รักนะ 24 ชม.
.............ต่อจากครั้งที่แล้วนะครับผม หลังจากที่ไปหาออยที่จังหวัดนครศรีธรรมราช ระหว่างเดินทางกลับขึ้นมายังกรุงเทพฯ ผมก็ได้ซื้อของฝากมามากมาย พอเดินทางกลับมาถึงบ้านก็ถ่ายรูปของฝากก่อนเลยเต็มไปหมดแต่รู้ไหมครับว่าของฝากที่ซื้อมาเยอะนั้นแม่ผมก็เอาไปแจกข้างบ้านเพื่อนๆของแม่หมดเลยครับผม^^(นี้ผมซื้อมาฝากพ่อกับแม่นะ555+) ไม่ทันเหลือถึงร้าน 7-11 ที่ผมทำงานอยู่เลยก็รู้แหละว่าคงจะน้อยใจนิดๆกันแต่ให้ผมทำไงมันหมดแล้วจริงๆ (ขอโทษครับผม)
.............หลังจากนั้นผมก็ทำงานไปตามหน้าที่คือการบริการด้วยใจ ณ 7-11 แห่งหนึ่ง แม้ว่าออยจะไม่ได้อยู่กับผมที่ กทม. แต่รู้ไหมครับผมและออยโทรคุยกันทุกวันในระยะเวลา 1 ปีไม่มีวันไหนที่เราไม่คุยกัน ออยน่ารักมากออยพยายามทำเหมือนกับออยนั้นอยู่ใกล้กับผมตลอดเพราะเขากลัวว่าผมจะเหงา จะทิ้งออยไป ออยไม่งี้เง่า ออยมีเหตุผลเสมอ ออยมักจะมีเรื่องเล่าให้ผมฟังทุกวันไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อน เรื่องปัญหาต่างๆของออย ออยบอกเขาไว้ใจผมเขาไม่เคยปิดบังอะไรผมเลย และผมก็ไม่เคยไม่มีวันไหนที่จะไม่พูดคำว่า "รักออยนะ" เป็นประจำทุกวัน ออยถามผมว่าทำไมพูดทุกวันไม่เบื่อบ้างหรอ ผมเลยบอกไปว่าไม่เบื่อหลอกที่อั๋นต้องบอกทุกวันเพราะว่าอั๋นกลัวว่าวันหนึ่งอั๋นจะไม่ได้บอกกับออยอีก (อั๋นกลัวไม่ได้พูดคำนี้เพราะอั๋นเคยกับแฟนคนแรกสมัยหนุ่มๆไม่เคยพูดคำนี้กับสาวคนนั้นเลย ไม่สนใจคนนั้นเลย ทั้งๆที่รู้ว่าคนนั้นคือคนสำคัญ ไม่เคยแม่จะมีวันสำคัญจนปล่อยเวลาผ่านไป 5 ปี ในปีสุดท้ายผมก็ไม่ได้ทำอะไรให้เธอคนนั้น ยังไปบอกเลิกเขาอีก^^ หลังจากนั้นผมก็สัญญากับตัวเองจะไม่บอกเลิกใครอีกเพราะผมไม่เคยรู้สึกดีเลยที่บอเลิกคนนั้นไป จากวันที่ผมจากกับเธอคนนั้นไปผมก็ใช้เวลา 3 ปีเพื่อจะรอพูดคำว่าขอโทษเธอคนนั้นที่ทำอย่างงั้นไป แต่รู้ไหมว่าเขาไม่ได้ใส่ใจมันเเล้ว^^) จนวันหนึ่งผมดันมองระยะทางเป็นอุปสรรค
