โอยๆๆ จากเป็นคนที่มั่นคง ตอนนี้ใจมัน หวิวๆ หวั่นไหว เมื่อลมพัดมามันหนาวววว

.....สักวาลมหนาวจากฟากฟ้า ล่องลอยมาลมไหวเอนละเลื่อยลิ่ว ต้นไม้ใหญ่ใบหนาพาพัดปลิว ใจหวิววๆลมเย็นพัดมาแรง ..... มองดูฟ้านภาเป็นสีครึ้ม เหมือนฟ้าลืมเปิดโลกให้มีแสง เมฆปิดบังปลายฟ้าอาทิตย์แดง ลมน้ำแข็ง

-= ไหนว่าหน้าหนาว =- ๏ โชยลมหนาวคราวเหนื่อยพัดเฉื่อยช้า สายลมล้าเหลือกวัดไกวพัดไหว ปล่อยลมร้อนกร่อนแดนเข้าแทนไย ระอุไออบอ้าวรมร้าวราน โปรยปรายฝนหล่นประลงระแก้ม เค็มปะแล่มประหลาดราวราดผ่าน สายฝนฟอกชอ

.... " หวิวลมไผ่ " .... หวีดหวิว ลมหนาว พัดผ่านสะท้าน ระริก ไผ่ไหวอิ๊ดอ๊าด อิ๊ดอ๊าด เสียดไกวโอนไป ตามลม พัดมา ใบไผ่พริ้ว ระริก ระรื่นเห็นสายลมเย็น พริ้วออดไผ่ อ่อนโอนหาสีน้ำตาล แซมเขียว ระรื

.... " หวิวลมไผ่ " .... หวีดหวิว ลมหนาว พัดผ่าน สะท้าน ระริก ไผ่ไหว อิ๊ดอ๊าด อ๊อดเอี๊ยด เสียดไกว โอนไป ตามลม พัดมา ใบไผ่พริ้ว ระริก พลิกพริ้วเห็น สายลมเย็น พัดยอดไผ่ อ่อนโอนหา สีน้ำตาล แซม

นั่งสัมผัสสายลมหนาวกลางสายหมอก ภาพภายนอกสีมัวมัวเทากับขาว จิบสุราเพียงรำลึกหลายเรื่องราว ลมพัดหนาวกับม่านหมอกที่หมองมัว เหมือนสายลมจะพัดพาไม่เคยหยุด เหมือนสายหมอกไม่สิ้นสุดความสลัว หนาวกับหมอกหนาวจับ