เคยบ่อยไหม ที่เห็นเด็กที่นิสัยไม่ดี ทั้งๆที่พ่อแม่ก็สั่งสอนจนปากเปียกปากแฉะ

เรารู้จักเด็กอยู่คนหนึ่ง ก็ญาติๆกันนะแหละ เป็นเด็กดื้อมากๆๆๆ ใครสอนอะไรก็ไม่ฟัง
บางทีย้อนแรงๆ แบบไม่รู้จักเด็กจักผู้ใหญ่ ทั้งพ่อแม่ ย่ายาย ก็คอยทั้งสอน พูดอธิบายดีๆ ทั้งดุ ทำโทษก็แล้ว
แต่ยิ่งโตยิ่งแย่

คือเอาจริงๅนะ ถ้าไปรู้จักเด็กนี่ข้างนอก คงเอาไปนินทาว่า พ่อแม่ไม่สั่งสอน
แต่นี่ก็ญาติกัน ก็เห็นเค้าพยายามสอนกันอยู่ ไม่เห็นค่อยได้ผลนะ

เลยสงสัยว่า เพราะอะไร? กรรมเก่า? สอนผิดวิธี?
มีใครเคยเห็นเด็กแบบนี้บ้าง?
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 18
เด็กแต่ละคนมีจิตวิญญาณสั่งสมลักษณะนิสัยมาแต่กำเนิด เด็กสองคนเลี้ยงดูเหมือนกัน แต่นิสัยแตกต่างกัน ทางจิตวิทยาเรียกว่า Temparament
สภาพแวดล้อมมีส่วนหล่อหลอมด้วย เล่าให้ฟังได้ในฐานะแม่ของลูกสองคน ที่มีนิสัยแตกต่างกัน คนหนึ่งสุขภาพจิตดีไม่คิดมาก อีกคนคิดมาก เครียดง่าย สติปัญญาก็แตกต่างกัน

ครอบครัวก็ทำหน้าที่กันไป ได้แค่ไหน ก็ต้องปล่อยวางว่าทุกคนมีกรรมของตนเองค่ะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 15
1 ตัวอย่างในบ้าน บอกลูกต้องขยัน แต่แม่นั่งดูนอนดูทีวีทั้งวัน เด็กมันก้อเลียนแบบสิ่งที่ผู้ใหญ่ในบ้านทำนั่นแหละ สอนให้ลูกสุภาพ แต่ตัวเองหยายคาย พ่นสารพัดสัตว์ให้ลูกได้ยิน เด็กมันก้อจำแล้วพูดตาม

2 สอนไม่เหมือนเดิม สอนกลับไปกลับมา
เด็กสับสน ต่อหน้าคนอื่น สอน เคร่ง แต่พอลับหลังคนอื่น ลูกจะทำยังไง จะเป็นยังไง ไม่ใส่ใจ
หรือสอนวันที่นึกอยากสอน พอวันไหนขี้เกียจสอน ก็ปล่อย ตามใจ ช่างมัน
สอนเด็กจะให้ได้ผลคนสอนจะเหนื่อยมาก โดยเฉพาะถ้าเป็นเด็กเล็กๆ เพราะมันต้องสอนแบบนั้นซ้ำๆ อะไรที่ต้องทำ ก็ต้องทำ อะไรที่ห้ามทำ ก็ต้องห้ามอยู่อย่างนั้น ขั้นตอน วิธีการ กิจวัตรประจำวัน หลายอย่างต้องพูดทุกวัน หลายอย่างต้องพูดวันละหลายๆครั้ง บอกอยู่แบบนั้นครั้งแล้วครั้งเล่า เป็นปีๆ เป็นประจำสม่ำเสมอ แล้วสิ่งที่ต้องพูดต้องสอน ก็จะมีมากขึ้นๆ เรื่อยๆ

ยกตัวอย่างง่ายๆ เรื่องแปรงฟันต้องแปรงวันละสองเวลา วิธีแปรงฟันต้องแปรงยังไง พ่อแม่บางคนสอนครั้งเดียวจบ ลูกแปรงผิดแปรงถูก แปรงบ้างไม่แปรงบ้างไม่สนใจ