....................ตั้งแต่มีอีกคนเข้ามาในชีวิตผมเป็นอีกคนที่ชื่อว่า บัวตอง ^^ ผมมองบัวตองยังไงหรอ บัวตองเป็นคนน่ารักนะ ผมชอบนิสัยเธอ ดูเป็นคนจริงใจดีไม่ฝืนทำอะไรที่ไม่ชอบคือไม่ชอบ และอีกอย่างไม่รู้จะชอบดีไหมที่เห็นเธอต้องวิ่งเข้าหาผู้ชายที่เขารักผมสงสารเธอมากเพราะผมคิดกับตัวเองว่าทำไมผู้หญิงต้องมาวิ่งเข้าหาผู้ชายว๊ธ มันไม่ถูกนะ สักวันหากผมได้เป็นแฟนเธอผมจะไม่ทำให้เธอต้องเหนื่อยเพราะผมเลย แล้วเรื่องมันก็เริ่มต้นขึ้น เป็นจังหวะที่บัวตองรู้ว่าแฟนของบัวตองมีคนใหม่คงเป็นเพราะระยะทางแหละมั่งทำให้ผู้ชายเปลี่ยนไปไม่ก็เป็นนิสัยหรืออะไรอย่างอื่นที่ผมไม่รู้มาก่อน ผมจึงใช้โอกาสนี้ทำหน้าที่เกินตัวลืมไปว่าเราก็มีแฟนนะน่ารักด้วย แต่ว่าผมอยากให้บัวตองได้รู้จักกับรักจริงๆมันเป็นยังไง ให้บัวตองได้รู้จักกับมันจริงๆว่ารักจริงๆเราไม่เหนื่อยนะ เราไม่ต้องคิดมากให้กับความรักรู้สึกดีทุกครั้งที่คิดถึงกัน ผมก็ทำเกินหน้าที่ของคำว่าเพื่อนมาตลอดจนผมบอกกับเธอว่าผมชอบเธอนะ แล้วบัวตองก็บอกแล้วพี่ออยระอั๋นไม่กล้าทิ้งพี่ออยมาหลอก ผมก็บอกถ้าอั๋นกล้าบัวตองจะรักอั๋นไหม บัวตองบอกรักสิ จะอยู่กับอั๋นใช้ไหม บัวตองบอกใช้ จะไม่ทิ้งเราใช้ไหม บัวตองบอกเราไม่เคยทิ้งใครก่อนอยู่แล้ว บัวตองรับเราได้ใช้ไหมได้สิอั๋นนั้นแหละที่ต้องรับนิสัยเราให้ได้ผมบอกได้สิทำไมจะรับไม่ได้ งั้นอั๋นจะทำให้รักของเรา 2 คนมันถูกให้เหลือแค่คนเดียว มันยากนะครับที่ต้องทำตัวเองให้เลวเพื่อมารักกับบัวตองแต่ผมก็ทำเพราะผมมั่นใจว่าบัวตองต้องไม่ทิ้งผมแน่นอนผมมั่นใจ 100 % เพราะตั้งแต่รู้จักกันมาผมไม่น่ามองใครผิดไปนะบัวตองนิสัยดีน่ารัก ผมเลยรักเธอมากเพราะยังไงผมก็ดูเธอมารู้จักกันมาก็ 1 ปีไม่ต่างกัน ผมเลยตัดสินใจเลิกกับพี่ออยทั้งๆที่พี่ออยไม่ได้ทำอะไรผิดเลยสักนิดดันเป็นช่วงเวลาที่พี่ออยกำลังสอบด้วย พี่ออยเสียใจมากร้องห้ายทุกวันโทรหาผมทุกวันผมก็ได้แต่ปลบใจเหมือนผมเป็นคนดีทั้งๆที่ผมเลว^^รู้ตัว จนในสุดท้ายพี่ออยก็ผ่านจุดของความเสียใจไปในเวลา 1 เดือนกว่าๆเป็นระยะเวลาที่ผมกับบัวตองเป็นแฟนกัน แล้วพี่ออยก็มีคนใหม่ไปแล้ว แต่รู้ไหมในระยเวลา 1 เดือนกว่าๆที่ผมคบกับบัวตองทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทำให้กับบัวตองไม่เคยน้อยกว่าพี่ออยเลยผมทำให้ทุกอย่างเท่าที่จะทำให้ได้ไม่อยากเปรียบเทียบบัวตองกับพี่ออยเท่าไหรเพราะเขา 2 คนไม่เหมือนกันผมและความที่ไม่เหมือนกันมันทำให้ผมคิดถึงพี่ออยอยู่ทุกครั้งไป เคยไหมเปิด Skype แล้วพิมพ์ข้อความแชทลงไปในนั้นเพราะพี่ออยชอบมาเขียนให้ผมอ่านหลังจากที่ผมบล็อคแชทในเฟสพี่ออยไปผมใจร้ายมาก