เพื่อนกันมันดี

ว่าไปว่ามา มันอาจเหมือนสันดานแล้วก้อได้ ประมาณว่าเราชอบคนหนึ่งคุยจะปีกว่าๆๆแหละ ต่อมามีคนเข้ามาคุยด้วยตอนแรกก้อโอเคนะแต่ก้อได้บอกเขาว่า "เราไม่ได้คิดไรนะแต่คุยกันได้เราไม่ถือ" แต่จากลักษณะที

ตอนสมัครงานเราก็บอกทุกคนว่าเรามีลูกแล้ว แต่เราเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ไม่ได้ปกปิดอะไร แต่น้องที่มาจีบๆ เราเขาไม่รุ้เอง ทีนี้เขาเริ่มชอบเรามากๆ (เราสองคนชอบกันมาก) อยู่ในระยะจีบๆ 1-2 เดือ

แบบนี้ไม่รู้ว่าจะเรียกชอบเพื่อนไหม เรากับมันเป็นเพื่อนกันมาได้4ปีจะ5ปีแล้ว เราเคยชอบมันครั้งนึงเมื่อ4ปีที่แล้วตอนนั้นก็ยังไม่เป็นเพื่อนสนิทกันนะ พอมาตอนนี้เรารู้สึกว่าจะชอบมันอีกแต่ก็แค่รู้สึกนะยังไม่

หรือว่าปล่อยไปอย่างนั้นยังไงๆเป็นลูกน้องก็ต้องทำงานอยู่แล้ว ไม่พอใจก็ทนเอา...ถามไปก็เท่านั้น อยู่เฉยๆดีกว่า... ปล.ผมเป็นลูกน้องนะครับ ไม่ใช่เจ้านายหรือหัวหน้า เห็นไม่เคยพูดเคยถามอะไรประเด็นนี้เลย มัน

คือ เราคบกับเด็กที่วิทยาลัย ไม่แน่ใจว่าดีไหม คบกันได้สักพักละค่ะ เพื่อนน้องก็ชอบแซวสนุกๆกัน เราก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ ? พี่ที่วิทยาลัยชอบบอกว่า ระวังอาจารย์รุ้ จะโดนเรื่องชู้สาวเอานะ น้องไม่ขี่งอน เด็กดี

ควรบอกมันดีหรือป่าว หรือเก็บเงียบไว้คนเดียวดี ถ้าบอกไปเเล้วเเล้วอีกฝ่ายไม่รู้สึกจะทำให้เสียเพื่อนมั้ย ขอคนที่เคยมีประสบการณ์เเบบนี้หน่อย

จะขึ้น ม.4เเล้ว อยากทราบว่าท่านใด เคยเรียนช่วยเเชร์ความรู้สึกเเละประสบการณ์กันหน่อย เเล้วที่สำคัญมันจะเสียเวลาเรียนรึป่าว หรือจะเรียนทันเพื่อนมั้ย จะเข้าสายวิทย์-คณิต มันดีกว่าที่คิดไหม?