สวัสดีค่ะ ^_^ เพื่อนๆที่เข้ามาอ่านทุกคน
เรามีปัญหาชีวิตรัก ที่คบกับแฟนมา ๔ ปี อยากระบายค่ะ อิอิ
เราคบกับแฟนคนหนึ่งมาได้ ๔ ปีแล้ว กว่าจะผ่านไปแต่ละปีไม่ง่ายเลยค่ะ ร้องไห้น้ำตาท่วมท้น
เรากับแฟนรู้จักกันตอนไปเรียนที่จีนค่ะ เราไปเรียนแลกเปลี่ยนได้ ๑ ปีแต่แฟนเราได้ทุนไป ๔ ปีค่ะ
พอถึงเวลาที่เราต้องกลับไทยก็เสียใจค่ะเพราะต้องห่างกันแบบนี้ ๒ ปีกว่าแฟนจะเรียนจบ
เรากลับไทยมาได้ไม่ถึงอาทิตย์แฟนก็ขอเลิกค่ะ... ตอนนั้นช็อคค่ะ รู้เลยว่าที่ผ่านมาเป็นแค่ของเล่น ^^
แต่พอไม่ถึง ๕ นาทีแฟนก็ร้องไห้ กลับมาขอคืนดี คงเพราะเราดีมั้งค่ะ ที่กะว่าเล่นๆเลยทิ้งไม่ลง อิอิ
ต้องขอบอกว่าช่วงที่เราคบกับแฟนมาแฟนเราเป็นคนเจ้าชู้นะค่ะ ชอบคุยเล่นๆกับสาวๆในเนต แต่ไม่เคยไปเจอใครนะเรามั่นใจ เขาจะชอบแอบไปคุยกับสาวๆ พอจับได้ทุกครั้งก็จะเลิกค่ะ เหมือนเราเป็นตัวจริงอะ คนอื่นก็แค่เล่นๆ
แรกๆที่เราจับได้แฟนเราก็จะเข้าไปคุยจีบเฉยๆค่ะ พอพักหลังๆจับได้บ่อยๆเข้าก็ถึงขึ้นลงทุนซื้อเบอร์ใหม่เพื่อนไปสมัครแอคเคาร์ใหม่ก็มีค่ะ มีหลายโปรแกรมอยู่ค่ะ แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นของจีนค่ะ ถ้าเป็นแอคเคาร์ใหม่เขาจะชอบชวนคุยเรื่องเซ็กค่ะ หนักเข้าก็เปิดกล้องคุยเรื่องแบบนี้
เคยมีเพื่อน ผช.บอกเรานะค่ะว่ามันเป็นเรื่องปกติ ของคนที่มีแฟนแล้วไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ แต่ถึงไม่ได้ไปเจอไปนอนกันจริงๆแต่เราก็รับไม่ได้ค่ะ เราไม่รู้เรื่องนี้เราเยอะไปไหม เพราะจะว่ามันเป็นเรื่องปกติไหม ก็เหมือนจะใช่ แต่วิธีอื่นก็มีเยอะแยะนิค่ะ
นอกจากเรื่องนี้แล้ว เรื่องครอบครัวของเราทั้งคู่ก็มีปัญหาค่ะ พ่อแม่ของเราทั้งคู่ ถ้าพูดตามความรู้สึกเราคิดว่าเขาไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่ค่ะ คงเพราะเวลาเราโมโหจะพูดจาไม่ค่อยดีมั้งค่ะ แม่เขาเคยเห็นที่เราโพสเฟสว่าแฟนเราแหละ ส่วนแม่เราก็ไม่ค่อยชอบแฟนเราเหมือนกันค่ะ เพราะเหมือนแม่เรารู้ที่แฟนเราชอบคุยกะคนอื่นค่ะ เราเคยไปร้องไห้กับแม่ครั้งหนึ่งค่ะ ครั้งนั้นอัดอั้นมาก เราร้องไห้โฮกลางรถไฟฟ้าที่สยามเลยค่ะ ร้องไปพูดไปไม่หยุดเหมือนคนบ้าเลย เจ็บนะค่ะทุกครั้งที่จับได้ว่าแฟนมีคนอื่น เราจะโวยวายทันทีตั้งสติไม่เคยได้ค่ะ จะกี่ครั้งก็ไม่เคยชิน แล้วแฟนก็จะไล่เราเหมือนเราไม่ใช่คน ทั้งที่เราไม่ผิด แต่ทุกครั้งพอผ่านไปได้ ๑ อาทิตย์เขาก็จะกลับมาค่ะ เป็นงี้ทุกครั้ง ((แต่เราไม่เคยชินเลยนะค่ะ คิดว่าเขาคงไปจริงๆแล้ว)) แต่เขาก็กลับมาค่ะ
จนปีหลังๆ พอจับได้ว่าเขาก็ไปคุยกะคนอื่น พอเลิกกันปุ๊ปเขาก็จะลบรูปเราทิ้งปั๊ปทำตัวโสดสไตล์เขาละค่ะ แล้วก็จะทิ้งเราไปจากอาทิตย์ก็กลายเป็นเดือนเลย พักหลังๆเราเริ่มทำใจได้นะค่ะ ไม่ฟูมฟายเท่าเมื่อก่อน เคยมีครั้งหนึ่งบินไปหาเขา กะว่าจะเซอไพร้ค่ะ ครั้งนี้เจ็บสุดตรงที่ไปละจับได้ว่าเขาคุยกะคนอื่น แล้วเขาทิ้งเราเลย ให้นอนในห้อง แต่นอนตากยุงค่ะ ((คิดถึงแล้วน้ำตาจะไหลตลอด)) เหมือนตอนนั้นมันดึกมากแล้วค่ะ ไปไหนไม่ได้ เราก็จองตั๋วจะกลับพะนี้เช้าหลังจากบินไปยังไม่ถึงครึ่งวันเลย เขาก็ไม่ง้อเราเลยนะ แต่พอเวลามีเพื่อนอยู่ด้วยเขาจะพูดดีกับเราค่ะ เหมือนเป็นสุภาพบุรุษ ((เขาเคยบอกเราตรงๆนะ ว่าเขารักหน้าตัวเอง ไม่อยากเสียหน้า)) ทุกคนรอบตัวเขาคิดว่าเขาเป็นคนดีหมดค่ะ เรากลับเป็นคนที่ถูกมองว่าไม่ดี เพราะเราเป็นคนที่เวลาโกรธจะพูดคำหยาบ และก็ชอบโพสข้อความลงเฟสบ้าง ไลน์บ้าง ทุกวันนี้เราเลิกเล่นเฟสแล้วค่ะ เหมือนอยากจะเลิกนิสัยนี้ด้วยเพราะมันดีกะตัวเราเอง แต่ก็เลิกได้ไม่ขาดนะค่ะ บางโปรแกรมที่เพื่อนน้อยๆเราก็จะไปโพส เหมือนมันอัดอั้นหนะค่ะ พูดกับเพื่อนจนเพื่อนเบื่อจะฟังเราแล้วมั้ง อิอิ
รู้ไหมค่ะ คนเราถึงจะไม่ได้ทำอะไรผิด แต่การแสดงออกมากๆในสิ่งที่เจ็บช้ำๆสะสมแบบนี้ ยิ่งระบายกลับยิ่งมีแต่เราที่ดูแย่ แต่เขาที่ทำไม่ดีแต่ไม่เคย
ระบายอะไรลงในโซเชียลหรือพูดออกมากลับเป็นคนที่ทุกคนจะมองว่าเขาดี ..