พี่ออยพยายามติดต่อผมเสมอในช่วงแรกๆเธอมาเขียนใน Skype ทุกวันเพื่อให้ผมอ่าน จนในวันที่ผมต้องมานั้งเขียนใน Skype แทนพี่ออยเป็นข้อความที่ผมเขียนทุกวันว่ามันเป้นยังไงกับการเป็นแฟนกับบัวตอง ตั้งแต่วันแรกๆจนวันสุดท้ายแต่พี่ออยไม่เคยเปิดอ่านมันเลยเพราะอะไรหรอเพราะเขามีแฟนใหม่ไปแล้ว แต่ผมก็ไม่เลิกเขียนมันหลอกผมก็เขียนเสมอทุกวันๆเพื่อวันหนึ่งพี่ออยเปิดอ่าน ^^
..................ถามว่าที่อยู่กับบัวตองมันเป็นยังไงหรอ ผมมีความสุขนะทุกครั้งที่ได้ทำอะไรเพื่อคนที่เรารักผมไม่เคยปิดบังอะไรกับบัวตองผมซื่อสัตย์กับเธอเสมอมีอะไรก็บอกตรงๆไม่เคยคิดที่จะปิดบังไว้ถึงจะเป็นเรื่องที่พูดแล้วทำให้บัวตองไม่สบายใจก็เถอะ เพราะผมมองว่าเก็บไว้ผมก็รู้สึกผิดอยู่ดีงั้นบอกไปดีกว่า ผมเป็นเเฟนกับบัวตองไปได้สักพักเท่าที่ผมมองบัวตอง ก็เหมือนรักผมดี หรือผมคิดไปเอง บางครั้งผมก็มองตาเธอก็เห็นว่ามันเป็นสายตาของความดีใจที่ได้เจอผมหรือลำคานที่ต้องได้เจอผม ^^ แต่ผมก็ไม่อยากใส่ใจกับมันแต่ก็นะผมเป็นคนขี้น้อยใจนิ หลายๆครั้งผมก็น้อยใจกับบัวตองน้อยใจมากหลายๆเรื่องจนทำให้เราทะเลาะกันบ่อยๆแต่รู้ไหมผมก็ไม่เคยรักบัวตองน้อยลงเลย ไม่เคยคิดที่จะเลิกกับบัวตองไม่เคยคิดจะมีใครใหม่ไม่เคยแม่แต่นิสเดียว จนกระทั้งเราทะเลาะกันอีก แต่ในวันนี้บัวตองบอกเลิกผม เป็นครั้งที่ 3 ที่เราเลิกกันกันแล้วก็ผมก็เป็นคนขอคืนดีเสมอ แต่ครั้งนี้บัวตองบอกกับผมว่าบัวตองมีคนใหม่ ผมไม่ได้เชื่อบัวตองเลยเพราะผมมองบัวตองว่ามันคงไม่จริงคงเป็นเหตุผลที่บัวตองอยากเลิกกับผมที่อ้างขึ้นมา ตอนแรกบัวตองบอกว่าเรา 2 คนทะเลาะกันบ่อยเกินไป แต่ผมไม่มองยังงั้นผมว่าบัวตองไม่รักผมแล้วบัวตองเลยบอกเลิกผมไม่ใช้เพราะเราทะเลาะกันหลอกครับ คือผมเสียใจมากนะเป้นช่วงเวลาเดียวกับที่ผมบอกเลิกพี่ออยคือช่วงสอบ ทำให้ผมคิดอีกว่ากรรมตามทันผมสินะแต่ผมเสียใจยิ่งกว่าที่รู้ว่าบัวตองมีใครคนใหม่จริงๆทำไมหรอเพราะผมทำทุกอย่างเพื่อให้บัวตองกลับมาหาผมโทร แล้วก็โทร เดินเข้าหา ทำตัวไร้ค่า จนได้รู้ว่าเธอมีคนใหม่จริงๆนะอั๋น ผมเลยถามบัวตองว่าใครหรอ บัวตองบอกคนที่บัวตองรักคือคนที่อั๋นรู้จักเป็นรุ่นพี่เขาดูแลเราได้ (แล้วเราดูแลเธอไม่ได้ใช้ไหม^^เราคงไม่มีอนาคต) ผมคิดว่าเป้นรุ่นพี่ที่ ม. เลยให้ใครหลายๆคนมองบัวตองไว้เอาเป็นว่าคนที่ผมบอกให้ดูบัวตองไว้เยอะมากจริงๆเพราะคนที่ผมให้ดูนั้นเป้นคนที่ผมก็ช่วยเขาไว้ รุ่นพี่รุ่นน้องรุ่นเดียวกันผมชอบช่วยคนก็เงียแหละผมเดือดร้อนก็มีคนด้วยไม่ผิดปกติหลอกครับ แต่รู้ไหมว่ามันไม่ใช้รุ่นพี่ที่ ม. แต่ดันเป็นลูกค้าคนหนึ่ง บัวตองบอกบัวตองคุยกับเขาคนนั้นมานานแล้ว(แล้วอั๋นล๊ะที่ผ่านมามันคืออะไรไม่เคยรักอั๋นเลยหรอ)บัวตองบอกบัวตองไม่เคยรักผมเลย(ทำไมที่ผ่านมาก็ไม่ใช้รักหรอ)บัวตองบอกกับผมต่อให้คนนั้นเลวยังไงบัวตองก็จะรักเพราะบัวตองรัก(ทำไมแล้วอั๋นเป็นใครที่ผ่านมา)ขอโทษที่ไม่ได้บอกอั๋นนะดีแล้วที่มันจบวันนี้อย่าปล่อยให้มันนานกว่านี้เลย(มันสายไปแล้วปล่าวว๊ะมองแค่ตัวเองมากไปไหมอยากให้มองที่อั๋นบ้าง)บัวตองบอกบัวตองคิดดีแล้ว(คิดแล้วหรออั๋นว่าบัวตองยังไม่ได้คิดนะมันต้องมีทางออกที่ดีกว่านี้ทำไมผมมองว่ามีทางออกที่ดีกว่านี้หรอเพราะถ้ามันดีจริงผมต้องไม่เจ็บสิต้องทั้ง 2 คนต่างคนต่างไม่เสียอะไรสิ)
............เท่าที่ผมมองที่บัวตองทำให้ผมคิดกับตัวเองมาตลอดเฮ้ยนี้เรามองคนผิดไปหรอเรามองผิดไปจริงๆหรอ ไม่จริงมั่ง ผมได้คิดกับตัวเองคำพูดของบัวตองมันวนอยู่ในหัวผมตลอดเวลาเป็นความรู้สึกที่ไม่คิดว่ามันจะเกิดกับผมผมเสียใจมากเพราะไม่คิดว่าบัวตองจะทำกับผมแบบนี้ ผมไม่เคยคิดที่จะให้อภัยบัวตองเลย แม่แต่คำว่าเพื่อนผมยังมองว่ามันสูงไปกับบัวตอง เพื่อนเขายังไม่ทำกันแบบนี้เลย ผมไม่รู้หลอกบัวตองจะมองว่าบัวตองถูกแต่ผมไม่เคยมองบัวตองถูกเลยผมว่าบัวตองทำผิดมาเสมอ เวลาผมมองบัวตองมันย้ำกับหัวใจผมเสมอมันเจ็บเสมอว่าเขาคนนี้เคยทำร้ายเรานะเคยทำให้เราเสียใจนะ ยิ่งได้ยินเสียงได้กลิ่นน้ำหอมได้เห็นหน้ามันทำให้ผมรู้สึกเหมือนจะขาดใจ ทำไมต้องมาทนอยู่กับอะไรแบบนี้ด้วย แต่ก็พยายามจะไม่ใส่ใจไม่คุยเลิกมองว่าเขามีตัวตนทำไมหรอ ก็เขาเลือกคนนั้นเท่ากับว่าเขาไม่ต้องมีผมก็ได้ ผมไม่จำเป็นอีกแล้ว แต่ผมผิดหวังมากจริงๆนะที่เลือกคนนั้นทั้งๆที่เป็นลูกค้าคนหนึ่งไม่เคยรู้จักเขาจริงๆเลยด้วยซ้ำไป มันถูกแล้วหรอผมไม่รู้เลยใครจะมองยังไงแต่สำหรับผมมันไม่ใช้มันไม่ถูกนะ ที่ว่าคิดดีแล้วคิดได้แค่นี้ผมว่าอย่าพูดว่าคิดดีแล้วยังรู้สึกดีกว่าเลย....
