เฮ้อออ คือผมก็ไม่รู้นะว่าทำไมคนเราเวลามีปัญหาอะไรถึงได้มาเขียนลงในพันทิป ไม่รู้ว่ามันทำให้สบายใจขึ้นรึป่าว เลยอยากลองมาเขียนดู
คือเรื่องนี้ผ่านมาได้ประมาณ 1 ปีแล้วครับ ประมาณเดือน พ.ย. 57 ใกล้ปีใหม่ ผมได้รู้จักกับ ผู้หญิงคนนึง โดยผ่านแอพๆนึง ซึ่งเป็นแอพที่เหมือนจะสุ่มโดยให้เราส่งข้อความไปหาอีกคนอ่ะครับ
ซึ่งก็บังเอิญว่า ผมได้ไปเจอเธอ ขอไม่บอกชื่อนะครับ เราได้คุยกันอย่างปกติทั่วไป (แต่ผมจะหยอดซะมากกว่า) แล้วได้ขอเฟสเธอมา จากนั้นก็เริ่มคุยกันถูกคอขึ้นเรื่อยๆ จนผมรู้สึกกับเธอแบบบอกไม่ถูก (สารภาพเลยว่าชอบ) ซึ่งตอนนั้นเธอเองก็กำลังจะไปต่อมหาลัยใน กทม. เอ้ออลืมบอก เธอเป็นคนอุบลครับแต่ไปเรียนอยุ่ นครพนม ส่วนผมเป็นคนระยอง
ตลอดเวลาที่เราได้คุยกันผมมีความสุขมาก คือนอนแบบมีความสุขทุกวัน ทำอะไรก็มีความสุข คือเหมือนที่เค้าว่าคนเราเวลามีความรักแล้วชอบทำตัวต๊องๆเหมือนเด็กอ่ะครับ
จนมาถึงวันหนึ่ง ซึ่งเช้ามา เธอได้แคปมาให้ผมดูว่า แฟนเก่าผมได้แอดเธอ แล้วหลังจากนั้น เรื่องราวของเราก็เปลี่ยนไป
แฟนเก่าผมได้เข้าไปต่อว่าเราทั้งคู่ ว่าเธอว่าเป็นมือที่ 3 (ทั้งๆที่ผมเลิกกับแฟนไปแล้ว) ซึ่งทำให้เธอไม่ชอบมากเพราะเธอเคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน ยิ่งทำให้ผมรู้สึกผิดที่ไปซ้ำแผลของเธอ ผมเสียใจและเครียดมาก ผมจึงไปเคลียกับแฟนเก่าจนเรื่องจบลง แต่หลังจากผ่านเรื่องนี้มา
เธอก็ได้บอกประมาณว่า เป็นพี่น้องกันเหอะ ตอนนั้นในใจผมเฟล คือคนมันไม่ได้คิดแค่พี่น้อง มันคิดไปไกลแล้วด้วย แต่ผมทำอะไรได้นอกจากยอมรับ
หลังจากนั้นเราก็คุยกันปกติ แต่ผมกลับไม่เหมือนเดิม ผมคิดอะไรกับเธอมากกว่าพี่น้องไปแล้ว ซึ่งช่วงนั้น เธอก็ได้แชทกับผมบอกว่า ยังไม่พร้อมมีใคร
ผมก็อารมณ์ขึ้นนะ เราก็เลยทะเลาะกัน จนเธอก็ถามผมว่าจะเลิกคุยกันเลยมั้ย ซึ่งผมไม่เคยคิดที่จะเลิกคุยกับเธอเลย จนเป็นผมที่ต้องเป็นฝ่ายไปขอโทษเธอ
วันนึงเธอส่งรูปคนที่เธอปลื้มมาให้ผมดู ผมก็ไม่ชอบ ก็เลยพูดจาปากหมาแบบหึงๆอ่ะครับ เราก็ได้ทะเลาะกันจนเธอโกรธผมมาก ทำให้เราห่างกันเรื่อยๆ จนสุดท้ายก็เหมือนเธอจะรำคาญผม ก็เลยบล็อคทุกอย่างเลย
ผมทำได้แต่คิดถึงช่วงเวลาที่เราเคยมีความสุขกัน เธอชอบดูบอลไทย เวลาบอลไทยมีแข่งผมแมร่งยังต้องไปดู ทั้งๆที่ไม่ชอบบอล เธอชอบiron man ผมก็ไปดู iron man จนตอนนี้ผมติดล่ะ 5555555 ไม่รู้นะว่าทำไปเพื่ออะไร แมร่งเหมือนคนบ้าเลยผมอ่ะ คงเพราะยังคิดถึงละมั้ง ไม่อยากให้เราจบกันแบบนี้
ผมจำคำพูดที่เธอเคยบอกผมได้ว่า ผ่านไปสัก4-5เดือน เดี๋ยวผมก็ลืมเรื่องของเรา เดี๋ยวผมก็ขำได้ ซึ่งมันไม่จริงเลยย ตอนนี้ 1 ปีแล้ว ผมยังลืมไม่ได้ ยังขำไม่ได้ ยังคงเสียใจกับเรื่องของเรา 2 คน ยังคิดถึงเธอทุกวัน เพราะเธอยังคงอยู่ในหัวใจผมเรื่อยมา