((รู้สึกไม่ยุติธรรมเลยค่ะ))
ครั้งล่าสุดเราเลิกกันไปสามเดือนค่ะ สุดท้ายเขาก็ขอกลับมาค่ะ ครั้งนี้เขากลับมาดีนะค่ะ เมื่อก่อนเราติดเขามากเขาก็รำคาญค่ะ พอครั้งนี้กลับมา เราคุยน้อยลงค่ะ ((คงเริ่มชินที่ไม่มีเขามาสามเดือนมั้งค่ะ)) เขาก็โอเคนะ มีบ่นๆมั่ง แต่เราจะหนักคุยตอนเย็นๆเวลาเขาเลิกงานแล้วค่ะ ส่วนใหญ่ก็ครึ่งชั่วโมงถึงหนึ่งชั่วโมงต่อหนึ่งวัน แต่ก็ยังมากไปอยู่ดีสำหรับเขาค่ะ เพราะเราก็ไม่รู้จะหาเรื่องอะไรมาคุยเหมือนกันค่ะตลอดหนึ่งชั่วโมง แต่แค่ได้เห็นหน้าวันละชั่วโมงในกล้องก็ดีใจละค่ะ แต่เขาก็ว่านะค่ะ ไม่คุยเปิดกล้องทิ้งไว้มันเปลืองแบตบ้าง ไม่ก็ไม่มีสมาธิไปทำอย่างอื่นบ้าง แบตจะหมดบ้าง ..
มันเป็นเรื่องเล็กๆนะค่ะ เมื่อเทียบกับการมีคนอื่น แต่เราอยากร้องไห้ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องพวกนี้ เรารู้สึกว่าเราโชคร้ายที่ได้เขาเป็นแฟนคนแรก เหมือนเรารู้ข้อเสียเขาทุกอย่าง แต่เราไปไหนไม่ได้ เรารู้ว่าต่อให้เราเลิกกับเขาไปอีก ๓เดือนหรือ ๕เดือน ถ้าเขาอยากกลับมาเราก็จะใจอ่อนกลับไปอย่างง่ายดาย เราทุ่มเทให้เขาทุกอย่าง เนตมือถือเราไม่เคยขาด กลัวเวลาที่เขาอยากคุยเราไม่รู้ ทุกวันนี้ก็อยู่กันคนละประเทษค่ะ เราขอทุนมาเรียนต่อที่จีน ส่วนเขาก็กลับไปทำงานที่ไทยแล้ว ปีหนึ่งเจอกันสองครั้ง ที่ผ่านมาเรามีอะไรดีดีก็นึกถึงเขาตลอด ยอมรับว่าติดเขามากกว่าคนที่บ้านเสียอีก
มันเหมือนเป็นกรรมหรืออะไรก็ไม่รู้ ไม่รู้ต้องทำยังไงกับชีวิต แต่ไปไหนไม่ได้ อยู่แต่แค่แบบนี้ เราเห็นเพื่อนใกล้ๆตัวเราเขาเจ้าชู้ เราก็เตือนนะ เพราะเราไม่อยากให้แฟนเขาเป็นเหมือนแบบเรา แต่เรื่องแบบนี้มันห้ามยากมาก ถึงจะเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากก็ตาม บางคนเคยถูกแฟนนอกใจแล้วก็ถูกทิ้งแท้ๆ ตัวเองก็ยังเจ้าชู้ยังทำกับคนอื่นได้ลงคออะ เหมือนโลกมันเปลี่ยนไปแล้ว มีแต่คนจริงใจที่เสียใจ ส่วนคนเจ้าชู้ก็หาคนนู้นคนนี้ไปเรื่อย เบื่อก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ เพื่อนเราที่เจ้าชู้ๆทุกคนก็มีความสุขดีนะ ได้เจอแต่ความรักที่ดีดีคนดีดี มีแต่คนจริงใจที่เสียใจ...
