สวัสดีครับนี้เป็นกระทู้แรกของผมผิดตรงไหนขอโทษด้วยนะครับ
คือมันเป็นเรื่องผมเองครับเหมือนละครหลังข่าว5555+
ยาวนิดหน่อยนะครับ
เรื่องมันเริ่มที่ผมเข้าเรียนๆที่ๆหนึงครับซึ่งผมอายุเยอะกว่าเพื่อนครับนั้นละทำให้ผู้หญิงในห้องมองว่าผมคิดเป็นผู้ใหญ่แล้วมีคนชอบอยู่2คนครับแต่ผมบอกกับตัวเองตลอดครับ"ผมจะไม่ชอบคนเด็กกว่าครับ"2คนเลยไม่ผ่านสำหรับผมเพราะผมอคิตครับ555+แต่มีคน1ใน2ที่ได้ใจผมไปสิครับเธอไม่ใช่สเปกผมเลยเด็กกว่าจัดฟันมีแฟนแล้วด้วยผมก็บอกกับตัวเองว่าจะไม่ยุ่งกับคนมีแฟนครับแต่ไม่รู้เพราะผมไม่ทันคนหรือเขาเก่งก็ไม่รู้เธอเปิดใจผมทีละนิดๆเริ่มจากที่เซนครับผมขอแทนชื่อเธอว่า"จ"ว่านั้นผมไปเซนทรัลครับไปกันเยอะอยู่มี จ ไปด้วย
เพื่อน จ บอกผมว่า"นี้ๆพี่ จ มันชอบพี่นะพี่ไม่ชอบมันลองคุยดูหน่อยหลอ"
ผมก็ตอบไปครับ"จะบ้าหรอเขามีแฟนแล้วจะชอบได้ไง"
เพื่อนเขาก็บอก"มันพึงเลิกกันพี่"
ผมก็ไม่ได้ตอบไรต่อครับพยายามเปลี่ยนเรื่องเพราะ จ เดินมาเย็นวันนั้นผมถามการบ้านว่ามีไรบ้างจาก จ ครับไปๆมาๆผมกับคุยสนุกจนลืมงาน555 ผมก็บ่นกับเธอลอยๆครับผมบอกอยากดูหนังวะไปดูคนเดียวดีกว่า(ผมชอบดูหนังคนเดียวครับ). จ ก็ตอบกับมาครับ"อยากไปเหมือนกันอะ"ผมตัดบทครับ"ไม่ๆเปลืองเงินนอนอยู่บ้านนั้นละ"เธอก็ถามรอบหนังกี่โมงไงผมก็บอกว่าบ่ายๆมั่ง
ครับวันต่อมาผมไปดูคนเดียวผมเจอเธออยู่หน้าโรงครับตอนเเรกก็งง ผมเลยถาม"เอ้ามาทำไมเนี้ย"ครับสุดท้ายก็ได้ดูด้วยกันระหว่างดูเธอบอกหนาวครับขอมือผม-////- จากนั้นเธอก็เล่นมือผมทั่งเรื่องเลยครับจิ้มมั่งเอาไปจับหน้าตัวเองมั่งผมเริ่มๆรู้สึกดีกับเธอทีละนิดครับแต่ก็ยังเตือนตัวเองบ่อยๆว่าเขาเด็กกว่าพอหนังจบผมถามเธอครับ"กลับไงเนี้ยมีคนมารับละเส่"เธอตอบผมว่า"หึเดินมาก็เดินกับสิ"ผมตกใจครับ"ห๊ะๆเดินมาจากไหนเนี้ยทำไมไม่นั่งรถกลับ"เธอบอก"ไม่มีเงินแล้วยะ"ตอนนั้นผมเหลือเงิน40กว่าบาทครับผมหยิบให้เธอทั่งหมดที่มี(คือเราติดการเสียสละแต่ไหนแต่ไรละไม่ว่ากับไคร)แล้วก็ใส่มือเธอ"เอานี้ไปนั่งรถกลับดีๆไม่เดิน"เธอคืนมาให้ผมครับ"ไอ้บ้าแล้วแกจะกลับไง"ผมก็ตอบเธอไม่ถูกคือคิดว่าจะเดินกลับแทนเธอ555
ผมเลยบอกเธอครับ"มางั้นเค้าเดินไปส่งนี้มันก็เย็นแล้วอันตราย"
