ช่วยแต่งกลอนแปดหน่อยค่ะ

๏ ผ่านคืนฝนลมแรงเคยแฝงหนาว ผ่านเรื่องราวขมขื่นฝืนใจสู้ แม้เส้นทางเคยหม่นปนมอดหมู ยังรับรู้ว่าฟ้ายังงามงด ๏ เคยร้องไห้ให้ฟังกับความเศร้า เคยเงียบเหงาแทบสิ้นแรงกำหนด แต่พรุ่งนี้ยังมีดาวพราวแสงจรด รอตกผ

แต่งกาพย์จากภาพค่ะ (กาพย์ฉบัง16) อาบไอดินจรดฟ้า.....................มวลม่านเมฆา อ้อมโอบนภาทั้งผืน ขอบปุยเรืองแสงกลางคืน.............ดวงดาวดาษดื่น ซุกซ่อนแทรกร่างประดับ ราวเม็ดมุกพราวระยับ.........

ขอบคุณมิตรไมตรีที่ยื่นให้ อบอุ่นใจดั่งแสงแห่งสุริย์ฉาย ถ้อยอักษรพริ้มพร่างกลางมิวาย หลอมดวงหมายเป็นหนึ่งในกวี ร่วมสืบศิลป์ถิ่นไทยในคำกลอน ร่วมสั่งสอนร้อยรัดถ้อยความศรี แม้นผู้เขียนเพิ่งก้าวสู่เวที จะ

คล้ายจันทรา ดารา คราอับแสงแลมืดมน อ่อนแรง แห่งสุกศรีกาลอาทิตย์ ลาฟ้า นานราตรีใครคนนี้ เหมือนไม่ อยากหายใจ โลกใบเดิม สดใส ไม่เหมือนเก่าฤดูกาล แปรเร้า เข้ายุคใหม่ไร้พรรษา ฟ้าคราม มาลย์งามวิไลขาดความรัก