1 มกราคม 2016
สวัสดีปีใหม่ทุกๆ คนนะคะ หลายๆ คนคงยังไม่ฟื้นจากการปาร์ตี้ฉลองวันขึ้นปีใหม่ ก็เมาๆ แฮงค์ๆ กันไปจะคิดอะไรเยอะ แค่เมาแล้วไม่ขับ เอ๊ะอะอาละวาดให้มันหนวกหูเป็นที่รำคราญชาวบ้านเขาก็พอ เดียววันพรุ่งนี้ชีวิตก็ไปต่อ วันนี้พักชาร์ตแบตให้พอ เอ๊า....ชนแก้ววววววว ฮิ้วววววว
จะเริ่มเราเรื่องสามีเราที่มาจากดวงพลูโตคะ เพื่อจะมีใครที่มีสามีที่มาจากดาวดวงเดียวกันอยู่บนโลกใบนี้ ซึ่งเราเชื่อว่า "ไม่มี" เพราะทุกๆ เทศกาล สามีเราไม่เคยได้รับข้อความแสดงความยินดีใดๆ ทั้งสิ้น เฮ้ย...จริงนะ พูดแล้วจะว่าโม้ สามีเราไม่มีเพื่อนเลย ไม่มีสังคม ไม่ดูบอล ไม่ดูมวย ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่กลับบ้านช้า ไม่เดินออกนอกเส้นทาง ฟังดูเพอร์เฟค ผู้ชายในอุดมคติของสาวๆ หลายๆ คน ลองเอาไปทานดูไหมคะ????
แฟนเราเป็นชาวต่างชาติคะ เอ๊ะ...รึจะต่างดาว เป็นคนอิตาเลียน หน้าตาดี ตอนเจอกันแรกๆ เรียกว่าหล่อก็ได้คะ แต่ตอนนี้ "ก็ไม่รู้ซินะ"
ส่วนเราหน้าตาบ้านๆ แต่ใช่ว่าใครๆ จะมองผ่านได้นะคะ ก็มีสะดุดสายตาอยู่ระดับนึงละคร๊าาาาเนอะ
เราเจอกันวันที่ 10 มกราคม 2009 เราทำงานนวด อยู่ในสถานที่ล่อแหลม แต่เราไม่ล่อ เรามีทัศนคติที่ดีต่องานที่ทำ และให้เกียรติตัวเอง ก็มีบ้างที่เจอลูกค้างี่เง่า แต่ของๆ เราไม่ให้ใครจะมาเอาได้จริงม๊ะ ใน 1 อาทิตย์ก็จะเจอลูกค้าชวนดินเนอร์ ชวนไปเที่ยวภูเก็ต เชียงใหม่ ไม่ใช่ไม่อยากไป!!! แต่ไม่อยากเอา
จนมาเจอตาคนนี้....วันนั้นไม่รู้เป็นอะไรติดคิวเรา ติดมันอยู่นั้นจนเพื่อนๆ แซวว่าเราตัวซวยให้คว่ำป้าย คือที่ร้านจะมีป้ายชื่อตามคิวและในจำนวนคิว 5 คนต้องออกไปนั่งหน้าร้านรับลูกค้า วันนั้นนั่งจนฝาจะขึ้น คนอื่นๆ เขามีลูกค้าประจำมาหาก็แซงหน้านางไปโหม๊ดดดดด นั่งติดมันอยู่แบบนั้น จนมาเจอหนุ่มน้อย เดินหน้าเศร้าสร้อยไม่แสดงอารมณ์เข้ามาถามราคา ด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงอิตาเลียน แข็งแร๊ง แข็งแรง แต่นางดันเข้าใจนี่ละงงอยู่จนถึงทุกวันนี้ พอฮีเดินไป เพื่อนสะกิดถามฟังรู้เรื่องหรอวะ เออ....เขาบอก"เรเทอะๆ" แล้วนางก็ติดคิวต่อไป ติดไปยันร้านจะปิดอยู่แหละ แล้วฮีก็คัมเบล็ค 555+++
