กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ผมปรารถนาเอาไว้ว่าจะตั้งกระทู้ที่แชร์ แบ่งปัน แลกเปลี่ยน ข้อคิดในเชิงพุทธศาสนา วันละ1กระทู้ จนถึงวันเกิดของผม ขอความร่วมมือในการตอบกระทู้อย่างสร้างสรรด้วยครับ
http://pantip.com/topic/34528545
นิทานชุดนี้แบ่งออกเป็น3ตอนนะครับ
คั่นตุ๊เจ้าได้ยินก่บะฮู้จะยะหยังใด ก่เลยเอาเปิ้นว่า ผ่านไปปี๋ป๋าย วัดมีซะตาง เจ้าศรัทธาก่นัก แป๋งตึงวิหาร ตึงธาตุตึงผะเจ้าแล้ว ก่อนปะสา ก่เลยนัดกั๋นว่ารอ แล้งก่อนจะแป๋งปอยหลวงลวดฉลองพัดยศพระครูของตุ๊เจ้า คั่นเข้าปะสาไปได้ซักหว่าง มีคนเฒ่ามาบอกตุ๊เจ้าว่า ตั้งแต่แป๋งวิหารใหม่นอนหยังใดตึงบะม่วน ตุ๊เจ้าเลยถามว่าหยั่งใดจะอั้น คนเฒ่าก่เลยบอกว่า วิหารใหม่งามตึก แต่คนเฒ่าบ้านเฮามานอนวิหารบะปอเต้าใด ซักสิบป๋าย คั้นนอนก่นอนบะหลับ วิหารมันใหญ่ มันตึงบะม่วน แข้งขาก่บะค่อยดี ขั้นไดวิหารก่นัก เตวขึ้นจ่นปออิดเจ้นแผว ตุ๊เจ้าก่เลยบอกว่า ตีก่ว่าอั้นวันศีลตะก่อนคนเต๋มวิหาร บะกองแป๋งวิหารใหม่ วิหารใหญ่แต่คนเต้าเก่า วันศีลขนาดยัดกั๋นตึงตุ๊ตึงพระตึงขยมตึงศรัทธาบ้านเฮา นั่งกันปอเส้ยงก็มอกเต็มหน้าผะเจ้าอะ
แปล
เจ้าอาวาสได้ยินก็ไม่รู้จะว่ายังไง ก็เลยตามใจกรรมการ เวลาผ่านไปปีกว่า เพราะวัดมีเงิน ญาติโยมก็เยอะ ทำให้สร้างวิหาร เจดีย์และพระประธานเสร็จก่อนเข้าพรรษา ก็เลยนัดกันว่ารอเข้าหน้าแล้งจะทำปอยหลวงแล้วก็ฉลองพัดยศเป็นพระครูของเจ้าอาวาสด้วย เมื่อเข้าพรรษไปได้ซักพัก คนแก่ก็มาบอกกับเจ้าอาวาสว่าตั้งแต่สร้างวิหารใหม่นอนยังไงก็ไม่หลับ เจ้าอาวาสเลยถามว่าทำไมเป็นแบบนั้น คนแก่ก็เลยบอกว่า วิหารใหม่สวยก็จริง แต่คนแก่บ้านเรามานอนวิหารก็ไม่เยอะเท่าไหร่ ซักสิบกว่าแต่จะนอนก็นอนไม่หลับ เพราะวิหารมันใหญ่ คนแก่แข้งขาก็ไม่ค่อยดี บันไดวิหารก็เยอะ กว่าจะถึงก็เดินจนเหนื่อย เจ้าอวาสก็เลยบอกว่า ท่านก็ว่างั้น วันพระเมื่อก่อนคนมากันเต็มวิหาร แต่พอสร้างวิหารใหม่ วิหารใหญ่ขึ้นแต่คนเท่าเดิม วันพระขนาดยัดกันทั้งพระทั้งเณร เด็กวัดและชาวบ้าน มานั่งกันจนหมด ก็ได้เต็มแค่ตรงหน้าพระประธานเท่านั้นเอง
