โดนหลอกเพราะโปรแกรมแชท (ความจริงใจไม่ช่วยอะไร)
ระบายความรู้สึกแย่ ๆ
ช่วงนี้ฝึกงาน เบื่อ ๆ เลยโหลดโปรแกรมแชทโปรแกรมหนึ่งมาเล่นก็เล่นตามปกติ ส่วนใหญ่ไม่ได้คุยกับใครจริงจัง วันหนึ่งมีผู้ชายผิวขาว สูง หน้าตาธรรมดาแอดมา ยังถามเพื่อนว่าคนนี้เป็นทอมหรือผู้ชาย สุดท้ายก็รับแอด เขาทักมา เราก็ตอบบ้างแล้วก็หายไปไม่ได้มีความน่าสนใจ วันนั้นเราจะไปฟิตเนสพอดีผู้ชายคนนี้ก็บอกว่าจะมาด้วยให้เราไปรับหน่อย เราก็บอกมาเองสิแล้วก็หายไป วันนั้นก็เจอกันครั้งแรก ก็ไม่ได้ทักกันต่างคนต่างเมิน พอกลับไปก็คุยกัน หลังจากนั้นก็คุยกันมากขึ้น อีกวันเราก็จะไปฟิตเนสเหมือนเดิม บอกให้เขามารับเขาก็เอามอไซด์มารับ จากนั้นก็ไปเดินตลาดหาอะไรกิน
ช่วงแรกเขาพยายามเข้าหาเรามากเลยไปทานอะไรด้วยกันบ่อยมาก มีความสุขมากอยากไปไหนบอกเขาจะรีบออกมาและไปด้วยกัน ทุกครั้งที่ไหนก็ตาม แต่จะไปด้วยรถเราตลอดอาทิตย์แรกเขาชวนเราไปถ่ายรูปที่ทะเล เราก็ขับรถพาไป มีเวลาโทรคุยกัน เขามาหาที่บ้านบ่อย จนเรามีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง นาน ๆ ไปเราก็รักเขามากขึ้น
จากนั้นเขาขอยืมรถไปรับส่งพ่อแม่ทานข้าวกับญาติ ๆ เราเองก็ไม่ได้คิดอะไรก็ให้ไป สองอาทิตย์ถัดมาก็พาพ่อแม่เขาไปเที่ยวกระบี่ เราก็ทำดีกับเขามาตลอด แปลกมั้ยที่เขาและพ่อแม่ไม่เคยชวนเราเข้าบ้าน ไม่เคยชวนทานข้าวที่บ้าน แต่เคยชวนเรามาทานอาหารด้วยกันที่ห้างแห่งหนึ่งแต่เป็นตอนที่ครอบครัวเขาทานอาหารเสร็จกันแล้ว และสั่งอาหารมาสองสามอย่างให้เราทานเราก็ไม่คิดอะไร เราทำอะไรให้ครอบครัวเขา มากที่สุดคือคำขอบคุณ
และแล้วยิ่งใกล้เวลาที่เราต้องไปฝึกงานต่อที่อื่นเขาก็เปลี่ยนไป หนึ่งวันโทรคุยกันแค่ครั้งหนึ่ง อย่างมากคือตอนเย็น เข้าให้เหตุผลว่านอนดึกตื่นอีกทีก็บ่าย ๆ เย็น ๆ พอเราเลิกงานก็ได้คุยกัน มาเจอกันแบบเก่าไม่ได้แล้วเหตุผลคือแม่ให้รีบเข้าบ้าน ออกมาเจอแค่ไปกินข้าวด้วยกัน
จนสุดท้ายเราเองก็ทนไม่ไหว เรื่องมันเกิดจากป้าเขาไม่สบายตองพาไปหาหมอ ช่วงนั้นเราก็ไม่สบายต้องเข้า รพ แต่เขาแทบจะไม่ถามถึงทุกข์สุขของเราเลย บอกว่ายุ่งมากต้องพาพ่อแม่ไปโน่นนี่ จนวันพุธเขากลับมาเราก็เพิ่งออกจาก รพ เราก็อยากให้เขามาเจอหน้าเราบ้างซักแปบก็ยังดี แต่คำตอบคือเขาเหนื่อยมาก ดึกแล้วแม่ไม่ให้ออกมาวันนั้นเราเสียใจมากเลยบล็อกและลบทุกอย่าเกี่ยวกับเขา