ฟุตทึมาสซาส คนอิตาเลียนจะพูดภาษาอังกฤษเน้นตัว T ถ้ามีทีแล้วออก ทึ ชัวร์!! รอบนี้อดทริปแน่ๆ 55++ ไม่ได้คาดหวัง แต่ทริปคือกำลังใจการทำงานของคนขายบริการ พอฮีเดินเข้าร้าน ลูกค้าคนอื่นๆ เข้าตามมาเพียบบบบบบ จนถึงวันนี้เลยรู้ว่า ออ...ฉันรอเธออยู่นี้เอง ชลอยจะเป็นเนื้อคู่ อือออ อือออ ดูซิดู อือออ (ดำน้ำ) พรมลิขิตดนจิตใจ ฉันเลยได้มาคู่กับเธอออออ ♫ ♫ ♫
เราก็เปิดประตูพาเข้าร้าน เพื่อนๆ นี่แซวตรึม...ฮือออนั่งรอคนหล่ออยู่นี่เอง!!! เราก็พาไปนั่งโต๊ะนวดเท้า ไม่รู้เพื่อนมันแซวมากรึอย่างไร ฮีบอก บอร์ดี หึ??? นางกะลังยกที่ร้างเท้ามาจะล้างเท้า ฮีมองแล้วบอก บอร์ดี ออ...ไทยมาสซาสสสสส เอาไทยก็ไทย ตามใจเด็กมันหน่อย คือตอนนั้นคิดว่าฮีเด็กจริงๆ น่าจะสัก 18 19 แถมหน้าเศร้าๆ เหมือนถูกทิ้ง ปกติจะเป็นคนที่ไม่คุยกับลูกค้าก่อน ยกเว้นลูกค้าจะชวนคุย เพราะคิดว่าลูกค้าบางคนมานวดเพื่อต้องการพักผ่อน ถ้าจะถามก็แค่ ยูโอเคไหม?? ต้องการอะไรบอกได้นะ หนักไป เบาไป หนาว ร้อน แต่กะอีตานี่ รู้สึกสงสาร อยากคุยด้วย (ไม่ใช่เพราะหล่อ สาบาน) แต่สัญชาตญาณไม่ชอบบริโภคลูกค้า และเมื่อไม่กี่วันก่อนก็มีคนพบศพชาวต่างชาติโดดตึกคาดว่าจะเสียชีวิตหลายวันแล้ว จนศพส่งกลิ่นเหม็นคนเลยขึ้นไปดู ว่ากันว่าเขาโดนสาวไทยหลอก อกหัก รักคุด ก็เลยคิดสั้น แล้วหน้าตาอีตานี่ก็เศร้าสร้อยคล้ายกับกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่ เราก็เลยชวนคุย ก็ถามนั้น ถามนี่ แล้วฮีก็คุยกับเราแบบกันเอง ดูสบายใจ (จนถึงทุกวันนี้ ก็ยังคงเป็นแบบนั้น ฮีจะคุยแบบสบายๆ กับเราแค่คนเดียว ขนาดคนรอบข้าง ญาติพี่น้อง ฮีก็ใช่จะคุย) เราถามปิดเทอมหรอ?? ฮีโน!!! ฉันเรียนจบแล้ว อายุเท่าไหร่??? 29
อำกรุแน่ๆ!! (คำพ่อขุนไม่ใช่หยาบคายต่อการคิดเองเงียบๆ ในใจใช่มิ^^) ไม่เชื่อหรอดูพาสปอร์ตไหม แล้วฮีก็ควักพาสปอร์ตออกมาให้ดู เออ...จริงอะ เกิดปีเดียวกันเลย เลยถามฮีกลับ แล้วเธอว่าฉันอายุเท่าไหร่ ฮีตอบ 29!!! โกหกบ้างก็ได้นะ...
