ฝากถึงคนที่ชอบมาอ่อยแรงแล้วก็หายไปดื้อๆนะคะ.. จากความรู้สึกของคนที่โดนบ่อยๆ

สวัสดีค่ะ

* เรากดเลือกกระทู้สนทนาไปไม่เข้าใจว่าทำไมขึ้นกระทู้คำถามนะคะ

ก่อนอื่นขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้เรานะคะ
หากใครขี้เกียจอ่าน.. อ่านแล้วไม่อิน เลื่อนไปลงไปอ่านสรุปข้างล่างได้ไม่ว่ากัน
แค่อยากระบายความรู้สึกของคนถูกเมินให้ฟัง+บอกให้บางคนรับรู้ถ้าเค้าบังเอิญมาอ่านเข้าล่ะก็...


เราเองโสดมา5ปีแล้วค่ะ ตั้งแต่เข้าเรียนมหาวิทยาลัยแล้วนี่ก็ยังไม่เคยมีแฟนอีกเลย
สังคมของเราก็มีแต่ผู้หญิงค่ะ เพศชายมีอยู่ประมาณ 1ใน10 เป็นผู้ชายจริงๆนี่ไม่ถึงครี่ง
ประกอบกับประสบการณ์จากมนุษย์แฟนเก่าและมนุษย์แฟนเพื่อน เลยทำให้เราไม่ได้สนใจจะมีแฟนเท่าไหร่

แต่อยู๋มาวันนึงก็มีคนเข้ามาทำความรู้จัก มาชวนคุย แชร์โมเม้นท์ต่างๆในชีวิตเค้าให้เรารับรู้
ก็ด้วยความที่เราค่อนข้างปิดกั้นตัวเองจากผู้ชายในตอนแรกเลยไม่ได้มีท่าทีอะไรตอบโต้กลับไปเท่าไหร่
แต่เค้าก็สม่ำเสมอมาก.. ใช้เวลาสักพักนึงเราก็เริ่มเปิดใจให้เค้าและเริ่มแชร์โมเม้นต์เล็กๆน้อยๆในชีวิตเราให้เค้ารู้บ้าง
ซึ่งหลังจากเราเริ่มมีท่าทีเค้าดูดีใจนะคะ.. สนใจและใส่ใจเรามากขึ้นกว่าเดิมด้วย เราเองก็เริ่มเปิดใจให้เค้าทีละนิด... ทีละนิด
ซึ่งเค้าเองก็สม่ำเสมอกับเราตลอด... สม่ำเสมอจนกระทั่งวันสุดท้าย...

และเค้าก็หายไปจากชีวิตเรา.... ..

หายไปเฉยๆ.. หายสาบสูญไปเลย ไม่มีการแวะกลับมาบอกกล่าวว่า เพราะอะไร?
เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึนกับเค้า..  ไม่สบายหรอ? เกิดอุบัติเหตุรึเปล่า? หรือว่ามีเรื่องเครียดๆยุ่งๆจนไม่มีเวลาว่างมาตอบเราเหมือนเดิม...
คือเรากังวลเพียงแค่ว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับเค้า เลยพยามทักเค้าไปทุกวัน วันละครั้ง... จนเหลือแค่สัปดาห์ละครั้ง และเดือนละครั้ง...

สุดท้ายเราก็ไปเจอความจริงที่ว่า... "เค้ามีแฟนแล้ว"

ตอนแรกที่รู้คือมีแต่คำว่า"ทำไม?" เข้ามาในหัว.. คิดยุ่งเหยิงหน้าบูดไปเป็นวัน
เพราะเรามั่นใจแน่ๆว่าตอนที่เค้าเริ่มคุยกับเรา.. เค้าไม่มีใคร
ลองนั่งนึกดูดีๆ อาจจะเป็นเพราะเราปิดกั้นตัวเองมากไป กว่าจะยอมเปิดใจให้เค้าบ้าง มันก็อาจจะสายไปแล้วก็ได้...

ไม่เป็นไร.. เอาใหม่ ครั้งนี้เป็นบทเรียนให้ปรับปรุงตัว
จนกระทั่งมีอีกคนเข้ามา... ทำแบบเดิม สม่ำเสมอเหมือนเดิม
แต่เราเปิดใจมากขึ้น ครั้งที่แล้วเค้าให้มา10 เราให้กลับไป 2
ครั้งนี้เค้าให้มา 10 เราลองให้เค้ากลับไปซัก 5 และให้เพิ่มขึ้นเริ่มตามระดับความสม่ำเสมอของเค้าที่ทำให้เราเชื่อใจ
จนกระทั่งเราให้เค้าเต็ม 10 เพราะเค้าก็ยังคงเรา 10 มาแบบสม่ำเสมอ

แต่สุดท้าย... เค้าก็หายไป...  ..

