"เหนื่อยกับสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่"เจ้าของกระทู้เองก็รู้สึกเหนื่อยกับตัวเองหลายอย่าง ประสบปัญหาการเอาชนะใจตัวเองไม่ได้ ไม่กล้าเผชิญกับปัญหาที่จะผ่านเข้ามา ถามว่าการที่มีโพสต์กระทู้เเบบนี้กลัวจะมีคนมาด่าไหม ไม่เป็นไรเราพร้อมรับฟังความคิดเห็นของทุกคน บางคนก็กำลังเจอเรื่องงี่เง่าเเบบเราอยู่เหมือนกัน วันนี้ทนไม่ไหวจริงๆ เพลียกับตัวเอง
"ลดน้ำหนักไม่ได้" ทำไงในเมื่อเอาชนะกิเลสตัวเองไม่ได้ การลดน้ำหนักต้องควบคุมปริมาณอาหารการกิน เเต่ทำไม่ได้ ชอบทานเยอะ กินขนมหวานอาหารฟาสต์ฟู๊ด เเต่ในใจอยากจะผอมมีหุ่นที่ดูดีเเบบดารานางเเบบ เเต่มันลดไม่ได้จริงๆ เนื่องจากใจไม่ถึง เเละไม่เข้มเเข็งพอ เช่น ลดไปได้ ๒ กิโลกรัม ก็ตบะเเตกเพิ่มขึ้นมา ๓ กิโลกรัม หรือที่เรียกว่าโยโย่เอ็ฟเฟ็ค ใครไม่เป็นเเต่เราเป็น เสร็จเเล้วก็มานั่งเครียด นั่งร้องไห้อยู่กับตัวเอง เรียนผูกก็ต้องเรียนเเก้ เเต่จิตใจมันไม่เข้มเเข็งพอ โง่งี่เง่ามากไหมชีวิตนี้?
"อยากมีผิวพรรณที่ดูสดใส" เเต่เป็นคนค่อนข้างขี้เกียจดูเเล เห็นคนอื่นมีผิวดีๆก็อยากมีกับเขาบ้าง เเต่มันมีจุดลิมิต ใจเราไม่สู้พอ อาหารเสริมบำรุงผิวเเบบนี้ก็ามีเข้ามาบ้าง เเต่รู้สึกว่าผลที่ได้มันไม่คุ้มกับรายจ่ายที่เราเสียไป เรื่องนี้ก็โดนเเม่บ่นบ้าง กลัวไตเสื่อมไตพัง กลัวมีผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์ ว่าเเล้วก็ล้มเลิกความพยายามไป...ฟิ้ววววว
"อยากหาเงินใช้เองโดยไม่ต้องขอพ่อเเม่" เคยเห็นเขาโฆษณาชักชวนไปก็อยากลองบ้าง เเต่อายุไม่ถึง ๑๘ ปี ยังก้าวเข้าไปในจุดๆนั้นไม่ได้ มันเป็นความฝันอีกอย่างหนึ่งเลยเเหละที่อยากทำให้พ่อเเม่สบาย ไม่อยากขอตังค์ท่านใช้ เคยเห็นท่านเหนื่อยก็คิดไปต่างๆนานา ตอนนี้ก็ได้เเต่ตั้งใจเรียนไปวันๆ พยายามทำความฝันให้เป็นจริง
