เครียกมาก จนอยากจะตาย ดรอปจากคณะที่เรียน6ปีมาเพื่อจะหาตัวเอง แต่ที่บ้านอยากให้กลับไปเรียนอีกครั้ง

เราดรอปเรียนมาเพราะรู้สึกว่านอย เครียด อยากสอบเข้าอีกคณะนึงที่อยากเรียนมาตั้งแต่เด็ก ด้วยคำคัดค้านของที่บ้าน แต่สุดท้ายก็ยอม เพราะเราไม่เป็นอันกินอันนอน ร้องไห้ ไปเรียน นอน ตื่น ร้องไห้ นอน อยู่แบบนี้มาเป็นเดือน พอดรอปออกมาคิดว่าตัวเองจะ.ซิ่ว ต้องทำได้แน่ๆ แต่เหมือนมีอุปสรรคตลอด เราป่วยนอนโรงบาลดป็นเดือน เครียด เวลาอ่านหนังสือจิตใจมันก็เครียดไปหมด ตอนนี้คือเป็นทุกโรคที่เกี่ยวกับความเครียดแล้ว ทั้งไมเกรน กระเพาะ พ่อแม่เป็นห่วงมาก เราก็ยิ่งเครียด  ไม่มั่นใจเลยว่าจะติด ไม่อยากกลับไปเรียนที่เก่าแล้ว  แต่ถ้าเราไม่ติด เราควต้องกลับไปเรียนจริงๆ  แต่ให้ถ้าออกเราก็ทำไมได้เพราะสงสารพ่อแม่ หมดเงินกับเรามาเยอะมาก จริงๆคณะที่เราเรียนอยู่เป็นคณะที่พ่อแม่ใฝ่ฝันให้เราเรียน คนรอบข้างพอรู้ว่าเราติดกดีใจกันมาก แต่พอเรียนแช้ว เรากลับไม่ชอบ อาจเพราะมีอคติตั้งแต่ต้นแล้ว ตอนนี้ใกล้ถึงเวลาที่เราต้องกลับไปเรียนแล้ว ต้องกลับไปเรียนกับรุ่นน้อง กลัวไม่มีเพื้อน กลัวตัวเองเป็นเหมือนเดิม ในใจมันเครียดมาก อยากจะตายๆไป กลัวตัวเองไม่ติดที่ใหม่ เพราะไม่มีความมั่นใจเลยว่าจะติด