หายไปพร้อมกับความที่เค้ายังให้เราเต็ม 10 จนวันสุดท้าย... ไม่บอกไม่กล่าว ไม่แวะกลับมาให้หายคิดถึง
เราก็คิดสงสัยเหมือนเดิมว่า ไม่สบายหรอ? เกิดอุบัติเหตุรึเปล่า? หรือว่ามีเรื่องเครียดๆยุ่งๆจนไม่มีเวลาว่างมาตอบเราเหมือนเดิม...
เราเองก็ทักเค้าไปเหมือนเคสแรกเรื่อยๆ... จนสุดท้ายก็รู้ความจริงที่ว่า

"เค้ามีแฟนแล้ว".... อีกครั้ง

ทำไม?... ครั้งนี้เราก็ตั้งคำถามอีกครั้ง ทั้งๆที่ก่อนเราจะเริ่มคุยกับใครเราต้องยืนยันว่าเค้าโสดแน่ๆก่อน
เริ่มหาจุดบกพร่องของตัวเอง มันเป็นเหมือนกันทั้งสองครั้ง คงมีนิสัยไม่ดีของเราที่ทำให้เค้าเลือกจะหันหลังให้เราทั้งสองคน...
สุดท้ายก็คิดว่าน่าจะเป็นเพราะตรงนี้นะๆ... เค้าอาจจะไม่ชอบ

ไม่เป็นไรนะ.. เอาใหม่ ครั้งหน้าต้องดีขึ้น

จนกระทั่งมีคนเข้ามาในชีวิตเราอีกครั้ง... แน่นอนว่าเรามั่นใจว่าเค้าโสด และเราก็รู้ด้วยว่าเค้าไม่ได้คุยกับเราคนเดียว
เราไม่รู้ว่าเวลาเค้าคุยกับคนอื่นเค้าเป็นแบบที่คุยกับเรามั้ย ...
ที่สม่ำเสมอ ทำให้รู้สึกดี ยิ้มได้เมื่อคุยกับเค้า ทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองพิเศษสำหรับเค้า
และในเมื่อมีคู่แข่ง ..คนๆนี้เค้าให้มา 10 เราเลยให้เค้ากลับ 10 เต็มตั้งแต่แรก
แต่เราเองก็ยังเล่นตัวนิดๆ ..ใส่จริตหน่อยๆพองามจนไม่ดูเฟคเกินไป (อันนี้มีหลายคนรวมทั้งเพื่อนฝ่ายชายบอกมาว่าเราวางตัวได้ดี)
ซึ่งเค้าเองก็สม่ำเสมอกับเราแบบนั้นเรื่อยๆ ..จนเวลาผ่านไปหลายเดือน คนที่เค้าคุยด้วยอีก2คนยอมแพ้ไปแล้ว

แต่แล้วสุดท้าย  เค้าก็ หายไป... อีกครั้ง


ทั้งๆที่ยังสม่ำเสมอจนวันสุดท้าย ไม่บอกกล่าว ไม่บอกลา ไม่แวะบอกมาบอกว่าทำไม....
ครั้งนี้เราก็คิดว่าอาจจะเกิดอะไรไม่ดีกับเค้าเหมือนเดิมแหละ แต่ที่เพิ่มเติมเข้ามาคือ "มีแฟนไปอีกแล้วรึเปล่า?"
และแน่นอน เรามารู้ทีหลังว่า.. "เค้ามีแฟนแล้ว"...

อีกแล้ว.. .

อะไรวะ?... คนนั้นใคร? ไปรู้จักกันตอนไหน?
นอกจากเราที่เค้าเจอบ่อยๆ แล้วยังสามารถปลีกเวลาไปเจอคนอื่น ไปคุยกับคนอื่นจนเป็นแฟนกันได้อีกหรอ?
สกิลการจัดสรรเวลาสูงจนน่าเหลือเชื่อจริงๆ...

