สวัสดีค่ะ ยืมไอดีน้องมานะคะ บอกก่อนน้า เรายังเรียนมัธยมอยู่นะคะ ม.4 แล้วค่ะ เรียนรร.ชื่อดังในย่านธนบุรี เรื่องมีอยู่ว่าเราเคยคุยกับรุ่นพี่ผู้ชายคนนึง คือเค้าไม่ได้ตั้งใจเข้ามาจีบ หรือทักเข้ามาคุย แค่ทักๆมาแต๊งกิ้วไลค์เซย์ไฮตามประสารุ่นพี่รุ่นน้อง อยู่ดีๆก็คุยยาวเลยจนเกือบๆ 1 ปี
ระหว่าง 1 ปีนี้จริงๆไม่ได้เรียกว่าแฟน มันเหมือนแฟนทุกอย่างแหละค่ะ แต่แค่ไม่ได้ขอเป็นแฟน ไปเที่ยวด้วยกัน ลงรูปคู่บ้าง แท็กหากันบ้าง เจอหน้ากันก็ทักตลอด พี่เค้าดีมาก เป็นผู้ใหญ่มาก จนทำให้เราคิดว่านี่แหละ เราจริงจังกับคนนี้มาก ซึ่งเราก็มั่นใจว่าเค้าคิดแบบนี้กับเราเหมือนกัน
พอพักหลังๆ เราก็รู้สึกว่าเค้าเปลี่ยนไป อาจจะด้วยเค้าเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัย หรืออะไรก็แล้วแต่ อาจจะไม่มีเวลาตอบเราเหมือนแต่ก่อน แต่เมื่อเข้ามีโอกาสที่จะตอบเราได้ เค้าไม่ทำ เค้าออนเฟส ทวิตเตอร์ ลงอินสตาแกรม แม้กระทั่งเปลี่ยนดิสไลน์ แต่เค้ายังไม่ตอบเราเลยค่ะ เราเริ่มรู้สึกว่าระหว่างเรามันแย่ลงมาก ช่วงนั้นก็ทะเลาะไปบ่อย แต่ทะเลาะกันมันไม่เหมือนทะเลาะเท่าไร มันเหมือนว่าเรามานั่งเคลียร์ปัญหาระหว่างเรามากกว่า ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วจะต้องข้ามมันไปยังไง ช่วงนั้นเป็นแบบนี้บ่อยค่ะ เค้าก็เริ่มใส่ใจเรามากขึ้น แต่ไม่นานก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม จนถึงขั้นไม่ไหวแล้วจริงๆ เค้าก็ถามเราประมาณว่ากลับไปเป็นพี่น้องเหมือนเดิมไหม เราก็ไม่ค่อยโอเคก็เลยไม่ได้ตอบอะไรไป แต่ช่วงนั้นมันคืออะไรไม่รู้ ยังทัก ยังตอบ ยังคุย กันเหมือนเดิม เราไม่ได้สนใจแล้วนะว่าเค้ายังสนใจเหมือนเดิมรึเปล่า เพราะเค้าก็เหมือนว่าอยากกลับไปเป็นพี่น้องอยู่แล้ว เราก็สับสนเหมือนกันว่าความสัมพันธ์ระหว่างเรานี่คืออะไร จนวันนึงเราทำเรื่องที่เหมือนจะไม่ดีเท่าไร คือมีคนขอไลน์ แล้วเราให้เค้าไป เราก็บอกคนที่มาขอเราไปนะว่าเรายังไม่พร้อมจะมีใคร ยังลืมคนเก่าไม่ได้ จริงๆก็ยังคุยอยู่แหละ แต่ไม่รู้ว่าสถานะอะไร แล้วเราก็ไปบอกกับพี่เค้า ว่าเนี่ยมีคนมาขอไลน์นะ เราก็ให้ไป รักษาหน้า เราก็ไม่ได้คุยอะไรกับคนที่มาขอไลน์มากหรอก ถามๆตอบๆไม่อ่านไม่ตอบ แต่พี่เค้ารับไม่ได้ กับสิ่งที่เราทำ จนตอนนี้ก็เลิกคุยไปแล้วจริงๆ ไม่ได้ยุ่งอะไรกันอีก
เราคิดถึงเค้ามากๆเลยค่ะ เราอยากขอโอกาสนะ แต่มันก็อยากพอยังไงไม่รู้เหมือนกัน มันเหมือนว่าช่วงนั้นเราก็วิ่งตามเค้า เราก็เหนื่อย ตอนนี้เราอยากให้เค้ากลับมานะ ถึงแม้ว่าเราจะเหมือนไม่ค่อยอยู่จุดที่เรายังรอเค้าเท่าไรแล้วก็ตาม เราควรทำไงดี พอหรือไปต่อ? สู้หรือถอย? เรากลัวว่าความหน้าด้านเรามันมีมากกว่าความกลัวเนี่ยดิ งานหยาบเลยนะ
แล้วถ้าเราอยากทักไป ตามหัวข้อค่ะ เราจะทักเค้าไปว่าไรดี ขอบคุณล่วงหน้าน้า
ิถ้าไม่เข้าใจกับสิ่งที่เราเล่า ขออภัยนะคะ คิดซะว่าเรามาตั้งระบายละกันค่ะ ไม่อยากเล่าเรื่องตัวเองให้คนรู้จักฟัง ไม่ไว้ใจคนรอบข้างเท่าไร ฮือฮือ
ถ้าคิดถึงคนที่เคยอยู่ข้างๆ จะทักไปว่า?