ผมก็เดินไปส่งเธอครับไกลพอตัวอยู่(แล้วเราต้องเดินกลับมาขึ้นรถอีกนะ)เธอเป็นคนกลัวหมาคนเจอหมาตัวเเข็งเดินไม่ออกรำบากผมได้ไล่ตลอด5555
พอถึงบ้าน จ เธอก็บอกผมก่อนกลับครับ"คนแรกเลยนะเนี้ยที่เดินมาส่ง"
ผมก็ตอบเธอครับ"ไครจะปล่อยให้ผู้หญิงเดินกลับคนเดียววะโว้ววว"
พอถึงบ้านตัวเองผมกลับจะนอนครับเธอก็ไลน์มาชวนคุยเรื่องหนังที่ดูผมเริ่มมีความสุขที่ได้คุยกับเธอละครับเธอตลกดี+ผมกวนตีนอีกเลยเข้ากันดี
ไปๆมาๆวันนั้นเธอบอกชอบผมเองเลยครับผมก็รู้สึกดีกับเธอหลังจากนั้นเราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดครับ
แต่ตอนนั้นผมก็ไม่รู้ว่าสถานะเรามันคืออะไรผมเริ่มตกหลุกรักเธอเรื่อยๆเธอดีกับผมมากจำได้ทุกอย่างเป็นห่วงเอาใจใส่ตลอดจนครั่งหนึงเธอบอกมีไรจะให้เธอจูบผมครับเป็นครั่งแรกที่โดนหลอกแล้วเชือ5555หลังๆจากนั้นเราจูบกันบ่อยขึ้นจนอะไรๆมันเลยเถิดครับคนที่บ้านรู้ว่าผมทำอะไรกันแล้วรับไม่ได้บวกกลับตอนนั้นเขาไปหาเเฟนเก่าด้วยครับกลับไปดีกันผมต้องรับความผิดที่ตัวเองทำทั่งหมดทั่งที่บ้านผมบอกทุกที่บอกว่าผมรักผู้หญิงคนนี้ผมป้องกันอยู่คิดอยู่ขอโทษทุกคน แต่เหมือนผมต้องรับเรื่องทั่งหมดคนเดียวครับเพราะเขาไปแล้วผมเหมือนตายทั่งเป็นรู้สึกอ้าวว้างมากผมรับเรื่องทั่งหมดไม่ไหวผมเลยตัดสินใจเดินทางไกลดูเพราะทนเจอหน้าเขาทุกๆวันไม่ไหว
เธอเขียนกระดาษถึงผมร้องไห้หาผม เพื่อนที่โน่นโทรตามตัวผมแล้วโกรธที่ จ ทำให้ผมต้องเป็นแบบนี้ผมขอทุกคนไว้ครับขอให้ว่าอย่าด่า จ เลยจะว่าจะด่าก็ว่าผมเถอะ
ผมรู้สึกว่าเริ่มโอเคผมกลับไปอีกครั่งมันก็เจ็บทุกครั่งแต่ผมทำเฉยชาต่อหน้าเธอครับเธอก็คิดผมไม่อยากคุยกับเธอแล้ว
แต่หลังจากพ้นหน้าเธอผมก็ร้องตลอดเลยครับเธอเหมือนกันผมร้องกินไรไม่ลงอยู่4วันจนเธอกลับมาทักครับ
ผมนั่งก้นหน้าอยู่เธอเข้ามาเล่นหัวผมบอกผม"ทำไมไม่กินข้าว"
ผมก็ตอบ"ไม่รู้ดิจุกๆอยู่ควรเป็นห่วงด้วยหรอ"
จ "ก็ดูทำตัวเข้าไครจะไม่เป็นห่วง"
ผม "เป็นไงกันบ้างละอย่าทะเลาะกันบ่อยนะเลือกจะไปแล้วต้องมีความสุขนะ"
ผมฝืนยิ้ม เธอบอกไม่ต้องมาทำเป็นยิ้มไปกินข้าวผมเริ่มกลับไปเป็นเพื่อนเธอลดทุกอย่างลงรู้จุดยืนตัวแต่ก็เจ็บอยู่ดี5555