ฮีบอกมาจากภูเก็ต ไปโคราชมา อุ๊...ใช่ย่อย รุ้จักโคราช มิใช่ นครราชสีมา และจะไปต่อเชียงใหม่
พรุ่งนี้เบรคฟัสกันไหม????? สตั๊นไป 3 วิ ผู้ชายชวนเบรคฟัส เฮ้ย....ไม่เคยเจอ เออดิ (พึ่งมารู้ตัวตอนนี้ว่ากรุนี่แหละที่แปลก 555+++) จำได้ว่าวันนี้เป็นวันเสาร์ เรามีวันหยุดทุกวันอาทิตย์ ถ้าเป็นวันทำงานก็คงไม่เซเยส เพราะการขาดงานต้องจ่ายถึง 200/วัน อะไรมันช่างลงตัว ชลอยจะเป็นเนื้อคู่ ♫ ♫ ♫
ฮีก็ขอเบอร์ ไม่เคยให้เบอร์ลูกค้าเลย ถ้ามีลูกค้าขอก็จะให้แต่เบอร์ร้าน เพราะมีกฏห้ามแจกเบอร์ เขากลัวเราจะหิ้วลูกค้าไปนาบ เอ่ยไปนวดกันเอง แต่เห็นใครๆ ก็แจกกัน เราก็ขอแหกสักครั้งเถอะกฏ ตอนนั้นไม่ได้ทำเพื่อตัวเองนะ จริงๆ ทำเพื่อฮี (นี่เราทำเพื่อสามีตั้งแต่วันแรกที่เจอหน้ารึนี่) เรากลัวว่าถ้าเราปฏิเสธแล้วพรุ่งนี้เช้าอาจมีพาดหัวข่าว "พบศพชาวต่างชาติหน้าตาดี แต่คาดว่าจะเจอสาวไทยหน้าตาดีกว่าปฏิเสธเลยเสียใจโดดบันได20 ขั้นจากร้านนวดลงมาเสียชีวิต" มโน^^
เช้าวัน อาทิตย์ ที่ 11 มกราคม 2009 (นี่เราไม่ได้จดบันทึกนะ สมองผู้หญิงจะทำงานได้ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่อย่าถามถนนหนทางชั้นนะยะ ขึ้นแท็กซี่แล้วก็แล้วแต่พี่เถอะ จะให้จ่ายค่าทางด่วนสักกี่สิบรอบ จำได้อีกที่ก็เซเว่นหน้าปากซอยบ้านแหละ)
เวลาโดยประมาณ 10.00 น. นี่อาหารเช้านะ ไม่ใช่อาหารเที่ยง ที่ทำงานเลิกดึกคะ ตี2 เข้างานบ่าย 2 เลิกตี 2 กะเช้า เข้า 10 โมงเช้า เลิกสี่ทุ่ม แต่ไม่เคยเห็นกะเช้าเลยสี่ทุ่มสักคน มีแต่คนขยันปิดวิกทีรับกันเป็นหมื่นๆ จริงๆ นะ ที่ร้านลูกค้าเยอะมาก และส่วนมากก็จะมีแต่ลูกค้าดีๆ ลูกค้าประจำ จะเจอแย่ๆ บ้างก็ลูกค้าขาจร มาวอนโดนด่าแล้วก็ไม่มาอีก ร้านนี้ขึ้นชื่อเรื่องการสร้างมาดาม มากันเป็นรุ่น และก็ไปเป็นรุ่นๆ จะมีหลงเหลืออยู่บ้างก็รุ่นดึก เรียกว่ารุ่น "กงรัก" กงคือศาลเจ้าที่คนจีน ในร้านที่พวกเราต่างกราบไหว้ ขอทริป และขอสามี ต่างๆ นาๆ ก็ว่ากันไป ซึ่งไม่เชื่ออย่าหลบหลู่ คือมันจริงอะ แบบว่าก่อนหน้านั้นเราเคยมีแฟน แล้วมีปัญหาแยกกันอยู่ หรืออีกนัยนึงก็เลิกกันแหละ แต่นางรอ ก็รอมา 3 4 ปีแหละ จนมาปีนี้ไม่ไหวแหละจะเลขสามแล้ว แถมยังมีเงินกู้เรียนให้ต้องชำระ ขืนยังทำตัวดี ไม่แรดสักที คงมีแค่เงินซื้อตัวดูหนังกะนั่งวินด์ ก็เลยขอกงว่า "กง...