ตอนนี้เราอายุ 25 ปี เบญจเพศ ด้วยหรือเปล่าไม่รู้นะ วันนี้วันที่ 2 เริ่มต้นปี 59 ปัญหาเราเริ่มมาแล้ว
1.เราทะเลาะกับคนข้างบ้านโดนคนข้างบ้านด่ายับเพราะไม่อยากให้ยุ่งกับลูกๆบ้านเค้าแค่เค้ากลัวว่าเราจะพาเที่ยวแค่นั่น
เรารู้สึกเสียความรู้สึกมาก ทั้งๆที่เราแค่ชวนมากินส้มตำลูกชิ้นที่บ้านเอง ก็จัดปีใหม่สักที ขาดเพิ่ลๆได้ไง นานๆกลับครั้ง
2.แฟนเราก็ดันผิดคำพูดว่าจะมาขอเราแต่มาปัญหาเรื่องกินซึ่งเรารู้สึกไม่มีหวังไม่รู้เมื่อไรคงอีกนาน
3.!เงินเดือนเราก็ออก จากที่เจ้านายบอกว่าจะขึ้นเงินเดือนให้กลับให้เท่าเดิม ซึ่งเราจ่ายไม่พอ รายจ่ายเยอะกว่ารายรับ เรรก็เครียด
เราควรไปถามเจ้านายดีไหมเพื่อเค้าลืมเพระเค้าบอกเราเองว่าจะขึ้นให้ เราหมดศรัทธาเลย เจ้านายรู้สึกว่าจะเอาเปรียบเรา พอเราเฉย
เค้าก็ไม่ขึ้นไป เค้าพูดมา2เดือนแล้ว ซึ่งเราขอดูปีใหม่ สุดท้ายก็ไม่. เชื่อไหมเราจบปริญญา เงินเดือนแค่ 7000 เจ้านายบอกจะขึ้นให้เรา 10000
อยู่นานแล้ว แต่ไม่ขึ้นสักที หรือแค่พูดให้เรารู้สึกดีทั้งที่คนอื่นปาไป 22000
4.น้องเราจะจบม.6แล้วพ่อกับแม่จะให้เราส่งน้องเรียน ทั้งๆที่เรา หนี้เยอะแยะ เราก็พูดว่าเราจะพยายาม เราก็จบมาเพราะกู้ กยศ. แต่ให้เราส่งน้องโดยไม่ต้องกู้ บางทีเราก็คิดน้อยใจ แต่ก่อนตอนเรียนเราก็ทำฃานไปด้วยเรียนไปด้วย นานๆขอทีบ้านสักครั้งแค่ 100-300 ไม่เคยได้กินได้ใช้เหมือนคนอื่น เราก็ผ่านมาได้
5. เวลากลับบ้าน พ่อกับแม่ ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ว่าลูกคนโน้นคนนี้ เงินเดือนเยอะกว่าเราหลายเท่า ซึ่งมันทำให้เราเครียดเ
6. เราเหมือนตัวคนเดียว ไม่มีคนเข้าใจ เรารู้สึกต้องต่อสู้คนเดียว เด่วก็จะมีปัญหามาเรื่อยๆ ซึ่งเราจะนับมือยังไงดีค่ะ เราท้อมากค่ะ
มีใครเคยเจอแบบเราไหม เราควรทำยังไง ต้องอดทน ต้องวางแผนยังไง เพราะตอนนี้เรารู้สึกแย่
เรากลัวว่าจะเป็นโรคเครียด แต่ละคืนเรานอนไม่หลับ ต้องคิดนุ้นนี่ตลอด โธ่..ชีวิต ต้องการแค่กำลังใจ
เริ่มปีใหม่ รู้สึกท้อ และเหนื่อยกับทุกอย่าง.. เราควรทำไงดีค่ะ.?
1.เราทะเลาะกับคนข้างบ้านโดนคนข้างบ้านด่ายับเพราะไม่อยากให้ยุ่งกับลูกๆบ้านเค้าแค่เค้ากลัวว่าเราจะพาเที่ยวแค่นั่น
เรารู้สึกเสียความรู้สึกมาก ทั้งๆที่เราแค่ชวนมากินส้มตำลูกชิ้นที่บ้านเอง ก็จัดปีใหม่สักที ขาดเพิ่ลๆได้ไง นานๆกลับครั้ง
2.แฟนเราก็ดันผิดคำพูดว่าจะมาขอเราแต่มาปัญหาเรื่องกินซึ่งเรารู้สึกไม่มีหวังไม่รู้เมื่อไรคงอีกนาน
3.!เงินเดือนเราก็ออก จากที่เจ้านายบอกว่าจะขึ้นเงินเดือนให้กลับให้เท่าเดิม ซึ่งเราจ่ายไม่พอ รายจ่ายเยอะกว่ารายรับ เรรก็เครียด
เราควรไปถามเจ้านายดีไหมเพื่อเค้าลืมเพระเค้าบอกเราเองว่าจะขึ้นให้ เราหมดศรัทธาเลย เจ้านายรู้สึกว่าจะเอาเปรียบเรา พอเราเฉย
เค้าก็ไม่ขึ้นไป เค้าพูดมา2เดือนแล้ว ซึ่งเราขอดูปีใหม่ สุดท้ายก็ไม่. เชื่อไหมเราจบปริญญา เงินเดือนแค่ 7000 เจ้านายบอกจะขึ้นให้เรา 10000
อยู่นานแล้ว แต่ไม่ขึ้นสักที หรือแค่พูดให้เรารู้สึกดีทั้งที่คนอื่นปาไป 22000
4.น้องเราจะจบม.6แล้วพ่อกับแม่จะให้เราส่งน้องเรียน ทั้งๆที่เรา หนี้เยอะแยะ เราก็พูดว่าเราจะพยายาม เราก็จบมาเพราะกู้ กยศ. แต่ให้เราส่งน้องโดยไม่ต้องกู้ บางทีเราก็คิดน้อยใจ แต่ก่อนตอนเรียนเราก็ทำฃานไปด้วยเรียนไปด้วย นานๆขอทีบ้านสักครั้งแค่ 100-300 ไม่เคยได้กินได้ใช้เหมือนคนอื่น เราก็ผ่านมาได้
5. เวลากลับบ้าน พ่อกับแม่ ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ว่าลูกคนโน้นคนนี้ เงินเดือนเยอะกว่าเราหลายเท่า ซึ่งมันทำให้เราเครียดเ
6. เราเหมือนตัวคนเดียว ไม่มีคนเข้าใจ เรารู้สึกต้องต่อสู้คนเดียว เด่วก็จะมีปัญหามาเรื่อยๆ ซึ่งเราจะนับมือยังไงดีค่ะ เราท้อมากค่ะ
มีใครเคยเจอแบบเราไหม เราควรทำยังไง ต้องอดทน ต้องวางแผนยังไง เพราะตอนนี้เรารู้สึกแย่
เรากลัวว่าจะเป็นโรคเครียด แต่ละคืนเรานอนไม่หลับ ต้องคิดนุ้นนี่ตลอด โธ่..ชีวิต ต้องการแค่กำลังใจ