เรื่องของเรายาวนิดนึงนะคะ
เราคบกับแฟนมา 7ปี ตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัย เราเพิ่งเลิกกันช่วงเดือนสิงหาที่ผ่านมา แฟนเราทำงานต่างประเทศ ไกลกัน และทะเลาะกันบ่อยขึ้น
สาเหตุที่แฟนบอกเลิกเพราะเราทะเลาะกันบ่อย ความคิดไม่ตรงกัน เขาบอกว่าเขาไม่อยากให้เรารอเขา เพราะเขามีแพลนจะไปเรียนต่อ
เขากลัวว่าจะทำให้เรายิ่งทะเลาะกัน เขาไม่อยากทำให้เราร้องไห้ เสียใจอีก เรารู้สึกแย่มาก พยายามยื้อแบบรู้สึกตัวเองไร้ค่ามากตอนนั้น
แทบจะกราบเขาเลยค่ะ แต่เขาก็ยืนยันที่จะไปจากเรา หลังจากนั้นเหมือนเรามีเซ็นค่ะ เราเห็นเขาดูแปลกๆกับผู้หญิงคนนึง ซึ่งเป็นเพื่อนเขา
และเพิ่งมาเจอกัน โดยเพื่อนของเขาคนนี้อยู่ที่ไทยเหมือนเรานะคะ เราถามเขาไปหลายครั้งมากเรื่องเพื่อนคนนี้ ซึ่งเขาตอบว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน และหงุดหงิดใส่เรา เขาพูดว่า เขากับเพื่อนคนนั้นไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่ได้จีบ เขาบอกเราหลายรอบแล้ว ทำไมต้องพยายามจะให้เขาไปเป็นอะไรกันให้ได้ ซึ่งตอนนั้นเราถามเขาไปว่า เคยรักเรามั้ย เขาพูดว่ารักสิ ตอนนี้ก็ยังรักอยู่ และพอเราถามว่ากลับมาได้มั้ย เขาตอบว่า ตอนนี้ไม่ เพราะว่าเราเข้ากันไม่ได้ เราต้องปรับปรุงนิสัยกันก่อน อนาคตเราอาจจะกลับมาคบกันก็ได้ เราก็เลยถามเขาว่า อยากให้เราหายไปเลย หรือยังคุยกันต่อไป เขาตอบว่ายังอยากคุยกันในฐานะคนที่ยังรักกันอยู่ ตอนที่เราถามนั้นประมาณช่วงปลายกันยา ไม่ก็ต้นๆตุลานะคะ เราจำวันที่แน่นอนไม่ได้ ตั้งแต่เลิกช่วงสิงหาจนถึงช่วงต้นตุลา เรายังทักเขาเรื่อยๆ แต่เขาก็ถามคำตอบคำ เราก็พยายามคิดแง่ดีว่าเขากำลังอ่านหนังสือเตรียมตัวไปสอบเพื่อเรียนต่อ
แต่หลังจากนั้นประมาณ 2 เดือน เรารู้มาว่า เขาคบกะเพื่อนคนนั้นเป็นแฟน โดยเขาเพิ่งขอคบช่วงพฤจิกายน ความรู้สึก ณ ตอนนั้นคือแย่มากค่ะ รู้สึกเหมือนโดนหักหลัง แต่คิดอีกมุมเขาคงหมดรักเรานานแล้ว เลยเริ่มต้นใหม่ได้เร็ว
แต่ยังไงก็คือเขาโกหกเราอยู่ดี ตั้งแต่เลิกกันเรารู้สึกผิดตลอดว่าเราดูแลความรักของเราไม่ดี มันถึงมีวันนี้ เพราะเหตุผลที่เขาบอกเรา มัน
เหมือนเขาเป็นคนดีมาก มันทำให้เรารู้สึกเสียดายที่เราเสียคนดีๆแบบเขาไป แต่พอรู้ความจริงว่ามันก็แค่ข้ออ้างในการบอกเลิก มันเจ็บจริงๆค่ะ จนทุกวันนี้เราก็ยังคิดซ้ำไปซ้ำมาว่าเพราะอะไร โกหกเราทำไม ทำให้เรารู้สึกผิดทำไม ให้ความหวังเราทำไม ถ้าบอกความจริงเรา มันอาจจะเจ็บ แต่คงไม่เจ็บเท่ามารู้ความจริงเองแบบนี้ ตอนนี้เราลบทุกอย่างเกี่ยวกับเขาแล้ว แต่ก็ยังมีแว่บๆคิดมาในหัว มีฝันถึง มันเหมือนฝังอยู่ในหัวเราเลยค่ะ เราอยากหลุดจากความรู้สึกนี้ซักที ใครเคยเจอปัญหานี้ บอกเราทีนะคะว่าเราควรทำยังไงดี
