เอาภาพนี้มาแปะแทนเพราะไม่อยากเอาภาพสปอยล์ขึ้นภาพแรก
- ต่อจากตอนที่แล้วที่พระเอกโดนไอ้แว่นรุ่นน้องท้าเขียนนิยายประชันกัน โดยหัวข้อคือเรื่องสั้นขนาด 30000 ตัวอักษร แนววิทยาศาสตร์
- แล้วก็ถึงวันตัดสิน โดยให้คนในชมรมทุกคนเขียนโหวตว่าชอบเรื่องไหนมากกว่า ก่อนจะประกาศในคาบกิจกรรมชมรม
- ถึงคาบกิจกรรมชมรมก็มีการประกาศว่าเรื่องไหนใครเป็นคนเขียน ก่อนจะเริ่มนับคะแนน
- ไอ้แว่นแอบกระหยิ่มว่าตัวเองต้องชนะแน่ เพราะเขียนแบบค้นข้อมูลมาเขียนนิยายวิทยาศาสตร์แบบจัดเต็ม ในขณะที่พระเอกเขียนแค่แนววิทยาศาสตร์แฟนตาซีเนื้อหาเบาๆ ในชีวิตประจำวันเฉยๆ ไม่ได้จัดเต็มเหมือนตัวเอง
- และผลก็คือ...ไอ้แว่นแพ้โหวตพระเอกไปแบบไม่มีลุ้น (กร๊าก
)
- เจอผลออกมาแบบนี้ไอ้แว่นก็ปรี๊ดแตก ลุกขึ้นโวยทันทีว่าทำไมผลออกมาเป็นแบบนี้ไปได้ แถมมีหาว่าพระเอกเล่นโกงบอกคนอื่นว่าตัวเองเขียนเรื่องอะไร จะได้ให้เพื่อนช่วยโหวตคะแนนสงสารให้ (เอาจริงๆ คือ มันลุกขึ้นโวยตั้งแต่ระหว่างประกาศผลที่พระเอกได้คะแนนเรื่อยๆ แต่ตัวเองได้แค่คะแนนเดียวแล้ว) ทุกคนก็อ้างเป็นเสียงเดียวกันว่าตัวเองไม่รู้จริงๆ ว่าใครเขียนเรื่องอะไร
- ตานี้ไอ้แว่นเลยโวยเป็นชุดๆ หาว่าพวกคนในชมรมไม่มีเซนส์กันซักคน ถึงแยกแยะไม่ออกว่างานใครดีกว่ากัน
- เลยโดนอ.คิริยะที่ปรึกษาชมรมวิจารณ์แบบตอกหน้าเอาว่าเรื่องสั้นของไอ้แว่นน่ะเซ็ตติ้งดีโลกทัศน์ก็ดี แต่
"เขียนบรรยายตัวละครได้ตื้นไป" ต่างจากงานของพระเอกที่ถึงเซ็ตติ้งจะเล็กแต่
"เขียนบรรยายตัวละครได้ดีกว่ามาก" แถมตอกตะปูปิดฝาโลงอีกว่าถ้าตัวเองเป็นเด็กในชมรมละก็ จะเลือกโหวตให้พระเอกแน่นอน
- ไอ้แว่นเลยหันไปแยกเขี้ยวใส่อ.คิริยะหาว่าเป็นแค่อาจารย์สอนภาษาในโรงเรียนเล็กๆ ทำมาพูดเรื่องงานเขียน น้องประธานชมรมต้องสะกิดเตือนว่าอ.แกเป็นนักเขียนด้วยนะ แถมยังเป็นนักเขียนคนเดียวกับที่ไอ้แว่นชื่นชมอีก เล่นเอาไอ้แว่นถึงกับใบ้แ-ก
- ถึงตรงนี้ อ.คิริยะก็บอกให้พระเอกเอากอง
"งานลงถัง" ที่พระเอกเขียนให้อ.คิริยะวิจารณ์ออกมาให้ไอ้แว่นดู ปรากฏว่ารวมกันแล้วได้ถึงสองถุงใหญ่ๆ (พระเอกถือลิ้นห้อยมาเลย) ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นงานที่พระเอกเขียนมาตั้งแต่หลังออกนิตยสารทำมือครั้งนั้น