ผ่านไป 2 วัน เป็นวันหยุดพอดีเพื่อนกลับบ้านเราอยู่คนเดียวเหงามาก จิตตก ทนไม่ได้ เราก็ส่งคำขอเป็นเพื่อนเขาไปอีกครั้งและพิมพ์ไปว่าขอเบอร์โทรศัพท์เขาหน่อย นึกได้ว่าไม่ได้ลบเบอร์แม่เขา เราจึงโทรไป แม่บอกว่าอยู่ข้างนอกไม่ได้อยู่กับเขาและจำเบอร์ลูกชายไม่ได้ ก็ไม่เป็นไรเปิดโปรแกรมแชทนั้นดูอีกทีเขาก็ใส่เบอร์โทรศัพท์ไว้ตรงช่องติดต่อ เราก็โทรไปแต่เขาไม่รับตามเดิม จึงส่งข้อความไปว่าไม่ได้อยากให้กลับมา อยากขอโทษ ว่างแล้วช่วย โทรกลับมาได้มั้ย วันนั้นก็ไม่มีการตอบรับใด ๆ
อีกวันหนึ่งเขาก็โทรกลับมา ได้คุยกันพูดสิ่งที่เราอยากขอโทษและค้างคาในใจเรารู้สึกดีมากเลย คิดถึงเขา เรา ร้องไห้ตลอดเลย เขาบอกจะพาไปเลี้ยงข้าวให้เราไปรับแต่เราก็เปลี่ยนแผนไปเดินห้าง เขาบอกจะซื้อกระเป๋าให้ ก็ได้มา 2 ใบ เพราะลดราคา 50% รวม ๆ ก็ประมาณ 1,500 บาท 4 ทุ่ม เราก็ไปส่งเขาที่บ้านและไม่มีการโทรคุยติดต่อกัน
อีกวันเขาโทรหาเราตอนเกือบ 6 โมงเช้า แต่ไม่ได้รับ เราก็โทรหาเขา 2 ครั้งแต่ก็ไม่รับ ซักพักโทรมาบอกว่าพ่อแม่จะไปซื้อรถโดยมีเพื่อนไปด้วยไม่รู้จะได้มาหาเมื่อไหร่ ซักแปบโทรมาบอกว่าว่างมั้ยจะชวนไปดูรถด้วยกัน เราก็ไม่รับพ่อแม่เขาพาไปดูรถใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมง เราก็ยอมไม่ทำงานเพราะอยากเจอเขา เสร็จธุระก็ไปส่งที่บ้าน เช่นเคยคือได้แต่คำขอบคุณเราก็ขับรถกลับ เขาบอกจะโทรหา รอจน 3 ทุ่มแล้วก็ยังไม่ติดต่อมาเราเลยโทรไป ไม่รับเช่นเคย
วันนี้เราก็โทรไปอีกเขาก็ไม่รับ ส่งข้อความไปเขาก็อ่านแต่ไม่ตอบเสียใจมากจิตตก โทรไปคุยกับเพื่อนระบายให้เพื่อนฟังตอนนี้เราก็ลบเบอร์เขาเพื่อที่จะได้ไม่ต้องติดต่อเขาไปอีก ลบโปรแกรมแชทนั้น ที่ผ่านมาเราหลอกตัวเองมาโดยตลอด วันนี้เรารู้ตัวแล้ว
การบอกตรง ๆ ยังดีกว่าทำให้อีกอีกทนไม่ได้แล้วก็หายไปเองโดยไม่ต้องบอกเลิก ยังเจ็บน้อยกว่ากันเยอะ สุดท้ายอยากเตือนทุกคนว่าช่องทางที่คนสามารถติดต่อเราได้ง่ายเกินไป มักแฝงมาด้วยการหลอกลวง ผลประโยชน์และหาความจริงใจได้ยาก
บางคนมาเจอกันเพื่อชดใช้เวรกรรม ขอให้คนร้าย ๆ อย่าผ่านเข้ามาในชีวิตเราอีกเลย