"ทำไมครอบครัวไม่สนับสนุนในสิ่งที่อยากทำ" อาทิเช่นการออกกำลังกาย เราฝันอยากไปฟิตเนส อยากเรียนมวย เรียนว่ายน้ำ เรียนดนตรี โดยใช้เงินเก็บของเราไปเป็นค่าใช้จ่ายในการเล่าเรียน เเต่ครอบครัวไม่ยินยอม อ้างว่า ไปฟิตเนสก็ไม่มีรถไปเหมือนเดิม เรียนมวยก็มีเเต่ผู้ชาย เรียนว่ายน้ำก็เรียนเฉพาะวันที่เเม่ว่าง เรียนดนตรีก็ร่อเเร่ เหนื่อย เวลาเดินทางค่อนข้างนาน กว่าจะไปถึงที่เรียน เเต่ฟิตเนสกับมวยไทยนี่สิ ทำไมเเม่ต้องห้าม เราอยากทำในสิ่งที่ตัวเองชอบบ้าง ทำไมไม่สนันสนุน ชอบให้ทำในสิ่งที่ไร้สาระเเละสิ่งที่เราไม่อยากทำอยู่เรื่อย บางทีคิดมาก็อยากหนีไปให้ไกลจากโลกนี้เหมือนกัน
"พ่อเเม่รักลูกเท่ากันหรือป่าว" เรามีน้องอยู่คนหนึ่ง อายุห่างกันประมาณ ๗ ปี น้องอยากได้อะไรก็ได้ทั้งๆที่น้องก็ไม่ได้ช่วยอะไร ทำเเต่เรื่องปวดหัวให้พ่อเเม่ น้องพูดจาเเย่เเค่ไหนก็ถูกมองว่าดีตลอด เราผิดเเค่ล้างจานเเล้วพื้นเปียกโดนด่ายาว... ความยุติธรรมมันอยู่ที่ไหนกัน พยายามที่จะเข้าใจ เเต่มันไม่ไหวจริงๆนะบางที เด็กคนนี้ก็มีหัวใจ อยากได้ความรักความเอาใจใส่ทั้งนั้นเเหละ เเต่ไม่มีสิทธิ์พูด
"รำคาญทุกสิ่งรอบตัว" ...ข้อนี้ก็อย่างว่า... มันก็มีหลายๆอย่าง หลายๆคนก็อาจเคยเป็นนะ
ที่พล่ามมาทั้งหมดนี่ก็คือ "เด็กมีปัญหานั่นเเหละ" เเย่โน๊ะ รู้ตัวว่าถูกมองเป็นคนไม่ดีที่มาโพสต์เเบบนี้ เเต่เผื่อมีผู้ที่กำลังเจอเรื่องเเบบนี้อาจมาเเลกเปลี่ยนความคิดเห็น วิธีเเละเเนวทางการแก้ไข้ให้กันได้นะ ขอโทษที่ทำให้รู้สึกเเย่เวลาอ่าน เเละขอบคุณที่เสียเวลาอันมีค่าของท่านเข้ามาอ่านบทความของเด็กคนนี้ ช่วยเล่าประสบการณ์ชีวิตตัวเองให้ฟังด้วยนะ หากเจอเรื่องเเบบนี้ "ไม่มีใครสมบูรณ์เเบบไปทุกอย่างหรอก"
เคยรู้สึกเบื่อตัวเองไหม?
"ลดน้ำหนักไม่ได้" ทำไงในเมื่อเอาชนะกิเลสตัวเองไม่ได้ การลดน้ำหนักต้องควบคุมปริมาณอาหารการกิน เเต่ทำไม่ได้ ชอบทานเยอะ กินขนมหวานอาหารฟาสต์ฟู๊ด เเต่ในใจอยากจะผอมมีหุ่นที่ดูดีเเบบดารานางเเบบ เเต่มันลดไม่ได้จริงๆ เนื่องจากใจไม่ถึง เเละไม่เข้มเเข็งพอ เช่น ลดไปได้ ๒ กิโลกรัม ก็ตบะเเตกเพิ่มขึ้นมา ๓ กิโลกรัม หรือที่เรียกว่าโยโย่เอ็ฟเฟ็ค ใครไม่เป็นเเต่เราเป็น เสร็จเเล้วก็มานั่งเครียด นั่งร้องไห้อยู่กับตัวเอง เรียนผูกก็ต้องเรียนเเก้ เเต่จิตใจมันไม่เข้มเเข็งพอ โง่งี่เง่ามากไหมชีวิตนี้?
