยากมีนะฝันไว้ตั้งนานแล้วแกน่าจะสวยมากแน่ๆเลย วันนั้นแกต้องยิ้มหวานๆและก็ต้องมีความสุขมากเลยเนอะ เราอยากให้แกมีความสุขนะแต่ตอนนี้เราให้แกไม่ได้แล้ว เราลองห่างกันมั้ยกลับไปคิดเรื่องนี้กันอีกที
เรา : อือ (ทั้งน้ำตา) รู้อยู่แล้วต้องเป็นแบบนี้สักวัน แยกกันอยู่นะเราจะกลับไปอยู่บ้าน
เค้า : ไม่ต้องแกอยู่นี่แหละ เรากลับไปอยู่บ้านเราเอง
หลังจากวันนั้นเราก็แยกกันชีวิตกับเหมือนขาดอะไรไปอะไรที่เคยทำด้วยนะหัวเราะด้วยกันมีความสุขด้วยกันมันค่อยๆหายไป ทุกวันนี้มีแต่น้ำตาทุกครั้งที่คิดว่าเค้าต้องอยู่กับผู้หญิงคนนั้นมันยิ่งแย่มากเลยคะ เราอยู่ที่คอนโดได้แค่ 2 วัน เราอยู่ที่นั้นไม่ได้จริงๆ มันต้องเจอแต่มุมเดิมๆที่เดิมๆที่เค้าเคยอยู่ด้วยของๆเค้าเสื้อผ้าเค้ามันทนเห็นไม่ได้จริง เราเลยกลับมาอยู่บ้านเราคะกลับมาโดยที่ไม่บอกเค้า ตอนนี้ก็ต่างอยู่บ้านตัวเองเค้าก็มีโทรหาเราบ้าง เราแยกกับเค้าได้ 1 อาทิตย์ แม่เค้าโทรมาหาเราคะเค้าถามเราเกิดอะไรขึ้นเราก็เล่าทุกอย่างให้แม่เค้าทุกอย่างและเข้าใจความรู้สึกเราคะ ตอนนี้เราแยกกัน 3 อาทิตย์แล้วคะ เรื่องนี้มันคงจบแล้วจริงๆเราคงต้องอยู่กับความรู้สึกที่ไม่มีผู้ชายคนนั้นแต่ก็แอบคิดนะว่าอีกไม่นานเราต้องมีความสุขมากขึ้นแน่
ถ้ารู้ว่าตัวเองกำลังเดินทางผิดอย่ามั่วแต่เงียบ นะคะ
ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่เสียเวลาอ่านเรื่องราวของเรา
น่าจะเรียกเรื่องนี้ว่ารักมากไป
เริ่มกันเลยเนอะ (อ่าๆเราอาจจะเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง ถ้าตรงไหน งง ก็พยายานเข้าใจเราหน่อย) หัวเราะ
ตอนนี้เราคบกับแฟนเรามา 5 ปีแล้วคะ แฟนเราเป็นคนหน้าตาดีพอสมควร เป็นคนพูดเก่งพูดจาดี (ติดตลกนิด) ทุกคนที่เข้ามาคุยกับเค้าก็จะชอบเค้าเกือบทั้งหมดเลยคะ ยิ่งสาวๆถ้าเค้าตั้งใจจะคุยกับสาวคนไหนเค้าได้คุยหมดคะ นี่เลยเป็นสาเหตุที่คนมีคนอื่น แรกๆ ช่วงที่เราคบกับแฟนได้ 1-2 เดือน เค้าก็มีคนอื่นนะคะ 2-3 คน แต่ช่วงนะเราก็ไม่ได้อะไรมากมายคะ เฉยๆ เหตุผลที่เฉยๆ ตอนนั้นเพราะเราพึ่งจะคุยกันส่วนเราจะอยู่กับเพื่อนด้วยแหละไม่ได้เจอเค้าบ่อยเลยยังไม่ได้มีความรู้สึกอะไรมาก