เราควรทำยังไงต่อไปดี เราคิดว่าแฟนยังรักเรานะ แต่เราทนไม่ได้เหมือนนิสัยมันเข้ากันไม่ได้ เบื่อมากเรื่องความรักแต่หนีไม่พ้น T^T
รักแรกกับปัญหาที่แก้ไม่ตก T^T
เรามีปัญหาชีวิตรัก ที่คบกับแฟนมา ๔ ปี อยากระบายค่ะ อิอิ
เราคบกับแฟนคนหนึ่งมาได้ ๔ ปีแล้ว กว่าจะผ่านไปแต่ละปีไม่ง่ายเลยค่ะ ร้องไห้น้ำตาท่วมท้น
เรากับแฟนรู้จักกันตอนไปเรียนที่จีนค่ะ เราไปเรียนแลกเปลี่ยนได้ ๑ ปีแต่แฟนเราได้ทุนไป ๔ ปีค่ะ
พอถึงเวลาที่เราต้องกลับไทยก็เสียใจค่ะเพราะต้องห่างกันแบบนี้ ๒ ปีกว่าแฟนจะเรียนจบ
เรากลับไทยมาได้ไม่ถึงอาทิตย์แฟนก็ขอเลิกค่ะ... ตอนนั้นช็อคค่ะ รู้เลยว่าที่ผ่านมาเป็นแค่ของเล่น ^^
แต่พอไม่ถึง ๕ นาทีแฟนก็ร้องไห้ กลับมาขอคืนดี คงเพราะเราดีมั้งค่ะ ที่กะว่าเล่นๆเลยทิ้งไม่ลง อิอิ
ต้องขอบอกว่าช่วงที่เราคบกับแฟนมาแฟนเราเป็นคนเจ้าชู้นะค่ะ ชอบคุยเล่นๆกับสาวๆในเนต แต่ไม่เคยไปเจอใครนะเรามั่นใจ เขาจะชอบแอบไปคุยกับสาวๆ พอจับได้ทุกครั้งก็จะเลิกค่ะ เหมือนเราเป็นตัวจริงอะ คนอื่นก็แค่เล่นๆ
แรกๆที่เราจับได้แฟนเราก็จะเข้าไปคุยจีบเฉยๆค่ะ พอพักหลังๆจับได้บ่อยๆเข้าก็ถึงขึ้นลงทุนซื้อเบอร์ใหม่เพื่อนไปสมัครแอคเคาร์ใหม่ก็มีค่ะ มีหลายโปรแกรมอยู่ค่ะ แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นของจีนค่ะ ถ้าเป็นแอคเคาร์ใหม่เขาจะชอบชวนคุยเรื่องเซ็กค่ะ หนักเข้าก็เปิดกล้องคุยเรื่องแบบนี้
เคยมีเพื่อน ผช.บอกเรานะค่ะว่ามันเป็นเรื่องปกติ ของคนที่มีแฟนแล้วไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ แต่ถึงไม่ได้ไปเจอไปนอนกันจริงๆแต่เราก็รับไม่ได้ค่ะ เราไม่รู้เรื่องนี้เราเยอะไปไหม เพราะจะว่ามันเป็นเรื่องปกติไหม ก็เหมือนจะใช่ แต่วิธีอื่นก็มีเยอะแยะนิค่ะ
นอกจากเรื่องนี้แล้ว เรื่องครอบครัวของเราทั้งคู่ก็มีปัญหาค่ะ พ่อแม่ของเราทั้งคู่ ถ้าพูดตามความรู้สึกเราคิดว่าเขาไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่ค่ะ คงเพราะเวลาเราโมโหจะพูดจาไม่ค่อยดีมั้งค่ะ แม่เขาเคยเห็นที่เราโพสเฟสว่าแฟนเราแหละ ส่วนแม่เราก็ไม่ค่อยชอบแฟนเราเหมือนกันค่ะ เพราะเหมือนแม่เรารู้ที่แฟนเราชอบคุยกะคนอื่นค่ะ เราเคยไปร้องไห้กับแม่ครั้งหนึ่งค่ะ ครั้งนั้นอัดอั้นมาก เราร้องไห้โฮกลางรถไฟฟ้าที่สยามเลยค่ะ ร้องไปพูดไปไม่หยุดเหมือนคนบ้าเลย เจ็บนะค่ะทุกครั้งที่จับได้ว่าแฟนมีคนอื่น เราจะโวยวายทันทีตั้งสติไม่เคยได้ค่ะ จะกี่ครั้งก็ไม่เคยชิน แล้วแฟนก็จะไล่เราเหมือนเราไม่ใช่คน ทั้งที่เราไม่ผิด แต่ทุกครั้งพอผ่านไปได้ ๑ อาทิตย์เขาก็จะกลับมาค่ะ เป็นงี้ทุกครั้ง ((แต่เราไม่เคยชินเลยนะค่ะ คิดว่าเขาคงไปจริงๆแล้ว)) แต่เขาก็กลับมาค่ะ
จนปีหลังๆ พอจับได้ว่าเขาก็ไปคุยกะคนอื่น พอเลิกกันปุ๊ปเขาก็จะลบรูปเราทิ้งปั๊ปทำตัวโสดสไตล์เขาละค่ะ แล้วก็จะทิ้งเราไปจากอาทิตย์ก็กลายเป็นเดือนเลย พักหลังๆเราเริ่มทำใจได้นะค่ะ ไม่ฟูมฟายเท่าเมื่อก่อน เคยมีครั้งหนึ่งบินไปหาเขา กะว่าจะเซอไพร้ค่ะ ครั้งนี้เจ็บสุดตรงที่ไปละจับได้ว่าเขาคุยกะคนอื่น แล้วเขาทิ้งเราเลย ให้นอนในห้อง แต่นอนตากยุงค่ะ ((คิดถึงแล้วน้ำตาจะไหลตลอด)) เหมือนตอนนั้นมันดึกมากแล้วค่ะ ไปไหนไม่ได้ เราก็จองตั๋วจะกลับพะนี้เช้าหลังจากบินไปยังไม่ถึงครึ่งวันเลย เขาก็ไม่ง้อเราเลยนะ แต่พอเวลามีเพื่อนอยู่ด้วยเขาจะพูดดีกับเราค่ะ เหมือนเป็นสุภาพบุรุษ ((เขาเคยบอกเราตรงๆนะ ว่าเขารักหน้าตัวเอง ไม่อยากเสียหน้า)) ทุกคนรอบตัวเขาคิดว่าเขาเป็นคนดีหมดค่ะ เรากลับเป็นคนที่ถูกมองว่าไม่ดี เพราะเราเป็นคนที่เวลาโกรธจะพูดคำหยาบ และก็ชอบโพสข้อความลงเฟสบ้าง ไลน์บ้าง ทุกวันนี้เราเลิกเล่นเฟสแล้วค่ะ เหมือนอยากจะเลิกนิสัยนี้ด้วยเพราะมันดีกะตัวเราเอง แต่ก็เลิกได้ไม่ขาดนะค่ะ บางโปรแกรมที่เพื่อนน้อยๆเราก็จะไปโพส เหมือนมันอัดอั้นหนะค่ะ พูดกับเพื่อนจนเพื่อนเบื่อจะฟังเราแล้วมั้ง อิอิ
รู้ไหมค่ะ คนเราถึงจะไม่ได้ทำอะไรผิด แต่การแสดงออกมากๆในสิ่งที่เจ็บช้ำๆสะสมแบบนี้ ยิ่งระบายกลับยิ่งมีแต่เราที่ดูแย่ แต่เขาที่ทำไม่ดีแต่ไม่เคย
ระบายอะไรลงในโซเชียลหรือพูดออกมากลับเป็นคนที่ทุกคนจะมองว่าเขาดี ..