เวลาเธอทะเลาะกันเขามาบ้างครั่งผมก็โกรธนะทำไมเขาถึงดูแลเธอไม่ดีทำไมไม่ดูแลสิ่งที่เราอยากดูแลให้ดีๆ
ผมอารมณ์เหมือนเพลง"มันเป็นไครเลยครับ"บอกฝ่ายชายให้ดูแลเธอดีผมอยู่เจ็บๆแบบนี้จนเขาเลิกกันครับ
ผมพยายามทำให้เขากลับมาดีกันเพราะสิ่งที่ผมต้องการคือเห็น จ มีความสุขถึงจุดๆนั้นทั่งใจผมยกให้ จ หมดแล้วครับทำให้ได้ทุกอย่างถึงตัวเองจะเจ็บสรุปเขาไม่ดีกันครับเราเลยกลับมาเป็นเหมือนช่วงแรกๆผมมีความสุขมากแล้วถึงจึดที่ผมต้องย้ายจังหวัดเธอมาส่งผมร้องไห้ผม
ผมก็บอก"ไอ้บ้าไม่ได้ตายนะคิดถึงก็บอกเดี๋ยวมาหา ยิ้มสิอีหนู"
หลังจากผมมาอยู่ที่อื่นได้2วันเริ่มเรื่องละครับเธอโพสต์เฟสถึงคนอื่นบ่อยซึ่งตอนนั้นเราถามเธอบอกแค่เพื่อนเราก็ไม่คิดไรมาก
ระหว่างที่เธอคุยมือถือกลับผมอยู่ผมเลยถามเธอเลยครับว่าสรุปแล้วอะไรยังเธอบอกผมไม่ต้องคิดมาก
ผมเริ่มคิดแล้วครับเธอไม่เคยเป็นแบบนี้ผมเลยถามเพื่อนสนิทเธอเพื่อนสนิทตอบผมว่ามันไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยมากใจผมเหมือนเต้นตกจังหวะ...คือนี้2วันเองนะ
ผมโทรไปหาเธอ190กว่าสายเธอไม่รับเลยครับผมเลยโทรไปหาเพื่อนสนิทเธอสรุปว่าดีที่อยู่กับเพื่อนสนิทครับผมเลยขอสาย จ แต่เพื่อน จ บอกไม่ได้หลอกพี่มันคุยกับคุยอื่นอยู่ไม่คุยกับพี่ผมร้องไห้ครับเหมือนคนบ้าได้ยินเสียงเธอหัวเราะเสียงผู้ชายเข้ามาในสายผมอัดกำแพงจนมือบวมไปหมดแผลเต็มนิ้วผมบอกเพื่อน จ ว่าขอคุยครั่งสุดท้ายได้ไหมผมได้คุยกับเธอครับผมถามเธอเริ่มไหมแล้วหรอเธอบอกไม่คุยกันเฉยๆผมก็ถามแล้วผมละตัวอะไรทำไมมันเคยเลือกผมทำไมมันไม่เคยเป็นผม ผมร้องไห้เริ่มเอาแต่ใจเธอบอกผมว่าเธอไม่เคยบอกรักผม(ซึ่งไม่จริง)ไม่เคยเป็นไรกันจบที่ตรงนั้นละครับผมเหมือนตายทั่งเป็นความคิดภาพต่างๆวิ่งในหัว(นี้เราคิดคนเดียวรักเขาคนเดียวมาเป็นปีๆเลยหรอ)คิดแบบนี้ซ้ำๆ
ผมร้องจนหลับฝันถึงแต่เธอตื่นมาตาแดงไม่ทำไรทั่งวันคิดแต่เรื่องเดิมๆตกดึกเธอโทรมาผมก็รับ
จ:ฮาโหล(เสียงสดใส)
ผม:อื้อ(เสียงชาๆ)
จ:วันนั้นขอโทษนะหงุดหงิดนะ
ผม:ทำไมวันนั้นพูดงั้นละ
จ:ก็แกงอแงเอาแต่ตัวเองเป็นหลักผู้ไม่รู้เรื่องก็ต้องตอบแบบนั้นให้แกหายบ้าสิ
ผม:แล้วคิดว่าหายไหมละ
จ:..........