หนูจะหาแฟนแล้วนะ ปีหน้านี้ถ้าใครมาชวนหนูก็จะไป ขอให้หนูเจอคนดีๆ นะกง" กงเข้าใจ ส่งมาให้จากดาวพลูโตเลย 555+++
กลับมาที่เรื่องอาหารเช้า ฮีส่งข้อความมาบอกว่าฉันรออยู่ที่ร้าน มาคนละฝั่งกับร้านเธอ เฮ้ย....นั่นมันย่านอินเดีย และแขกนี่น่า คือถ้าใครอยู่แถวนี้จะรู้ว่าถนนเส้นสุขุมวิทมีไว้แบ่งแยก แขก กะ ฝรั่ง เราทำงานอยู่ถิ่นฝรั่ง แขกที่ข้ามมาใช้บริการจะเป็นแขกสะอาด และมีมารยาท แต่นี่พ่อหนุ่มอิตาเลียนนัดฉันในถิ่นเขา เอาก็เอารองอาหารเช้าแบบแขกๆ ก็คงจะสู้ข้าวเหนียวหมูปิ้งได้อยู่ละมั้ง เดินไปสัก 100 เมตร ก็เจอตัวหนังสืออินเดียซึ่งอ่านไม่ออก ชื่อร้านไม่จำเพราะประทับใจมาก จักอะไรในร้านมีอินเดีย 2 คนผู้หญิงกะผู้ชาย ซึ่งคล้ายๆ ว่ายังเปิดร้านไม่เสร็จ แต่ไม่สามารถไล่ไอ้นี่ออกจากร้านได้ก็เลยให้มันนั่งอยู่แบบนั้น พอเรามาถึงผู้หญิงก็เขามารับเมนู ย้ำเขามารับ คือไม่มีรายการอาหารมาให้ดูบอกที่ร้านมีแต่นมกะอะไรสักอย่างนี่แหละเป็นอาหารเช้า เราก็เออ...เอามาเถอะ เดียวออกไปแล้วหาข้าวเหนียวหมูปิ้งกินก็ได้วะ ก็ทำท่ากินเป็นพิธีพร้อมกับสงสัย ว่า "นายมาจากไหน???"
พอออกจากร้านฮีก็บอกว่า "โกทูซีโบทึ" จะพากรุไปดูโปสเตอร์อะไรหว่า??? รึอยากได้ของฝาก ก็ตามๆ ไปงั้นแหละ แล้วก็ถึงบางออ....
อออออ brother พี่ชาย พี่สะใภ้ เพื่อนพี่ชาย และแฟนเพื่อน เขาก็อยากไปเดินสยาม เอ๊า...ไปก็ไปนั่งรถไฟฟ้าไปลงสยาม หือออ ตื่นเต้นกันใหญ่ นี่มาจากเมืองนอก รึ นอกโลกกันหว่า??? พี่ชายอยากได้ช้างไม้แกะสลัก เราก็แนะนำ โน้นนนนจตุจักร ถูกและดี เขาบอกไม่มีเวลาต้องขึ้นเครื่องบ่ายนี้ ก็เลยพาไป MBK ก็ไปเจอราคา 6000 นางก็ต่อ แหม...ก็เป็นเจ้าบ้านที่ดีเนอะ รู้ๆ กันอยู่ราคาจตุจักร 500 เห็นๆ ต่อจนฝรั่งรำคราญ ไม่เอาหัวมันแหละ......