- ไอ้แว่นยิ่งใบ้แ-กกว่าเดิมเมื่อได้เห็นกันจะๆ ว่าพระเอกที่ในสายตาตัวเองเป็นแค่พวกลอยชายฉุยไปฉายมาที่จริงก็พยายามเขียนงานแทบตายมาขนาดนี้ แต่ก็ยังอดเจ็บใจในความพ่ายแพ้ไม่ได้ และออกปากเหน็บแนมพระเอก จนหลุดปาก (ที่ดูยังไงก็จงใจชัดๆ) พูดความลับเรื่องที่
"พระเอกเคยคบกับอาจารย์ในโรงเรียน" ออกมาต่อหน้าทุกคนในชมรม
- ทุกคนในชมรมตกใจ ส่วนพระเอกกับคนน้องซีดเพราะนึกว่าความลับถูกเปิดโปง
- แต่โชคดีอ.คิริยะรู้ทัน เลยเตรียมสร้างเรื่องโกหกมาแล้วว่าที่พระเอกคบกับอาจารย์โรงเรียนนั้นที่จริงเป็นแค่
"เรื่องราวในเกมจีบสาวในมือถือ" เท่านั้น ก็เลยรอดตัวไป (ส่วนไอ้แว่นหัวช็อตไปเรียบร้อยเพราะโยงเองเออเองในหัวจนควันขึ้น)
- แต่พระเอกก็ยังใจดี ให้ยกเลิกเดิมพันเก่าที่ว่า
"ใครแพ้ต้องแขวนปากกา" เป็นให้ไอ้แว่นเข้าชมรมวรรณศิลป์แทน
- ตบท้ายด้วยสอนมวยไอ้แว่นว่าแต่ละคนก็มีเรื่องดีเรื่องร้ายของตัวเองด้วยกันทั้งนั้น มานั่งคิดแต่ว่าตัวเองโชคร้ายอยู่คนเดียวน่ะไม่ใช่เรื่องเลยซักนิด (จริงๆ พระเอกพูดเบากว่านี้เยอะ แต่ความหมายโดยรวมก็ประมาณนี้แล)
- ไอ้แว่นเลยต้องยอมเข้าชมรมแบบช่วยไม่ได้
- หลังเสร็จเรื่อง พระเอกก็มาเดินคุยกับอ.คิริยะ ก็เลยรู้ว่าอ.แกได้ยินเรื่องที่พระเอกคุยกับไอ้แว่นตอนนั้นแต่แรก เลยวางแผนกลบเกลื่อนเผื่อไว้ให้แต่แรก
- อาจารย์ถามพระเอกว่าแล้วเรื่องคนพี่จะเอาไงต่อไป พระเอกก็บอกว่าที่คนพี่ยอมรับผิดคนเดียวก็เพื่อปกป้องอนาคตของเขา ให้เขาได้เป็นนักเขียนนิยายได้ ดังนั้นเขาจะยังไม่ไปพบคนพี่ จนกว่าตัวเองจะทำความฝันให้เป็นจริงได้
- ฉากตัดไปที่โรงเรียนบนเกาะที่คนพี่ย้ายไปสอนอยู่
- ภาพฉายให้เห็นคนพี่ลุคใหม่ในสภาพตัดผมจนสั้นระคอ
เป็นอันว่าเคลียร์เรื่องไอ้แว่นเรียบร้อย...เว้นแต่จะมารู้ทีหลังว่าไอ้ที่พระเอกคบคนพี่น่ะเรื่องจริงละก็นะ (แต่โดนสั่งสอนไปขนาดนั้นคงเลิกเกรียนโง่ๆ แล้วมั้ง)
สุดท้ายนี้คนพี่ตัดผมสั้นแฮะ ตรงข้ามกับคนน้องที่จะไว้ผมยาวเลย
แบบนี้ชักอยากเห็นแฮะว่าคนน้องไว้ผมยาวจะออกมาเป็นยังไง