ใครเคยโดนหลอกจากโปรแกรมแชทบ้าง
ระบายความรู้สึกแย่ ๆ
ช่วงนี้ฝึกงาน เบื่อ ๆ เลยโหลดโปรแกรมแชทโปรแกรมหนึ่งมาเล่นก็เล่นตามปกติ ส่วนใหญ่ไม่ได้คุยกับใครจริงจัง วันหนึ่งมีผู้ชายผิวขาว สูง หน้าตาธรรมดาแอดมา ยังถามเพื่อนว่าคนนี้เป็นทอมหรือผู้ชาย สุดท้ายก็รับแอด เขาทักมา เราก็ตอบบ้างแล้วก็หายไปไม่ได้มีความน่าสนใจ วันนั้นเราจะไปฟิตเนสพอดีผู้ชายคนนี้ก็บอกว่าจะมาด้วยให้เราไปรับหน่อย เราก็บอกมาเองสิแล้วก็หายไป วันนั้นก็เจอกันครั้งแรก ก็ไม่ได้ทักกันต่างคนต่างเมิน พอกลับไปก็คุยกัน หลังจากนั้นก็คุยกันมากขึ้น อีกวันเราก็จะไปฟิตเนสเหมือนเดิม บอกให้เขามารับเขาก็เอามอไซด์มารับ จากนั้นก็ไปเดินตลาดหาอะไรกิน
ช่วงแรกเขาพยายามเข้าหาเรามากเลยไปทานอะไรด้วยกันบ่อยมาก มีความสุขมากอยากไปไหนบอกเขาจะรีบออกมาและไปด้วยกัน ทุกครั้งที่ไหนก็ตาม แต่จะไปด้วยรถเราตลอดอาทิตย์แรกเขาชวนเราไปถ่ายรูปที่ทะเล เราก็ขับรถพาไป มีเวลาโทรคุยกัน เขามาหาที่บ้านบ่อย จนเรามีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง นาน ๆ ไปเราก็รักเขามากขึ้น
จากนั้นเขาขอยืมรถไปรับส่งพ่อแม่ทานข้าวกับญาติ ๆ เราเองก็ไม่ได้คิดอะไรก็ให้ไป สองอาทิตย์ถัดมาก็พาพ่อแม่เขาไปเที่ยวกระบี่ เราก็ทำดีกับเขามาตลอด แปลกมั้ยที่เขาและพ่อแม่ไม่เคยชวนเราเข้าบ้าน ไม่เคยชวนทานข้าวที่บ้าน แต่เคยชวนเรามาทานอาหารด้วยกันที่ห้างแห่งหนึ่งแต่เป็นตอนที่ครอบครัวเขาทานอาหารเสร็จกันแล้ว และสั่งอาหารมาสองสามอย่างให้เราทานเราก็ไม่คิดอะไร เราทำอะไรให้ครอบครัวเขา มากที่สุดคือคำขอบคุณ
และแล้วยิ่งใกล้เวลาที่เราต้องไปฝึกงานต่อที่อื่นเขาก็เปลี่ยนไป หนึ่งวันโทรคุยกันแค่ครั้งหนึ่ง อย่างมากคือตอนเย็น เข้าให้เหตุผลว่านอนดึกตื่นอีกทีก็บ่าย ๆ เย็น ๆ พอเราเลิกงานก็ได้คุยกัน มาเจอกันแบบเก่าไม่ได้แล้วเหตุผลคือแม่ให้รีบเข้าบ้าน ออกมาเจอแค่ไปกินข้าวด้วยกัน
จนสุดท้ายเราเองก็ทนไม่ไหว เรื่องมันเกิดจากป้าเขาไม่สบายตองพาไปหาหมอ ช่วงนั้นเราก็ไม่สบายต้องเข้า รพ แต่เขาแทบจะไม่ถามถึงทุกข์สุขของเราเลย บอกว่ายุ่งมากต้องพาพ่อแม่ไปโน่นนี่ จนวันพุธเขากลับมาเราก็เพิ่งออกจาก รพ เราก็อยากให้เขามาเจอหน้าเราบ้างซักแปบก็ยังดี แต่คำตอบคือเขาเหนื่อยมาก ดึกแล้วแม่ไม่ให้ออกมาวันนั้นเราเสียใจมากเลยบล็อกและลบทุกอย่าเกี่ยวกับเขา