เออ...เราก็มาจากดวงอังคารเหมือนกันแหละ พึ่งรู้ตัว 55++ มาถึงตอนหาทางออก พี่เขาบอก เอ็กซ์แซก ออ...หาร้าน XACT หรอ เราก็เป็นเจ้าบ้านถามหาร้านเอ็กแซกท์ ก็พาเขาเดินวนๆ จนพี่ชายเขาทนไม่ไหวชี้ป้ายทางออก EXIT ให้ดูกันเห็นๆ ออ...แหมก็ภาษาเธอไม่แข็งแรงน้อออออ ว่าไปนั่น
ถึงตอนแยกกับพี่ๆ
ติดไว้ก่อนตอนนี้เป็นเวลา 11.59 แล้วสามีบอกลงไปกินข้าวบ้านพ่อ ขณะที่เรายังไม่ได้ล้างหน้าแปรงฟัน เปลี่ยนชุด จะบอกก่อนสัก 15 นาทีนี่จะถูกส่งกลับดาวรึไงนะ เฮ้อออ
สามีฉันมาจากดาวพลูโตPluto
สวัสดีปีใหม่ทุกๆ คนนะคะ หลายๆ คนคงยังไม่ฟื้นจากการปาร์ตี้ฉลองวันขึ้นปีใหม่ ก็เมาๆ แฮงค์ๆ กันไปจะคิดอะไรเยอะ แค่เมาแล้วไม่ขับ เอ๊ะอะอาละวาดให้มันหนวกหูเป็นที่รำคราญชาวบ้านเขาก็พอ เดียววันพรุ่งนี้ชีวิตก็ไปต่อ วันนี้พักชาร์ตแบตให้พอ เอ๊า....ชนแก้ววววววว ฮิ้วววววว
จะเริ่มเราเรื่องสามีเราที่มาจากดวงพลูโตคะ เพื่อจะมีใครที่มีสามีที่มาจากดาวดวงเดียวกันอยู่บนโลกใบนี้ ซึ่งเราเชื่อว่า "ไม่มี" เพราะทุกๆ เทศกาล สามีเราไม่เคยได้รับข้อความแสดงความยินดีใดๆ ทั้งสิ้น เฮ้ย...จริงนะ พูดแล้วจะว่าโม้ สามีเราไม่มีเพื่อนเลย ไม่มีสังคม ไม่ดูบอล ไม่ดูมวย ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่กลับบ้านช้า ไม่เดินออกนอกเส้นทาง ฟังดูเพอร์เฟค ผู้ชายในอุดมคติของสาวๆ หลายๆ คน ลองเอาไปทานดูไหมคะ????
แฟนเราเป็นชาวต่างชาติคะ เอ๊ะ...รึจะต่างดาว เป็นคนอิตาเลียน หน้าตาดี ตอนเจอกันแรกๆ เรียกว่าหล่อก็ได้คะ แต่ตอนนี้ "ก็ไม่รู้ซินะ"
ส่วนเราหน้าตาบ้านๆ แต่ใช่ว่าใครๆ จะมองผ่านได้นะคะ ก็มีสะดุดสายตาอยู่ระดับนึงละคร๊าาาาเนอะ
เราเจอกันวันที่ 10 มกราคม 2009 เราทำงานนวด อยู่ในสถานที่ล่อแหลม แต่เราไม่ล่อ เรามีทัศนคติที่ดีต่องานที่ทำ และให้เกียรติตัวเอง ก็มีบ้างที่เจอลูกค้างี่เง่า แต่ของๆ เราไม่ให้ใครจะมาเอาได้จริงม๊ะ ใน 1 อาทิตย์ก็จะเจอลูกค้าชวนดินเนอร์ ชวนไปเที่ยวภูเก็ต เชียงใหม่ ไม่ใช่ไม่อยากไป!!! แต่ไม่อยากเอา