ผม:สรุปแกชอบคนๆนั้นใช่ไหมทำไมอะเค้าดีไม่พอหลอรึอะไรตอบเค้าที
จ:แกเป็นผู้ชายที่ดีมากๆไม่เคยลดลงหรือเปลี่ยนไปเลย ไม่เคยเจอไครที่ดีขนาดนี้เค้าแคร์แกมากกว่าคนอื่นๆที่เคยเจอมาเลยนะ
ผม:แล้วทำไมมันไม่เคยเป็นเราละ...
จ:แกอะดีเกินไปเค้ามัน ยิ้มเองละอย่าจมกับผู้หญิง ยิ้มๆแบบเขาเลย
ผม:แต่เค้าให้แกไปหมดแล้วทั่งหมดแล้ว...
เธอก็พยายามพูดว่าเธอไม่ใช่ทุกๆสิ่งสำหรับผมจนผมหลับไม่รู้ตัว
ผมตื่นมาเปิดเฟสเธอดูผมเจอรูปคู่เธอกับคนใหม่บ่อยเรื่อยๆจับมือกันบ้างยิกหน้าบ้างผมเหมือนโดนแทงที่กลางใจแต่เขาแทงผมไม่ตาย
ผมตัดสินใจบล็อกเฟสเธอโทรไปขอคุณทุกอย่างแล้วก็ไม่รู้จักทำไงต่อ.....
ผมยังเจ็บยังจำทุกอย่างเกี่ยวกับเขาได้ เพื่อนเคยมีประสบการณ์แบบนี้หรือเปล่าครับผมอยากให้ช่วยๆบอกวิธีตัดใจครับ
เคยรักไครมากๆแล้วเขามองเราเป็นแค่ของเล่นไหมครับ?
คือมันเป็นเรื่องผมเองครับเหมือนละครหลังข่าว5555+
ยาวนิดหน่อยนะครับ
เรื่องมันเริ่มที่ผมเข้าเรียนๆที่ๆหนึงครับซึ่งผมอายุเยอะกว่าเพื่อนครับนั้นละทำให้ผู้หญิงในห้องมองว่าผมคิดเป็นผู้ใหญ่แล้วมีคนชอบอยู่2คนครับแต่ผมบอกกับตัวเองตลอดครับ"ผมจะไม่ชอบคนเด็กกว่าครับ"2คนเลยไม่ผ่านสำหรับผมเพราะผมอคิตครับ555+แต่มีคน1ใน2ที่ได้ใจผมไปสิครับเธอไม่ใช่สเปกผมเลยเด็กกว่าจัดฟันมีแฟนแล้วด้วยผมก็บอกกับตัวเองว่าจะไม่ยุ่งกับคนมีแฟนครับแต่ไม่รู้เพราะผมไม่ทันคนหรือเขาเก่งก็ไม่รู้เธอเปิดใจผมทีละนิดๆเริ่มจากที่เซนครับผมขอแทนชื่อเธอว่า"จ"ว่านั้นผมไปเซนทรัลครับไปกันเยอะอยู่มี จ ไปด้วย
เพื่อน จ บอกผมว่า"นี้ๆพี่ จ มันชอบพี่นะพี่ไม่ชอบมันลองคุยดูหน่อยหลอ"
ผมก็ตอบไปครับ"จะบ้าหรอเขามีแฟนแล้วจะชอบได้ไง"
เพื่อนเขาก็บอก"มันพึงเลิกกันพี่"
ผมก็ไม่ได้ตอบไรต่อครับพยายามเปลี่ยนเรื่องเพราะ จ เดินมาเย็นวันนั้นผมถามการบ้านว่ามีไรบ้างจาก จ ครับไปๆมาๆผมกับคุยสนุกจนลืมงาน555 ผมก็บ่นกับเธอลอยๆครับผมบอกอยากดูหนังวะไปดูคนเดียวดีกว่า(ผมชอบดูหนังคนเดียวครับ). จ ก็ตอบกับมาครับ"อยากไปเหมือนกันอะ"ผมตัดบทครับ"ไม่ๆเปลืองเงินนอนอยู่บ้านนั้นละ"เธอก็ถามรอบหนังกี่โมงไงผมก็บอกว่าบ่ายๆมั่ง