ครั้งนี้เองที่เราร้องไห้... เริ่มปิดใจอีกครั้ง กลัวการเริ่มใหม่
กลัวการที่จะมีใครเข้ามาในชีวิต กลัวการที่เค้าจะมาทำให้เรารู้สึกดีแล้วหายไป..
เพราะอะไรเราไม่สามารถรู้ได้เลย เราผิดตรงไหน? บกพร่องตรงไหน?.. บอกกันหน่อยไม่ได้หรอ?
อย่างน้อยๆเราก็ได้รู้ว่าเค้าไม่เลือกเรา "เพราะอะไร?" ไม่ใช่จากไปทั้งๆที่เราไม่รู้ความผิดตัวเอง

10เดือนผ่านไป.. เราเรียนจบมหาลัย เริ่มเข้าวัยทำงานแล้ว
เวลานัดเที่ยวกับเพื่อนในกลุ่ม เพื่อนก็พาแฟนไปด้วย แน่นอนค่ะว่ามีเราโสดคนเดียว
ตอนนั้นก็รู้สึกเหงาๆ เหมือนกัน ..เวลานั่งล้อมวง ทุกคนนั่งเป็นคู่ค่ะ และเราก็นั่งหัวโต๊ะ หัวมุม หรือเป็นจุดยอดอยู่ร่ำๆไป
แฟนเพื่อนทุกคนก็ถาม.. ทำไมไม่มีแฟน? ไม่เชื่อหรอกไม่มีคนมาจีบ.. งั้นก็ต้องมีคนที่คุยด้วยอยู่ใช่มั้ย?
เราก็ตอบได้แค่ ไม่มี กับ ไม่มี ในทุกคำถาม....

เพื่อนในกลุ่มคนนึงเลยจัดการโหลดแอปหาคู่ที่ทำให้นางได้เจอกับแฟนลงโทรศัพท์เรา
บอกว่า เล่นๆไปเหอะ..ถึงไม่เจอคนถูกใจก็ได้ connection เพิ่ม.. เราเลย เออๆ.. เล่นก็ได้ ไม่ได้คาดหวังอะไร

และวันหนึ่งเราก็เจอคนที่เรียกได้ว่า คนนี้สเปคมากกก และมันดีตรงที่เค้าทักเราก่อน
เค้าชัดเจนตั้งแต่วันแรกที่คุยกันว่าเค้าสนใจเรา.. เราก็หยั่งเชิงถามนู๋นนี่นั่นบ้างตามประสา
ด้วยความที่ยังกลัวการเริ่มใหม่ก็ใช้เวลาซักพักในการศึกษาเรื่องราวของเค้า ชีวิตเค้า
และแน่นอนว่า... เค้าสม่ำเสมอตลอดเวลาที่เราคุยกัน เค้าอ่อยเราแรงมาก.. มากจนบางครั้งเรารู้สึกว่าตัวเองง่ายไปในบางเรื่อง
เค้าทำให้เรารู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ.. เค้าให้มา10 แต่เรากั๊กไว้ให้เค้ากลับแค่ 8 แอบเผื่อใจไว้บ้าง
ใช้เวลาไม่นานมากเท่าเคสก่อนๆ.. แต่คนๆนี้กลับทำให้เราคิดว่า.. จะเอาค่ะ จะจีบค่ะ จะอ่อยค่ะ จะเป็นแฟนให้ได้ค่ะ..
ซึ่งมันก็ไม่ต่างจากท่าทีที่เค้ามีให้เราเท่าไหร่ว่า.. จีบนะ สนใจเค้าเถอะนะ เค้าสนใจเราจริงๆนะ...

แต่แล้วสุดท้าย....

เค้าก็หายไปอีก


ทำไม?...

ไม่ตอบ.. ไม่คุย.. ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง เราทักเค้าไปเรื่อยๆ ไม่ถี่ แต่ไม่ห่างเกินไป
เค้าก็ยังคงเงียบหาย... จากหนึ่งวัน เป็นสอง เป็นสาม.. เป็นอาทิตย์

เหตุการณ์สุดท้ายเพิ่งเกิดขึ้นค่ะ.. ครั้งนี้เราเจ็บนะ เจ็บใจว่าเพราะอะไรทุกคนที่เข้ามาถึงเป็นแบบนี้ไปซะหมด
ค่อยๆเงียบหายไปเรายังไม่เจ็บเท่าไหร่... แต่ประเภทสม่ำเสมอจนวันสุดท้ายแล้วหายไปดื้อๆ แบบนี้ ทำเพื่ออะไรคะ?
อย่างน้อยบอกสิ.. เราไม่ดีตรงไหน ผิดอะไร บอกกันก่อน อย่าทำแบบนี้... มันเสียเซลฟ์มากนะ
ยิ่งตอกย้ำปมของเรามากขึ้นทุกที... จนตอนนี้การคิดจะเริ่มใหม่มันน่ากลัวเกินไปแล้วสำหรับเรา..