แต่เราก็คุยกับเค้านะคะว่าให้ให้เลิกถ้าคิดที่จะคบเราแบบจริงจัง เราพูดกับเค้าแค่นี่เลยคะแล้วเราก็ไม่ติดต่อกันเค้าเลยประมาณ 2 อาทิตย์ จนเค้าโทรกลับมาบอกเราว่าเค้าเลิกกับทุกคนหมดแล้วตอนนี้เค้ามีเราคนเดียว ตอนนั้นเราไม่เชื่อนะคะเลยบอกให้เค้ามาหาเราหน่อยที่ร้านกาแฟร้านหนึ่งที่หลังมอ (ลืมบอกคะ เราคบกันตอนเรียน ปี 2) เค้าก็มาหาเราคะคุยกันเรื่องนี้อยู่แปปหนึ่งเราก็ขอตัวกลับหอเรา แต่เราขอโทรสับเค้ากลับมาด้วย อิอิ เค้าก็ทำหน้า งง
เรา : ทำไมหรอไม่ได้หรา ไม่เป็นไรนะไม่ซีเท่าไร
เค้า : ได้สิแต่เราจะคุยกันได้ไง
เรา : ไม่เห็นเป็นไรไม่คุยกันต้อง 2 อาทิตย์ ยังทำได้ไม่คุยอีกแค่ 2-3 วัน จะเป็นไร
เพราะแบบนี้เค้าก็ให้โทรสับเรามาคะ เราเอามาแค่ 2 วัน ไม่มีไรเกินขึ้นเลยคะโทรสับเงียบมาก (โทรสับไม่ได้ออกจาก เฟส ไลน์ IG ทุกอย่างอยู่ในสายตาเราหมดคะ) พวกข้อความในเฟส ไลน์ เค้าไม่ได้ลบเลยนะเราอ่านหมด เลยพอที่จะมั่นใจคะว่าเค้าเลิกหมดแล้ว เราเลยกลับมาคุยกับเค้าปกติ ช่วงที่คบกันเดือนที่ 3-6 เค้ารักเรามากเลยคะทำให้เราทุกอย่างหวานมากจนเพื่อนๆอิจฉาสุดๆ คิคิ ตอนนั้นโคตรมีความสุขคะ ทำอะไรก็คิดถึงเค้า เป็นห่วงเค้า เค้าดูแลเราทุกอย่าง แต่พอเข้าเดือนที่ 7 เค้าดูแปลกๆไป ใส่ใจเราน้อยลงจนเราเริ่มสงสัย ทุกครั้งที่ไหนด้วยกันหรือกินข้าวด้วยกันเค้าจะวางโทรสับไว้ที่โต๊ะเสมอ เค้าไปห้องน้ำเราเลยหยิบโทรสับเค้ามาดูคะ (จากไม่ได้ดูมานาน) เรากดเข้าเฟสก่อนเลยเข้าไปดูที่ข้อความสิ่งแรกที่เห็นเค้าคุยกับน้องคนหนึ่งที่เรียนคณะเดียวกับเค้าคะ เราเงียบไปเลยคะข้อความที่เค้าคุยกันมันเหมือนที่เค้าคุยกับเรา แต่ที่เด็ดว่าเค้ามีนัดกันต่อจากกินข้าวกับเราเสด (ตอนนั่งกินข้าวเค้าบอกให้เรากลับหอเองคะ เค้ามีธุระต่อ) พอกินข้าวเสดเรากับหอเลยคะ วันนั้นเราไม่โทรหาเค้าไม่ทักไปเลย จนช่วงดึกๆเค้าทักเฟสมาหาเราถามเราว่าเป็นอะไรรึป่าวเงียบไปเลย เราไม่บอกคะอ่านอย่างเดียว อีกวันเค้าก็มีคุยกับเราปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราเงียบไม่พูดเรื่องนั้นเลยคะ จนมันผ่านไปเกือบเดือนจากวันที่เรารู้เรื่องมันเงียบไม่ไหวแล้วคะ เราเลยถามเค้าคะ
เรา : น้องคนนั้นเค้าโง่ดีจังเลยเนอะ
เค้า : คนนั้น ?
