เรื่องนี้เป็นเรื่องที่นานมาแล้วครับ เอามาเล่าสู่กันฟัง บางทีคุณเคยอาจเจอเหตุการณ์แบบนี้
เมื่อ 2-3 ปีก่อน ผมยังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งนึง ตอนนี้ผมอายุ 27 ปี แหละ นับถอยหลังไปก็น่าจะราวๆ อายุ 24 ปี (เป็นคนเรียนช้าครับ เนื่องจากต้องทำงานไปด้วยพร้อมเรียนไปด้วยเลยทำให้ช้า)
ผมเรียนมหาลัยแค่ 2 ปีก็จะจบ (ตอนนี้จบแล้วนะ ปาดเหงื่อแปป) เรื่องของเรื่องคือ มีผู้หญิงคนนึงที่โยกจากสาขาอื่นเข้ามา สาขาที่ผมเรียนอยู่ ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร จนคาบวิชาที่ยากพอสมควรในการคำนวณ แล้วจุดนั้นแหละที่ทำเรารู้กัน (ผมพอเข้าใจวิชาคำนวณพอควรอ่ะน่ะ) ผู้หญิงคนนั้น (นามสมมุติ คุณ T ล่ะกัน) เค้าเข้ามาในชีวิตผมมาตั้งแต่บัดนั้น จนทำให้เราสนิทกันมากขึ้นทุกวัน แต่บอกไว้ก่อนเลยผู้หญิงคนนี้มีแฟนแล้ว แต่คุณ T เนี่ยเค้าจะมาชอบสุงสิงอยู่กับผมอ่ะนะ ผมเนี่ยบอกตามตรงผมก็ชอบเค้านะแต่รู้อยู่แก่ใจอยู่แล้วล่ะว่าไม่มีสิทธิ์ เป้าหมายตอนนั้นมีอยู่อย่างเดียวคือเรียนให้จบมหาลัย
แต่มีเหตุการณ์อยู่วันนึงเลิกเรียนแล้ว คุณ T อยากจะขับรถไปส่งที่คอนโด เกิดอาการอะไรไม่รู้ขึ้นมาคุณ T เข้ามาหอมแก้มผม ผมนี่หน้าแดงก่ำเลยครับ
ตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา คุณ T มาบอกรักผม ซึ่งผมเองเนี่ยก็มีความชอบอยู่แล้วด้วยก็เลยตามเลยไป
ด้วยเวลาผ่านไปผมกับคุณ T รักกันมากขึ้น จนผ่านปี 1 ขึ้นมาปี 2 ด้วยกัน ด้วยความเชื่อที่มีอยู่ในใจ ผมจึงสู้สุดใจในการเอาชนะใจคุณ T ให้ได้ ผมไม่รู้ว่าคุณ T รักผมแบบไหน น้องชายหรือเพื่อนในวัยเรียน (ผมกลายเป็นคนที่เลวไปโดยปริยาย) ผมถึงขั้นลาออกจากที่ทำงานเก่า ไปทำที่เดียวกันกับคุณ T แต่ด้วยสำนึก รู้ดีเห็นชั่ว จึงไม่ได้บอกให้คุณเลิกกับแฟนที่มีอยู่ปัจจุบัน แต่ผมเก็บมาไว้ในใจ รักเขาเพียงแค่แสดงออก โดยไม่ให้ทางแฟนปัจจุบันเค้ารู้
จะบอกว่าผมเลวได้อีก ก็ได้นะ เหตุการณ์ผันแปรทำให้เรา 2 คน คบกันจนเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น (เดาเอาเองนะอิอิ) ทำให้ผมเนี่ยไม่สามารถสลัดเขาหลุดได้อีก ผมทุ่มเทกับการเรียนมากขึ้น พร้อมกับดูแลการเรียนของเขาด้วย เรา 2 คนกำลังจะไปได้สวย แต่ทุกอย่างกลับตาลปัตร คุณ T