จนมาเจอตาคนนี้....วันนั้นไม่รู้เป็นอะไรติดคิวเรา ติดมันอยู่นั้นจนเพื่อนๆ แซวว่าเราตัวซวยให้คว่ำป้าย คือที่ร้านจะมีป้ายชื่อตามคิวและในจำนวนคิว 5 คนต้องออกไปนั่งหน้าร้านรับลูกค้า วันนั้นนั่งจนฝาจะขึ้น คนอื่นๆ เขามีลูกค้าประจำมาหาก็แซงหน้านางไปโหม๊ดดดดด นั่งติดมันอยู่แบบนั้น จนมาเจอหนุ่มน้อย เดินหน้าเศร้าสร้อยไม่แสดงอารมณ์เข้ามาถามราคา ด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงอิตาเลียน แข็งแร๊ง แข็งแรง แต่นางดันเข้าใจนี่ละงงอยู่จนถึงทุกวันนี้ พอฮีเดินไป เพื่อนสะกิดถามฟังรู้เรื่องหรอวะ เออ....เขาบอก"เรเทอะๆ" แล้วนางก็ติดคิวต่อไป ติดไปยันร้านจะปิดอยู่แหละ แล้วฮีก็คัมเบล็ค 555+++
ฟุตทึมาสซาส คนอิตาเลียนจะพูดภาษาอังกฤษเน้นตัว T ถ้ามีทีแล้วออก ทึ ชัวร์!! รอบนี้อดทริปแน่ๆ 55++ ไม่ได้คาดหวัง แต่ทริปคือกำลังใจการทำงานของคนขายบริการ พอฮีเดินเข้าร้าน ลูกค้าคนอื่นๆ เข้าตามมาเพียบบบบบบ จนถึงวันนี้เลยรู้ว่า ออ...ฉันรอเธออยู่นี้เอง ชลอยจะเป็นเนื้อคู่ อือออ อือออ ดูซิดู อือออ (ดำน้ำ) พรมลิขิตดนจิตใจ ฉันเลยได้มาคู่กับเธอออออ ♫ ♫ ♫
เราก็เปิดประตูพาเข้าร้าน เพื่อนๆ นี่แซวตรึม...ฮือออนั่งรอคนหล่ออยู่นี่เอง!!! เราก็พาไปนั่งโต๊ะนวดเท้า ไม่รู้เพื่อนมันแซวมากรึอย่างไร ฮีบอก บอร์ดี หึ??? นางกะลังยกที่ร้างเท้ามาจะล้างเท้า ฮีมองแล้วบอก บอร์ดี ออ...ไทยมาสซาสสสสส เอาไทยก็ไทย ตามใจเด็กมันหน่อย คือตอนนั้นคิดว่าฮีเด็กจริงๆ น่าจะสัก 18 19 แถมหน้าเศร้าๆ เหมือนถูกทิ้ง ปกติจะเป็นคนที่ไม่คุยกับลูกค้าก่อน ยกเว้นลูกค้าจะชวนคุย เพราะคิดว่าลูกค้าบางคนมานวดเพื่อต้องการพักผ่อน ถ้าจะถามก็แค่ ยูโอเคไหม?? ต้องการอะไรบอกได้นะ หนักไป เบาไป หนาว ร้อน แต่กะอีตานี่ รู้สึกสงสาร อยากคุยด้วย (ไม่ใช่เพราะหล่อ สาบาน) แต่สัญชาตญาณไม่ชอบบริโภคลูกค้า และเมื่อไม่กี่วันก่อนก็มีคนพบศพชาวต่างชาติโดดตึกคาดว่าจะเสียชีวิตหลายวันแล้ว จนศพส่งกลิ่นเหม็นคนเลยขึ้นไปดู ว่ากันว่าเขาโดนสาวไทยหลอก อกหัก รักคุด ก็เลยคิดสั้น แล้วหน้าตาอีตานี่ก็เศร้าสร้อยคล้ายกับกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่ เราก็เลยชวนคุย ก็ถามนั้น ถามนี่ แล้วฮีก็คุยกับเราแบบกันเอง ดูสบายใจ (จนถึงทุกวันนี้ ก็ยังคงเป็นแบบนั้น ฮีจะคุยแบบสบายๆ กับเราแค่คนเดียว ขนาดคนรอบข้าง ญาติพี่น้อง ฮีก็ใช่จะคุย) เราถามปิดเทอมหรอ?? ฮีโน!!! ฉันเรียนจบแล้ว อายุเท่าไหร่??? 29
ฮีบอกมาจากภูเก็ต ไปโคราชมา อุ๊...ใช่ย่อย รุ้จักโคราช มิใช่ นครราชสีมา และจะไปต่อเชียงใหม่