เรา : น้องคนที่เค้าคุยกับเทอไง (เค้าเงียบไปคะไม่พูดอะไร) จะเงียบแค่นานมั้ยจะกลับมาทำแบบเดิมอีกแล้วใช่ป่ะ
เค้า : ก็แค่คุยเฉยๆ คิดมาก
เรา : คิดมากอะไร แล้วทำไมต้องไปหากัน ทำไมต้องเปลี่ยนไปขนาดนี้
เค้า : ใครบอกเรื่องนี้หรา
เรา : รู้เอง เก่งพอ
และเค้าก็ยอมรับคะ แต่เค้าไม่ได้รับปากหรือพูดอะไรที่เกี่ยวกับจะเลิกกับน้องคนนั้นหลังจากคนนั้นเราไม่พูดเรื่องนี้อีกเลยจนเราคบกันเข้าเดือนที่ 8 เกือบๆจะ 9 เค้าโทรมาหาเราคะเค้าบอกเราว่าเลิกกับน้องคนนั้นแล้วนะ เราไม่พูดอะไรนอกจากเลิกทำไมอะคบกันมาต้องนานนิเสียด้ายเวลาวะ หลังจากที่เราเลิกกับน้องนั้นเค้าก็ไม่มีใครเลย แต่ก็มีคุยกับหลายๆคนในเฟสบ้างแต่ก็ไม่ถึงกับคบกัน (อันนี้เราไม่เก็บเราคิดคะเราไม่ได้เป็นคนขี้เนอะๆว่ามั้ย ) เราคบกันมาเรื่อยๆเลยคะมีความสุขดีเค้าไม่มีใครเราสบายใจมาก พอคบกันได้ 1 ปี 7 เดือน เรากับเค้าอยู่หอด้วยกันคะเลยทำให้เรามั่นใจเข้าไปอีกว่าเค้าจะไม่มีใครก็ไม่มีจริงๆคะ จากที่เคยหวานอยู่แล้วก็หวานกันมากขึ้นไปอีก ลืมเรื่องที่เค้ามีคนอื่นไปเลยคะ คบกันได้ 3 ปี ตอนนั้นเรียนจบแล้วคะต่างก็ไปทำงานของตัวเองแต่ยังอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมคะไม่ได้ไปไหนไกลแต่เปลี่ยนไปอยู่คอนโดคะ (ช่วงที่เรียนคบกันเราเก็บเงินด้วยกันไว้บ้างส่วนเผื่อใช้จ่ายในอนาคตและก็ได้ใช้) ทำงานแรกๆเค้ากลับบ้านเร็วคะเวลาปกติบ้างครั้งเรากลับไปก็เจอเค้าอยู่บ้านแล้ว ก็โอเคนะคะเห็นเค้ากลับเร็ว ตอนแรกกลัวเค้าจะไปมีคนอื่นด้วยคะ แต่เหมือนที่คิดจะเป็นจริงเค้าคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำงาน ความรู้สึกตอนนั้นก็เจ็บนะคะ แต่ก็เงียบคะแต่ไม่ได้เงียบแล้วมาพูดทีหลังนะคะ เราเงียบไปเลยคะไม่พูดเรื่องนี้ทำเหมือนไม่เคยรู้มาก่อน คือ มันไม่อยากคิดอะไรแล้วคะแค่ทำงานก่อนเหนื่อยมากแล้วเลยปล่อยเค้ามีความสุขแบบนั้นไป ส่วนเราก็ทนเจ็บทนความรู้สึกแย่ๆต่อไปเรื่อย จนถึงวันที่เค้าเลิกไปเองแล้วเค้าก็มาบอกกับเราว่าเค้าทำอะไรลงไปบ้าง เราก็บอกเค้านะคะว่าเรารู้หมดทุกอย่างและรู้นานตั้งนานแล้ว ชีวิตเราเป็นแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาคะ เลิกมีใหม่เลิกมีใหม่ เราก็เงียบเหมือนทุกครั้ง จนเริ่มรู้สึกความตัวเองโง่ยอมทุกอย่างเกินไปแต่ก็ไม่ทำอะไรเลบคะปล่อยแบบนั้นต่อไป จนตอนนี้ ณ เวลานี้ทุกอย่างมันแย่มากมันเลวร้ายไปหมดมันคงแก้อะไรไม่ได้แล้ว