เลิกกะแฟนที่คบมา 7 ปี ทำอย่างไรถึงจะหยุดคิดได้คะ
เราคบกับแฟนมา 7ปี ตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัย เราเพิ่งเลิกกันช่วงเดือนสิงหาที่ผ่านมา แฟนเราทำงานต่างประเทศ ไกลกัน และทะเลาะกันบ่อยขึ้น
สาเหตุที่แฟนบอกเลิกเพราะเราทะเลาะกันบ่อย ความคิดไม่ตรงกัน เขาบอกว่าเขาไม่อยากให้เรารอเขา เพราะเขามีแพลนจะไปเรียนต่อ
เขากลัวว่าจะทำให้เรายิ่งทะเลาะกัน เขาไม่อยากทำให้เราร้องไห้ เสียใจอีก เรารู้สึกแย่มาก พยายามยื้อแบบรู้สึกตัวเองไร้ค่ามากตอนนั้น
แทบจะกราบเขาเลยค่ะ แต่เขาก็ยืนยันที่จะไปจากเรา หลังจากนั้นเหมือนเรามีเซ็นค่ะ เราเห็นเขาดูแปลกๆกับผู้หญิงคนนึง ซึ่งเป็นเพื่อนเขา
และเพิ่งมาเจอกัน โดยเพื่อนของเขาคนนี้อยู่ที่ไทยเหมือนเรานะคะ เราถามเขาไปหลายครั้งมากเรื่องเพื่อนคนนี้ ซึ่งเขาตอบว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน และหงุดหงิดใส่เรา เขาพูดว่า เขากับเพื่อนคนนั้นไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่ได้จีบ เขาบอกเราหลายรอบแล้ว ทำไมต้องพยายามจะให้เขาไปเป็นอะไรกันให้ได้ ซึ่งตอนนั้นเราถามเขาไปว่า เคยรักเรามั้ย เขาพูดว่ารักสิ ตอนนี้ก็ยังรักอยู่ และพอเราถามว่ากลับมาได้มั้ย เขาตอบว่า ตอนนี้ไม่ เพราะว่าเราเข้ากันไม่ได้ เราต้องปรับปรุงนิสัยกันก่อน อนาคตเราอาจจะกลับมาคบกันก็ได้ เราก็เลยถามเขาว่า อยากให้เราหายไปเลย หรือยังคุยกันต่อไป เขาตอบว่ายังอยากคุยกันในฐานะคนที่ยังรักกันอยู่ ตอนที่เราถามนั้นประมาณช่วงปลายกันยา ไม่ก็ต้นๆตุลานะคะ เราจำวันที่แน่นอนไม่ได้ ตั้งแต่เลิกช่วงสิงหาจนถึงช่วงต้นตุลา เรายังทักเขาเรื่อยๆ แต่เขาก็ถามคำตอบคำ เราก็พยายามคิดแง่ดีว่าเขากำลังอ่านหนังสือเตรียมตัวไปสอบเพื่อเรียนต่อ
แต่หลังจากนั้นประมาณ 2 เดือน เรารู้มาว่า เขาคบกะเพื่อนคนนั้นเป็นแฟน โดยเขาเพิ่งขอคบช่วงพฤจิกายน ความรู้สึก ณ ตอนนั้นคือแย่มากค่ะ รู้สึกเหมือนโดนหักหลัง แต่คิดอีกมุมเขาคงหมดรักเรานานแล้ว เลยเริ่มต้นใหม่ได้เร็ว
แต่ยังไงก็คือเขาโกหกเราอยู่ดี ตั้งแต่เลิกกันเรารู้สึกผิดตลอดว่าเราดูแลความรักของเราไม่ดี มันถึงมีวันนี้ เพราะเหตุผลที่เขาบอกเรา มัน
เหมือนเขาเป็นคนดีมาก มันทำให้เรารู้สึกเสียดายที่เราเสียคนดีๆแบบเขาไป แต่พอรู้ความจริงว่ามันก็แค่ข้ออ้างในการบอกเลิก มันเจ็บจริงๆค่ะ จนทุกวันนี้เราก็ยังคิดซ้ำไปซ้ำมาว่าเพราะอะไร โกหกเราทำไม ทำให้เรารู้สึกผิดทำไม ให้ความหวังเราทำไม ถ้าบอกความจริงเรา มันอาจจะเจ็บ แต่คงไม่เจ็บเท่ามารู้ความจริงเองแบบนี้ ตอนนี้เราลบทุกอย่างเกี่ยวกับเขาแล้ว แต่ก็ยังมีแว่บๆคิดมาในหัว มีฝันถึง มันเหมือนฝังอยู่ในหัวเราเลยค่ะ เราอยากหลุดจากความรู้สึกนี้ซักที ใครเคยเจอปัญหานี้ บอกเราทีนะคะว่าเราควรทำยังไงดี