เราเป็นผู้หญิงอ้วนคนนึง อ้วนมาตั้งแต่เด็กเลย
เราถามตัวเองตลอดเลยนะว่า เราขี้เหล่ขนาดนั้นเลยหรอ
ทำไมชอบใคร เขาก็ไม่ชอบเราเลย
เราแค่อ้วนเองนะ ไม่มีสิวเลยนะ ผิวขาวด้วย ฟันไม่เหยิน จมูกก็ไม่แบน
เราอ้วนผิดมากเลยใช่มั๊ย
ตอนนี้เราแอบชอบผู้ชายคนนึง จะว่าเขาตรงเสปกก็ว่าได้
เสปกเรานะธรรมดาบ้านๆเลย เราเจอเขาในค่ายๆนึง เริ่มแรกที่เจอเราเห็นแค่ว่าเขาทำงานเก่ง ไม่ถือตัว *ใส่ช้างดาวได้เท่มากๆ
วันนั้นที่ค่าย มีเลี้ยงข้าวคณะพี่เลี้ยง คำแรกที่เขาพูดกับเราคือ" จะอิ่มหรือป่าว ชิ้นใหญ่ๆก็ได้ "
ตอนนั้นเรากำลังหยิบไก่อยู่) ^_________^ เขิล
และก็เป็นครั้งเดียวที่ได้คุยกัน ครั้งสุดท้ายก็ว่าได้
พอกลับจากค่ายเราเจอเฟสเขาด้วย แต่ไม่กล้าแอด แต่เพื่อนสนิทเรามีเฟสพี่เขา เพื่อนเราเลยเข้าไปคุยกับเขา
เขาก็คุยกับเพื่อนเราดีมากเลยนะ ถามก็ตอบตลอด (เพื่อนเราสวยมากๆด้วยมั้ง) เพื่อนก็คุยให้เรามากกว่า
เราจึงตัดสินใจแอดไป 27 ส.ค .เราทักไปแค่ สวัสดีค่ะ พี่..... 28 ส.ค.อีกวันนึงตอนบ่ายๆเขาก็มาตอบหวัดดีคร๊าบ และก็สติกเกอร์รูปยิ้ม
เราเลยตอบไปว่า โหว่ นึกว่าจะไม่ตอบซะแล้ว ^___^ และทำไรอยู่ค่ะ?? ก็เป็นแบบว่าถามวันนึง อีกวันนึงมาตอบมาตลอดเลย อีกทิตนึง1 คำถามก็มี
เขากดไลค์รูปเราด้วยนะ เราแคปไว้ตลอดเลย กดประมาณ 2- 3 รูปได้มั้ง
เราเลยโพสต์สเตตัส อันนึง บอกว่า คนไม่สำคัญต่อให้คุยทุกวันเขาก็ไม่คิดไร #พอเถอะ.... (เราแค่ระบายไม่ได้คิดได้กับสเตตัสเลย)
แล้วหลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้กดไลค์เราอีกเลย
เราก็ห่างมาพักนึงเหมือนกัน
"""""เมื่อเดือนก่อนเราไปเที่ยวที่ท่ามหาราชกับเพื่อน เราเจอเขาที่นั่นด้วย เราเป็นฝ่ายเจอเขาก่อนที่รานน้ำพุ
ใจเราเต้น ตึกๆๆ รีบเดินออกมาจากตรงนั้น แล้วหันหลังบังต้นมาเล็กๆทั้งที่ ตัวเราใหญ่มาก
ตอนนั้นเขายังไม่เห็นเราเลยนะ เขาเดินออกไปทางนึง
เพื่อนเดินมาถามว่าเราเป็นไรเราบอกเราเจอพี่... เพื่อนเราถามว่าไหนๆๆ คนไหน เพื่อนเราไม่เคยเจอพี่เขาเพราะเพื่อนไม่ได้ไปค่ายด้วย
เราบอกว่าเดินไปแล้ว แต่จังหวะนั้นเขาเดินกลับมา เราบอกนั่นๆๆ คนนั้น เพื่อนเลยตื่นเต้นตาม 555 (ฟินมากกกก)