เหตุการณ์ตอนนี้เริ่มจากกันที่เค้าเปลี่ยนที่ทำงานคะ ทำงานที่ใหม่เจอคนใหม่สังคมใหม่ เค้ามีคนอื่นอาจจะคิดเหมือนเราตอนแรกว่าเด๋วเค้าก็เลิกกัน เราคิดแบบนั้นก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไรเหมือนเดิม เรารู้เรื่องได้ 1-2 เดือน เค้ามาเล่าเรื่องผู้หญิงนั้นให้เราฟังคะแต่ไม่ได้พูดนะคะว่าเลิกกัน เค้ามาชมผู้หญิงคนนั้นให้เราฟังเยอะมากและเค้าบอกว่า เค้ารู้ว่าเราเองก็รู้ว่าเค้ามีคนอื่นทำไมเราไม่คิดจะว่าเค้าบ้างไม่รู้สึกอะไรบ้างหรอ เค้าพูดกับเราแบบนี้คะเราก็บอกเค้านะคะว่า เราก็รู้สึกเราก็เจ็บแต่ถ้าพูดไปก็ต้องทะเลาะกันทำงานเหนื่อยพอแล้วไม่อยากจะมาเหนื่อยทะเลาะกันอีกถึงพูดไปก็เหมือนเดิมยังไงเลิกคนนี้ก็ต้องมีอีกเลยไม่พูดดีกว่า เค้าก็เงียบไปคะ จนเราถามเค้าว่าปกติไม่เคยถามว่ารู้อะไรมั้ยทำไมครั้งนี้ถึงมาถาม เค้าตอบกลับมาทันทีเลยคะ "คนนี้จะไม่เลิกนะจะคบกับคนนี้" ตอนนั้นมันเจ็บมากคะพูดอะไรไม่ออกน้ำตามันไหลออกมาเรื่อยๆ ลุกออกจากตรงนั้นเดินเข้าห้องนอนเลยคะ คืนนั้นเค้าก็ไม่เข้ามานอนกับเรานะคะ เรานอนไม่หลับคิดทั้งคืนทำไมเราต้องเจอเรื่องแบบนี้เรื่องเดิมๆซ้ำไปมาหลายรอบ แต่ครั้งนี้มันหนักมากไปแล้วมันหนักจนรับไหวหาทางออกไม่ได้ ตอนเช้าเราก็ทำทุกอย่างให้เค้าปกติก่อนไปทำงาน แต่ที่ผิดปกติมันเป็นเช้าที่เงียบมากเราไม่คุยกันเลย เราอยู่ด้วยแบบที่ไม่คุยกันเลย 3 อาทิตย์คะ จนวันที่เค้าโทรมาหาเราตอนนั้นเราอยู่ที่ทำงานนะคะ เค้าบอกให้เรารีบกลับบ้านวันนี้วันสำคัญ หลังจากวางสายเราก็ดูปฎิทินคะมันตรงกลับวันคบรอบ 4 ปี 8 เดือน (ในวันคบรอบทุกเดือนเค้าจะเราให้เรามีความสุขมากคะเค้าทำให้เรารู้สึกว่ามันเป็นวันพิเศษกว่าวันอื่นๆทุกเดือน) ทำงานเสดเราบ้านถึงบ้าน 1 ทุ่มกว่าๆ คะ เปิดประตูเข้าไปทุกอย่างมืดมากเราก็เรียกเค้านะคะแต่เค้าก็ไม่บอกเราเลยเดินไปเปิดไฟคะ ทุกอย่างมันสวยมากทำให้เรายิ้มได้เลยคะ ลืมเรื่องทุกอย่างตอนนั้นไปเลย วันนั้นเราก็มีความสุขกันนะไม่พูดถึงเรื่องราวต่างๆที่กับในชีวิตคู่ของเราแย่และคืนนั้นก็ทำให้เรากลับมาคุยกันกับมานอนห้องเดียวกัน ผ่านไปได้ประมาณ 6 วัน คะ เค้าก็พูดเรื่องผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา เค้าบอกเราว่าวันนี้จะกลับดึกนะต้องไปกินเค้ากับผู้หญิงคนนั้น เวลานั้นความสุขของเรามันไม่หายไปเลยคะ แต่เราก็ยิ้มให้เค้านะคะตอบแค่ว่า อือ แค่นั้นเลยคะ มารู้ทีหลังตอนช่วงเย็นๆวันนั้นว่ามันเป็นวันคบรอบของเค้ากับผู้หญิง คบรอบ 5 เดือนคะ เราไม่รู้จะทำยังไงเลยออกไปหาเพื่อนสมัครเรียนวันนั้นก็ไม่ได้กลับบ้านคะและก็ไม่ได้บอกเค้า ความรู้สึกตอนนั้นไม่เค้าเจอเค้าไม่อยากเก็บความรู้แบบนี้ไม่คนเดียวแล้ว เมื่อคืนนั้นเค้ากลับมาไม่เจอเราคะเค้าโทรหาเราเยอะมาก พอเช้าเราพร้อมที่จะเจอเค้าแล้วเลยกลับบ้านไปเปิดประตูเข้าบ้านเห็นเค้านั่งอยู่เค้าเดินเข้ามากอดเรา เค้าถามเราไปไหนมา เป็นห่วงมาก ตอนนั้นทำอะไรไม่ได้เลยคะน้ำตาไหลอย่างเดียว เราเลือกที่จะคุยกับเค้าวันนั้นเลยคะ (เป็นวันเสาร์คะไม่ได้ไปทำงาน)
เรา : เลิกทำแบบนี้ได้มั้ยถ้ายังรักกันเป็นห่วงกันอยู่กันแบบ 2 คน เหมือนเดิมนะ
เค้า : ขอโทษนะ
เรา : ไม่ต้องขอโทษหรอก กลับมาเป็นแบบเดิมก็พอ
เค้า : ไม่ได้จริง
เราเงียบไปพักหนึ่งเลยคะมันพูดไม่ออก พร้อมโอเคขึ้นก็ต่อเลยคะ
เรา : เราอยู่กันแบบ 3 คน ไม่ได้หรอกนะ เราทำได้จริง
เค้า : เข้าใจนะว่ารู้สึกยังไง แต่ไม่อยากเลิกจริงๆ
เรา : งั้นเราขอไปละ ไม่อยากอยู่แบบนี้
เค้า : ไม่ได้ !ไม่ให้ไป อยู่กับแบบนี้ได้มั้ย
หลังจากนั้นเค้าก็ทำให้เรายิ้มหัวเราะทั้งๆน้ำตาแบบนั้น เราก็ยังอยู่กับเค้าเหมือนเดิมคะแบบที่เค้าขอไว้จริงๆเราก็ไปได้หรอกคะ เรารักเค้ามาก แต่เราก็ต้องอยู่แบบความรู้สึก 3 คน แต่เราคนเดียวที่ไม่มีความสุข ทุกวันเค้าจะกลับมานอนบ้านตลอด จนมาถึงวันเกิดของผู้หญิงคนนั้นเป็นเช้าวันเสาร์คะ เค้าตื่นมาเช้ามาก เค้าชวนเราออกไปข้างนอกบอกเราว่า
เค้า : ไปชวนเลือกของขวัญหน่อย
เรา : ของขวัญอะไร?
