โดนเพื่อนเกลียดแบบไม่ทราบสาเหตุ

หวัดดีค่ะ แนะนำตัวก่อนนะคะ คือเราอยู่ร.ร.หญิงล้วนเอกชนตั้งแต่ป.1 ตอนเด็กซ่ามาก ผิดระเบียบ ทะเลาะกับเพื่อน เรียนไม่เก่ง จนพึ่งมาคิดได้เมื่อ3-4ปีที่แล้ว ตั้งใจอ่านหนังสือ ทำตัวตามระเบียบ เหมือนคนปกติทั่วไป พอผลการเรียนเริ่มดีขึ้นจนได้ที่ 6 ของห้อง แต่ผลการเรียนนี่แหละมั้งที่สร้างปัญหาให้เรา เพราะตอนป.6 เราดันไปรู้จักกับเพื่อนคนนึงสมมติว่าชื่อเจละกัน ซึ่งถ้าย้อนกลับไปได้เราขอบายเลย  ตอนแรกๆก็ปกติดี แต่หลังๆเราสนิทกับเพื่อนอีกคนนึงซึ่งคนนั้นดันเป็นลูกไล่ของเจ ให้ชื่อว่าเอ็ม เอ็มนิสัยคล้ายเรามากมันทำให้รู้สึกว่าเข้าใจกัน ปกติเจนิสัยไม่ค่อยโออยู่แล้วเพราะเพื่อนเราหลายคนก็บอกว่านิสัยไม่ดี ชอบโอ้อวดแต่สุดท้ายก็จะจบลงด้วยว่าเรารวยไม่เท่าเธอหรอก ชอบนินทาแล้วหัวเราะเยอะคนอื่น ชอบก้อปปี้แคปชั่นในไอจีเรา เราทำอะไรก็ทำตามหมดเลยแต่เราไม่ได้อคตินะ เวลาที่เจเลียนแบบเรา ทำได้แย่กว่าเราอีก พูดง่ายๆคือก้อปไม่เนียน บางทีก็บอกไม่ชอบคนนู้น เกลียดคนนี้ให้เราฟังตลอด เราก็ทนคบไปได้เนอะ จนวันนึงเค้าให้มีจับกลุ่มปกติเราก็อยู่กลุ่มเดียวกับเจและเอ็ม แต่วันนั้นเอ็มไม่มา เจเลยไม่ให้เราเข้ากลุ่ม ซึ่งปกติเรากับเอ็มทำงานให้กลุ่มตลอด เจงานประจำคือพิมพ์รายชื่อส่ง ซึ่งโคตรเห็นแก่ตัวเลย เราร้องไห้ สุดท้ายเราก็ต้องอยู่กลุ่มอื่น จากนั้นเราก็ย้ายที่นั่งปกตินั่งข้างเจ ย้ายไปนั่งข้างคนที่เจบอกว่าไม่ชอบให้ชื่อว่าพี พีนิสัยดีมากๆ คอยช่วยอธิบายเวลาเรียนแล้วไม่เข้าใจ เป็นคนคอยยกมือตอบครูเสมอนี่เป็นสาเหตุที่เจเกลียดพี พอวันคะแนนสอบออก เรานี่แทบคลั่งเราได้ 3.9x ทำให้เรากล้าไปสอบ ร.ร.อื่นที่ใกล้ที่ทำงานพ่อ + ไม่อยากเจอเจ แต่เรายังเก่งไม่พอทำให้ต้องอยู่ที่เดิม ขึ้นม.1เราเหมือนชีวิตใหม่ คบเพื่อนที่ดี ตั้งใจเรียน จนกลายเป็นเด็ดเนิร์ดไปซะแล้ว แต่ก็ไม่วายเจก็ยังมานินทาเราอีก เจอยู่คนละห้องกันแล้วเราไปกินข้าวกับเพื่อนห้องนั้นให้ชื่อว่า เอส เอสเป็นลูกไล่ของเจอีกคน น่ารัก นิสัยดี ขี้อาย บางทีเรารู้สึกว่าเอสกำลังทำอะไรที่ไม่เป็นตัวเองอยู่ เอสชอบมาเล่าให้ฟังว่าเจนินทาเราตลอดว่าเราว่า พับกระโปรง ซึ่งวันนั้นเราซักไม่ทันต้องใส่ตัวเก่า แต่เจหนักกว่าจ้าเอากระโปรงมาเปลี่ยนเพื่อที่จะได้ใส่ตัวสั้นๆ รู้ว่าคล้ายออย ฮอร์โมนมาก จนสุดท้ายเอสก็ไปกินข้าวกับเจ แต่เราว่าเราก็นิสัยไม่ดีกับเอสบ้าง บางทีก็เอาแต่ใจ คิดไปเองบ้างว่าเอสเป็นไส้ศึก ทิ้งเอสไปกินข้าวคนเดียวบ้าง ขอโทษนะ. แต่พอมารู้ทีหลังจากเอ็มคือเจพยายามชวนแกมบังคับให้เอสมากินข้าวด้วย พอเรามีเพื่อนสนิทอีกคนชื่อปอ ก็เลยไปกินข้าวกับปอ พอขึ้นม.2 ปอดันอยู่ห้องเดียวกับเจ แล้วเราดันอยู่ห้องเดียวกับเอ็ม ความบรรลัยจึงเกิดขึ้น เราพยายามตีห่างจากเอ็ม สุดท้ายก็สนิทกับเอ็มอยู่ดี ทุกพักจะมีเพื่อนเจมาที่ห้องเราทุกวัน จนเอ็มบอกว่านั่นเป็นสายสืบให้เจ ชีวิตอะไรหนักหนาว่ะ แล้วเอ็มก็บอกว่าตอนที่อยู่กับเจปีที่แล้วเจจับกลุ่มกับเพื่อนแล้วก็นินทาเราแถมส่องไอจีเราอีก เจ็บไหมล่ะ โชคร้ายของเราอีก ปอดันไปรู้จักกับคนนึงชื่อ พ. คนนี้เพื่อนเราเคยบอกว่าเค้าไม่ชอบเรา เราพอรู้แหละ เราเคยอยู่กับเค้าแค่ตอนป.1 อย่างที่บอกตอนเด็กๆซ่าไง เราเคยยืมเงินเค้าแล้วไม่คืน ลอกก่อนเรียนเค้า เราจำได้แค่นี้จริงๆ แต่มันนานมากแล้วนะ เค้ามาสนิทกับปอ มาขอเราไปกินข้าวด้วย ตามมาอยู่ชมรมเดียวกับเราและปอ เราก็ไม่ได้ว่าอะไร เค้าชอบนินทาเพื่อนอีกคน 1 ให้เราฟังกับปอ นิสัยเหมือนเจไม่มีผิด เราก็เลยเตือนเค้าไปว่า การนินทาเป็นสิ่งที่เลวมากสำหรับเรา พอเค้าเลิกไปกินข้าวกับเราก็ไปกินข้าวกับคนที่เค้านินทา ชื่อปา กลุ่มของปอมีสามคนคือ ปอ พ. ปา บรรลัยกว่านั้นคือเค้าจับกลุ่มนินทาเรากับเจ พักหลังเรากับปอไม่ว่างก็เลยแยกกันไปกินข้าว พอกลับมากินข้าวด้วยกัน ปาก็เดินมาใกล้ๆพูดว่าถ้าไปกินข้าวกับคนอื่นวันหลังห้ามมากินข้าวกับเรา เราสาบานได้ว่าเรากับปาไม่รู้จักกันเลย ไม่เคยพูดด้วยกันแต่ปาเกลียดเรา ปาควรจะขอบคุณเรามากกว่าที่เตือนพ.ไม่ให้นินทาปา พออาทิตย์ต่อมาเราไปรอปอหน้าห้องตอนเดินไปเจอ พ.กับปา ก็เฉยๆ แต่พ.กับปาวิ่งเค้าห้องไปคุยกับปอ เรารอมาสักพักก็เลยเดินเข้าไปเจอปอโวยวายกลับมาชีวิตโคตรเฟล เรียนไม่รู้เรื่อง วันต่อมาเราก็เดินกำลังจะเข้าห้องพ.กับปาเดินมามองหน้าเรา ปาชนไหล่แบบกระแทกแรงๆ เราก็ชนกลับสิรอไร แต่มันดันไปโดนพ. แล้วเราก็เดินเข้าห้องไป มัน2คนตามมาหน้าห้องมาด่าเรา ตอนนั้นเราไม่ได้ยินอะไรแล้ว โกรธไปหมด มองหน้าปอไม่ติดแล้ว ตอนเย็นตัดสินใจทักไลน์ไปหาปอ เพราะปอเป็นเพื่อนที่ดี คนอื่นเกลียดเรา เราไม่แคร์แต่ปอเกลียดเรา เราอยากรู้สาเหตุ เราได้คำตอบมาว่า จริงๆไม่ได้เกลียดแต่โดนบังคับไม่งั้นไม่มีกลุ่มอยู่ เราก็โอเค ไปกินข้าวคนเดียว พอพักหลังมีเพื่อนมากินข้าวด้วยชื่อเอ เอสนิทกับเอ็ม น่ารัก นิสัยดี ร่าเริง เรียนเก่ง ก็ไม่แคล้วเจออีก เอชวนเอ็มเดินเล่นเจอเจ เจก็เดินมาว่าเอว่าอีกาฝาก เอก็ถามว่าว่าเราหรอ เจบอกว่า ใช่ไง เอไม่ได้สนใจ แต่เรารู้เพราะเอ็มมาบอกเรา เราเลยถามไปว่า เอมีปัญหากับเจเปล่า เอ็มบอกไม่มี ความรู้สึกตอนนั้นโกรธมากๆ จะวิ่งไปตบอยู่แล้ว แต่ควบคุมอารมณ์ได้ก่อน เรียนไม่รู้เรื่องอีกแล้ว จนสุดท้ายเราร้องไห้ เรามานั่งคิดเราทำอะไรให้เค้าเปล่า คำตอบคือ เปล่า เราร้องไห้ให้กับเรื่องนี้ไม่รู้กี่รอบแล้ว เค้าอิจฉาเราหรอ เราไม่เคยอวดอะไรเลย. เราได้ไปต่างเทศบ่อยเพราะแม่เราทำงาน เราคะแนนดีเพราะเราตั้งใจเรียน ไม่เห็นมีอะไรน่าอิจฉาเลย เจดีกว่าเราอีก เจได้โทรศัพท์ใหม่มีเน็ตใช้ ได้ฝูงเพื่อนถึงจะไม่จริงใจก็เหอะ แม่เจก็ทำขนมเค้กน่ารักจะตาย เวลาเจอยากได้อะไรแม่เจก็ให้หมด  เราเบื่อปัญหานี้ มันใช้เวลา3ปีแล้วนะ เราไม่อยากได้คนที่เกลียดเรามากขึ้นนะ เราก็เข้าใจว่ามันทุกคนไม่มีใครperfect.  คือเค้าก็นินทาคนอื่นแต่สุดท้ายก็เจาะจงที่เราเหมือนใครที่เป็นเพื่อนเราถ้าไม่อยู่ฝั่งเค้าก็ต้องโดนไปด้วย