ครั้งล่าสุดเราเลิกกันไปสามเดือนค่ะ สุดท้ายเขาก็ขอกลับมาค่ะ ครั้งนี้เขากลับมาดีนะค่ะ เมื่อก่อนเราติดเขามากเขาก็รำคาญค่ะ พอครั้งนี้กลับมา เราคุยน้อยลงค่ะ ((คงเริ่มชินที่ไม่มีเขามาสามเดือนมั้งค่ะ)) เขาก็โอเคนะ มีบ่นๆมั่ง แต่เราจะหนักคุยตอนเย็นๆเวลาเขาเลิกงานแล้วค่ะ ส่วนใหญ่ก็ครึ่งชั่วโมงถึงหนึ่งชั่วโมงต่อหนึ่งวัน แต่ก็ยังมากไปอยู่ดีสำหรับเขาค่ะ เพราะเราก็ไม่รู้จะหาเรื่องอะไรมาคุยเหมือนกันค่ะตลอดหนึ่งชั่วโมง แต่แค่ได้เห็นหน้าวันละชั่วโมงในกล้องก็ดีใจละค่ะ แต่เขาก็ว่านะค่ะ ไม่คุยเปิดกล้องทิ้งไว้มันเปลืองแบตบ้าง ไม่ก็ไม่มีสมาธิไปทำอย่างอื่นบ้าง แบตจะหมดบ้าง ..
มันเป็นเรื่องเล็กๆนะค่ะ เมื่อเทียบกับการมีคนอื่น แต่เราอยากร้องไห้ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องพวกนี้ เรารู้สึกว่าเราโชคร้ายที่ได้เขาเป็นแฟนคนแรก เหมือนเรารู้ข้อเสียเขาทุกอย่าง แต่เราไปไหนไม่ได้ เรารู้ว่าต่อให้เราเลิกกับเขาไปอีก ๓เดือนหรือ ๕เดือน ถ้าเขาอยากกลับมาเราก็จะใจอ่อนกลับไปอย่างง่ายดาย เราทุ่มเทให้เขาทุกอย่าง เนตมือถือเราไม่เคยขาด กลัวเวลาที่เขาอยากคุยเราไม่รู้ ทุกวันนี้ก็อยู่กันคนละประเทษค่ะ เราขอทุนมาเรียนต่อที่จีน ส่วนเขาก็กลับไปทำงานที่ไทยแล้ว ปีหนึ่งเจอกันสองครั้ง ที่ผ่านมาเรามีอะไรดีดีก็นึกถึงเขาตลอด ยอมรับว่าติดเขามากกว่าคนที่บ้านเสียอีก
มันเหมือนเป็นกรรมหรืออะไรก็ไม่รู้ ไม่รู้ต้องทำยังไงกับชีวิต แต่ไปไหนไม่ได้ อยู่แต่แค่แบบนี้ เราเห็นเพื่อนใกล้ๆตัวเราเขาเจ้าชู้ เราก็เตือนนะ เพราะเราไม่อยากให้แฟนเขาเป็นเหมือนแบบเรา แต่เรื่องแบบนี้มันห้ามยากมาก ถึงจะเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากก็ตาม บางคนเคยถูกแฟนนอกใจแล้วก็ถูกทิ้งแท้ๆ ตัวเองก็ยังเจ้าชู้ยังทำกับคนอื่นได้ลงคออะ เหมือนโลกมันเปลี่ยนไปแล้ว มีแต่คนจริงใจที่เสียใจ ส่วนคนเจ้าชู้ก็หาคนนู้นคนนี้ไปเรื่อย เบื่อก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ เพื่อนเราที่เจ้าชู้ๆทุกคนก็มีความสุขดีนะ ได้เจอแต่ความรักที่ดีดีคนดีดี มีแต่คนจริงใจที่เสียใจ...
เราควรทำยังไงต่อไปดี เราคิดว่าแฟนยังรักเรานะ แต่เราทนไม่ได้เหมือนนิสัยมันเข้ากันไม่ได้ เบื่อมากเรื่องความรักแต่หนีไม่พ้น T^T