พี่... เขาคงเห็นเราตอนนั้นพอดีล่ะมั้ง เขาเลยเดินขึ้นไปถ่ายรูปชั้น 2 เลย
เราเลยแก้บอกตัวเองว่า เขาคงไม่ได้เดินหนีเราหรอก เขาแค่ไปถ่ายรูปข้างบน ( ชนีขี้มะโน)
เราก็เดินไป เราเจอพี่เขานะ แต่พี่เขาก็เดินไปหาเพื่อนเขา
ตอนนั้น ถอดหายใจหนักมา เฮ้อออออออออออออออออออ
เลยนั่งถ่ายรูปกับเพื่อนไปเรื่อยๆ เล่นกันไป แต่ในใจเรานิ่กระวนกระวายมาก อยากเจอพี่เขาให้นานกว่านี้จัง มองหน้านานๆ
เหมือนฟ้าได้ยินเรา อธิฐานยังไม่รู้ พี่เขาเดินกลับมาพร้อมเพื่อน สบตาเราพอดี เรารีบหันกลับมาหาเพื่อน ยิ้มแก้มแทบแตก
พี่เขาก็มาถ่ายรูปกับเพื่อนนะ ไกลเราประมาณ 8 ก้าวนะ นับจากสายตา
แต่พี่เขาไม่ทักเราเลย เราไม่กล้าทักด้วย กลัวเขาจำไม่ได้ เผื่อเขาตอบกลับมา ยัยอ้วนนิ่ใคร เราคงทนไม่ได้ อาจจะโดดลงชั้น 1 ได้ 55
เพื่อนบอกว่ามีจังหวะนึงพี่เขาจะเดินมาทัก อีกนิดเดียวจริงๆ แต่เพื่อนพาไปถ่ายรูปซะก่อน หลังจากนั้นพี่เขาก็เดินไปถ่ายรูปชั้น 3 กับเพื่อนเลย
ชนีอ้วนอย่างเรานานๆเจอที ก็เลยเดินไปชั้น 3 ด้วย แต่ว่า พี่เขาอู่ไม่นานก็ลงมาพอดี จบบบบบบบ "เรื่องบังเอิญ"""""""
พอกลับมาหอ มาเล่าให้เพื่อนคนที่เคยคุยกับพี่แกฟัง เพื่อนนิ่ตื่นเต้นกว่าเราอีก เพื่อนอยาากให้เราสมหวังมั้ง
เลยแอบไปชวนพี่... ไปเดิน JJ กัน อาทิตหน้า พี่เขาถามไปทำไม เพื่อนบอกไปเดินเล่นกัน ใครชวน เพื่อน: คนที่กรี๊ดพี่ไง แฟนคลับอ่ะ 55(ตลกเพื่อน)
แล้วหลังนั้นก็มามาบอกเรา เราบอกเพื่อนว่า พี่เขาไม่มาหรอก 555
เป็นอย่างที่คิดจริงๆ พี่เขาบอกว่า ติดค่าย เราเข้าใจดีเพราะคนเราหน้าที่ต่างกันออกไป เรารู้ดี รู้ดี T______________T
แต่!!!!!!!!!!!! พี่เขาบอกเพื่อนมาว่า ครั้งหน้าชวนใหม่นะ (แสดงว่ามีหวังใช่มั้ย มโนไปอีก)
28 ต.ค. เราไปชวนเขาไปดูบอลด้วยแหล่ะ เราถามว่า 12 พ.ย. มั้ยไปดูบอลมั๊ยคะ พี่เขาบอกว่าาาาาาาาาาาาา ไม่ทราบคับผม ขอดูตารางก่อน
เราบอกว่า ขอให้ว่างนะ ได้ไปดูบอลกัน เขาก็ไม่อ่าน 1 พ.ย.วันฮาโล ส่งไป ก็ไม่อ่าน สติ๊กเกอร์ก็ไม่อ่าน
พอมาถึงวันที่ใกล้จะไปดูบอล วันที่ 5 พ.ย. เราเลยเข้าไปทัก (คิดในใจถ้าไม่อ่านคงเป็นรอบสุดท้ายแล้วสินะ)ตกลงวันที่ 12 ว่างไปดูบอลป่ะนิ่ ?? พี่...
