สวัสดีคับ ผมมาอีกครั้งแล้วคับ ก่อนหน้านี้เคยช่วยแมวไป 2-3 รอบ ตายหมดเลย ครั้งนี้เพิ่งสดๆ ร้อนๆคับ เลยอยากจะมาแชร์ เนื่องจากเมื่อประมาณ 3 ทุ่ม ผมเพิ่งกลับจากกินข้าวกำลังขับรถมา เข้าเลนขวาเพื่อแซงรถคันหน้า ปรากฎว่าสายตาก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างแถวๆเกาะกลางถนน เมื่อเริ่มจินตนาการได้ว่ามันคืออะไร ผมก็รีบเบี่ยงซ้ายเล็กน้อยเพื่อจะได้ไม่ไปเหยียบมันเข้า และเมื่อรถผมมาใกล้ๆ มันใช่ตามที่ผมคิดไว้จริงๆ คับ มันคือ "ลูกแมว" ครับ
ผมอุทาน ทันทีครับ ว่าเอ้ย ลูกแมว!!! แต่ด้วยความเร็วของรถเลยไม่สามารถจอดได้อีกอย่างกลัวอุบัติเหตุด้วย ผมเลยได้แต่ขับเลยไปและหันมามองแล้วก็ภาวนาครับว่าอย่าให้รถคันไหนเหยียบมันเลย พร้อมทั้งรีบขับเพื่อจะไปหาที่ยูเทิร์นรถ
พอผมเจอยูเทิร์นก็รีบขับมาด้วยความเร็วเพื่อหวังว่าจะช่วยชีวิตมันทัน แล้วผมก็ยูเทิร์นอีกรอบขับมายังเส้นทางเดิม ชิดขวาตลอด เปิดไฟกระพริบ แล้วขับไม่เร็วมาก ตามกฎหมายผมอาจจะทำผิดครับ แต่ตอนนั้นไม่มีรถตามมา และระยะทางไม่ไกลครับ ผมก็ขับมาเรื่อยๆ สายตาก็จ้องหวังแต่จะต้องหามันให้เจอ สุดท้ายผมก็เห็นครับ จึงรีบมองกระจกหลัง กระจกซ้ายเมื่อเห็นว่ารถว่างดีแล้ว ผมเปิดไฟเลี้ยวและขับเข้าเลนซ้ายเพื่อจอดรถ จากนั้นผมลงจากรถแล้วข้ามถนนไปช่วยมันมา
สภาพที่เห็นผมทั้งดีใจและสงสารมันเลยครับ มันตัวสั่นเทา ร้องเสียงหลง นอนขดตัวอยู่ชิดติดริมเกาะกลาง ผมไปอุ้มมันมาแล้วเอามาที่รถ โชคดีที่ร่างกายมันไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ผมเอาขึ้นมาบนรถแล้วได้แต่คิดว่าจะทำยังไงกับมันดีจะเอาไปไหน จะเลี้ยงที่ไหนยังไงดี ตอนนั้นคิดไม่ตกเลยครับ
ผมจึงตั้งสติแล้วคิดใหม่ว่ามันอาจจะเป็นแมวของคนแถวนั้นหลงมาก็ได้ เพราะร้านส้มตำแถวนั้นเลี้ยงแมวไว้ด้วย เลยขับรถไปถาม เค้าก็บอกมาว่า ไม่ใช่แมวเค้า
เมื่อเป็นที่สรุปว่าคงไม่ใช่แมวของคนแถวนั้นแล้ว ผมจึงคิดว่ามันคงถูกนำมาปล่อย และก็คิดว่าคนที่นำมาปล่อยคงจะใจร้ายมาก คงคิดที่จะให้มันโดนรถชนตายแน่ ๆ (ไม่รู้ว่าผมคิดอคติเกินไปรึเปล่า) ผมเลยอุ้มมันมาแล้วก็ขับรถต่อไปเพื่อคิดที่จะนำไปปล่อยในวัดครับ เพราะผมเองคงเลี้ยงไม่ได้เนื่องจากไม่มีเวลา และอยู่ไกลบ้าน บ้านที่อยู่ตอนนี้ก็เป็นบ้านเช่าของพี่ชาย พี่ท่านค่อนข้างไม่ชอบสัตว์เลี้ยงครับ
เมื่อผมขับรถมาถึงวัดก็วนหาพยายามที่จะมองหาว่าจุดไหนมีแมวอยู่บ้าง เข้ามาตอนแรกเจอแต่หมาทั้งนั้นเลยกลัวมันจะโดนกัดเข้า ในที่สุดก็เห็นกลุ่มแมวกลุ่มหนึ่งนอนเล่นสบายใจ จึงจอดรถและอุ้มเจ้าตัวเล็กไป สังเกตเห็นแมวตัวนึงเป็นลูกแมวเช่นเดียวกันตัวสีส้ม นอนอยู่ก่อนแล้วท่าทางน่าจะเป็นมิตร ผมเลยเดินเข้าไปจับ ไปลูบดูก่อน มันก็ให้ลูบ แล้วอ้อนยื่นคางให้เกา ผมจึงคิดว่าเจ้าตัวนี้คงจะฝากฝังได้
ผมค่อยๆอุ้มลูกแมวที่ช่วยมา ซึ่งตอนนี้ไม่ร้องแล้วได้แต่เกาะแน่นไปวางใกล้ๆมัน ทันทีที่ขามันถึงพื้นและเห็นแมวรุ่นพี่ มันก็ตรงดิ่งเดินเข้าไปหา แล้วขอมุดตัวด้วยทันที ตอนนั้นผมลุ้นมากคับ กลัวมันจะโดนตบ แต่แล้วเจ้าส้มกลับยืนขึ้น ดมๆ เลียลูกแมวน้อยนิดหน่อยแล้วเดิมมาทางผม ผมก็เกาคาง ลูบหัวให้ และก็บอกว่า "ฝากน้องด้วยนะ ดูแลน้องด้วยนะ" มันก็ไม่เถียงไม่บ่นเลยครับ ฮาๆ แล้วก็วนกลับเดินไปดูน้อง ผมจึงอุ่นใจขึ้นมาได้หน่อยนึงและก็เดินขึ้นรถกลับ
ก่อนจะไปผมลงกระจกรถ ดูพฤติกรรมของแมวทั้งคู่ เหมือนมันก็จะรู้ ว่าผมกำลังจะไปแล้ว ทั้งคู่หันมามองด้วยสายตาที่น่ารักน่าเอ็นดูมากๆ นี่ถ้าไม่ติดว่าผมเลี้ยงแมวไว้แล้ว (ซึ่งจริงๆแล้วแม่เลี้ยงให้เนื่องจากมาทำงานไกลบ้าน) ผมคงนำมันไปเลี้ยงเองแล้วครับ มันน่าสงสารมากๆ
สุดท้ายนี้คืออยากจะบอกว่าผมภูมิใจและดีใจมากที่ได้ช่วยชีวิตเค้าไว้ครับ จากนี้ไม่ว่าเค้าจะเป็นยังไง แต่อย่างน้อยผมก็ได้พยายามอย่างเต็มที่แล้วที่จะช่วยให้เค้ามีชีวิตอยู่รอดต่อไป จากนี้ก็แล้วแต่บุญแต่กรรมของเค้าแล้วล่ะครับ ว่ามีมากน้อยเพียงใด ผมก็คงได้แต่ภาวนา และอวยพรให้เค้าแข็งแรง มีความสุข มีเพื่อนใหม่ที่ดีๆ เจอสิ่งที่ดีๆ ตลอดชีวิตความเป็นแมวของเค้าตลอดไป
ไม่รู้จะตั้งชื่อกระทู้ยังไงดี แค่อยากจะบอกว่าผมเพิ่งช่วยลูกแมวที่เกาะกลางถนนมาคับ
ผมอุทาน ทันทีครับ ว่าเอ้ย ลูกแมว!!! แต่ด้วยความเร็วของรถเลยไม่สามารถจอดได้อีกอย่างกลัวอุบัติเหตุด้วย ผมเลยได้แต่ขับเลยไปและหันมามองแล้วก็ภาวนาครับว่าอย่าให้รถคันไหนเหยียบมันเลย พร้อมทั้งรีบขับเพื่อจะไปหาที่ยูเทิร์นรถ
พอผมเจอยูเทิร์นก็รีบขับมาด้วยความเร็วเพื่อหวังว่าจะช่วยชีวิตมันทัน แล้วผมก็ยูเทิร์นอีกรอบขับมายังเส้นทางเดิม ชิดขวาตลอด เปิดไฟกระพริบ แล้วขับไม่เร็วมาก ตามกฎหมายผมอาจจะทำผิดครับ แต่ตอนนั้นไม่มีรถตามมา และระยะทางไม่ไกลครับ ผมก็ขับมาเรื่อยๆ สายตาก็จ้องหวังแต่จะต้องหามันให้เจอ สุดท้ายผมก็เห็นครับ จึงรีบมองกระจกหลัง กระจกซ้ายเมื่อเห็นว่ารถว่างดีแล้ว ผมเปิดไฟเลี้ยวและขับเข้าเลนซ้ายเพื่อจอดรถ จากนั้นผมลงจากรถแล้วข้ามถนนไปช่วยมันมา
