ความรักไม่ผิด

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอแนะนำตัวเองก่อนนะค่ะ เราเพิ้งหัดเล่นพันทิปครั้งแรกอยากระบาย ไม่รู้จะระบายให้ใครฟัง เราเป็นทอมเมื่อก่อนค่อนข้างเจ้าชู้
แต่พอมีแฟนก็หยุด เราตัดสินใจคบกับผู้หญิงคนนึง ซึ่งตอนนั้นก็ทำให้ใครหลายๆคนเสียใจกับเราที่ไปให้ความหวังเค้าไว้ ที่เราคบคนนี้ก็เพราะเค้าอายุเยอะกว่า เป็นผู้ใหญ่ และที่สำคัญเป็นคนจังหวัดเดียวกัน แต่มาทำงานที่กรุงเทพ เราก็ใจง่าย คุยกันไม่ถึงเดือนก็ขนของไปอยู่กับพี่เค้า แรกๆพี่เค้าเอาอกเอาใจเราดีมาก สนใจใส่ใจรายละเอียดเราทุกอย่าง ขี้หึงและหวง ไปไหนมาไหนจะไม่ค่อยอยากให้ไป แต่พอคบกันไปสักพักก็ทะเลาะกันบ่อยๆ ง้อกันดีกันตามประสา พอคบไปนานๆ พี่เค้าก็เริ่มเปลี่ยนไป สนใจเราน้อยลง เอาแต่ใจ ไม่มีเหตุผล เรื่องไรสาระก็เอามาเป็นปรเด็นทะเลาะกัน งานบ้านก็ไม่ค่อยทำ เรื่องกินก็หวง ทำไรก็ไม่ถูกใจ ขัดหูขัดตานาง สั่งเราห้ามทำแบบนั้นแบบนี้ แต่ตัวเองทำหมด คุยกับคนนั้นคนนี้ สุดท้ายเราก็ทนไม่ไหว เลยขอแยกไปอยู่ที่อื่น พี่เค้าบอกไม่ต้องไปไหน อยู่ด้วยกันนี่แหละ นางสับสนว่าชอบทอมไหม ไม่รู้ว่ายังรักอยู่หรือป่าว แต่ก็ไม่ได้อยากคบผู้ชายนะ ลืมบอกนางไม่เคยคบทอม คบแต่ผช.นางบอกว่านางมีองค์พระแม่อุมา เหมือนองค์ไม่อยากให้นางมีไรกับแฟน นางบอกเราบ่อยๆ เพราะเราไม่มีไรกันมาหลายเดือนแล้ว และแล้วเราก็หายไป2วัน ไปอยู่กับเพื่อน นางบอกเลิกเราเลย แต่ก็ตามให้กลับมา เราไม่รับโทรศัพท์ อ่านไลน์แต่ไม่ตอบ แล้วนางก็ให้เพื่อนมาง้อเราแทน เราใจอ่อนก็กลับ พอกลับมาก็ยอมมีไรกับเรา  เอาอกเอาใจ แต่แป๊ปเดียวก็เหมือนเดิม ทะเลาะกัน วนๆเวียนๆแบบนี้ แล้วพี่เค้าก็จะมาขอโทษทุกครั้ง แบบเดิมตลอด เราตัดสินใจอีกครั้ง ไปเช่าห้องอยู่ นางคงอึ้ง ไม่คิดว่าเราจะแยกไป ก็ขอให้เรามานอนด้วย เลิกเช่าห้อง กลับมาอยู่ด้วยกัน ร้องไห้ทุกวัน ถามเราทุกวัน ให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม และแล้วเราก็ใจอ่อนเลิกเช่าห้องไป 2-3ก็ดี นานไปก็วนเหมือนกลับมาเป็นเหมือนเดิมอยู่แบบนี้ แอบดูโทรศัพท์นางเห็นนางคุยไลน์กับเพื่อนบอกรักเราน้อยลง บางทีก็อยากมีลูกมีเต้า อ่านละจุกดี มีวันนึงเมาตบหน้าเรา ก็ไม่รู้สาเหตุ เป็นไร บอกองค์ลงบ้าง ไล่เราบ้าง เราเองก็พยายามทำตัวใหม่ ปรับตัวใหม่ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน แต่ก็เห็นนางกำลังคุยๆกับคนอื่นอีก ตั้งแต่คบกับพี่เค้า8เดือน แอบดูโทรสับแค่3ครั้ง แต่เมื่อก่อนนางเช็คของเราทุกวัน ทุกข้อความว่าคุยกับใครบ้าง พอถามก็บอกว่าแค่เพื่อนใหม่ ตอนนี้ไม่ได้คุยไรละ สรุปเราผิดที่ถามพี่เค้า นานๆไปเค้ายิ่งชัดเจนมากขึ้น คือไม่สนใจ ใส่ใจอะไรเราเลย มีวันนึงพี่เค้าขอไปเที่ยวกับเพื่อน เราก็รออยู่ที่ห้อง พี่เค้าบอกจะกลับ3ทุ่ม เราถามแค่ว่า กลับดึกหรือ ไหนบอกกลับ3ทุ่ม นางเหวี่ยงว่าอย่าเยอะ แล้วจะทำไม เรางงเลย แค่ไลน์มาบอกเราก็ได้ว่ากลับดึกๆนะ เราจะไม่ว่าไรเลย ตกดึกมา เราลงไปข้างล่าง เห็นปากซอยมีรถขับเข้ามา ใจเราสั่นเลย กลัวคนในรถที่นั่งมาด้วยจะเป็นพี่เค้า และแล้วคนที่ลงรถมาคือพี่เค้าจริงๆ แต่พี่เค้าไม่เห็นเรา เราเดินกลับขึ้นห้อง ถามว่าแฟนใหม่หรอ นางบอกเพื่อน เราเลยกล่าวบอกว่า เราควรจะไปจากพี่จริงๆ เค้าพยักหน้า เราร้องไห้จนหลับไป เช้ามา พี่เค้าบอกเราเป็นพี่เป็นน้องกันนะ คบไปก็ไม่เหมือนแฟนกัน เราพูดไม่ออกสักคำ น้ำตาก็เริ่มมา เราเลยบอกสิ้นเดือนโอเคเราจะไป แต่วันนี้ เพิ้งต้นเดือนเอง เรายังไม่พร้อมจะย้ายด้วย ก็ต้องทนทรมานเป็นเดือนที่เห็นเค้าเล่นโทรศัพท์อมยิ้มแบบมีความสุข ไม่คุยกับเรา ก่อนนอนก็พกโทรศัพท์ข้างตัว ตื่นมาก็คว้าแต่โทรศัพท์ เราร้องไห้ทุกวันเลย ตอนนี้ก็พยามทำใจ ไม่กี่วันเอง ทนจนสิ้นเดือน เราคงจะดีขึ้น ถ้าแยกออกมา ทรมาณที่เลิกกันแล้ว แต่ก็ยังอยู่ด้วยกัน
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่