ผมคบกับใคร มักจะโดนเขาบอกเลิกตลอด ผมอาจจะงี้เง่า ขี้บ่น เเต่ตอนเวลาคบแฟน แฟนบอกว่ามีไรไม่ชอบไรก็บอกกันตรงๆ พอบอกไปตรงๆก็รับไม่ได้ ผมไม่รู้ อนาคต จะอยู่กับใครได้รึป่าว ผมชอบบ่น ตอนนั้น คือเวลา14.30น. เพื่อนเเฟนชวนแฟนไปทำกระทงที่บ้าน ผมถามว่ากับ กี่โมงเขาบอกกับ 16.00น. ผมเลย บอกว่า นั่งรถไปกับก็ 1ชมเเล้ว เเล้วยังต้องเดินไปบ้านเพื่อนอีก หลายกิโลอยู่ ผมเลยบ่นว่าไปทำไม อะไรประมาณนี้ ไปทำไม่ถึง 1ชม นี้เเหละเหต์ผลที่เลิกกัน กับคนล่าสุด คนที่เเล้วผมก็รักกับเขาดีๆนะ อยู่เขาก็บอกผมว่า ผมไม่ใช้ชายในฝันของเขา คือตอนเเรกผมก็ไม่ได้อะไร พอไม่กี่วันเขาบอกเลิกผม เขาไปเที่ยวกับ ชายคนใหม่เพื่อนห้องเดียวกัน คือ ชีวิตผมมันเเย่ มากอะ ผมเคยคิดจะไปคุยกับคนอื่น เเต่ความรู้สึกผมไม่อยากไปคุยกับใคร อยากอยู่นิ่งๆเฉยๆ ไปรักใคร ก็กลัวเป็นเเบบนี้ รักในวัยเรียน ส่วนมากคบกันไม่เกิน 2ปี ผมก็เห็นเลิกกัน ตอนเรียนจบ มอปลายย้ายไปมหาลัยก็กลัวจะเลิกกันตอนนี้กลัวๆไปหมด มันไม่มีอะไรเเน่นอนเลย ผมอ่านในพันทิปส่วนมากจะมีเเต่ผู้หญิงโดนผู้ชายบอกเลิก ผมคงจะเป็นส่วนน้อยที่โดนผู้หญิงบอกเลิกบ่อยๆ อาจจะดีเกินไป ผู้หญิงคงชอบผู้ชายเเบบเสมอต้นเสมอปลาย ดีบ้างเลวบ้างอะมั้ง เเต่ผมทำไม่เป็น ชีวิตเเย่มากบอกเลยตอนนี้ จะปีใหม่ ตัวคนเดียววันหยุดก็เยอะ ทรมาณคนโสดมาก ครอบครัวผมอยู่กับพ่อ 2คนเงียบมาก เหงามากผมไม่รู้จะทำไร ชีวิตเเบบไม่รู้จะพูดยังใง
เคยไหม ที่เป็นคนถูกทิ้งอยู่ตลอด !!