เกิดนึกอยากเปลี่ยนงานและผมก็ต้องตามไปเนื่องด้วยผมรักเขามาก และคุณ T ก็ลาออกซะดื้อๆ โดยให้ผมซึ่งที่ตามมาอยู่ไปก่อนแล้วคุณผุดไอเดียอยากมีธุรกิจส่วนตัว ด้วยความมุ่งมันตอนแรกทำให้ขยันมาก และผมก็ตามาช่วยในที่สุด ด้วยความที่อยากคนที่รักมีสิ่งที่ฝันไว้จึงหาที่ขายของได้ ณ ตลาดแห่งนึง ทำไปทำมาเกิดความท้อครับเค้าก็ไปทำสิ่งใหม่ที่มันน่าจะขายได้ดีกว่ากำไรง่ายกว่า ผมก็ตามไปช่วยเรียกได้ว่า สู้ชีวิตกันสุดๆ วางแผนอนาคตกัน จนลืมไปเลยว่าจริงแล้วคุณ T มีแฟนอยู่นะ
และเหตุการณ์สุดช็อกที่สุดก็เกิดขึ้นกับผมจริงๆ นะแหละครับ คุณ T ประกาศจะแต่งงานกับแฟนที่คบอยู่ (ทรุดสิครับรอไร) ผมได้แต่ทำใจครับ เนื่องด้วยความที่ผมไม่พร้อมและไม่รวยพอ เพราะแฟนคุณ T มีพร้อมทุกอย่างบ้าน รถ เงินทอง งานการที่มั่นคง และสุดท้ายคุณ T ชวนผมไปงานแต่งเขาด้วย ถามว่าผมไปไหม? ไปนะ ไปแบบคนไม่มีสติ หาทางออกไม่ได้ เนื่องจาก ผมนี่ดรอปเรียน และ ออกจากงานมาทำธุรกิจ ส่วนตัวด้วยความหวังเล็กๆน้อยๆ สุดท้ายผมก็ท้อครับ คุณ T หลังจากแต่งงานไป เขายังติดต่อผมมาอยู่นะ และยังให้ผมไปร่วมทุนด้วยกัน แต่ด้วยความที่ผมไม่สามารถยุ่งกับเขาได้มากนัก จึงขอเขา กลับไปหางานทำและเพื่อกลับมาเรียนต่อให้จบ คุณ T โกรธมากที่ผมไม่เหมือนเดิม และเค้าบอกมาอีกคำด้วยครับ ว่า "ผมไม่ใช่" เขาจากผมไปอย่างเงียบๆ ทิ้งคำสุดท้ายเอาไว้ ผมรักเค้ามากเกินไปตอนนั้น สลายเลยอยู่เหมือนกันครับ กินเหล้า เมา จนอ้วก และ หมดหนทาง...แต่ด้วยความที่ผมทำใจไว้แล้วบ้างจึงดึงผมกลับเข้ามาสู้ชีวิตเดิมๆอีกครั้ง แต่มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
ด้วยเหตุการณ์รักแบบไม่ได้ตั้งใจ พร้อมเพื่อนฝูงที่ยังหลงเหลือมาเตือนสติ ทำให้ผมกลับมาเรียนจนจบการศึกษา แล้วมีงานทำ และมีเป้าหมายชัดเจนมากขึ้น และจะไม่อยากเจอเหตุการณ์แบบนี้อีก 3 ปีแล้วสินะ (ปัจจุปันโสด) อิอิ เลยมุ่งมั่นที่ืำงานเก็บเงินต่อไป
ถามว่าผมจะลืมไหมคนนี้?... คงลืมไม่ลงครับแต่จะไม่เก็บมาทำร้ายตัวเอง มองสิ่งที่เห็นที่เป็นอยู่จริง
วันนี้เอาเรื่องในอดีตมาเล่าให้ฟังเพื่อเตือนใจตัวเองที่ปิดกั้นอยู่
ถ้าใครเจอเหตุการณ์คล้ายๆ กันอย่าเศร้าเลยครับ เพราะ รักคนที่แฟนแล้วน่ะ มันไม่สมหวังหรอก ถ้าเค้าไม่มีใจให้เรา หรือไม่พร้อมที่จะไปกับเรา
จอบอ
ความรักที่มอบให้ไปหมดหัวใจ สุดท้ายเค้าไม่เห็นคุณค่า
เมื่อ 2-3 ปีก่อน ผมยังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งนึง ตอนนี้ผมอายุ 27 ปี แหละ นับถอยหลังไปก็น่าจะราวๆ อายุ 24 ปี (เป็นคนเรียนช้าครับ เนื่องจากต้องทำงานไปด้วยพร้อมเรียนไปด้วยเลยทำให้ช้า)
ผมเรียนมหาลัยแค่ 2 ปีก็จะจบ (ตอนนี้จบแล้วนะ ปาดเหงื่อแปป) เรื่องของเรื่องคือ มีผู้หญิงคนนึงที่โยกจากสาขาอื่นเข้ามา สาขาที่ผมเรียนอยู่ ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร จนคาบวิชาที่ยากพอสมควรในการคำนวณ แล้วจุดนั้นแหละที่ทำเรารู้กัน (ผมพอเข้าใจวิชาคำนวณพอควรอ่ะน่ะ) ผู้หญิงคนนั้น (นามสมมุติ คุณ T ล่ะกัน) เค้าเข้ามาในชีวิตผมมาตั้งแต่บัดนั้น จนทำให้เราสนิทกันมากขึ้นทุกวัน แต่บอกไว้ก่อนเลยผู้หญิงคนนี้มีแฟนแล้ว แต่คุณ T เนี่ยเค้าจะมาชอบสุงสิงอยู่กับผมอ่ะนะ ผมเนี่ยบอกตามตรงผมก็ชอบเค้านะแต่รู้อยู่แก่ใจอยู่แล้วล่ะว่าไม่มีสิทธิ์ เป้าหมายตอนนั้นมีอยู่อย่างเดียวคือเรียนให้จบมหาลัย
แต่มีเหตุการณ์อยู่วันนึงเลิกเรียนแล้ว คุณ T อยากจะขับรถไปส่งที่คอนโด เกิดอาการอะไรไม่รู้ขึ้นมาคุณ T เข้ามาหอมแก้มผม ผมนี่หน้าแดงก่ำเลยครับ
ตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา คุณ T มาบอกรักผม ซึ่งผมเองเนี่ยก็มีความชอบอยู่แล้วด้วยก็เลยตามเลยไป
ด้วยเวลาผ่านไปผมกับคุณ T รักกันมากขึ้น จนผ่านปี 1 ขึ้นมาปี 2 ด้วยกัน ด้วยความเชื่อที่มีอยู่ในใจ ผมจึงสู้สุดใจในการเอาชนะใจคุณ T ให้ได้ ผมไม่รู้ว่าคุณ T รักผมแบบไหน น้องชายหรือเพื่อนในวัยเรียน (ผมกลายเป็นคนที่เลวไปโดยปริยาย) ผมถึงขั้นลาออกจากที่ทำงานเก่า ไปทำที่เดียวกันกับคุณ T แต่ด้วยสำนึก รู้ดีเห็นชั่ว จึงไม่ได้บอกให้คุณเลิกกับแฟนที่มีอยู่ปัจจุบัน แต่ผมเก็บมาไว้ในใจ รักเขาเพียงแค่แสดงออก โดยไม่ให้ทางแฟนปัจจุบันเค้ารู้
จะบอกว่าผมเลวได้อีก ก็ได้นะ เหตุการณ์ผันแปรทำให้เรา 2 คน คบกันจนเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น (เดาเอาเองนะอิอิ) ทำให้ผมเนี่ยไม่สามารถสลัดเขาหลุดได้อีก ผมทุ่มเทกับการเรียนมากขึ้น พร้อมกับดูแลการเรียนของเขาด้วย เรา 2 คนกำลังจะไปได้สวย แต่ทุกอย่างกลับตาลปัตร คุณ T