จากนิทานเรื่องนี้ ท่านทั้งหลายคิดว่ามีข้อคิดอะไรบ้าง
เจ้าอาวาสสร้างวิหาร 2
http://pantip.com/topic/34528545
นิทานชุดนี้แบ่งออกเป็น3ตอนนะครับ
คั่นตุ๊เจ้าได้ยินก่บะฮู้จะยะหยังใด ก่เลยเอาเปิ้นว่า ผ่านไปปี๋ป๋าย วัดมีซะตาง เจ้าศรัทธาก่นัก แป๋งตึงวิหาร ตึงธาตุตึงผะเจ้าแล้ว ก่อนปะสา ก่เลยนัดกั๋นว่ารอ แล้งก่อนจะแป๋งปอยหลวงลวดฉลองพัดยศพระครูของตุ๊เจ้า คั่นเข้าปะสาไปได้ซักหว่าง มีคนเฒ่ามาบอกตุ๊เจ้าว่า ตั้งแต่แป๋งวิหารใหม่นอนหยังใดตึงบะม่วน ตุ๊เจ้าเลยถามว่าหยั่งใดจะอั้น คนเฒ่าก่เลยบอกว่า วิหารใหม่งามตึก แต่คนเฒ่าบ้านเฮามานอนวิหารบะปอเต้าใด ซักสิบป๋าย คั้นนอนก่นอนบะหลับ วิหารมันใหญ่ มันตึงบะม่วน แข้งขาก่บะค่อยดี ขั้นไดวิหารก่นัก เตวขึ้นจ่นปออิดเจ้นแผว ตุ๊เจ้าก่เลยบอกว่า ตีก่ว่าอั้นวันศีลตะก่อนคนเต๋มวิหาร บะกองแป๋งวิหารใหม่ วิหารใหญ่แต่คนเต้าเก่า วันศีลขนาดยัดกั๋นตึงตุ๊ตึงพระตึงขยมตึงศรัทธาบ้านเฮา นั่งกันปอเส้ยงก็มอกเต็มหน้าผะเจ้าอะ
แปล
เจ้าอาวาสได้ยินก็ไม่รู้จะว่ายังไง ก็เลยตามใจกรรมการ เวลาผ่านไปปีกว่า เพราะวัดมีเงิน ญาติโยมก็เยอะ ทำให้สร้างวิหาร เจดีย์และพระประธานเสร็จก่อนเข้าพรรษา ก็เลยนัดกันว่ารอเข้าหน้าแล้งจะทำปอยหลวงแล้วก็ฉลองพัดยศเป็นพระครูของเจ้าอาวาสด้วย เมื่อเข้าพรรษไปได้ซักพัก คนแก่ก็มาบอกกับเจ้าอาวาสว่าตั้งแต่สร้างวิหารใหม่นอนยังไงก็ไม่หลับ เจ้าอาวาสเลยถามว่าทำไมเป็นแบบนั้น คนแก่ก็เลยบอกว่า วิหารใหม่สวยก็จริง แต่คนแก่บ้านเรามานอนวิหารก็ไม่เยอะเท่าไหร่ ซักสิบกว่าแต่จะนอนก็นอนไม่หลับ เพราะวิหารมันใหญ่ คนแก่แข้งขาก็ไม่ค่อยดี บันไดวิหารก็เยอะ กว่าจะถึงก็เดินจนเหนื่อย เจ้าอวาสก็เลยบอกว่า ท่านก็ว่างั้น วันพระเมื่อก่อนคนมากันเต็มวิหาร แต่พอสร้างวิหารใหม่ วิหารใหญ่ขึ้นแต่คนเท่าเดิม วันพระขนาดยัดกันทั้งพระทั้งเณร เด็กวัดและชาวบ้าน มานั่งกันจนหมด ก็ได้เต็มแค่ตรงหน้าพระประธานเท่านั้นเอง
จากนิทานเรื่องนี้ ท่านทั้งหลายคิดว่ามีข้อคิดอะไรบ้าง