ชีวิตคู่ผมดำเนินมาได้ประมาณ 10 ปี พร้อมลูก 1 คน (5 ขวบ)
เป้าหมายการแต่งงานของผมคือชีวิตคู่ที่มีความสุข เลี้ยงลูกจนโตช่วยตัวเองได้ และอยู่กันจนแก่เฒ่า แต่ความจริงมันไม่ได้อย่างนั้น
ด้วยผม แม้จะเป็นหมอ แต่ชีวิตวัยเด็ก ยากจน พ่อแม่ก็ไม่ได้รวย ไม่มีเงินเก็บ
การแต่งงานของผม จึงไม่มีสินสอดให้ฝ่ายหญิง (ยืมเขามาแล้วขอคืน) ซึ่งมาเป็นประเด็นในภายหลัง
เรื่องเงิน ผมให้ฝ่ายหญิงดูแล เนื่องจากผมเองก็เก็บเงินไม่เก่ง ก็เลยไว้ใจเขา
จริงๆ ก่อนแต่งงานก็เห็นปัญหาการเข้ากันไม่ได้ระหว่างครอบครัวเขาและผมแล้ว แต่ ผมคงดื้อ คิดว่าน่าจะปรับกันได้ถ้าแต่งงานไป
และสงสารที่พ่อเขาก็เสียไป แม่ไม่มีงานทำ เขาเพิ่งจบ ต้องส่งน้องเรียนต่อ ถ้าผมไปเธอต้องลำบากแน่ๆ ผมก็เลยอยู่ต่อไป
แต่ชีวิตหลังแต่งงาน กลับเริ่มมีปัญหาเพิ่มขึ้นทีละนิด
ครอบครัวเราทั้ง 2 แม้จะอยู่จังหวัดเดียวกัน แต่ผมจะอยู่กับที่บ้านเขา กับแม่และน้องเขา พ่อแม่ผมอาศัยว่าชวนกินข้าวเอาค่อยเจอกัน
ปัญหาเริ่มจากครอบครัว เขาไม่เอาพ่อแม่ผมเลย เหมือนไม่ชอบ หลายครั้งแค่ผมชวนพ่อแม่ไปกินข้าวพร้อมเขากับแม่ สีหน้าเขาก็เปลี่ยน
ไม่ค่อยอยากให้ชวนพ่อแม่ผมไปไหนด้วย
บ่อยครั้งก็จะชอบมาเหน็บแนมพ่อแม่ผม เวลาท่านไปซื้อของใช้ ว่าเยอะไป หรือไปกินข้าวห้าง ก็ว่าไหนว่าไม่มีเงิน
น้องสาวผมยิ่งโดนหนัก น้องสาวผมชอบแต่งตัวแต่งหน้า ก็จะชอบว่ามันกระแดะ
ที่สำคัญ ไม่ยอมให้ผมช่วยส่งน้องเรียนด้วย ทั้งๆที่ใช้เงินผมส่วนหนึ่งในการส่งน้องเขาเรียนจนจบ
แต่ตรงนี้ผมก็ผิดด้วย ที่ไม่ยอมพูด ไม่คุยกันให้จบ ผมเก็บมันไว้เรื่อยๆ แต่ก็แอบบอกอ้อมๆ ตลอด ประมาณให้รักครอบครัวผมบ้าง ถ้าอยากให้ผมรักครอบครัวเขา ,
หลังแต่งงานมีลูกกันก็คิดว่าลูกจะช่วยทำให้ชีวิตครอบครัวดีขึ้น แต่อะไรมันก็ไม่ดีขึ้น
หลังพ่อผมเกษียร ผมปรึกษาเขา ขอเงินรายเดือนให้พ่อนิดหน่อย เพราะพ่อผม ไม่มีรายได้แล้ว แต่เขาเฉย เงียบ ผมเลยแก้ปัญหาโดยการยักยอกเงินจากรพ.เอกชนที่ไปรับจ๊อบเพื่อเอามาให้พ่อ
ล่าสุดพีคสุดคือ วันนั้นไปกินข้าวเย็นกับเขาและครอบครัวเขา แม่ผมอยู่คนเดียวผมเลยชวนแม่ผม มากินด้วย หน้าเปลี่ยนสีทันที เหมือนโกรธมาก
ผมก็พอล่ะ จบ
คนมักพูดกันว่าผู้ชายรักจาก 100 เหลือ 0 เป็นความจริงครับ
ความรักผมถูกบั่นทอนลงเรื่อยๆ จนในที่สุด ผมรักเขาน้อยลง แม่เขาและน้องสาวเขา ผมก็เห็นเป็นคนนอกครอบครัวเท่านั้น
ส่วนความรักที่มีต่อลูกยังเต็ม 100 เหมือนเดิมครับ
สุดท้ายเมื่อปัญหาสะสมเต็มที่ ผมจึงคุยกันอีกครั้ง เพราะผมไม่ไหวแล้ว ผมจะไปแล้ว
เขาบอกเขาจะเปลี่ยน เขาจะรักครอบครัวผม จะให้เงินพ่อผม และช่วยผมส่งน้องเรียน
ทำไมก่อนหน้านี้ ทำไมไม่ทำ ทำไมไม่ทำดีกับครอบครัวผม รอจนปัญหามันพอกพูน จนผมรู้สึกหมดทุกอย่างแล้วถึงเพิ่งมาเปลี่ยน
ผมถามว่าทำไมก่อนหน้านี้ไม่รักพ่อแม่ผมบ้าง แล้วตอนนี้ถึงเพิ่งจะมาเปลี่ยน
เขาบอกว่า เพราะพ่อแม่ผม ไม่มีเงินสินสอดให้แม่เขา !!!!!