ครับวันต่อมาผมไปดูคนเดียวผมเจอเธออยู่หน้าโรงครับตอนเเรกก็งง ผมเลยถาม"เอ้ามาทำไมเนี้ย"ครับสุดท้ายก็ได้ดูด้วยกันระหว่างดูเธอบอกหนาวครับขอมือผม-////- จากนั้นเธอก็เล่นมือผมทั่งเรื่องเลยครับจิ้มมั่งเอาไปจับหน้าตัวเองมั่งผมเริ่มๆรู้สึกดีกับเธอทีละนิดครับแต่ก็ยังเตือนตัวเองบ่อยๆว่าเขาเด็กกว่าพอหนังจบผมถามเธอครับ"กลับไงเนี้ยมีคนมารับละเส่"เธอตอบผมว่า"หึเดินมาก็เดินกับสิ"ผมตกใจครับ"ห๊ะๆเดินมาจากไหนเนี้ยทำไมไม่นั่งรถกลับ"เธอบอก"ไม่มีเงินแล้วยะ"ตอนนั้นผมเหลือเงิน40กว่าบาทครับผมหยิบให้เธอทั่งหมดที่มี(คือเราติดการเสียสละแต่ไหนแต่ไรละไม่ว่ากับไคร)แล้วก็ใส่มือเธอ"เอานี้ไปนั่งรถกลับดีๆไม่เดิน"เธอคืนมาให้ผมครับ"ไอ้บ้าแล้วแกจะกลับไง"ผมก็ตอบเธอไม่ถูกคือคิดว่าจะเดินกลับแทนเธอ555
ผมเลยบอกเธอครับ"มางั้นเค้าเดินไปส่งนี้มันก็เย็นแล้วอันตราย"
ผมก็เดินไปส่งเธอครับไกลพอตัวอยู่(แล้วเราต้องเดินกลับมาขึ้นรถอีกนะ)เธอเป็นคนกลัวหมาคนเจอหมาตัวเเข็งเดินไม่ออกรำบากผมได้ไล่ตลอด5555
พอถึงบ้าน จ เธอก็บอกผมก่อนกลับครับ"คนแรกเลยนะเนี้ยที่เดินมาส่ง"
ผมก็ตอบเธอครับ"ไครจะปล่อยให้ผู้หญิงเดินกลับคนเดียววะโว้ววว"
พอถึงบ้านตัวเองผมกลับจะนอนครับเธอก็ไลน์มาชวนคุยเรื่องหนังที่ดูผมเริ่มมีความสุขที่ได้คุยกับเธอละครับเธอตลกดี+ผมกวนตีนอีกเลยเข้ากันดี
ไปๆมาๆวันนั้นเธอบอกชอบผมเองเลยครับผมก็รู้สึกดีกับเธอหลังจากนั้นเราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดครับ
แต่ตอนนั้นผมก็ไม่รู้ว่าสถานะเรามันคืออะไรผมเริ่มตกหลุกรักเธอเรื่อยๆเธอดีกับผมมากจำได้ทุกอย่างเป็นห่วงเอาใจใส่ตลอดจนครั่งหนึงเธอบอกมีไรจะให้เธอจูบผมครับเป็นครั่งแรกที่โดนหลอกแล้วเชือ5555หลังๆจากนั้นเราจูบกันบ่อยขึ้นจนอะไรๆมันเลยเถิดครับคนที่บ้านรู้ว่าผมทำอะไรกันแล้วรับไม่ได้บวกกลับตอนนั้นเขาไปหาเเฟนเก่าด้วยครับกลับไปดีกันผมต้องรับความผิดที่ตัวเองทำทั่งหมดทั่งที่บ้านผมบอกทุกที่บอกว่าผมรักผู้หญิงคนนี้ผมป้องกันอยู่คิดอยู่ขอโทษทุกคน แต่เหมือนผมต้องรับเรื่องทั่งหมดคนเดียวครับเพราะเขาไปแล้วผมเหมือนตายทั่งเป็นรู้สึกอ้าวว้างมากผมรับเรื่องทั่งหมดไม่ไหวผมเลยตัดสินใจเดินทางไกลดูเพราะทนเจอหน้าเขาทุกๆวันไม่ไหว