"ฉันจะจำเรื่องราวดีๆ ที่เรานั้นมีให้กัน"
หัวใจไม่เคยลืมเธอได้เลย
คือเรื่องนี้ผ่านมาได้ประมาณ 1 ปีแล้วครับ ประมาณเดือน พ.ย. 57 ใกล้ปีใหม่ ผมได้รู้จักกับ ผู้หญิงคนนึง โดยผ่านแอพๆนึง ซึ่งเป็นแอพที่เหมือนจะสุ่มโดยให้เราส่งข้อความไปหาอีกคนอ่ะครับ
ซึ่งก็บังเอิญว่า ผมได้ไปเจอเธอ ขอไม่บอกชื่อนะครับ เราได้คุยกันอย่างปกติทั่วไป (แต่ผมจะหยอดซะมากกว่า) แล้วได้ขอเฟสเธอมา จากนั้นก็เริ่มคุยกันถูกคอขึ้นเรื่อยๆ จนผมรู้สึกกับเธอแบบบอกไม่ถูก (สารภาพเลยว่าชอบ) ซึ่งตอนนั้นเธอเองก็กำลังจะไปต่อมหาลัยใน กทม. เอ้ออลืมบอก เธอเป็นคนอุบลครับแต่ไปเรียนอยุ่ นครพนม ส่วนผมเป็นคนระยอง
ตลอดเวลาที่เราได้คุยกันผมมีความสุขมาก คือนอนแบบมีความสุขทุกวัน ทำอะไรก็มีความสุข คือเหมือนที่เค้าว่าคนเราเวลามีความรักแล้วชอบทำตัวต๊องๆเหมือนเด็กอ่ะครับ
จนมาถึงวันหนึ่ง ซึ่งเช้ามา เธอได้แคปมาให้ผมดูว่า แฟนเก่าผมได้แอดเธอ แล้วหลังจากนั้น เรื่องราวของเราก็เปลี่ยนไป
แฟนเก่าผมได้เข้าไปต่อว่าเราทั้งคู่ ว่าเธอว่าเป็นมือที่ 3 (ทั้งๆที่ผมเลิกกับแฟนไปแล้ว) ซึ่งทำให้เธอไม่ชอบมากเพราะเธอเคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน ยิ่งทำให้ผมรู้สึกผิดที่ไปซ้ำแผลของเธอ ผมเสียใจและเครียดมาก ผมจึงไปเคลียกับแฟนเก่าจนเรื่องจบลง แต่หลังจากผ่านเรื่องนี้มา
เธอก็ได้บอกประมาณว่า เป็นพี่น้องกันเหอะ ตอนนั้นในใจผมเฟล คือคนมันไม่ได้คิดแค่พี่น้อง มันคิดไปไกลแล้วด้วย แต่ผมทำอะไรได้นอกจากยอมรับ
หลังจากนั้นเราก็คุยกันปกติ แต่ผมกลับไม่เหมือนเดิม ผมคิดอะไรกับเธอมากกว่าพี่น้องไปแล้ว ซึ่งช่วงนั้น เธอก็ได้แชทกับผมบอกว่า ยังไม่พร้อมมีใคร
ผมก็อารมณ์ขึ้นนะ เราก็เลยทะเลาะกัน จนเธอก็ถามผมว่าจะเลิกคุยกันเลยมั้ย ซึ่งผมไม่เคยคิดที่จะเลิกคุยกับเธอเลย จนเป็นผมที่ต้องเป็นฝ่ายไปขอโทษเธอ
วันนึงเธอส่งรูปคนที่เธอปลื้มมาให้ผมดู ผมก็ไม่ชอบ ก็เลยพูดจาปากหมาแบบหึงๆอ่ะครับ เราก็ได้ทะเลาะกันจนเธอโกรธผมมาก ทำให้เราห่างกันเรื่อยๆ จนสุดท้ายก็เหมือนเธอจะรำคาญผม ก็เลยบล็อคทุกอย่างเลย
ผมทำได้แต่คิดถึงช่วงเวลาที่เราเคยมีความสุขกัน เธอชอบดูบอลไทย เวลาบอลไทยมีแข่งผมแมร่งยังต้องไปดู ทั้งๆที่ไม่ชอบบอล เธอชอบiron man ผมก็ไปดู iron man จนตอนนี้ผมติดล่ะ 5555555 ไม่รู้นะว่าทำไปเพื่ออะไร แมร่งเหมือนคนบ้าเลยผมอ่ะ คงเพราะยังคิดถึงละมั้ง ไม่อยากให้เราจบกันแบบนี้
ผมจำคำพูดที่เธอเคยบอกผมได้ว่า ผ่านไปสัก4-5เดือน เดี๋ยวผมก็ลืมเรื่องของเรา เดี๋ยวผมก็ขำได้ ซึ่งมันไม่จริงเลยย ตอนนี้ 1 ปีแล้ว ผมยังลืมไม่ได้ ยังขำไม่ได้ ยังคงเสียใจกับเรื่องของเรา 2 คน ยังคิดถึงเธอทุกวัน เพราะเธอยังคงอยู่ในหัวใจผมเรื่อยมา
"ฉันจะจำเรื่องราวดีๆ ที่เรานั้นมีให้กัน"