นี่คือประเด็นเหรอ บ้านที่อยู่ตอนนี้ก็เงินผม ชีวิตเขาดีขึ้นก็เพราะ ผม น้องเขาเรียนจบก็เพราะผมช่วยส่ง แต่มีปัญหาเพราะตอนแต่งไม่มีสินสอดให้แม่เขาเท่านั้นเองเหรอ (ไม่รู้แม่เขา ยุแยงหรือเปล่าเหมือนกัน)
ปัญหาคือ กับเขาผมอาจจะยอมได้เพื่อลูก
แต่กับครอบครัวเขา เขาอยากให้ผมรักแม่และน้องเขาด้วย ( ทั้งๆที่ไม่ดีกับครอบครัวผมมาตลอด 10 ปี )
แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่าจะทำได้มั้ย เพราะผมก็ไม่ได้รักแม่กับน้องเขาแล้ว เพราะ 2 คนนี้ก็ไม่ได้ชอบครอบครัวผม ผมก็มองไม่ดีอยู่แล้ว
ถ้าจะให้กลับไปตอนนี้ ผมขอดูแลแค่เขากับลูกพอล่ะกัน
แต่เขาไม่ขออยู่ครับ เขาทนไม่ได้ที่ผมไม่รักครอบครัวเขา ( ก่อนหน้านี้ที่ทำกับครอบครัวผมทำไมไม่คิดบ้าง) เขาขอแยกทางกันครับ
ตอนนี้ ผมผิดหวังในความรัก ในชีวิตครอบครัวอย่างมาก
อยากแชร์ประสบการณ์เท่านั้นครับ
ส่วนเรื่องชีวิตครอบครัวผม คงจะปล่อยให้มันไปตามกาลเวลาเรื่อยๆ
ภรรยาไม่รักพ่อแม่สามี ปัญหาใหญ่ ต้องรอวันที่เราจะไปถึงคิดจะแก้ไข
เป้าหมายการแต่งงานของผมคือชีวิตคู่ที่มีความสุข เลี้ยงลูกจนโตช่วยตัวเองได้ และอยู่กันจนแก่เฒ่า แต่ความจริงมันไม่ได้อย่างนั้น
ด้วยผม แม้จะเป็นหมอ แต่ชีวิตวัยเด็ก ยากจน พ่อแม่ก็ไม่ได้รวย ไม่มีเงินเก็บ
การแต่งงานของผม จึงไม่มีสินสอดให้ฝ่ายหญิง (ยืมเขามาแล้วขอคืน) ซึ่งมาเป็นประเด็นในภายหลัง
เรื่องเงิน ผมให้ฝ่ายหญิงดูแล เนื่องจากผมเองก็เก็บเงินไม่เก่ง ก็เลยไว้ใจเขา
จริงๆ ก่อนแต่งงานก็เห็นปัญหาการเข้ากันไม่ได้ระหว่างครอบครัวเขาและผมแล้ว แต่ ผมคงดื้อ คิดว่าน่าจะปรับกันได้ถ้าแต่งงานไป
และสงสารที่พ่อเขาก็เสียไป แม่ไม่มีงานทำ เขาเพิ่งจบ ต้องส่งน้องเรียนต่อ ถ้าผมไปเธอต้องลำบากแน่ๆ ผมก็เลยอยู่ต่อไป
แต่ชีวิตหลังแต่งงาน กลับเริ่มมีปัญหาเพิ่มขึ้นทีละนิด
ครอบครัวเราทั้ง 2 แม้จะอยู่จังหวัดเดียวกัน แต่ผมจะอยู่กับที่บ้านเขา กับแม่และน้องเขา พ่อแม่ผมอาศัยว่าชวนกินข้าวเอาค่อยเจอกัน
ปัญหาเริ่มจากครอบครัว เขาไม่เอาพ่อแม่ผมเลย เหมือนไม่ชอบ หลายครั้งแค่ผมชวนพ่อแม่ไปกินข้าวพร้อมเขากับแม่ สีหน้าเขาก็เปลี่ยน
ไม่ค่อยอยากให้ชวนพ่อแม่ผมไปไหนด้วย
บ่อยครั้งก็จะชอบมาเหน็บแนมพ่อแม่ผม เวลาท่านไปซื้อของใช้ ว่าเยอะไป หรือไปกินข้าวห้าง ก็ว่าไหนว่าไม่มีเงิน
น้องสาวผมยิ่งโดนหนัก น้องสาวผมชอบแต่งตัวแต่งหน้า ก็จะชอบว่ามันกระแดะ