เค้า : วันเกิดของ......อะ ไปช่วยเลือกหน่อยนะ
เรา : อือ ได้ๆๆ รอแปปนะ
เราไปอาบน้ำทั้งๆน้ำตาเลยคะมันเจ็บมากจนมันอยากพอแล้วอยากหยุดแล้ว แต่เราก็ไปเราเลือกของขวัญที่เราอยากได้คะ เค้าก็รู้ว่าเราอยากได้มาตั้งนานแล้วแต่เค้าไม่เคยซื้อให้เรา เราเลือกชิ้นนั้นเค้าก็ซื้อชิ้นนั้นนะคะ กลับถึงบ้านเราบอกเค้าว่าเราปวดหัวจะนอนนะไม่ต้องปลุก เค้าก็บอกแค่ว่า อือ ขอบคุณมากนะที่ช่วยเลือกวันนี้จะไม่กลับบ้านนะ ไม่พูดอะไรคะเดินเข้าห้องไปเลย มันอธิบายความรู้สึกยากมาก ร้องไห้จนหลับไปตื่นมาเค้าก็ไม่รู้แล้วคะและก็ยังที่บอกเค้าไม่กลับบ้านคะ เราบอกตัวเองเลยคะจะไม่เสียใจเรื่องนี้แล้วพอแล้วปล่อยเค้าเราจะอยู่ของเราแบบนี้ก็ทำแบบที่พูดได้บ้างไม่ได้บ้าง วันคบรอบ 5 ปีของเรากับเค้าจากที่มันต้องเป็นวันพิเศษมันกับเป็นวันธรรมดาวันหนึ่ง เราออกไปกินข้าวด้วยกันปกติคะไม่มีอะไรพิเศษ 6 วันหลังจากวันคบรอบเรา ก็เป็นวันคบรอบ 8 เดือนของเค้ากับผู้หญิงคนนั้น เค้าปล่อยให้เราอยู่บ้าน ส่วนเค้าไปทะเลด้วยกันคะพยายานไม่ร้องไห้ไม่สนใจพยายานอยู่กับตัวเองทำงานเยอะๆ เค้ากลับมาเราก็ใช้ชีวิตเดิมๆ รอวันที่มันต้องหยุดจริงๆ เป็นวันคบรอบ 5 ปี 4 เดือน พอดีคะ
เรา : จำได้มั้ยที่เคยคุยกันว่า 6 ปี เมื่อไรจะแต่งงานกันอะ
เค้า : อือ จำได้ เรานึกว่าแกลืมไปแล้ว
เรา : ไม่ลืมหรอกรอวันนั้นมาตลอดแหละ มันยังมีวันนั้นอยู่มั้ย ?
เค้า : อยากมีนะฝันไว้ตั้งนานแล้วแกน่าจะสวยมากแน่ๆเลย วันนั้นแกต้องยิ้มหวานๆและก็ต้องมีความสุขมากเลยเนอะ เราอยากให้แกมีความสุขนะแต่ตอนนี้เราให้แกไม่ได้แล้ว เราลองห่างกันมั้ยกลับไปคิดเรื่องนี้กันอีกที
เรา : อือ (ทั้งน้ำตา) รู้อยู่แล้วต้องเป็นแบบนี้สักวัน แยกกันอยู่นะเราจะกลับไปอยู่บ้าน
เค้า : ไม่ต้องแกอยู่นี่แหละ เรากลับไปอยู่บ้านเราเอง
หลังจากวันนั้นเราก็แยกกันชีวิตกับเหมือนขาดอะไรไปอะไรที่เคยทำด้วยนะหัวเราะด้วยกันมีความสุขด้วยกันมันค่อยๆหายไป ทุกวันนี้มีแต่น้ำตาทุกครั้งที่คิดว่าเค้าต้องอยู่กับผู้หญิงคนนั้นมันยิ่งแย่มากเลยคะ เราอยู่ที่คอนโดได้แค่ 2 วัน เราอยู่ที่นั้นไม่ได้จริงๆ มันต้องเจอแต่มุมเดิมๆที่เดิมๆที่เค้าเคยอยู่ด้วยของๆเค้าเสื้อผ้าเค้ามันทนเห็นไม่ได้จริง เราเลยกลับมาอยู่บ้านเราคะกลับมาโดยที่ไม่บอกเค้า ตอนนี้ก็ต่างอยู่บ้านตัวเองเค้าก็มีโทรหาเราบ้าง เราแยกกับเค้าได้ 1 อาทิตย์ แม่เค้าโทรมาหาเราคะเค้าถามเราเกิดอะไรขึ้นเราก็เล่าทุกอย่างให้แม่เค้าทุกอย่างและเข้าใจความรู้สึกเราคะ ตอนนี้เราแยกกัน 3 อาทิตย์แล้วคะ เรื่องนี้มันคงจบแล้วจริงๆเราคงต้องอยู่กับความรู้สึกที่ไม่มีผู้ชายคนนั้นแต่ก็แอบคิดนะว่าอีกไม่นานเราต้องมีความสุขมากขึ้นแน่
ถ้ารู้ว่าตัวเองกำลังเดินทางผิดอย่ามั่วแต่เงียบ นะคะ
ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่เสียเวลาอ่านเรื่องราวของเรา