ใครเคยเจอความรักที่มันซับซ้อนหรือยิ่งกว่าละครเเบบเราบ้าง

เรื่องมันมีอยู่ว่าเรากับเเฟนของเราคบกันมาสี่ปี เราคบกันตั้งเเต่มอสี่จนถึงปีหนึ่ง  ตอนอยู่โรงเรียนเดียวกันเราก็รักกันดีเหมือนเเฟนคู่อื่นๆ จนเข้าปี1 เราสองคนเรียนคนละจังหวัดกัน เเฟนเราสอบติดตำรวจ ส่วนเราก็เข้ามาเรียนมหาลัยที่ กทม  ด้วยระยะทางเเละระยะเวลาที่ไม่ค่อยตรงกัน ทำให้เรากับเเฟนห่างๆกันในช่วงนั้น เราเองเข้าปี1 ต้องทำกิจกรรมมากมายทั้งเรียน ทั้งรับน้องงงง เเละด้วยความที่เราอยู่กับเพื่อนมากไป จึงทำให้คุยกับเเฟนน้อยลง เเฟนเราเองก้ไม่ได้สนใจว่าเราจะอยู่ไหนทำอะไร เพราะเค้าเองก้มีหน้าที่ที่ต้องทำ เเละถ้าเค้ามีเวลาว่างเราก้จะเปนคนสำคัญลำดับสุดท้ายที่เค้าจะคิดถึงงง  มีก้เหมือนไม่มี..... ย้อนกลับไปตอนที่เรามาเข้ามหาลัยเราได้เจอผู้ชายคนนึงในห้างเเห่งนึง เค้าตรงสเปคเราทุกอย่าง เราเหนเค้าครั้งเเรกก็รู้สึกชอบเค้าเลย เเต่มันก็เปนเเค่ความชอบ อารมประมานเจอ ผช หล่อ  ก้ทำได้เเค่กรี๊ด  เเต่เเปลกตรงที่นับตั้งเเต่วันนั้นเราจำหน้า ผช คนนั้นไม่เคยลืม มาถึงวันเปิดเทอม.....  เราเจอ ผช คนนั้นในมหาาลัยของเรา ใช่เเล้ววววววววววว เค้าเรียนคณะเดียว มหาลัยเดียวกับเรา  พีคไปกว่านั้นคือเราอยู่เซคเดียวกัน  เราเจอหน้าเค้าทุกวัน เเต่ไม่กล้าเข้าไปคุยเพราะกลัวใจตัวเอง เพราะเรามีเเฟนอยู่เเล้วจะไปชอบหรือใกล้เค้ามากไปคงไม่ดีเท่าไร ถึงเเฟนเราจะไม่ค่อยสนใจเราเท่าไร เเต่เราคิดว่าระยะเวลา1ปีที่เค้าเรียนตำรวจเราสามารถรอเค้าได้  เเต่มันก็มักจะมีเหตุบังเอิญให้เราต้องไปยุ่งเกี่ยวกับ ผช คนนั้นตลอด ไม่ว่าจะเป็นเวลาทำงาน หรือเวลาจะไปเที่ยว หรือเเม้เเต่กินเหล้า เรามีเพื่อนกลุ่มใหญ่ เวลาจะไปไหนก้ไปกันเปนสิบๆคน รวมทั้งเค้าคนนั้นด้วย เเม้จะนั่งใกล้กันเราก้ไม่ค่อยคุยกับเค้า เเต่เค้าก้พยายามจะคุยกับเรา  ในช่วงเทอมเเรกเราอยู่ด้วยกันเเบบนี้ทั้งเทอม