พรุ่งนี้เบรคฟัสกันไหม????? สตั๊นไป 3 วิ ผู้ชายชวนเบรคฟัส เฮ้ย....ไม่เคยเจอ เออดิ (พึ่งมารู้ตัวตอนนี้ว่ากรุนี่แหละที่แปลก 555+++) จำได้ว่าวันนี้เป็นวันเสาร์ เรามีวันหยุดทุกวันอาทิตย์ ถ้าเป็นวันทำงานก็คงไม่เซเยส เพราะการขาดงานต้องจ่ายถึง 200/วัน อะไรมันช่างลงตัว ชลอยจะเป็นเนื้อคู่ ♫ ♫ ♫
ฮีก็ขอเบอร์ ไม่เคยให้เบอร์ลูกค้าเลย ถ้ามีลูกค้าขอก็จะให้แต่เบอร์ร้าน เพราะมีกฏห้ามแจกเบอร์ เขากลัวเราจะหิ้วลูกค้าไปนาบ เอ่ยไปนวดกันเอง แต่เห็นใครๆ ก็แจกกัน เราก็ขอแหกสักครั้งเถอะกฏ ตอนนั้นไม่ได้ทำเพื่อตัวเองนะ จริงๆ ทำเพื่อฮี (นี่เราทำเพื่อสามีตั้งแต่วันแรกที่เจอหน้ารึนี่) เรากลัวว่าถ้าเราปฏิเสธแล้วพรุ่งนี้เช้าอาจมีพาดหัวข่าว "พบศพชาวต่างชาติหน้าตาดี แต่คาดว่าจะเจอสาวไทยหน้าตาดีกว่าปฏิเสธเลยเสียใจโดดบันได20 ขั้นจากร้านนวดลงมาเสียชีวิต" มโน^^
เช้าวัน อาทิตย์ ที่ 11 มกราคม 2009 (นี่เราไม่ได้จดบันทึกนะ สมองผู้หญิงจะทำงานได้ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่อย่าถามถนนหนทางชั้นนะยะ ขึ้นแท็กซี่แล้วก็แล้วแต่พี่เถอะ จะให้จ่ายค่าทางด่วนสักกี่สิบรอบ จำได้อีกที่ก็เซเว่นหน้าปากซอยบ้านแหละ)
เวลาโดยประมาณ 10.00 น. นี่อาหารเช้านะ ไม่ใช่อาหารเที่ยง ที่ทำงานเลิกดึกคะ ตี2 เข้างานบ่าย 2 เลิกตี 2 กะเช้า เข้า 10 โมงเช้า เลิกสี่ทุ่ม แต่ไม่เคยเห็นกะเช้าเลยสี่ทุ่มสักคน มีแต่คนขยันปิดวิกทีรับกันเป็นหมื่นๆ จริงๆ นะ ที่ร้านลูกค้าเยอะมาก และส่วนมากก็จะมีแต่ลูกค้าดีๆ ลูกค้าประจำ จะเจอแย่ๆ บ้างก็ลูกค้าขาจร มาวอนโดนด่าแล้วก็ไม่มาอีก ร้านนี้ขึ้นชื่อเรื่องการสร้างมาดาม มากันเป็นรุ่น และก็ไปเป็นรุ่นๆ จะมีหลงเหลืออยู่บ้างก็รุ่นดึก เรียกว่ารุ่น "กงรัก" กงคือศาลเจ้าที่คนจีน ในร้านที่พวกเราต่างกราบไหว้ ขอทริป และขอสามี ต่างๆ นาๆ ก็ว่ากันไป ซึ่งไม่เชื่ออย่าหลบหลู่ คือมันจริงอะ แบบว่าก่อนหน้านั้นเราเคยมีแฟน แล้วมีปัญหาแยกกันอยู่ หรืออีกนัยนึงก็เลิกกันแหละ แต่นางรอ ก็รอมา 3 4 ปีแหละ จนมาปีนี้ไม่ไหวแหละจะเลขสามแล้ว แถมยังมีเงินกู้เรียนให้ต้องชำระ ขืนยังทำตัวดี ไม่แรดสักที คงมีแค่เงินซื้อตัวดูหนังกะนั่งวินด์ ก็เลยขอกงว่า "กง...หนูจะหาแฟนแล้วนะ ปีหน้านี้ถ้าใครมาชวนหนูก็จะไป ขอให้หนูเจอคนดีๆ นะกง" กงเข้าใจ ส่งมาให้จากดาวพลูโตเลย 555+++