3 สอน ไม่ใช่ขู่ให้กลัว จะทำให้ปฏิสัมพันธ์ระหว่างเด็กกับผู้ใหญ่แย่ลง สุดท้ายเด็กจะกลายเป็นคนสอนอะไรไม่รับ ไม่เปิดใจ หนักเข้าอาจถึงขั้นต่อต้าน ก้าวร้าว

ที่เห็นก็ประมาณนี้ ที่บอกว่าสอนแต่ลูกไม่จำ ที่เห็นเยอะที่สุดคือพ่อแม่เองนั่นแหละ ไม่ทีวินัยที่จะทำอะไร สอนอะไรให้สม่ำเสมอ ออกแนวสอนตามอารมณ์ ตามใจฉันมากกว่า รองลงมาคือใช้ปากสอน แต่ตัวเองไม่ใช่ตัวอย่างที่ดี
ความคิดเห็นที่ 11
เราค่ะ

กระทู้นี้โดนใจเรามาก เป็นเรื่องที่เราพิศวงตัวเองมาจนแก่เกินครึ่งคนไปแล้ว
เรานึกย้อนไปในชีวิตตอนเด็กเรา แล้วเราแปลกใจมาก ว่าทำไมเราถึงเป็นคนแบบนั้น

เราเป็นคนสอนไม่ได้ค่ะ
ไม่ว่าพ่อแม่สอนอะไร ในหัวเราจะมีความคิดไม่เชื่อ ไม่ทำรำคาญต่อต้านเบื่อ
เพียงแต่ว่า เราจะไม่พูดออกมา  แต่ดื้อแพ่งดื้อด้านนิ่งเฉย

มีพี่น้องหลายคนนะ  แต่เราคือคนที่เอาแต่ใจตัวเองมาก แต่เป็นการเอาแต่ใจตัวเองแบบแปลกๆ
คือ ไม่ใช่ว่าอยากได้อะไรก็จะเอา  แต่ชอบทำอะไรด้วยตัวเอง
สั่งให้ทำงานบ้าน ก็ทำอยู่นะ แต่ถ้ากำลังทำแล้วมากำกับ เราทิ้งเลย

แล้วสำหรับคำชม  เรานี่ใครชมไม่ได้ค่ะ สนใจไม่ได้  
ตอนเด็กๆถ้าทำแล้วดีใครมาชม ต่อไปไม่ทำอีกเลย
คือ เราตอนนี้ก็ไม่เข้าใจ อธิบายไม่ได้นะคะว่าทำไมตอนเด็กถึงเป็นแบบนั้น


มาตอนนี้เรามีหลานๆ หลานเราน่ารัก เชื่อฟังพ่อแม่แต่รู้จักตั้งคำถาม
เรานี่รู้สึกว่าหลานเราดี๊ดี เทียบกับเรา

เราไม่ฟังใครเลยแต่ไม่ถาม เชื่อมั่นตัวเองแบบโง่ๆ  
โชคดีของเราคือ พ่อแม่รักและตามใจให้แต่สิ่งดีๆ ให้หนังสือให้โรงเรียนดี
ไม่อย่างนั้น ชีวิตเราคงบัดซบมากๆ
เพราะพื้นสํนดานของเราไม่ดี แบบที่ไม่เกี่ยวกับพ่อแม่สอนไม่สอน
ความคิดเห็นที่ 6
เท่าที่เราสังเกตคนรอบตัว เด็กดีมีวินัย มักมีพ่อแม่ที่ปล่อยความคิดเด็กให้เป็นอิสระ
เด็กได้ลองผิดลองถูก ผิดเตือน ไม่ด่า ได้คิดเองว่าผิดชอบชั่วดีเป็นยังไง
ทำดีต้องชม เด็กจะรู้สึกดี แล้วอยากทำความดีต่อไป
อีกอย่างคือ ไม่ต้องสอนอะไรเลย ทำให้ดู เด็กทำตามเอง เด็กเรียนรู้เร็วมากค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่