ระหว่าง 1 ปีนี้จริงๆไม่ได้เรียกว่าแฟน มันเหมือนแฟนทุกอย่างแหละค่ะ แต่แค่ไม่ได้ขอเป็นแฟน ไปเที่ยวด้วยกัน ลงรูปคู่บ้าง แท็กหากันบ้าง เจอหน้ากันก็ทักตลอด พี่เค้าดีมาก เป็นผู้ใหญ่มาก จนทำให้เราคิดว่านี่แหละ เราจริงจังกับคนนี้มาก ซึ่งเราก็มั่นใจว่าเค้าคิดแบบนี้กับเราเหมือนกัน
พอพักหลังๆ เราก็รู้สึกว่าเค้าเปลี่ยนไป อาจจะด้วยเค้าเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัย หรืออะไรก็แล้วแต่ อาจจะไม่มีเวลาตอบเราเหมือนแต่ก่อน แต่เมื่อเข้ามีโอกาสที่จะตอบเราได้ เค้าไม่ทำ เค้าออนเฟส ทวิตเตอร์ ลงอินสตาแกรม แม้กระทั่งเปลี่ยนดิสไลน์ แต่เค้ายังไม่ตอบเราเลยค่ะ เราเริ่มรู้สึกว่าระหว่างเรามันแย่ลงมาก ช่วงนั้นก็ทะเลาะไปบ่อย แต่ทะเลาะกันมันไม่เหมือนทะเลาะเท่าไร มันเหมือนว่าเรามานั่งเคลียร์ปัญหาระหว่างเรามากกว่า ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วจะต้องข้ามมันไปยังไง ช่วงนั้นเป็นแบบนี้บ่อยค่ะ เค้าก็เริ่มใส่ใจเรามากขึ้น แต่ไม่นานก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม จนถึงขั้นไม่ไหวแล้วจริงๆ เค้าก็ถามเราประมาณว่ากลับไปเป็นพี่น้องเหมือนเดิมไหม เราก็ไม่ค่อยโอเคก็เลยไม่ได้ตอบอะไรไป แต่ช่วงนั้นมันคืออะไรไม่รู้ ยังทัก ยังตอบ ยังคุย กันเหมือนเดิม เราไม่ได้สนใจแล้วนะว่าเค้ายังสนใจเหมือนเดิมรึเปล่า เพราะเค้าก็เหมือนว่าอยากกลับไปเป็นพี่น้องอยู่แล้ว เราก็สับสนเหมือนกันว่าความสัมพันธ์ระหว่างเรานี่คืออะไร จนวันนึงเราทำเรื่องที่เหมือนจะไม่ดีเท่าไร คือมีคนขอไลน์ แล้วเราให้เค้าไป เราก็บอกคนที่มาขอเราไปนะว่าเรายังไม่พร้อมจะมีใคร ยังลืมคนเก่าไม่ได้ จริงๆก็ยังคุยอยู่แหละ แต่ไม่รู้ว่าสถานะอะไร แล้วเราก็ไปบอกกับพี่เค้า ว่าเนี่ยมีคนมาขอไลน์นะ เราก็ให้ไป รักษาหน้า เราก็ไม่ได้คุยอะไรกับคนที่มาขอไลน์มากหรอก ถามๆตอบๆไม่อ่านไม่ตอบ แต่พี่เค้ารับไม่ได้ กับสิ่งที่เราทำ จนตอนนี้ก็เลิกคุยไปแล้วจริงๆ ไม่ได้ยุ่งอะไรกันอีก
เราคิดถึงเค้ามากๆเลยค่ะ เราอยากขอโอกาสนะ แต่มันก็อยากพอยังไงไม่รู้เหมือนกัน มันเหมือนว่าช่วงนั้นเราก็วิ่งตามเค้า เราก็เหนื่อย ตอนนี้เราอยากให้เค้ากลับมานะ ถึงแม้ว่าเราจะเหมือนไม่ค่อยอยู่จุดที่เรายังรอเค้าเท่าไรแล้วก็ตาม เราควรทำไงดี พอหรือไปต่อ? สู้หรือถอย? เรากลัวว่าความหน้าด้านเรามันมีมากกว่าความกลัวเนี่ยดิ งานหยาบเลยนะ
แล้วถ้าเราอยากทักไป ตามหัวข้อค่ะ เราจะทักเค้าไปว่าไรดี ขอบคุณล่วงหน้าน้า
ิถ้าไม่เข้าใจกับสิ่งที่เราเล่า ขออภัยนะคะ คิดซะว่าเรามาตั้งระบายละกันค่ะ ไม่อยากเล่าเรื่องตัวเองให้คนรู้จักฟัง ไม่ไว้ใจคนรอบข้างเท่าไร ฮือฮือ