[Spoil] Domestic na Kanojo #76 - ตัดสิน
- ต่อจากตอนที่แล้วที่พระเอกโดนไอ้แว่นรุ่นน้องท้าเขียนนิยายประชันกัน โดยหัวข้อคือเรื่องสั้นขนาด 30000 ตัวอักษร แนววิทยาศาสตร์
- แล้วก็ถึงวันตัดสิน โดยให้คนในชมรมทุกคนเขียนโหวตว่าชอบเรื่องไหนมากกว่า ก่อนจะประกาศในคาบกิจกรรมชมรม
- ถึงคาบกิจกรรมชมรมก็มีการประกาศว่าเรื่องไหนใครเป็นคนเขียน ก่อนจะเริ่มนับคะแนน
- ไอ้แว่นแอบกระหยิ่มว่าตัวเองต้องชนะแน่ เพราะเขียนแบบค้นข้อมูลมาเขียนนิยายวิทยาศาสตร์แบบจัดเต็ม ในขณะที่พระเอกเขียนแค่แนววิทยาศาสตร์แฟนตาซีเนื้อหาเบาๆ ในชีวิตประจำวันเฉยๆ ไม่ได้จัดเต็มเหมือนตัวเอง
- และผลก็คือ...ไอ้แว่นแพ้โหวตพระเอกไปแบบไม่มีลุ้น (กร๊าก
- เจอผลออกมาแบบนี้ไอ้แว่นก็ปรี๊ดแตก ลุกขึ้นโวยทันทีว่าทำไมผลออกมาเป็นแบบนี้ไปได้ แถมมีหาว่าพระเอกเล่นโกงบอกคนอื่นว่าตัวเองเขียนเรื่องอะไร จะได้ให้เพื่อนช่วยโหวตคะแนนสงสารให้ (เอาจริงๆ คือ มันลุกขึ้นโวยตั้งแต่ระหว่างประกาศผลที่พระเอกได้คะแนนเรื่อยๆ แต่ตัวเองได้แค่คะแนนเดียวแล้ว) ทุกคนก็อ้างเป็นเสียงเดียวกันว่าตัวเองไม่รู้จริงๆ ว่าใครเขียนเรื่องอะไร
- ตานี้ไอ้แว่นเลยโวยเป็นชุดๆ หาว่าพวกคนในชมรมไม่มีเซนส์กันซักคน ถึงแยกแยะไม่ออกว่างานใครดีกว่ากัน
- เลยโดนอ.คิริยะที่ปรึกษาชมรมวิจารณ์แบบตอกหน้าเอาว่าเรื่องสั้นของไอ้แว่นน่ะเซ็ตติ้งดีโลกทัศน์ก็ดี แต่ "เขียนบรรยายตัวละครได้ตื้นไป" ต่างจากงานของพระเอกที่ถึงเซ็ตติ้งจะเล็กแต่ "เขียนบรรยายตัวละครได้ดีกว่ามาก" แถมตอกตะปูปิดฝาโลงอีกว่าถ้าตัวเองเป็นเด็กในชมรมละก็ จะเลือกโหวตให้พระเอกแน่นอน
- ไอ้แว่นเลยหันไปแยกเขี้ยวใส่อ.คิริยะหาว่าเป็นแค่อาจารย์สอนภาษาในโรงเรียนเล็กๆ ทำมาพูดเรื่องงานเขียน น้องประธานชมรมต้องสะกิดเตือนว่าอ.แกเป็นนักเขียนด้วยนะ แถมยังเป็นนักเขียนคนเดียวกับที่ไอ้แว่นชื่นชมอีก เล่นเอาไอ้แว่นถึงกับใบ้แ-ก
- ถึงตรงนี้ อ.คิริยะก็บอกให้พระเอกเอากอง "งานลงถัง" ที่พระเอกเขียนให้อ.คิริยะวิจารณ์ออกมาให้ไอ้แว่นดู ปรากฏว่ารวมกันแล้วได้ถึงสองถุงใหญ่ๆ (พระเอกถือลิ้นห้อยมาเลย) ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นงานที่พระเอกเขียนมาตั้งแต่หลังออกนิตยสารทำมือครั้งนั้น