............ผมพยายามที่จะทำทุกอย่างเพื่อที่จะใหบัวตองกลับมารักผมนะมาคุยกับผมจริงๆอยากรู้ว่าผมทำอะไรไปบ้างเดียวไว้วันหลังแล้วกันเดียวมาเหล้าให้ฟังใหม่ตอนนี้มันดึกแล้ว^^
โปรดติดตามตอนต่อไปใหม่วันหลังนะครับผม
เลือกทางที่ถูกกับเลือกทำตามหัวใจ คุณจะเลือกทางไหน?ตอนที่ 2
.............ต่อจากครั้งที่แล้วนะครับผม หลังจากที่ไปหาออยที่จังหวัดนครศรีธรรมราช ระหว่างเดินทางกลับขึ้นมายังกรุงเทพฯ ผมก็ได้ซื้อของฝากมามากมาย พอเดินทางกลับมาถึงบ้านก็ถ่ายรูปของฝากก่อนเลยเต็มไปหมดแต่รู้ไหมครับว่าของฝากที่ซื้อมาเยอะนั้นแม่ผมก็เอาไปแจกข้างบ้านเพื่อนๆของแม่หมดเลยครับผม^^(นี้ผมซื้อมาฝากพ่อกับแม่นะ555+) ไม่ทันเหลือถึงร้าน 7-11 ที่ผมทำงานอยู่เลยก็รู้แหละว่าคงจะน้อยใจนิดๆกันแต่ให้ผมทำไงมันหมดแล้วจริงๆ (ขอโทษครับผม)
.............หลังจากนั้นผมก็ทำงานไปตามหน้าที่คือการบริการด้วยใจ ณ 7-11 แห่งหนึ่ง แม้ว่าออยจะไม่ได้อยู่กับผมที่ กทม. แต่รู้ไหมครับผมและออยโทรคุยกันทุกวันในระยะเวลา 1 ปีไม่มีวันไหนที่เราไม่คุยกัน ออยน่ารักมากออยพยายามทำเหมือนกับออยนั้นอยู่ใกล้กับผมตลอดเพราะเขากลัวว่าผมจะเหงา จะทิ้งออยไป ออยไม่งี้เง่า ออยมีเหตุผลเสมอ ออยมักจะมีเรื่องเล่าให้ผมฟังทุกวันไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อน เรื่องปัญหาต่างๆของออย ออยบอกเขาไว้ใจผมเขาไม่เคยปิดบังอะไรผมเลย และผมก็ไม่เคยไม่มีวันไหนที่จะไม่พูดคำว่า "รักออยนะ" เป็นประจำทุกวัน ออยถามผมว่าทำไมพูดทุกวันไม่เบื่อบ้างหรอ ผมเลยบอกไปว่าไม่เบื่อหลอกที่อั๋นต้องบอกทุกวันเพราะว่าอั๋นกลัวว่าวันหนึ่งอั๋นจะไม่ได้บอกกับออยอีก (อั๋นกลัวไม่ได้พูดคำนี้เพราะอั๋นเคยกับแฟนคนแรกสมัยหนุ่มๆไม่เคยพูดคำนี้กับสาวคนนั้นเลย ไม่สนใจคนนั้นเลย ทั้งๆที่รู้ว่าคนนั้นคือคนสำคัญ ไม่เคยแม่จะมีวันสำคัญจนปล่อยเวลาผ่านไป 5 ปี ในปีสุดท้ายผมก็ไม่ได้ทำอะไรให้เธอคนนั้น ยังไปบอกเลิกเขาอีก^^ หลังจากนั้นผมก็สัญญากับตัวเองจะไม่บอกเลิกใครอีกเพราะผมไม่เคยรู้สึกดีเลยที่บอเลิกคนนั้นไป จากวันที่ผมจากกับเธอคนนั้นไปผมก็ใช้เวลา 3 ปีเพื่อจะรอพูดคำว่าขอโทษเธอคนนั้นที่ทำอย่างงั้นไป แต่รู้ไหมว่าเขาไม่ได้ใส่ใจมันเเล้ว^^) จนวันหนึ่งผมดันมองระยะทางเป็นอุปสรรค