ให้ทายว่าพี่เขาตอบกลับมาว่าไง ช่ายยยยยยยยยยยยย อย่างที่ทุกคนคิด พี่เข้าบอกว่า ขอโทดน้า พอดีพี่ไปค่าย พร้อมสติกเกอร์รูปร้องให้
เราเลยส่ง สติกเกอร์ร้องไห้กลับ (พี่เขาคงไม่รู้ว่าเราร้องไห้จริงๆ)
หลังจากนั้นก็ถามคำตอบคำเหมือนเดิม
เราเป็นฝ่ายถามอยู่ฝ่ายเดียวด้วยซ้ำ ตลอด 4 เดือนที่ผ่านมา พี่เขาไม่ถามกลับเลยแม้แต่คำว่า ทำไรอยู่ ประโยคที่ง่ายมากๆๆ นอกจาก 5555
เราคิดมาตลอดนะ ถ้าเรา ไม่อ้วน เราทุ่มเทขนาดนี้ เขาจะมองไม่เห็นบ้างเลยหรอ เราส่องเฟสพี่เขาทุกวันเลยนะ
ไอจีด้วย 55 แต่ไอจีพี่เขา ฟอลโล่ แต่คนตัวเล็กๆหุ่นดีดีทั้งนั้นเลย
เราไลค์ไอจีพี่เขาตลอดเลยนะ เราเคยลงรูปพี่เขาด้วย แต่เห็นแค่ครึ่งหน้า เพราะกลัวพี่เขาจะว่า ว่าลงรูปพี่เขาไม่ขออนุญาติก่อน
ทุกสเตตัส ทุกแคปชั่นรูป เราสื่อถึงพี่เขาตลอดเลย
พี่เขาไม่ได้ใจร้ายเลย พี่เขาตัดเยื่อใยมาโดยตลอด แต่เราเองที่ลั้นที่จะคุยกับเขาต่อเอง เลยเจ็บเองคนเดียวแบบนี้
เราอ้วน ถ้าเราไม่อ้วนพี่เขาคงคุยกับเรามากกว่านี้ เหมือนกับที่คุยกับเพื่อนเรา เราสู้คนอื่นไม่ไหวเรารู้ดี
เราอยากลดนำหนักมากๆ เราโดนคนล้อตลอดเลย ว่า ช้างบ้าง อ้วน ช้างน้ำ ตัวใหญ่ โอ่ง ฯลฯ
เราเคยลดแล้ว แต่มันลงยากมากๆเลย เราเหนื่อยมากๆ เราก็ไม่ลดต่อ เราทรมาณเราเลยหยุด
เราคิดตลอดถ้าเราไม่อ้วน ไม่ตัวใหญ่ คงไม่โดน ปฏิเสธแบบนี้ตลอดหรอก
(เป็นกำลังใจให้เราลดน้ำหนักด้วยนะ ถ้าใครเห็นกระทู้ของเรา อาจจะเม้นวิธีการลดน้ำหนักไว้ให้เราด้วยก็ได้ )
เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ เผื่อพี่... จะมองเราบ้าง #พี่เขาจะรู้ตัวบ้างมั๊ยนะว่าเขามีอิทธิพลก้บเราขนาดนี้
อ้วน ตัวใหญ่ ทำไมต้องโดนปฏิเสธตลอดล่ะคะ ??
เราถามตัวเองตลอดเลยนะว่า เราขี้เหล่ขนาดนั้นเลยหรอ
ทำไมชอบใคร เขาก็ไม่ชอบเราเลย
เราแค่อ้วนเองนะ ไม่มีสิวเลยนะ ผิวขาวด้วย ฟันไม่เหยิน จมูกก็ไม่แบน
เราอ้วนผิดมากเลยใช่มั๊ย
ตอนนี้เราแอบชอบผู้ชายคนนึง จะว่าเขาตรงเสปกก็ว่าได้
เสปกเรานะธรรมดาบ้านๆเลย เราเจอเขาในค่ายๆนึง เริ่มแรกที่เจอเราเห็นแค่ว่าเขาทำงานเก่ง ไม่ถือตัว *ใส่ช้างดาวได้เท่มากๆ
วันนั้นที่ค่าย มีเลี้ยงข้าวคณะพี่เลี้ยง คำแรกที่เขาพูดกับเราคือ" จะอิ่มหรือป่าว ชิ้นใหญ่ๆก็ได้ "
และก็เป็นครั้งเดียวที่ได้คุยกัน ครั้งสุดท้ายก็ว่าได้
พอกลับจากค่ายเราเจอเฟสเขาด้วย แต่ไม่กล้าแอด แต่เพื่อนสนิทเรามีเฟสพี่เขา เพื่อนเราเลยเข้าไปคุยกับเขา
เขาก็คุยกับเพื่อนเราดีมากเลยนะ ถามก็ตอบตลอด (เพื่อนเราสวยมากๆด้วยมั้ง) เพื่อนก็คุยให้เรามากกว่า