มนุษย์อ่อยแรงแล้วหายไปทั้งหลาย... ฟังนะ ถ้าเคยทำแบบที่เราว่ามา...
แวะกลับไปบอกเค้าด้วยตัวคุณเองบ้างว่าเพราะอะไรคุณถึงจากเค้ามา...
เพราะอะไรทำให้คุณเลือกที่จะหายไปจากชีวิตเค้าหรือไม่ได้เลือกเค้า
เหตุการณ์มันอาจจะเพิ่งเกิดขึ้น หรือผ่านมาเป็นเดือน 3 เดือน ครึ่งปี หรือ1ปี...
คนที่คุณเคยไปให้ความหวังเค้าไว้ อาจจะกำลังรอคุณตอบกลับมาอยู่ก็ได้...
อย่าหายไปเฉยๆ โดยที่อีกฝ่ายไม่รู้ว่าตัวเองผิดอะไร
มันจะกลายเป็นปมในใจ... มันจะทำให้เ้ค้ากลัวการเริ่มใหม่... และเปิดใจให้ใครยากขึ้น

อย่างน้อยๆก็เราคนนึงล่ะ.. จนถึงตอนนี้ก็ยังมีแต่คำว่า "กลับมาได้มั้ย?" ในทุกครั้งที่ย้อนกลับไปอ่านข้อความที่เคยคุยกัน..
กดดูแจ้งเตือนซ้ำๆ ว่ามีข้อความเค้าส่งมามั้ย.. ทั้งที่สิ้นหวังมาก... มีคนรอคุณอยู่นะ
กลับมาบอกก็ได้.. ว่ามีแฟนแล้ว.. ว่าเราเจอคนที่เราชอบมากกว่าเธอ..
ถึงจะเจ็บมาก.. แต่มันจนจบนะ

อย่าปล่อยให้ใครที่คุณเคยอ่อยไว้ จมอยู่ในห้วงของการรอคอยที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความคาดหวัง..

การรอคอย+การคาดหวัง... สำหรับเราแล้วความรู้สึกนี้มันน่าเกลียดมาก แต่สลัดมันออกไปไม่ได้ซํกที


และสุดท้ายนี้.. ขอส่งข้อความถึงคนๆ นั้นที่หายไป ถึงเค้าจะบอกว่าเค้าเล่นโซเชี่ยลแค่แอปหาคู่สีแดงนั่นกับไลน์เท่านั้น
ถึงจะบอกว่าเฟสบุ๊คไม่เล่นก็เถอะ... ได้แต่หวังเล็กๆว่าเค้าจะได้อ่าน... แค่อยากให้กลับมาบอกวา่เพราะอะไรถึงหายไป
ถึงจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราแล้วหรือไม่เคยรู้สึกอะไรกับเราเลยก็ตาม.. กลับมาบอกเราหน่อย

แค่นั้นจริงๆ....


ขอบคุณถ้าทนอ่านจนจบนะคะ

--------------------------------

อห.ค่ะ  เพิ่งกลับเข้ามาดูกระทู้ตกใจนะเนี่ย
เอาจริงๆตอนนี้หายเศร้าแล้วค่ะ.. ซึ่งเค้าบล็อกเราไปแล้วด้วยสงสัยอ่านแล้ว๕๕
สำหรับใครที่ให้ขำกลิ้งนะคะ..  ตอนนี้มองย้อนไปเราก็ขำตัวเองที่ดูโง่ๆในตอนนั้นเหมือนกันแหละ
แต่ตอนเจอนี้ขำไม่ออกเลยค่ะ..

หลายๆคนขำกกับความโลกมุ้งมิ้งของเราที่คิดว่าเค้าหายไปเพราะไม่สบายหรืออุบัติเหตุนะคะ
คือคนคุยกันมาอยู่ดีๆ..แบบไม่มีอะไรผิดปกติ เหมือนหรืออาจจะมากกว่าวันแรกที่คุยกันด้วยซ้ำนะ
แต่อยู่ๆหายไปเลยแบบนี้.. เราก็เป็นห่วงไง ทำไมอยู่ดีๆถึงติดต่อไม่ได้ไม่ได้คิดว่าเค้าไปมีแฟน
เข้าใจเรามั้ยหว่า..

สำหรับเพื่อนร่วมชะตากรรมในกระทู้ทุกท่าน... เราจะสตรองไปด้วยกันนะคะ
ขอบคุณทุกความคิดเห็น ทุกคำแนะนำ กำลังใจ และทุกการแชร์เรื่องราวนะคะ


------------------------------------------------------------------------------------------------------
edit อีกนิดค่ะ  ขอเตือนสาวๆ ยังจำดาราชายที่เคยมีกระทู้ว่านัดเจอหญิงจากในแอปหาคู่แล้วพาไปบ้านได้มั้ยคะ?
บุคคลนั้นยังอยู่ค่ะ.. ซึ่งเราเจอด้วย อย่าหลงคารมง่ายๆนะคะ