สวัสดีค่ะ!!!
ช่วงนี้รู้สึกเหมือนตัวเอง
นอนดึกมากๆเลยค่ะ
หลับก็ยากมากๆ
วันนี้เลยแอบมาตั้งกระทู้ค่ะ
มาระบายความรู้สึกนิดนึงกับความเหงา หรือ ความรัก
ตัวเราเองอ้วนนะค่ะ แต่ก็ไม่ใช่มีไครเข้ามาค่ะ มันก็มีคนเข้ามาในชีวิต แต่แน่นอนเค้าเข้ามา เค้าก็ออกไป ตอนนี้ตั้งแต่ทิ้งแฟนเก่าไป ก็รู้สึกดีขึ้นกับอาการแย่ๆค่ะ มันเป็นความรักที่แย่มาก ที่เราต้องไล่ตามเค้าตลอดเวลา จนเข้าใจมันและขอแยกออกมา แต่ตัวเราเอง บอกตรงๆเป็นคนขี้เหงา ค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง สูงมาก จ้องอยู่กับโทรศัพท์ จนดึกดื่น ดูนั่น ทำนี่ไปเรื่อย จนมาวันนี้จู่ๆ รู้สึกเบื่อๆ เศร้าๆ อยากร้องไห้ยังไงก็ไม่ทราบสิค่ะ รู้สึกเหงา หดหู่ อยากร้องไห้ขึ้นมาเฉยๆ ที่บ้านเราเลี้ยงเรามาแบบ คุณหนูที่ฝึกฝนให้ทำแต่งานฝีมือ งานบ้านงานเรือน อาหารการกิน ติดการดูแล แต่ข้อเสียของมันคือ เราทำงานหนักๆไม่แข็งเอาสะเลยค่ะ แล้วตอนนี้ ในโลกปัจจุบัน ถ้ามีแฟนมีครอบครัว คือต้องช่วยกันทำมาหากิน อีกอย่าง ถูกเลี้ยงมาแบบปิดกั้น ไม่ค่อยทราบเรื่องภายนอก ขาดซึ่งเกาะป้องกันตัวเอง อยู่แต่บ้านนะค่ะตอนนี้ จะมีแฟน แฟนต้องมาหาที่บ้าน ไม่สามารถไปหาไครได้เลย การที่จะมีสามีได้ คือต้องแต่งออกไปเท่านั้น มันเลยยิ่งทำให้ชีวิตเราเหงา แล้วก็หดหู่ไปอีกค่ะ
ยิ่งหามันก็ยิ่งไม่เจอเลย เราเป็นคนง่ายๆนะค่ะ ขอแค่แฟนสนใจเรา กล้าเปิดเผยการคบหา ไม่จำเป็นต้องมีสถานะ .แต่ที่เจอๆมันแย่จังค่ะ เจอแต่แนวๆที่ว่า มีแฟนแต่ทำไมเหมือนไม่มี คบกันเปิดเผยก็ไม่ได้แม้แต่โพรสถึงเรายังไม่มี ทุกๆคนอาจแนะนำเราว่าให้หันหน้าเข้าครอบครัวสิ ใส่ใจครอบครัว ใช้ชีวิตคนเดียวมันไม่แย่ ไม่เลยค่ะ ลองแล้วไม่โอเคเลย ตัวเราครอบครัวค่อนข้างแตกแยกด้วย มันเลยทำอะไรแบบนั้นไม่ได้ พอจะมีไครเป็นแบบเราบ้างไหมค่ะ!!
หรือไครที่ขี้เหงา แล้วใช้ชีวิตโสดมาได้นานๆ มีเคล็บลับอะไร แนะนำบ้างไหมค่ะ หรือว่าต้องทนต่อไป จนกว่าจะมีไครเข้ามา รอบตัวมันมีอะไรให้ทำเยอะแยะไปหมดแต่กลับรู้สึกไม่อยากทำอะไร อยากนอนฟังเพลงนิ่งๆ ไม่ขยับไปไหน ไม่กินข้าว ไม่ทำอะไรเลย มีไครพอจะทราบวิธีแก้บ้างไหมค่ะ......