ที่สำคัญ ไม่ยอมให้ผมช่วยส่งน้องเรียนด้วย ทั้งๆที่ใช้เงินผมส่วนหนึ่งในการส่งน้องเขาเรียนจนจบ
แต่ตรงนี้ผมก็ผิดด้วย ที่ไม่ยอมพูด ไม่คุยกันให้จบ ผมเก็บมันไว้เรื่อยๆ แต่ก็แอบบอกอ้อมๆ ตลอด ประมาณให้รักครอบครัวผมบ้าง ถ้าอยากให้ผมรักครอบครัวเขา ,
หลังแต่งงานมีลูกกันก็คิดว่าลูกจะช่วยทำให้ชีวิตครอบครัวดีขึ้น แต่อะไรมันก็ไม่ดีขึ้น
หลังพ่อผมเกษียร ผมปรึกษาเขา ขอเงินรายเดือนให้พ่อนิดหน่อย เพราะพ่อผม ไม่มีรายได้แล้ว แต่เขาเฉย เงียบ ผมเลยแก้ปัญหาโดยการยักยอกเงินจากรพ.เอกชนที่ไปรับจ๊อบเพื่อเอามาให้พ่อ
ล่าสุดพีคสุดคือ วันนั้นไปกินข้าวเย็นกับเขาและครอบครัวเขา แม่ผมอยู่คนเดียวผมเลยชวนแม่ผม มากินด้วย หน้าเปลี่ยนสีทันที เหมือนโกรธมาก
ผมก็พอล่ะ จบ
คนมักพูดกันว่าผู้ชายรักจาก 100 เหลือ 0 เป็นความจริงครับ
ความรักผมถูกบั่นทอนลงเรื่อยๆ จนในที่สุด ผมรักเขาน้อยลง แม่เขาและน้องสาวเขา ผมก็เห็นเป็นคนนอกครอบครัวเท่านั้น
ส่วนความรักที่มีต่อลูกยังเต็ม 100 เหมือนเดิมครับ
สุดท้ายเมื่อปัญหาสะสมเต็มที่ ผมจึงคุยกันอีกครั้ง เพราะผมไม่ไหวแล้ว ผมจะไปแล้ว
เขาบอกเขาจะเปลี่ยน เขาจะรักครอบครัวผม จะให้เงินพ่อผม และช่วยผมส่งน้องเรียน
ทำไมก่อนหน้านี้ ทำไมไม่ทำ ทำไมไม่ทำดีกับครอบครัวผม รอจนปัญหามันพอกพูน จนผมรู้สึกหมดทุกอย่างแล้วถึงเพิ่งมาเปลี่ยน
ผมถามว่าทำไมก่อนหน้านี้ไม่รักพ่อแม่ผมบ้าง แล้วตอนนี้ถึงเพิ่งจะมาเปลี่ยน
เขาบอกว่า เพราะพ่อแม่ผม ไม่มีเงินสินสอดให้แม่เขา !!!!!
นี่คือประเด็นเหรอ บ้านที่อยู่ตอนนี้ก็เงินผม ชีวิตเขาดีขึ้นก็เพราะ ผม น้องเขาเรียนจบก็เพราะผมช่วยส่ง แต่มีปัญหาเพราะตอนแต่งไม่มีสินสอดให้แม่เขาเท่านั้นเองเหรอ (ไม่รู้แม่เขา ยุแยงหรือเปล่าเหมือนกัน)
ปัญหาคือ กับเขาผมอาจจะยอมได้เพื่อลูก
แต่กับครอบครัวเขา เขาอยากให้ผมรักแม่และน้องเขาด้วย ( ทั้งๆที่ไม่ดีกับครอบครัวผมมาตลอด 10 ปี )
แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่าจะทำได้มั้ย เพราะผมก็ไม่ได้รักแม่กับน้องเขาแล้ว เพราะ 2 คนนี้ก็ไม่ได้ชอบครอบครัวผม ผมก็มองไม่ดีอยู่แล้ว
ถ้าจะให้กลับไปตอนนี้ ผมขอดูแลแค่เขากับลูกพอล่ะกัน
แต่เขาไม่ขออยู่ครับ เขาทนไม่ได้ที่ผมไม่รักครอบครัวเขา ( ก่อนหน้านี้ที่ทำกับครอบครัวผมทำไมไม่คิดบ้าง) เขาขอแยกทางกันครับ
ตอนนี้ ผมผิดหวังในความรัก ในชีวิตครอบครัวอย่างมาก
อยากแชร์ประสบการณ์เท่านั้นครับ
ส่วนเรื่องชีวิตครอบครัวผม คงจะปล่อยให้มันไปตามกาลเวลาเรื่อยๆ