อารมณ์กองแช่ง...^^

เมื่อคืนนั่งเขียนนิยายไปลุ้นผลบอลไป  เหลือบดูตารางคะแนน  ไก่ที่ห้า 25 คะแนน ปืนที่สี่ 27 คะแนน ผีที่สาม 28 คะแนน เลสเตอร์รองฝูงคะแนนเท่าเรือที่ยึดหัวหาดไว้ 29 คะแนน  เราอยู่ที่หกตามมาแบบเบียดๆ ที่ 23 แต้ม

ลุ้นเหยี่ยวเหนียวเหมือนกัน  ในใจคิด "เสมอให้หมดเถอะพี่น้อง"  หลังปีใหม่จะได้มันส์ๆ เรือทำท่าจะจมไปก่อนเพื่อน  สิบห้านาทีแรกโดนไปสองเม็ด  จบเกมสงสัยใบพัดเสียเร่งไม่ขึ้น  อับปางไป 2-0 ยอมรับว่ายิ้มกริ่มเลยทีเดียว

มาคู่สี่ทุ่ม  ครึ่งแรกปืนกับไก่ออกนำ  ชักไม่ดีแล้วเปิดเบียร์มาขวด  นั่งยกไปลุ้นไป  ครึ่งหลังสถานการณ์ดูดีขึ้น  ปืนไก่ถูกตีเสมอ 1-1 เอฟห้าถี่ๆ ดูแมนยูมั่งอ้อ 0-0 แต่เอ๊ะ ชไวนี่ ลงนี่หว่า  แบบนี้ลุ้นจนจบเกมแน่  ส่วนเลสเตอร์ปล่อยไปเพราะเพิ่งเจอทีมใหญ่มาสองทีม  หลังปีใหม่เจอบิ๊กเนมทั้งเหย้าทั้งเยือนอีกหลายนัด  ไว้แช่งตอนนั้นก็ยังไม่สาย

จบเกมปืนต้อนไป 3-1 ไก่เสมอเช่นเดียวกับผี  ผิดหวังคู่ปืนนิดหน่อย  แต่เห็นแพ้ไปเยอะกว่าใครเพื่อน  ตัวเจ็บก็เยอะกว่าเขา  ก็...อืม  ไม่เป็นไรปลายฤดูกาลแฟนปืนคงลุ้นเหนื่อยๆ อีกปี

ตื่นมาตอนเช้า  อ้าววว...เชลซีแพ้ 1-0  ความจริงเกลียดเชลซีตั้งแต่นัดเจอราดลื่นล้มแล้วล่ะ  แอชลี่ โคล ไว้เคราถ่วงเวลาตั้งแต่นาทีแรกยังเป็นภาพแห่งความทรงจำที่ไม่วันลบหายไป  ทีมตัวเองได้ไปแชมเปี้ยนลีกแน่นอนอยู่แล้ว  ไม่รู้จะมาเล่นแบบนี้เพื่ออะไร  อย่างไม่น่าเกลียดก็เล่นรับรอสวนไป  แต่นัดนั้นมันแบบจริงๆ อ่ะ  ถึงจะเกลียดเชลซีเพราะเรื่องนั้น  แต่สาบานเลยว่า  เมื่อคืนไม่ได้แช่งเชลซีเลย  คืออยากให้ขึ้นมาเบียดกันลุ้นแชมป์ลุ้นพื้นที่หลายๆ ทีม  แต่ก็ไม่ได้สงสารนะ  เพียงแค่รู้สึกแปลกๆ ที่เชลซีอยู่ไกลไป...

แต่ยังไงก็ช่าง...วันนี้หงส์เตะในบรรยากาศที่ลุ้นมากเกมหนึ่ง  ผมคงมีอารมณ์ร่วมกับเกมอย่างมหาศาลมากแน่ๆ... 

แฟนหงส์ครับ...^^
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่