ความรัก
เกิดขึ้นเพราะ เราสองคน
บังเอิญรู้จักกันทางทวิต
เค้าอ่านฟิคที่เราเขียน
แล้วคอมเม้นส่วนตัวมาคุย
และนับแต่นั้นมาก็คุยกันตลอด
แต่ระยะทาง เวลา อายุ และสังคม
ของเค้าและเราต่างกัน มันรู้แต่ก็ยังไม่ยอมหยุด
ยังดื้อรั้นจน้เวลาผ่านนานเป็น เก้าเดือน
ที่เราคุยกัน ผ่านทวิต ผ่านตัวอักษร เคยเจอกัน
ครั้งเดียว มอบของแทนใจกัน คนละอย่าง เรารู้ดีว่า
สักวันความรักแบบนี้มันต้องจบแต่เราทำไม่ได้ เราเกินเลยความรู้สึก เรารักเค้าะเึ้ก็
ก็รักเรา เราสองคนสัญญาว่าจะต้องเจอกันเพื่อฉลองความรักของเรา แต่ใจลึก ๆ รู้ดีว่าเป็นไปไม่ภด้ ได้ เราสับสนมาก เราควรไปต่อหรือจบดี
รักแต่ต้องเก็บ เพราะคำว่า เป็นไปไม่ได้ ควรรักต่อไปหรือถอยออกมาดี
เกิดขึ้นเพราะ เราสองคน
บังเอิญรู้จักกันทางทวิต
เค้าอ่านฟิคที่เราเขียน
แล้วคอมเม้นส่วนตัวมาคุย
และนับแต่นั้นมาก็คุยกันตลอด
แต่ระยะทาง เวลา อายุ และสังคม
ของเค้าและเราต่างกัน มันรู้แต่ก็ยังไม่ยอมหยุด
ยังดื้อรั้นจน้เวลาผ่านนานเป็น เก้าเดือน
ที่เราคุยกัน ผ่านทวิต ผ่านตัวอักษร เคยเจอกัน
ครั้งเดียว มอบของแทนใจกัน คนละอย่าง เรารู้ดีว่า
สักวันความรักแบบนี้มันต้องจบแต่เราทำไม่ได้ เราเกินเลยความรู้สึก เรารักเค้าะเึ้ก็
ก็รักเรา เราสองคนสัญญาว่าจะต้องเจอกันเพื่อฉลองความรักของเรา แต่ใจลึก ๆ รู้ดีว่าเป็นไปไม่ภด้ ได้ เราสับสนมาก เราควรไปต่อหรือจบดี