....................ตั้งแต่มีอีกคนเข้ามาในชีวิตผมเป็นอีกคนที่ชื่อว่า บัวตอง ^^ ผมมองบัวตองยังไงหรอ บัวตองเป็นคนน่ารักนะ ผมชอบนิสัยเธอ ดูเป็นคนจริงใจดีไม่ฝืนทำอะไรที่ไม่ชอบคือไม่ชอบ และอีกอย่างไม่รู้จะชอบดีไหมที่เห็นเธอต้องวิ่งเข้าหาผู้ชายที่เขารักผมสงสารเธอมากเพราะผมคิดกับตัวเองว่าทำไมผู้หญิงต้องมาวิ่งเข้าหาผู้ชายว๊ธ มันไม่ถูกนะ สักวันหากผมได้เป็นแฟนเธอผมจะไม่ทำให้เธอต้องเหนื่อยเพราะผมเลย แล้วเรื่องมันก็เริ่มต้นขึ้น เป็นจังหวะที่บัวตองรู้ว่าแฟนของบัวตองมีคนใหม่คงเป็นเพราะระยะทางแหละมั่งทำให้ผู้ชายเปลี่ยนไปไม่ก็เป็นนิสัยหรืออะไรอย่างอื่นที่ผมไม่รู้มาก่อน ผมจึงใช้โอกาสนี้ทำหน้าที่เกินตัวลืมไปว่าเราก็มีแฟนนะน่ารักด้วย แต่ว่าผมอยากให้บัวตองได้รู้จักกับรักจริงๆมันเป็นยังไง ให้บัวตองได้รู้จักกับมันจริงๆว่ารักจริงๆเราไม่เหนื่อยนะ เราไม่ต้องคิดมากให้กับความรักรู้สึกดีทุกครั้งที่คิดถึงกัน ผมก็ทำเกินหน้าที่ของคำว่าเพื่อนมาตลอดจนผมบอกกับเธอว่าผมชอบเธอนะ แล้วบัวตองก็บอกแล้วพี่ออยระอั๋นไม่กล้าทิ้งพี่ออยมาหลอก ผมก็บอกถ้าอั๋นกล้าบัวตองจะรักอั๋นไหม บัวตองบอกรักสิ จะอยู่กับอั๋นใช้ไหม บัวตองบอกใช้ จะไม่ทิ้งเราใช้ไหม บัวตองบอกเราไม่เคยทิ้งใครก่อนอยู่แล้ว บัวตองรับเราได้ใช้ไหมได้สิอั๋นนั้นแหละที่ต้องรับนิสัยเราให้ได้ผมบอกได้สิทำไมจะรับไม่ได้ งั้นอั๋นจะทำให้รักของเรา 2 คนมันถูกให้เหลือแค่คนเดียว มันยากนะครับที่ต้องทำตัวเองให้เลวเพื่อมารักกับบัวตองแต่ผมก็ทำเพราะผมมั่นใจว่าบัวตองต้องไม่ทิ้งผมแน่นอนผมมั่นใจ 100 % เพราะตั้งแต่รู้จักกันมาผมไม่น่ามองใครผิดไปนะบัวตองนิสัยดีน่ารัก ผมเลยรักเธอมากเพราะยังไงผมก็ดูเธอมารู้จักกันมาก็ 1 ปีไม่ต่างกัน ผมเลยตัดสินใจเลิกกับพี่ออยทั้งๆที่พี่ออยไม่ได้ทำอะไรผิดเลยสักนิดดันเป็นช่วงเวลาที่พี่ออยกำลังสอบด้วย พี่ออยเสียใจมากร้องห้ายทุกวันโทรหาผมทุกวันผมก็ได้แต่ปลบใจเหมือนผมเป็นคนดีทั้งๆที่ผมเลว^^รู้ตัว จนในสุดท้ายพี่ออยก็ผ่านจุดของความเสียใจไปในเวลา 1 เดือนกว่าๆเป็นระยะเวลาที่ผมกับบัวตองเป็นแฟนกัน แล้วพี่ออยก็มีคนใหม่ไปแล้ว แต่รู้ไหมในระยเวลา 1 เดือนกว่าๆที่ผมคบกับบัวตองทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทำให้กับบัวตองไม่เคยน้อยกว่าพี่ออยเลยผมทำให้ทุกอย่างเท่าที่จะทำให้ได้ไม่อยากเปรียบเทียบบัวตองกับพี่ออยเท่าไหรเพราะเขา 2 คนไม่เหมือนกันผมและความที่ไม่เหมือนกันมันทำให้ผมคิดถึงพี่ออยอยู่ทุกครั้งไป เคยไหมเปิด Skype