Till I get over you...

ฝนโปรยปรายละอองต้องปลายฟ้า ชะรอยมาพร่ำพรายคล้ายถ้อยฝัน กลิ่นดินหอมลอยล่องกลางจิตพลัน ย้ำคืนวันเหงาเก่ากลับเคล้าคลอ ฟ้าคำรามไกลโพ้นปนเสียงคิด ลมกระซิบเย็นชื้นกลืนใจรอ รอยยิ้มหนึ่งในความหลังยังพะนอ หยด

0 ใช่ค่อยร่วงค่อยหล่นเหมือนฝนอื่น แต่เป็นคลื่นครวญคร่ำระส่ำระสาย พื้นน้ำที่เบื้องล่างแทนทางระบาย กลบพื้นทรายมิดจมกลางหล่มลึก 0 แทนรวมหยาดรับช่วงเพื่อร่วงย้อย เป็นโศกสร้อยยอสิทธิ์เข้าปิดผนึก แผ่นน้ำกว้

0 ค่อยค่อยไหลค่อยค่อยหลากจนกรากเชี่ยว คืนเปล่าเปลี่ยวเงียบงันก็พลันสลาย คลื่นตีฟองละอองซัดกระจัดกระจาย รวบรวมสายชำแรกกระแทกกระทั้น 0 ปริมาณฝุ่นฝนที่หล่นร่วง ผูกเงื่อนบ่วงหน่วงจิตให้คิดประหวั่น เสียงโค

🌞 “เรื่องเล่าจากหยดแสงหนึ่ง” (The Tale of a Sunbeam) ณ เช้าวันหนึ่งที่เงียบสงบ... “หยดแสง” ตัวหนึ่งหลุดออกมาจากดวงอาทิตย์ มันเดินทางข้ามอวกาศอันไกลโพ้นมาหลายล้านกิโลเมตร เพีย

หนาวเมืองอื่น หิมะโปรย โรยหนาวสั่น แต่ไทยนั้น หนาวมีฝน จนท่วมนั่น หนาวจนเหงื่อ ท่วมกาย วายชีวัน ถือพัดกัน นั่งกระพือ คือหนาวไทย ฉันนั่งรอ ลมหนาว เช้าจรดค่ำ จะดื่มด่ำ กับความเย็น เป็นได้ไหม พฤศจิกา แล

เธอใช่ไหม...มอบกลิ่นอายของความสุข มาปลอบปลุกความหวังอยู่เคียงข้าง ปันอวลไอไมตรีแผ่จางจาง แตะสัมผัสอย่างถนอมพร้อมเมตตา เธอใช่ไหม...พาใจมุ่งสู่ฟ้ากว้าง บอกกลางทางว่าอาทรและห่วงหา ส่งความรักสลักห้วงดวงอ

https://www.youtube.com/watch?v=wxRJSDvQ0OM ขอบคุณเพลงไพเราะจากยูทูปครับผม หยุดมองฉัน สายตาเศร้า เคล้าความทุกข์ หยุดร้องไห้ ใจเป็นสุข ปล่อยมือฉัน น้ำตาหยด หยาดรินไหล ทุกทุกวัน เธอและฉัน เป็นเเหม