เราจึงตัดสินใจแอดไป 27 ส.ค .เราทักไปแค่ สวัสดีค่ะ พี่..... 28 ส.ค.อีกวันนึงตอนบ่ายๆเขาก็มาตอบหวัดดีคร๊าบ และก็สติกเกอร์รูปยิ้ม
เราเลยตอบไปว่า โหว่ นึกว่าจะไม่ตอบซะแล้ว ^___^ และทำไรอยู่ค่ะ?? ก็เป็นแบบว่าถามวันนึง อีกวันนึงมาตอบมาตลอดเลย อีกทิตนึง1 คำถามก็มี
เขากดไลค์รูปเราด้วยนะ เราแคปไว้ตลอดเลย กดประมาณ 2- 3 รูปได้มั้ง
เราเลยโพสต์สเตตัส อันนึง บอกว่า คนไม่สำคัญต่อให้คุยทุกวันเขาก็ไม่คิดไร #พอเถอะ.... (เราแค่ระบายไม่ได้คิดได้กับสเตตัสเลย)
แล้วหลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้กดไลค์เราอีกเลย
เราก็ห่างมาพักนึงเหมือนกัน
"""""เมื่อเดือนก่อนเราไปเที่ยวที่ท่ามหาราชกับเพื่อน เราเจอเขาที่นั่นด้วย เราเป็นฝ่ายเจอเขาก่อนที่รานน้ำพุ
ใจเราเต้น ตึกๆๆ รีบเดินออกมาจากตรงนั้น แล้วหันหลังบังต้นมาเล็กๆทั้งที่ ตัวเราใหญ่มาก
ตอนนั้นเขายังไม่เห็นเราเลยนะ เขาเดินออกไปทางนึง
เพื่อนเดินมาถามว่าเราเป็นไรเราบอกเราเจอพี่... เพื่อนเราถามว่าไหนๆๆ คนไหน เพื่อนเราไม่เคยเจอพี่เขาเพราะเพื่อนไม่ได้ไปค่ายด้วย
เราบอกว่าเดินไปแล้ว แต่จังหวะนั้นเขาเดินกลับมา เราบอกนั่นๆๆ คนนั้น เพื่อนเลยตื่นเต้นตาม 555 (ฟินมากกกก)
พี่... เขาคงเห็นเราตอนนั้นพอดีล่ะมั้ง เขาเลยเดินขึ้นไปถ่ายรูปชั้น 2 เลย
เราเลยแก้บอกตัวเองว่า เขาคงไม่ได้เดินหนีเราหรอก เขาแค่ไปถ่ายรูปข้างบน ( ชนีขี้มะโน)
เราก็เดินไป เราเจอพี่เขานะ แต่พี่เขาก็เดินไปหาเพื่อนเขา
ตอนนั้น ถอดหายใจหนักมา เฮ้อออออออออออออออออออ
เลยนั่งถ่ายรูปกับเพื่อนไปเรื่อยๆ เล่นกันไป แต่ในใจเรานิ่กระวนกระวายมาก อยากเจอพี่เขาให้นานกว่านี้จัง มองหน้านานๆ
เหมือนฟ้าได้ยินเรา อธิฐานยังไม่รู้ พี่เขาเดินกลับมาพร้อมเพื่อน สบตาเราพอดี เรารีบหันกลับมาหาเพื่อน ยิ้มแก้มแทบแตก
พี่เขาก็มาถ่ายรูปกับเพื่อนนะ ไกลเราประมาณ 8 ก้าวนะ นับจากสายตา
แต่พี่เขาไม่ทักเราเลย เราไม่กล้าทักด้วย กลัวเขาจำไม่ได้ เผื่อเขาตอบกลับมา ยัยอ้วนนิ่ใคร เราคงทนไม่ได้ อาจจะโดดลงชั้น 1 ได้ 55
เพื่อนบอกว่ามีจังหวะนึงพี่เขาจะเดินมาทัก อีกนิดเดียวจริงๆ แต่เพื่อนพาไปถ่ายรูปซะก่อน หลังจากนั้นพี่เขาก็เดินไปถ่ายรูปชั้น 3 กับเพื่อนเลย
ชนีอ้วนอย่างเรานานๆเจอที ก็เลยเดินไปชั้น 3 ด้วย แต่ว่า พี่เขาอู่ไม่นานก็ลงมาพอดี จบบบบบบบ "เรื่องบังเอิญ"""""""
พอกลับมาหอ มาเล่าให้เพื่อนคนที่เคยคุยกับพี่แกฟัง เพื่อนนิ่ตื่นเต้นกว่าเราอีก เพื่อนอยาากให้เราสมหวังมั้ง