กลับมาที่เรื่องอาหารเช้า ฮีส่งข้อความมาบอกว่าฉันรออยู่ที่ร้าน มาคนละฝั่งกับร้านเธอ เฮ้ย....นั่นมันย่านอินเดีย และแขกนี่น่า คือถ้าใครอยู่แถวนี้จะรู้ว่าถนนเส้นสุขุมวิทมีไว้แบ่งแยก แขก กะ ฝรั่ง เราทำงานอยู่ถิ่นฝรั่ง แขกที่ข้ามมาใช้บริการจะเป็นแขกสะอาด และมีมารยาท แต่นี่พ่อหนุ่มอิตาเลียนนัดฉันในถิ่นเขา เอาก็เอารองอาหารเช้าแบบแขกๆ ก็คงจะสู้ข้าวเหนียวหมูปิ้งได้อยู่ละมั้ง เดินไปสัก 100 เมตร ก็เจอตัวหนังสืออินเดียซึ่งอ่านไม่ออก ชื่อร้านไม่จำเพราะประทับใจมาก จักอะไรในร้านมีอินเดีย 2 คนผู้หญิงกะผู้ชาย ซึ่งคล้ายๆ ว่ายังเปิดร้านไม่เสร็จ แต่ไม่สามารถไล่ไอ้นี่ออกจากร้านได้ก็เลยให้มันนั่งอยู่แบบนั้น พอเรามาถึงผู้หญิงก็เขามารับเมนู ย้ำเขามารับ คือไม่มีรายการอาหารมาให้ดูบอกที่ร้านมีแต่นมกะอะไรสักอย่างนี่แหละเป็นอาหารเช้า เราก็เออ...เอามาเถอะ เดียวออกไปแล้วหาข้าวเหนียวหมูปิ้งกินก็ได้วะ ก็ทำท่ากินเป็นพิธีพร้อมกับสงสัย ว่า "นายมาจากไหน???"
พอออกจากร้านฮีก็บอกว่า "โกทูซีโบทึ" จะพากรุไปดูโปสเตอร์อะไรหว่า??? รึอยากได้ของฝาก ก็ตามๆ ไปงั้นแหละ แล้วก็ถึงบางออ....
อออออ brother พี่ชาย พี่สะใภ้ เพื่อนพี่ชาย และแฟนเพื่อน เขาก็อยากไปเดินสยาม เอ๊า...ไปก็ไปนั่งรถไฟฟ้าไปลงสยาม หือออ ตื่นเต้นกันใหญ่ นี่มาจากเมืองนอก รึ นอกโลกกันหว่า??? พี่ชายอยากได้ช้างไม้แกะสลัก เราก็แนะนำ โน้นนนนจตุจักร ถูกและดี เขาบอกไม่มีเวลาต้องขึ้นเครื่องบ่ายนี้ ก็เลยพาไป MBK ก็ไปเจอราคา 6000 นางก็ต่อ แหม...ก็เป็นเจ้าบ้านที่ดีเนอะ รู้ๆ กันอยู่ราคาจตุจักร 500 เห็นๆ ต่อจนฝรั่งรำคราญ ไม่เอาหัวมันแหละ......
เออ...เราก็มาจากดวงอังคารเหมือนกันแหละ พึ่งรู้ตัว 55++ มาถึงตอนหาทางออก พี่เขาบอก เอ็กซ์แซก ออ...หาร้าน XACT หรอ เราก็เป็นเจ้าบ้านถามหาร้านเอ็กแซกท์ ก็พาเขาเดินวนๆ จนพี่ชายเขาทนไม่ไหวชี้ป้ายทางออก EXIT ให้ดูกันเห็นๆ ออ...แหมก็ภาษาเธอไม่แข็งแรงน้อออออ ว่าไปนั่น
ถึงตอนแยกกับพี่ๆ
ติดไว้ก่อนตอนนี้เป็นเวลา 11.59 แล้วสามีบอกลงไปกินข้าวบ้านพ่อ ขณะที่เรายังไม่ได้ล้างหน้าแปรงฟัน เปลี่ยนชุด จะบอกก่อนสัก 15 นาทีนี่จะถูกส่งกลับดาวรึไงนะ เฮ้อออ