เกิดนึกอยากเปลี่ยนงานและผมก็ต้องตามไปเนื่องด้วยผมรักเขามาก และคุณ T ก็ลาออกซะดื้อๆ โดยให้ผมซึ่งที่ตามมาอยู่ไปก่อนแล้วคุณผุดไอเดียอยากมีธุรกิจส่วนตัว ด้วยความมุ่งมันตอนแรกทำให้ขยันมาก และผมก็ตามาช่วยในที่สุด ด้วยความที่อยากคนที่รักมีสิ่งที่ฝันไว้จึงหาที่ขายของได้ ณ ตลาดแห่งนึง ทำไปทำมาเกิดความท้อครับเค้าก็ไปทำสิ่งใหม่ที่มันน่าจะขายได้ดีกว่ากำไรง่ายกว่า ผมก็ตามไปช่วยเรียกได้ว่า สู้ชีวิตกันสุดๆ วางแผนอนาคตกัน จนลืมไปเลยว่าจริงแล้วคุณ T มีแฟนอยู่นะ
และเหตุการณ์สุดช็อกที่สุดก็เกิดขึ้นกับผมจริงๆ นะแหละครับ คุณ T ประกาศจะแต่งงานกับแฟนที่คบอยู่ (ทรุดสิครับรอไร) ผมได้แต่ทำใจครับ เนื่องด้วยความที่ผมไม่พร้อมและไม่รวยพอ เพราะแฟนคุณ T มีพร้อมทุกอย่างบ้าน รถ เงินทอง งานการที่มั่นคง และสุดท้ายคุณ T ชวนผมไปงานแต่งเขาด้วย ถามว่าผมไปไหม? ไปนะ ไปแบบคนไม่มีสติ หาทางออกไม่ได้ เนื่องจาก ผมนี่ดรอปเรียน และ ออกจากงานมาทำธุรกิจ ส่วนตัวด้วยความหวังเล็กๆน้อยๆ สุดท้ายผมก็ท้อครับ คุณ T หลังจากแต่งงานไป เขายังติดต่อผมมาอยู่นะ และยังให้ผมไปร่วมทุนด้วยกัน แต่ด้วยความที่ผมไม่สามารถยุ่งกับเขาได้มากนัก จึงขอเขา กลับไปหางานทำและเพื่อกลับมาเรียนต่อให้จบ คุณ T โกรธมากที่ผมไม่เหมือนเดิม และเค้าบอกมาอีกคำด้วยครับ ว่า "ผมไม่ใช่" เขาจากผมไปอย่างเงียบๆ ทิ้งคำสุดท้ายเอาไว้ ผมรักเค้ามากเกินไปตอนนั้น สลายเลยอยู่เหมือนกันครับ กินเหล้า เมา จนอ้วก และ หมดหนทาง...แต่ด้วยความที่ผมทำใจไว้แล้วบ้างจึงดึงผมกลับเข้ามาสู้ชีวิตเดิมๆอีกครั้ง แต่มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
ด้วยเหตุการณ์รักแบบไม่ได้ตั้งใจ พร้อมเพื่อนฝูงที่ยังหลงเหลือมาเตือนสติ ทำให้ผมกลับมาเรียนจนจบการศึกษา แล้วมีงานทำ และมีเป้าหมายชัดเจนมากขึ้น และจะไม่อยากเจอเหตุการณ์แบบนี้อีก 3 ปีแล้วสินะ (ปัจจุปันโสด) อิอิ เลยมุ่งมั่นที่ืำงานเก็บเงินต่อไป
ถามว่าผมจะลืมไหมคนนี้?... คงลืมไม่ลงครับแต่จะไม่เก็บมาทำร้ายตัวเอง มองสิ่งที่เห็นที่เป็นอยู่จริง
วันนี้เอาเรื่องในอดีตมาเล่าให้ฟังเพื่อเตือนใจตัวเองที่ปิดกั้นอยู่
ถ้าใครเจอเหตุการณ์คล้ายๆ กันอย่าเศร้าเลยครับ เพราะ รักคนที่แฟนแล้วน่ะ มันไม่สมหวังหรอก ถ้าเค้าไม่มีใจให้เรา หรือไม่พร้อมที่จะไปกับเรา
จอบอ