- ไอ้แว่นยิ่งใบ้แ-กกว่าเดิมเมื่อได้เห็นกันจะๆ ว่าพระเอกที่ในสายตาตัวเองเป็นแค่พวกลอยชายฉุยไปฉายมาที่จริงก็พยายามเขียนงานแทบตายมาขนาดนี้ แต่ก็ยังอดเจ็บใจในความพ่ายแพ้ไม่ได้ และออกปากเหน็บแนมพระเอก จนหลุดปาก (ที่ดูยังไงก็จงใจชัดๆ) พูดความลับเรื่องที่ "พระเอกเคยคบกับอาจารย์ในโรงเรียน" ออกมาต่อหน้าทุกคนในชมรม
- ทุกคนในชมรมตกใจ ส่วนพระเอกกับคนน้องซีดเพราะนึกว่าความลับถูกเปิดโปง
- แต่โชคดีอ.คิริยะรู้ทัน เลยเตรียมสร้างเรื่องโกหกมาแล้วว่าที่พระเอกคบกับอาจารย์โรงเรียนนั้นที่จริงเป็นแค่ "เรื่องราวในเกมจีบสาวในมือถือ" เท่านั้น ก็เลยรอดตัวไป (ส่วนไอ้แว่นหัวช็อตไปเรียบร้อยเพราะโยงเองเออเองในหัวจนควันขึ้น)
- แต่พระเอกก็ยังใจดี ให้ยกเลิกเดิมพันเก่าที่ว่า "ใครแพ้ต้องแขวนปากกา" เป็นให้ไอ้แว่นเข้าชมรมวรรณศิลป์แทน
- ตบท้ายด้วยสอนมวยไอ้แว่นว่าแต่ละคนก็มีเรื่องดีเรื่องร้ายของตัวเองด้วยกันทั้งนั้น มานั่งคิดแต่ว่าตัวเองโชคร้ายอยู่คนเดียวน่ะไม่ใช่เรื่องเลยซักนิด (จริงๆ พระเอกพูดเบากว่านี้เยอะ แต่ความหมายโดยรวมก็ประมาณนี้แล)
- ไอ้แว่นเลยต้องยอมเข้าชมรมแบบช่วยไม่ได้
- หลังเสร็จเรื่อง พระเอกก็มาเดินคุยกับอ.คิริยะ ก็เลยรู้ว่าอ.แกได้ยินเรื่องที่พระเอกคุยกับไอ้แว่นตอนนั้นแต่แรก เลยวางแผนกลบเกลื่อนเผื่อไว้ให้แต่แรก
- อาจารย์ถามพระเอกว่าแล้วเรื่องคนพี่จะเอาไงต่อไป พระเอกก็บอกว่าที่คนพี่ยอมรับผิดคนเดียวก็เพื่อปกป้องอนาคตของเขา ให้เขาได้เป็นนักเขียนนิยายได้ ดังนั้นเขาจะยังไม่ไปพบคนพี่ จนกว่าตัวเองจะทำความฝันให้เป็นจริงได้
- ฉากตัดไปที่โรงเรียนบนเกาะที่คนพี่ย้ายไปสอนอยู่
- ภาพฉายให้เห็นคนพี่ลุคใหม่ในสภาพตัดผมจนสั้นระคอ
เป็นอันว่าเคลียร์เรื่องไอ้แว่นเรียบร้อย...เว้นแต่จะมารู้ทีหลังว่าไอ้ที่พระเอกคบคนพี่น่ะเรื่องจริงละก็นะ (แต่โดนสั่งสอนไปขนาดนั้นคงเลิกเกรียนโง่ๆ แล้วมั้ง)
สุดท้ายนี้คนพี่ตัดผมสั้นแฮะ ตรงข้ามกับคนน้องที่จะไว้ผมยาวเลย
แบบนี้ชักอยากเห็นแฮะว่าคนน้องไว้ผมยาวจะออกมาเป็นยังไง