สภาพที่เห็นผมทั้งดีใจและสงสารมันเลยครับ มันตัวสั่นเทา ร้องเสียงหลง นอนขดตัวอยู่ชิดติดริมเกาะกลาง ผมไปอุ้มมันมาแล้วเอามาที่รถ โชคดีที่ร่างกายมันไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ผมเอาขึ้นมาบนรถแล้วได้แต่คิดว่าจะทำยังไงกับมันดีจะเอาไปไหน จะเลี้ยงที่ไหนยังไงดี ตอนนั้นคิดไม่ตกเลยครับ
ผมจึงตั้งสติแล้วคิดใหม่ว่ามันอาจจะเป็นแมวของคนแถวนั้นหลงมาก็ได้ เพราะร้านส้มตำแถวนั้นเลี้ยงแมวไว้ด้วย เลยขับรถไปถาม เค้าก็บอกมาว่า ไม่ใช่แมวเค้า
เมื่อเป็นที่สรุปว่าคงไม่ใช่แมวของคนแถวนั้นแล้ว ผมจึงคิดว่ามันคงถูกนำมาปล่อย และก็คิดว่าคนที่นำมาปล่อยคงจะใจร้ายมาก คงคิดที่จะให้มันโดนรถชนตายแน่ ๆ (ไม่รู้ว่าผมคิดอคติเกินไปรึเปล่า) ผมเลยอุ้มมันมาแล้วก็ขับรถต่อไปเพื่อคิดที่จะนำไปปล่อยในวัดครับ เพราะผมเองคงเลี้ยงไม่ได้เนื่องจากไม่มีเวลา และอยู่ไกลบ้าน บ้านที่อยู่ตอนนี้ก็เป็นบ้านเช่าของพี่ชาย พี่ท่านค่อนข้างไม่ชอบสัตว์เลี้ยงครับ
เมื่อผมขับรถมาถึงวัดก็วนหาพยายามที่จะมองหาว่าจุดไหนมีแมวอยู่บ้าง เข้ามาตอนแรกเจอแต่หมาทั้งนั้นเลยกลัวมันจะโดนกัดเข้า ในที่สุดก็เห็นกลุ่มแมวกลุ่มหนึ่งนอนเล่นสบายใจ จึงจอดรถและอุ้มเจ้าตัวเล็กไป สังเกตเห็นแมวตัวนึงเป็นลูกแมวเช่นเดียวกันตัวสีส้ม นอนอยู่ก่อนแล้วท่าทางน่าจะเป็นมิตร ผมเลยเดินเข้าไปจับ ไปลูบดูก่อน มันก็ให้ลูบ แล้วอ้อนยื่นคางให้เกา ผมจึงคิดว่าเจ้าตัวนี้คงจะฝากฝังได้
ผมค่อยๆอุ้มลูกแมวที่ช่วยมา ซึ่งตอนนี้ไม่ร้องแล้วได้แต่เกาะแน่นไปวางใกล้ๆมัน ทันทีที่ขามันถึงพื้นและเห็นแมวรุ่นพี่ มันก็ตรงดิ่งเดินเข้าไปหา แล้วขอมุดตัวด้วยทันที ตอนนั้นผมลุ้นมากคับ กลัวมันจะโดนตบ แต่แล้วเจ้าส้มกลับยืนขึ้น ดมๆ เลียลูกแมวน้อยนิดหน่อยแล้วเดิมมาทางผม ผมก็เกาคาง ลูบหัวให้ และก็บอกว่า "ฝากน้องด้วยนะ ดูแลน้องด้วยนะ" มันก็ไม่เถียงไม่บ่นเลยครับ ฮาๆ แล้วก็วนกลับเดินไปดูน้อง ผมจึงอุ่นใจขึ้นมาได้หน่อยนึงและก็เดินขึ้นรถกลับ
ก่อนจะไปผมลงกระจกรถ ดูพฤติกรรมของแมวทั้งคู่ เหมือนมันก็จะรู้ ว่าผมกำลังจะไปแล้ว ทั้งคู่หันมามองด้วยสายตาที่น่ารักน่าเอ็นดูมากๆ นี่ถ้าไม่ติดว่าผมเลี้ยงแมวไว้แล้ว (ซึ่งจริงๆแล้วแม่เลี้ยงให้เนื่องจากมาทำงานไกลบ้าน) ผมคงนำมันไปเลี้ยงเองแล้วครับ มันน่าสงสารมากๆ
สุดท้ายนี้คืออยากจะบอกว่าผมภูมิใจและดีใจมากที่ได้ช่วยชีวิตเค้าไว้ครับ จากนี้ไม่ว่าเค้าจะเป็นยังไง แต่อย่างน้อยผมก็ได้พยายามอย่างเต็มที่แล้วที่จะช่วยให้เค้ามีชีวิตอยู่รอดต่อไป จากนี้ก็แล้วแต่บุญแต่กรรมของเค้าแล้วล่ะครับ ว่ามีมากน้อยเพียงใด ผมก็คงได้แต่ภาวนา และอวยพรให้เค้าแข็งแรง มีความสุข มีเพื่อนใหม่ที่ดีๆ เจอสิ่งที่ดีๆ ตลอดชีวิตความเป็นแมวของเค้าตลอดไป