ผ่านไป 2 วัน เป็นวันหยุดพอดีเพื่อนกลับบ้านเราอยู่คนเดียวเหงามาก จิตตก ทนไม่ได้ เราก็ส่งคำขอเป็นเพื่อนเขาไปอีกครั้งและพิมพ์ไปว่าขอเบอร์โทรศัพท์เขาหน่อย นึกได้ว่าไม่ได้ลบเบอร์แม่เขา เราจึงโทรไป แม่บอกว่าอยู่ข้างนอกไม่ได้อยู่กับเขาและจำเบอร์ลูกชายไม่ได้ ก็ไม่เป็นไรเปิดโปรแกรมแชทนั้นดูอีกทีเขาก็ใส่เบอร์โทรศัพท์ไว้ตรงช่องติดต่อ เราก็โทรไปแต่เขาไม่รับตามเดิม จึงส่งข้อความไปว่าไม่ได้อยากให้กลับมา อยากขอโทษ ว่างแล้วช่วย โทรกลับมาได้มั้ย วันนั้นก็ไม่มีการตอบรับใด ๆ
อีกวันหนึ่งเขาก็โทรกลับมา ได้คุยกันพูดสิ่งที่เราอยากขอโทษและค้างคาในใจเรารู้สึกดีมากเลย คิดถึงเขา เรา ร้องไห้ตลอดเลย เขาบอกจะพาไปเลี้ยงข้าวให้เราไปรับแต่เราก็เปลี่ยนแผนไปเดินห้าง เขาบอกจะซื้อกระเป๋าให้ ก็ได้มา 2 ใบ เพราะลดราคา 50% รวม ๆ ก็ประมาณ 1,500 บาท 4 ทุ่ม เราก็ไปส่งเขาที่บ้านและไม่มีการโทรคุยติดต่อกัน
อีกวันเขาโทรหาเราตอนเกือบ 6 โมงเช้า แต่ไม่ได้รับ เราก็โทรหาเขา 2 ครั้งแต่ก็ไม่รับ ซักพักโทรมาบอกว่าพ่อแม่จะไปซื้อรถโดยมีเพื่อนไปด้วยไม่รู้จะได้มาหาเมื่อไหร่ ซักแปบโทรมาบอกว่าว่างมั้ยจะชวนไปดูรถด้วยกัน เราก็ไม่รับพ่อแม่เขาพาไปดูรถใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมง เราก็ยอมไม่ทำงานเพราะอยากเจอเขา เสร็จธุระก็ไปส่งที่บ้าน เช่นเคยคือได้แต่คำขอบคุณเราก็ขับรถกลับ เขาบอกจะโทรหา รอจน 3 ทุ่มแล้วก็ยังไม่ติดต่อมาเราเลยโทรไป ไม่รับเช่นเคย
วันนี้เราก็โทรไปอีกเขาก็ไม่รับ ส่งข้อความไปเขาก็อ่านแต่ไม่ตอบเสียใจมากจิตตก โทรไปคุยกับเพื่อนระบายให้เพื่อนฟังตอนนี้เราก็ลบเบอร์เขาเพื่อที่จะได้ไม่ต้องติดต่อเขาไปอีก ลบโปรแกรมแชทนั้น ที่ผ่านมาเราหลอกตัวเองมาโดยตลอด วันนี้เรารู้ตัวแล้ว
การบอกตรง ๆ ยังดีกว่าทำให้อีกอีกทนไม่ได้แล้วก็หายไปเองโดยไม่ต้องบอกเลิก ยังเจ็บน้อยกว่ากันเยอะ สุดท้ายอยากเตือนทุกคนว่าช่องทางที่คนสามารถติดต่อเราได้ง่ายเกินไป มักแฝงมาด้วยการหลอกลวง ผลประโยชน์และหาความจริงใจได้ยาก
บางคนมาเจอกันเพื่อชดใช้เวรกรรม ขอให้คนร้าย ๆ อย่าผ่านเข้ามาในชีวิตเราอีกเลย