เธอเขียนกระดาษถึงผมร้องไห้หาผม เพื่อนที่โน่นโทรตามตัวผมแล้วโกรธที่ จ ทำให้ผมต้องเป็นแบบนี้ผมขอทุกคนไว้ครับขอให้ว่าอย่าด่า จ เลยจะว่าจะด่าก็ว่าผมเถอะ
ผมรู้สึกว่าเริ่มโอเคผมกลับไปอีกครั่งมันก็เจ็บทุกครั่งแต่ผมทำเฉยชาต่อหน้าเธอครับเธอก็คิดผมไม่อยากคุยกับเธอแล้ว
แต่หลังจากพ้นหน้าเธอผมก็ร้องตลอดเลยครับเธอเหมือนกันผมร้องกินไรไม่ลงอยู่4วันจนเธอกลับมาทักครับ
ผมนั่งก้นหน้าอยู่เธอเข้ามาเล่นหัวผมบอกผม"ทำไมไม่กินข้าว"
ผมก็ตอบ"ไม่รู้ดิจุกๆอยู่ควรเป็นห่วงด้วยหรอ"
จ "ก็ดูทำตัวเข้าไครจะไม่เป็นห่วง"
ผม "เป็นไงกันบ้างละอย่าทะเลาะกันบ่อยนะเลือกจะไปแล้วต้องมีความสุขนะ"
ผมฝืนยิ้ม เธอบอกไม่ต้องมาทำเป็นยิ้มไปกินข้าวผมเริ่มกลับไปเป็นเพื่อนเธอลดทุกอย่างลงรู้จุดยืนตัวแต่ก็เจ็บอยู่ดี5555
เวลาเธอทะเลาะกันเขามาบ้างครั่งผมก็โกรธนะทำไมเขาถึงดูแลเธอไม่ดีทำไมไม่ดูแลสิ่งที่เราอยากดูแลให้ดีๆ
ผมอารมณ์เหมือนเพลง"มันเป็นไครเลยครับ"บอกฝ่ายชายให้ดูแลเธอดีผมอยู่เจ็บๆแบบนี้จนเขาเลิกกันครับ
ผมพยายามทำให้เขากลับมาดีกันเพราะสิ่งที่ผมต้องการคือเห็น จ มีความสุขถึงจุดๆนั้นทั่งใจผมยกให้ จ หมดแล้วครับทำให้ได้ทุกอย่างถึงตัวเองจะเจ็บสรุปเขาไม่ดีกันครับเราเลยกลับมาเป็นเหมือนช่วงแรกๆผมมีความสุขมากแล้วถึงจึดที่ผมต้องย้ายจังหวัดเธอมาส่งผมร้องไห้ผม
ผมก็บอก"ไอ้บ้าไม่ได้ตายนะคิดถึงก็บอกเดี๋ยวมาหา ยิ้มสิอีหนู"
หลังจากผมมาอยู่ที่อื่นได้2วันเริ่มเรื่องละครับเธอโพสต์เฟสถึงคนอื่นบ่อยซึ่งตอนนั้นเราถามเธอบอกแค่เพื่อนเราก็ไม่คิดไรมาก
ระหว่างที่เธอคุยมือถือกลับผมอยู่ผมเลยถามเธอเลยครับว่าสรุปแล้วอะไรยังเธอบอกผมไม่ต้องคิดมาก