"อยากมีผิวพรรณที่ดูสดใส" เเต่เป็นคนค่อนข้างขี้เกียจดูเเล เห็นคนอื่นมีผิวดีๆก็อยากมีกับเขาบ้าง เเต่มันมีจุดลิมิต ใจเราไม่สู้พอ อาหารเสริมบำรุงผิวเเบบนี้ก็ามีเข้ามาบ้าง เเต่รู้สึกว่าผลที่ได้มันไม่คุ้มกับรายจ่ายที่เราเสียไป เรื่องนี้ก็โดนเเม่บ่นบ้าง กลัวไตเสื่อมไตพัง กลัวมีผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์ ว่าเเล้วก็ล้มเลิกความพยายามไป...ฟิ้ววววว
"อยากหาเงินใช้เองโดยไม่ต้องขอพ่อเเม่" เคยเห็นเขาโฆษณาชักชวนไปก็อยากลองบ้าง เเต่อายุไม่ถึง ๑๘ ปี ยังก้าวเข้าไปในจุดๆนั้นไม่ได้ มันเป็นความฝันอีกอย่างหนึ่งเลยเเหละที่อยากทำให้พ่อเเม่สบาย ไม่อยากขอตังค์ท่านใช้ เคยเห็นท่านเหนื่อยก็คิดไปต่างๆนานา ตอนนี้ก็ได้เเต่ตั้งใจเรียนไปวันๆ พยายามทำความฝันให้เป็นจริง
"ทำไมครอบครัวไม่สนับสนุนในสิ่งที่อยากทำ" อาทิเช่นการออกกำลังกาย เราฝันอยากไปฟิตเนส อยากเรียนมวย เรียนว่ายน้ำ เรียนดนตรี โดยใช้เงินเก็บของเราไปเป็นค่าใช้จ่ายในการเล่าเรียน เเต่ครอบครัวไม่ยินยอม อ้างว่า ไปฟิตเนสก็ไม่มีรถไปเหมือนเดิม เรียนมวยก็มีเเต่ผู้ชาย เรียนว่ายน้ำก็เรียนเฉพาะวันที่เเม่ว่าง เรียนดนตรีก็ร่อเเร่ เหนื่อย เวลาเดินทางค่อนข้างนาน กว่าจะไปถึงที่เรียน เเต่ฟิตเนสกับมวยไทยนี่สิ ทำไมเเม่ต้องห้าม เราอยากทำในสิ่งที่ตัวเองชอบบ้าง ทำไมไม่สนันสนุน ชอบให้ทำในสิ่งที่ไร้สาระเเละสิ่งที่เราไม่อยากทำอยู่เรื่อย บางทีคิดมาก็อยากหนีไปให้ไกลจากโลกนี้เหมือนกัน
"พ่อเเม่รักลูกเท่ากันหรือป่าว" เรามีน้องอยู่คนหนึ่ง อายุห่างกันประมาณ ๗ ปี น้องอยากได้อะไรก็ได้ทั้งๆที่น้องก็ไม่ได้ช่วยอะไร ทำเเต่เรื่องปวดหัวให้พ่อเเม่ น้องพูดจาเเย่เเค่ไหนก็ถูกมองว่าดีตลอด เราผิดเเค่ล้างจานเเล้วพื้นเปียกโดนด่ายาว... ความยุติธรรมมันอยู่ที่ไหนกัน พยายามที่จะเข้าใจ เเต่มันไม่ไหวจริงๆนะบางที เด็กคนนี้ก็มีหัวใจ อยากได้ความรักความเอาใจใส่ทั้งนั้นเเหละ เเต่ไม่มีสิทธิ์พูด
"รำคาญทุกสิ่งรอบตัว" ...ข้อนี้ก็อย่างว่า... มันก็มีหลายๆอย่าง หลายๆคนก็อาจเคยเป็นนะ
ที่พล่ามมาทั้งหมดนี่ก็คือ "เด็กมีปัญหานั่นเเหละ" เเย่โน๊ะ รู้ตัวว่าถูกมองเป็นคนไม่ดีที่มาโพสต์เเบบนี้ เเต่เผื่อมีผู้ที่กำลังเจอเรื่องเเบบนี้อาจมาเเลกเปลี่ยนความคิดเห็น วิธีเเละเเนวทางการแก้ไข้ให้กันได้นะ ขอโทษที่ทำให้รู้สึกเเย่เวลาอ่าน เเละขอบคุณที่เสียเวลาอันมีค่าของท่านเข้ามาอ่านบทความของเด็กคนนี้ ช่วยเล่าประสบการณ์ชีวิตตัวเองให้ฟังด้วยนะ หากเจอเรื่องเเบบนี้ "ไม่มีใครสมบูรณ์เเบบไปทุกอย่างหรอก"