มีไครรู้สึกต้องการไครสักคนเข้ามาในชีวิตบ้างไหมค่ะ
ช่วงนี้รู้สึกเหมือนตัวเอง
นอนดึกมากๆเลยค่ะ
หลับก็ยากมากๆ
วันนี้เลยแอบมาตั้งกระทู้ค่ะ
มาระบายความรู้สึกนิดนึงกับความเหงา หรือ ความรัก
ตัวเราเองอ้วนนะค่ะ แต่ก็ไม่ใช่มีไครเข้ามาค่ะ มันก็มีคนเข้ามาในชีวิต แต่แน่นอนเค้าเข้ามา เค้าก็ออกไป ตอนนี้ตั้งแต่ทิ้งแฟนเก่าไป ก็รู้สึกดีขึ้นกับอาการแย่ๆค่ะ มันเป็นความรักที่แย่มาก ที่เราต้องไล่ตามเค้าตลอดเวลา จนเข้าใจมันและขอแยกออกมา แต่ตัวเราเอง บอกตรงๆเป็นคนขี้เหงา ค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง สูงมาก จ้องอยู่กับโทรศัพท์ จนดึกดื่น ดูนั่น ทำนี่ไปเรื่อย จนมาวันนี้จู่ๆ รู้สึกเบื่อๆ เศร้าๆ อยากร้องไห้ยังไงก็ไม่ทราบสิค่ะ รู้สึกเหงา หดหู่ อยากร้องไห้ขึ้นมาเฉยๆ ที่บ้านเราเลี้ยงเรามาแบบ คุณหนูที่ฝึกฝนให้ทำแต่งานฝีมือ งานบ้านงานเรือน อาหารการกิน ติดการดูแล แต่ข้อเสียของมันคือ เราทำงานหนักๆไม่แข็งเอาสะเลยค่ะ แล้วตอนนี้ ในโลกปัจจุบัน ถ้ามีแฟนมีครอบครัว คือต้องช่วยกันทำมาหากิน อีกอย่าง ถูกเลี้ยงมาแบบปิดกั้น ไม่ค่อยทราบเรื่องภายนอก ขาดซึ่งเกาะป้องกันตัวเอง อยู่แต่บ้านนะค่ะตอนนี้ จะมีแฟน แฟนต้องมาหาที่บ้าน ไม่สามารถไปหาไครได้เลย การที่จะมีสามีได้ คือต้องแต่งออกไปเท่านั้น มันเลยยิ่งทำให้ชีวิตเราเหงา แล้วก็หดหู่ไปอีกค่ะ
ยิ่งหามันก็ยิ่งไม่เจอเลย เราเป็นคนง่ายๆนะค่ะ ขอแค่แฟนสนใจเรา กล้าเปิดเผยการคบหา ไม่จำเป็นต้องมีสถานะ .แต่ที่เจอๆมันแย่จังค่ะ เจอแต่แนวๆที่ว่า มีแฟนแต่ทำไมเหมือนไม่มี คบกันเปิดเผยก็ไม่ได้แม้แต่โพรสถึงเรายังไม่มี ทุกๆคนอาจแนะนำเราว่าให้หันหน้าเข้าครอบครัวสิ ใส่ใจครอบครัว ใช้ชีวิตคนเดียวมันไม่แย่ ไม่เลยค่ะ ลองแล้วไม่โอเคเลย ตัวเราครอบครัวค่อนข้างแตกแยกด้วย มันเลยทำอะไรแบบนั้นไม่ได้ พอจะมีไครเป็นแบบเราบ้างไหมค่ะ!!
หรือไครที่ขี้เหงา แล้วใช้ชีวิตโสดมาได้นานๆ มีเคล็บลับอะไร แนะนำบ้างไหมค่ะ หรือว่าต้องทนต่อไป จนกว่าจะมีไครเข้ามา รอบตัวมันมีอะไรให้ทำเยอะแยะไปหมดแต่กลับรู้สึกไม่อยากทำอะไร อยากนอนฟังเพลงนิ่งๆ ไม่ขยับไปไหน ไม่กินข้าว ไม่ทำอะไรเลย มีไครพอจะทราบวิธีแก้บ้างไหมค่ะ......