ผมเริ่มคิดแล้วครับเธอไม่เคยเป็นแบบนี้ผมเลยถามเพื่อนสนิทเธอเพื่อนสนิทตอบผมว่ามันไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยมากใจผมเหมือนเต้นตกจังหวะ...คือนี้2วันเองนะ
ผมโทรไปหาเธอ190กว่าสายเธอไม่รับเลยครับผมเลยโทรไปหาเพื่อนสนิทเธอสรุปว่าดีที่อยู่กับเพื่อนสนิทครับผมเลยขอสาย จ แต่เพื่อน จ บอกไม่ได้หลอกพี่มันคุยกับคุยอื่นอยู่ไม่คุยกับพี่ผมร้องไห้ครับเหมือนคนบ้าได้ยินเสียงเธอหัวเราะเสียงผู้ชายเข้ามาในสายผมอัดกำแพงจนมือบวมไปหมดแผลเต็มนิ้วผมบอกเพื่อน จ ว่าขอคุยครั่งสุดท้ายได้ไหมผมได้คุยกับเธอครับผมถามเธอเริ่มไหมแล้วหรอเธอบอกไม่คุยกันเฉยๆผมก็ถามแล้วผมละตัวอะไรทำไมมันเคยเลือกผมทำไมมันไม่เคยเป็นผม ผมร้องไห้เริ่มเอาแต่ใจเธอบอกผมว่าเธอไม่เคยบอกรักผม(ซึ่งไม่จริง)ไม่เคยเป็นไรกันจบที่ตรงนั้นละครับผมเหมือนตายทั่งเป็นความคิดภาพต่างๆวิ่งในหัว(นี้เราคิดคนเดียวรักเขาคนเดียวมาเป็นปีๆเลยหรอ)คิดแบบนี้ซ้ำๆ
ผมร้องจนหลับฝันถึงแต่เธอตื่นมาตาแดงไม่ทำไรทั่งวันคิดแต่เรื่องเดิมๆตกดึกเธอโทรมาผมก็รับ
จ:ฮาโหล(เสียงสดใส)
ผม:อื้อ(เสียงชาๆ)
จ:วันนั้นขอโทษนะหงุดหงิดนะ
ผม:ทำไมวันนั้นพูดงั้นละ
จ:ก็แกงอแงเอาแต่ตัวเองเป็นหลักผู้ไม่รู้เรื่องก็ต้องตอบแบบนั้นให้แกหายบ้าสิ
ผม:แล้วคิดว่าหายไหมละ
จ:..........
ผม:สรุปแกชอบคนๆนั้นใช่ไหมทำไมอะเค้าดีไม่พอหลอรึอะไรตอบเค้าที
จ:แกเป็นผู้ชายที่ดีมากๆไม่เคยลดลงหรือเปลี่ยนไปเลย ไม่เคยเจอไครที่ดีขนาดนี้เค้าแคร์แกมากกว่าคนอื่นๆที่เคยเจอมาเลยนะ
ผม:แล้วทำไมมันไม่เคยเป็นเราละ...
จ:แกอะดีเกินไปเค้ามัน ยิ้มเองละอย่าจมกับผู้หญิง ยิ้มๆแบบเขาเลย
ผม:แต่เค้าให้แกไปหมดแล้วทั่งหมดแล้ว...
เธอก็พยายามพูดว่าเธอไม่ใช่ทุกๆสิ่งสำหรับผมจนผมหลับไม่รู้ตัว
ผมตื่นมาเปิดเฟสเธอดูผมเจอรูปคู่เธอกับคนใหม่บ่อยเรื่อยๆจับมือกันบ้างยิกหน้าบ้างผมเหมือนโดนแทงที่กลางใจแต่เขาแทงผมไม่ตาย
ผมตัดสินใจบล็อกเฟสเธอโทรไปขอคุณทุกอย่างแล้วก็ไม่รู้จักทำไงต่อ.....
ผมยังเจ็บยังจำทุกอย่างเกี่ยวกับเขาได้ เพื่อนเคยมีประสบการณ์แบบนี้หรือเปล่าครับผมอยากให้ช่วยๆบอกวิธีตัดใจครับ