"โอกาสมีให้สำหรับคนที่เห็นค่ามัน"

สวัสดีค่ะก่อนอื่นเกริ่นก่อนว่ากะทู้นี้ตั้งขึ้นเพื่อเล่าสู่กันฟังในเรื่องความไว้ใจและการให้โอกาสคนรักนะคะเรามีโอกาสได้คุยกับผู้ชายคนนึงค่ะ ผ่านทางแอพ แอพนึงแอพสีเหลือง ปกติเราไม่เล่นวันนั้นนึกคึกอะไรไม่รู้สมัครและลองกดเข้ากลุ่มนั้นนี้จนไปสะดุดเจอผู้ชายคนนึงมีรสนิยมคล้ายกัน เราเลยกดแอดไป หลังจากนั้นผู้ชายคนนั้นก็ทักมาหาเราค่ะ คุยกันไปมาก็แลกไลน์กันไว้ เราเริ่มคุยกันถูกคอค่ะ ขอบอกเลยว่าตอนเราคุยนั้นความรู้สึกเราเองให้แค่คำว่าเพื่อนในโลกออนไลน์เท่านั้น หน้าตาก็ยังไม่เคยเจอ บวกกับเรามีคนเข้ามาคุยค่อนข้างพอสมควร เราจะตอบไลน์เขาช้ามาก ๆ แต่เขาจะทักมาทุกเช้าเขาตื่น ก่อนนอน  คือเราจะพิมพ์ทิ้งๆกันไว้ ไม่ได้คุยกันทั้งวัน ผู้ชายคนนั้นอยู่อเมริกาค่ะกับครอบครัวทำงานและเรียน ส่วนเราดรอปไว้ไม่ได้ทำงานประจำอาศัยขายครีมบำรุงหาเลี้ยงตัวเองอยู่กับแม่ที่จ.ทางภาคใต้ เราคุยกันทุกวันค่ะเป็นเวลา 1 เดือนเต็ม ที่เขาทักหาและส่งลิ้งค์เพลงมาให้ทุกเช้า เราเริ่มไม่แน่ใจแล้วค่ะว่าเรากำลังชอบเขาไหมตอนนั้น ช่วงจังหวะเขากลับมาไทยพอดี เราเลยถือโอกาสขึ้นมากทม. เราได้เจอกันเขานั่งรถมารับที่ลาดพร้าววังหินเพื่อไปกินข้าวกันที่ข้าวสารกับเพื่อนเขา นั้นคือครั้งแรกที่เราเจอกันค่ะ เราดื่มกันไป 3 ร้าน เมาแอ๋กันเลยทีเดียว ร้านสุดท้ายก่อนกลับผู้ชายคนนั้นก็ขอเราเป็นแฟนค่ะเขาชอบเราตั้งแต่ตอนนั้นที่เห็น เราตอบกลับไปว่าไม่ ไม่ ปฏิเสธ จุดเริ่มมหากาพย์เริ่มขึ้นแล้วค่ะ ทุกวันๆเราจะเจอกันกินข้าวเป็นแฟนกันเราเริ่มโพสต์รูปเขาคู่เราลงตามโซเชี่ยลเราขอเฟสบุ้คเขาแต่เขาบอกว่าไม่เล่น ก่อนหน้านี้เราคบแต่คนอายุค่อนข้างมากกว่าเลยทำให้ติดนิสัยปล่อย ๆ ไป ไม่ได้บังคับอะไร หรือจู้จี้อะไร เพราะคบกันแบบโต ๆ เราอยู่บนความเชื่อใจระหว่างเขากับเราค่ะ เวลาเราแยกกันเขามักจะบอกว่าโทรศัพท์เสียบ้าง หายบ้าง ติดต่อไม่ได้บ้าง เราก็จะเป็นฝ่ายรอเขาโทรมาตลอดค่ะเพื่อนัดเจอไปกินข้าวกัน เราคบกันได้ประมาน 2 สัปดาห์ เราชวนเขาไปเที่ยวกาญจนบุรี ทุกอย่างปกติดีค่ะเราแอบคิดในใจว่าโชคดีจริงๆ ที่ได้ผู้ชายคนนี้เป็นแฟน ทั้งการเอาใจใส่ ตามใจ เทคแคร์กันได้ดีไม่มีข้อกังวลที่ทำให้คิดว่าเขาจะนอกใจเราได้เลย หลังจากเรากลับจากกาญจนบุรี เราก็คุยกันปกติ ตามเดิมค่ะ เขาจะบอกฝันดีนอนแล้วนะทุกวันเวลา 3 ทุ่ม ตรงกันทุกวัน และจะทักมา 2 ครั้ง ตอน 9 โมง และ 11 โมงมาหายๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไรอย่างที่บอกไปแต่แรกว่าเราค่อนข้างเชื่อใจเลย เขามามาหายหายเป็นประจำ อีก 2 อาทิตย์ผ่านมา เราตัดสินใจไม่กลับไปอยู่ใต้จะหาคอนโดที่แถวนี้อยู่ค่ะเสร็จสรรพเรื่องคอนโด เราอยู่ด้วยกัน เขาจะอ้างกลับบ้านพ่อบ้าง วันเกิดเพื่อนบ้าง แต่กลับมาห้องก็ธรรมดาปกติ ไม่มีพิรุจอะไร สัปดาห์นึงได้ค่ะที่นอนอยู่ดีๆ มีสายโทรเข้ามาว่าเราชื่อเอใช่มั้ย ต้นสายบอกว่านางคือเมียของผู้ชายคนนี้ เราเลยนัดคุยกันที่ใต้คอนโดค่ะ เราคุยและปลอบใจผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงคนนี้คบกับเขามา 3 ปีค่ะ 1 ปีครึ่งหลัง ผู้ชายคบซ้อนกับผู้หญิงอีกคนนึง นางเปิดเฟสบุ้คของแฟนเราให้ดู เราอึ้งเล็กน้อย(ตามคาด) ก่อนหน้านี้เราทำใจไว้พอสมควรว่าผู้ชายคนนี้ต้องมีอะไรแน่ๆแต่ไม่คิดว่าจะควบผู้หญิงทั้ง 3 คนพร้อมกัน แฟนเราเล่นเฟสบุ้คค่ะ ตั้งสถานะคบ และถ่ายรูปคู่ผู้หญิงคนนั้น วันนั้นผู้หญิงที่อ้างว่าเป็นเมียก็ขอให้เรานัดแฟนเราลงมาคุยให้จบว่าจะยังไง เมื่อเขาเจอกันผู้หญิงน้ำตาซึมและพูดอะไรที่ผ่านมาต่อหน้าเรา เราก็นั่งฟังไม่วู่วามทำอะไร เราให้แฟนเราเลือกค่ะ ว่าสุดท้ายเขาจะเลือกใคร ตามสันดานโจร โดนจับได้ไม่มียอมรับ แถไปเรื่อยว่าเฟสบุ้คนั้นมีคนปลอมขึ้นมา เราไม่โง่แล้วค่ะพูดอีกครั้งให้เลือกเขาก็บอกเลือกเราต่อหน้าผู้หญิงคนนั้น ใจเราไม่โอเคเลยที่เห็นผู้หญิงด้วยกันร้องไห้ ฟูมฟาย ตัวสั่น ว่าให้อภัยทุกอย่างนั้นนี้ คือเราเข้าใจความรู้สึกนางเลย เมื่อเราเคลียร์กันจบก็แยกย้ายกันไป เหลืออีก 1 ค่ะที่เรายังไม่ได้เคลียร์ เราให้โอกาสแฟนโทรไปบอกเลิกผู้หญิงคนนั้น แฟนโทรไปค่ะ ผู้หญิงคนนั้นได้คุยกับผู้หญิงที่บอกว่าเป็นเมียแล้ว เราเริ่มต้นใหม่ค่ะนับหนึ่งกับความเชื่อใจ เอาตรงๆปกติเราก็ไม่เคยให้โอกาสใครหรือง้อใครเท่าไหร่ แต่ทำไมเราถึงรู้สึกไม่อยากทิ้งผู้ชายคนนี้ไป ถึงเขาจะทำให้เราตกอยู่ในสถานะมือที่สามที่สี่ก็ตาม เราเจ็บปวดมากกับความรู้สึกตอนนั้น กลืนไม่ได้ คายไม่ออก งงไปหมดกับสิ่งที่เราไว้ใจ แต่ก็พยายามที่จะมองแต่แง่ดี ในเมื่อคนๆนึงกลับใจ กลับตัว ทำไมเราจะให้โอกาสไม่ได้ ขอให้โจรกลับใจจริงๆ ไม่ใช่กลับแค่ตอนแรก เราเป็นคนเริ่มจากร้อยค่ะรักใครจะรักมาก แต่เวลาจะเป็นตัวพิสูจน์ผู้ชายคนนี้เองว่าเขาจะปฏิบัติตัวกับโอกาสที่ให้ไปยังไง ทุกวันนี้ผู้หญิงสองคนนั้นเป็นเพื่อนกันค่ะ ส่วนเรากับแฟนเราก็อยู่ด้วยกันปกติ เราคงจะเชื่อใจเขาอีกไม่ได้ แต่เราจะให้โอกาสเขา ถ้าเขาจะไม่รับไว้ก็สุดแล้วจะให้อภัย ทุกวันนี้เขาเองก็ระแวงเรากลัวสิ่งที่เขาทำเราจะทำคืน ระแวงเราทุกก้าว ไม่แปลกหรอกค่ะ คนที่เจ้าชู้มามากๆ จะต้องกลัวโดนเอาคืนเป็นธรรมดา เราไม่ใช่ผู้หญิงโง่เท่าไหร่ แต่เราเป็นผู้หญิงที่ชอบเล่นกับไฟ เรารู้วิธีเล่นกับมัน เมื่อไหร่ที่เราหมดสนุกกับการเล่นกับไฟ เวลานั้นคงเป็นวันที่เราถอยออกจากตัวเขาไปเอง โอกาสและความไว้ใจมีให้สำหรับคนที่เห็นมันนะคะ
คนที่ให้โอกาสคนที่ตัวเองรักไม่ใช่คนโง่นะคะ ถ้าวันนี้คุณกำลังเริ่มต้นกับใคร หาตัวตนเขาให้เจอ รู้จักเขาให้ดีพอ ใช้เวลากับเขาเยอะๆ ใช่ว่านั้นจะเป็นความซื่อสัตย์นะคะ ดูดีๆค่ะ ความรักไม่ผิดนะจะผิดก็ต่อเมื่อ เราไปรักของใคร สสารบนโลกล้วนสูญหายไม่ก็ย้ายที่อยู่ค่ะทำใจกันไว้สักนิดเวลาที่จะรักใคร