เลยแอบไปชวนพี่... ไปเดิน JJ กัน อาทิตหน้า พี่เขาถามไปทำไม เพื่อนบอกไปเดินเล่นกัน ใครชวน เพื่อน: คนที่กรี๊ดพี่ไง แฟนคลับอ่ะ 55(ตลกเพื่อน)
แล้วหลังนั้นก็มามาบอกเรา เราบอกเพื่อนว่า พี่เขาไม่มาหรอก 555
เป็นอย่างที่คิดจริงๆ พี่เขาบอกว่า ติดค่าย เราเข้าใจดีเพราะคนเราหน้าที่ต่างกันออกไป เรารู้ดี รู้ดี T______________T
แต่!!!!!!!!!!!! พี่เขาบอกเพื่อนมาว่า ครั้งหน้าชวนใหม่นะ (แสดงว่ามีหวังใช่มั้ย มโนไปอีก)
28 ต.ค. เราไปชวนเขาไปดูบอลด้วยแหล่ะ เราถามว่า 12 พ.ย. มั้ยไปดูบอลมั๊ยคะ พี่เขาบอกว่าาาาาาาาาาาาา ไม่ทราบคับผม ขอดูตารางก่อน
เราบอกว่า ขอให้ว่างนะ ได้ไปดูบอลกัน เขาก็ไม่อ่าน 1 พ.ย.วันฮาโล ส่งไป ก็ไม่อ่าน สติ๊กเกอร์ก็ไม่อ่าน
พอมาถึงวันที่ใกล้จะไปดูบอล วันที่ 5 พ.ย. เราเลยเข้าไปทัก (คิดในใจถ้าไม่อ่านคงเป็นรอบสุดท้ายแล้วสินะ)ตกลงวันที่ 12 ว่างไปดูบอลป่ะนิ่ ?? พี่...
ให้ทายว่าพี่เขาตอบกลับมาว่าไง ช่ายยยยยยยยยยยยย อย่างที่ทุกคนคิด พี่เข้าบอกว่า ขอโทดน้า พอดีพี่ไปค่าย พร้อมสติกเกอร์รูปร้องให้
เราเลยส่ง สติกเกอร์ร้องไห้กลับ (พี่เขาคงไม่รู้ว่าเราร้องไห้จริงๆ)
หลังจากนั้นก็ถามคำตอบคำเหมือนเดิม
เราเป็นฝ่ายถามอยู่ฝ่ายเดียวด้วยซ้ำ ตลอด 4 เดือนที่ผ่านมา พี่เขาไม่ถามกลับเลยแม้แต่คำว่า ทำไรอยู่ ประโยคที่ง่ายมากๆๆ นอกจาก 5555
เราคิดมาตลอดนะ ถ้าเรา ไม่อ้วน เราทุ่มเทขนาดนี้ เขาจะมองไม่เห็นบ้างเลยหรอ เราส่องเฟสพี่เขาทุกวันเลยนะ
ไอจีด้วย 55 แต่ไอจีพี่เขา ฟอลโล่ แต่คนตัวเล็กๆหุ่นดีดีทั้งนั้นเลย
เราไลค์ไอจีพี่เขาตลอดเลยนะ เราเคยลงรูปพี่เขาด้วย แต่เห็นแค่ครึ่งหน้า เพราะกลัวพี่เขาจะว่า ว่าลงรูปพี่เขาไม่ขออนุญาติก่อน
ทุกสเตตัส ทุกแคปชั่นรูป เราสื่อถึงพี่เขาตลอดเลย
พี่เขาไม่ได้ใจร้ายเลย พี่เขาตัดเยื่อใยมาโดยตลอด แต่เราเองที่ลั้นที่จะคุยกับเขาต่อเอง เลยเจ็บเองคนเดียวแบบนี้
เราอ้วน ถ้าเราไม่อ้วนพี่เขาคงคุยกับเรามากกว่านี้ เหมือนกับที่คุยกับเพื่อนเรา เราสู้คนอื่นไม่ไหวเรารู้ดี
เราอยากลดนำหนักมากๆ เราโดนคนล้อตลอดเลย ว่า ช้างบ้าง อ้วน ช้างน้ำ ตัวใหญ่ โอ่ง ฯลฯ
เราเคยลดแล้ว แต่มันลงยากมากๆเลย เราเหนื่อยมากๆ เราก็ไม่ลดต่อ เราทรมาณเราเลยหยุด
เราคิดตลอดถ้าเราไม่อ้วน ไม่ตัวใหญ่ คงไม่โดน ปฏิเสธแบบนี้ตลอดหรอก
(เป็นกำลังใจให้เราลดน้ำหนักด้วยนะ ถ้าใครเห็นกระทู้ของเรา อาจจะเม้นวิธีการลดน้ำหนักไว้ให้เราด้วยก็ได้ )
เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ เผื่อพี่... จะมองเราบ้าง #พี่เขาจะรู้ตัวบ้างมั๊ยนะว่าเขามีอิทธิพลก้บเราขนาดนี้