แล้วพิมพ์ข้อความแชทลงไปในนั้นเพราะพี่ออยชอบมาเขียนให้ผมอ่านหลังจากที่ผมบล็อคแชทในเฟสพี่ออยไปผมใจร้ายมาก พี่ออยพยายามติดต่อผมเสมอในช่วงแรกๆเธอมาเขียนใน Skype ทุกวันเพื่อให้ผมอ่าน จนในวันที่ผมต้องมานั้งเขียนใน Skype แทนพี่ออยเป็นข้อความที่ผมเขียนทุกวันว่ามันเป้นยังไงกับการเป็นแฟนกับบัวตอง ตั้งแต่วันแรกๆจนวันสุดท้ายแต่พี่ออยไม่เคยเปิดอ่านมันเลยเพราะอะไรหรอเพราะเขามีแฟนใหม่ไปแล้ว แต่ผมก็ไม่เลิกเขียนมันหลอกผมก็เขียนเสมอทุกวันๆเพื่อวันหนึ่งพี่ออยเปิดอ่าน ^^
..................ถามว่าที่อยู่กับบัวตองมันเป็นยังไงหรอ ผมมีความสุขนะทุกครั้งที่ได้ทำอะไรเพื่อคนที่เรารักผมไม่เคยปิดบังอะไรกับบัวตองผมซื่อสัตย์กับเธอเสมอมีอะไรก็บอกตรงๆไม่เคยคิดที่จะปิดบังไว้ถึงจะเป็นเรื่องที่พูดแล้วทำให้บัวตองไม่สบายใจก็เถอะ เพราะผมมองว่าเก็บไว้ผมก็รู้สึกผิดอยู่ดีงั้นบอกไปดีกว่า ผมเป็นเเฟนกับบัวตองไปได้สักพักเท่าที่ผมมองบัวตอง ก็เหมือนรักผมดี หรือผมคิดไปเอง บางครั้งผมก็มองตาเธอก็เห็นว่ามันเป็นสายตาของความดีใจที่ได้เจอผมหรือลำคานที่ต้องได้เจอผม ^^ แต่ผมก็ไม่อยากใส่ใจกับมันแต่ก็นะผมเป็นคนขี้น้อยใจนิ หลายๆครั้งผมก็น้อยใจกับบัวตองน้อยใจมากหลายๆเรื่องจนทำให้เราทะเลาะกันบ่อยๆแต่รู้ไหมผมก็ไม่เคยรักบัวตองน้อยลงเลย ไม่เคยคิดที่จะเลิกกับบัวตองไม่เคยคิดจะมีใครใหม่ไม่เคยแม่แต่นิสเดียว จนกระทั้งเราทะเลาะกันอีก แต่ในวันนี้บัวตองบอกเลิกผม เป็นครั้งที่ 3 ที่เราเลิกกันกันแล้วก็ผมก็เป็นคนขอคืนดีเสมอ แต่ครั้งนี้บัวตองบอกกับผมว่าบัวตองมีคนใหม่ ผมไม่ได้เชื่อบัวตองเลยเพราะผมมองบัวตองว่ามันคงไม่จริงคงเป็นเหตุผลที่บัวตองอยากเลิกกับผมที่อ้างขึ้นมา ตอนแรกบัวตองบอกว่าเรา 2 คนทะเลาะกันบ่อยเกินไป แต่ผมไม่มองยังงั้นผมว่าบัวตองไม่รักผมแล้วบัวตองเลยบอกเลิกผมไม่ใช้เพราะเราทะเลาะกันหลอกครับ คือผมเสียใจมากนะเป้นช่วงเวลาเดียวกับที่ผมบอกเลิกพี่ออยคือช่วงสอบ ทำให้ผมคิดอีกว่ากรรมตามทันผมสินะแต่ผมเสียใจยิ่งกว่าที่รู้ว่าบัวตองมีใครคนใหม่จริงๆทำไมหรอเพราะผมทำทุกอย่างเพื่อให้บัวตองกลับมาหาผมโทร แล้วก็โทร เดินเข้าหา ทำตัวไร้ค่า จนได้รู้ว่าเธอมีคนใหม่จริงๆนะอั๋น ผมเลยถามบัวตองว่าใครหรอ บัวตองบอกคนที่บัวตองรักคือคนที่อั๋นรู้จักเป็นรุ่นพี่เขาดูแลเราได้ (แล้วเราดูแลเธอไม่ได้ใช้ไหม^^เราคงไม่มีอนาคต) ผมคิดว่าเป้นรุ่นพี่ที่ ม. เลยให้ใครหลายๆคนมองบัวตองไว้เอาเป็นว่าคนที่ผมบอกให้ดูบัวตองไว้เยอะมากจริงๆเพราะคนที่ผมให้ดูนั้นเป้นคนที่ผมก็ช่วยเขาไว้ รุ่นพี่รุ่นน้องรุ่นเดียวกันผมชอบช่วยคนก็เงียแหละผมเดือดร้อนก็มีคนด้วยไม่ผิดปกติหลอกครับ แต่รู้ไหมว่ามันไม่ใช้รุ่นพี่ที่ ม. แต่ดันเป็นลูกค้าคนหนึ่ง บัวตองบอกบัวตองคุยกับเขาคนนั้นมานานแล้ว(แล้วอั๋นล๊ะที่ผ่านมามันคืออะไรไม่เคยรักอั๋นเลยหรอ)บัวตองบอกบัวตองไม่เคยรักผมเลย(ทำไมที่ผ่านมาก็ไม่ใช้รักหรอ)บัวตองบอกกับผมต่อให้คนนั้นเลวยังไงบัวตองก็จะรักเพราะบัวตองรัก(ทำไมแล้วอั๋นเป็นใครที่ผ่านมา)ขอโทษที่ไม่ได้บอกอั๋นนะดีแล้วที่มันจบวันนี้อย่าปล่อยให้มันนานกว่านี้เลย(มันสายไปแล้วปล่าวว๊ะมองแค่ตัวเองมากไปไหมอยากให้มองที่อั๋นบ้าง)บัวตองบอกบัวตองคิดดีแล้ว(คิดแล้วหรออั๋นว่าบัวตองยังไม่ได้คิดนะมันต้องมีทางออกที่ดีกว่านี้ทำไมผมมองว่ามีทางออกที่ดีกว่านี้หรอเพราะถ้ามันดีจริงผมต้องไม่เจ็บสิต้องทั้ง 2 คนต่างคนต่างไม่เสียอะไรสิ)
............เท่าที่ผมมองที่บัวตองทำให้ผมคิดกับตัวเองมาตลอดเฮ้ยนี้เรามองคนผิดไปหรอเรามองผิดไปจริงๆหรอ ไม่จริงมั่ง ผมได้คิดกับตัวเองคำพูดของบัวตองมันวนอยู่ในหัวผมตลอดเวลาเป็นความรู้สึกที่ไม่คิดว่ามันจะเกิดกับผมผมเสียใจมากเพราะไม่คิดว่าบัวตองจะทำกับผมแบบนี้ ผมไม่เคยคิดที่จะให้อภัยบัวตองเลย แม่แต่คำว่าเพื่อนผมยังมองว่ามันสูงไปกับบัวตอง เพื่อนเขายังไม่ทำกันแบบนี้เลย ผมไม่รู้หลอกบัวตองจะมองว่าบัวตองถูกแต่ผมไม่เคยมองบัวตองถูกเลยผมว่าบัวตองทำผิดมาเสมอ เวลาผมมองบัวตองมันย้ำกับหัวใจผมเสมอมันเจ็บเสมอว่าเขาคนนี้เคยทำร้ายเรานะเคยทำให้เราเสียใจนะ ยิ่งได้ยินเสียงได้กลิ่นน้ำหอมได้เห็นหน้ามันทำให้ผมรู้สึกเหมือนจะขาดใจ ทำไมต้องมาทนอยู่กับอะไรแบบนี้ด้วย แต่ก็พยายามจะไม่ใส่ใจไม่คุยเลิกมองว่าเขามีตัวตนทำไมหรอ ก็เขาเลือกคนนั้นเท่ากับว่าเขาไม่ต้องมีผมก็ได้ ผมไม่จำเป็นอีกแล้ว แต่ผมผิดหวังมากจริงๆนะที่เลือกคนนั้นทั้งๆที่เป็นลูกค้าคนหนึ่งไม่เคยรู้จักเขาจริงๆเลยด้วยซ้ำไป มันถูกแล้วหรอผมไม่รู้เลยใครจะมองยังไงแต่สำหรับผมมันไม่ใช้มันไม่ถูกนะ ที่ว่าคิดดีแล้วคิดได้แค่นี้ผมว่าอย่าพูดว่าคิดดีแล้วยังรู้สึกดีกว่าเลย....
............ผมพยายามที่จะทำทุกอย่างเพื่อที่จะใหบัวตองกลับมารักผมนะมาคุยกับผมจริงๆอยากรู้ว่าผมทำอะไรไปบ้างเดียวไว้วันหลังแล้วกันเดียวมาเหล้าให้ฟังใหม่ตอนนี้มันดึกแล้ว^^