ความคิดผิดๆของผมกับบอลโลกที่รัสเซีย

ทีมไทยกับฟุตบอลโลกที่รัสเซีย 2018

จากฟอร์มอันร้อนแรงตั้งแต่ที่ซิโก้ เกียรติศักดิ์ เสนาเมืองได้เข้ามาทำทีมก็เหมือนบอลไทยกลับมาเหมือนเดิมอีกครั้ง ผลงานและศรัทธาของแฟนบอลก็หวนกลับมาคึกคักต้องดูแมตที่ไทยเตะให้ได้เมื่อเทียบกับเมื่อก่อนบอลไทยเตะแล้วไงวะดูหนังหรือเล่นเกมส์ดีกว่า โดยเราพิสูจน์แล้วไม่ว่าจะเป็นแชมป์ซีเกมส์ และได้ที่ 4 เอเชียคัพ และอื่นๆ ก็ยังมีผลงานที่ทำให้เราชาวไทยกล้าพูดได้เต็มปากว่าบอลไทยเป็นเจ้าอาเซียนแล้วคือ การเป็นแชมป์เอเอฟเอฟ ซูซูกิคัพและตอนนี้โอกาสเข้ารอบ 12 ทีมสุดท้ายพูดตามตรงว่าค่อนข้างร้อยเปอร์เซนแล้วทีเดียว และที่ผมจะมาพูดวันนี้ผมอยากจะพูดว่า การที่เราเข้ารอบ 12 ทีมสุดท้ายมันเป็นประสบการณ์อันล้ำค่าที่ได้เจอยักใหญ่แห่งเอเชียแบบของจริงไม่มีกั๊ก เจอผู้เล่นที่ไปค้าแข้งในยุโรป หลายๆคนมันเป็นประสบการณ์อันล้ำค่าแล้วแหละผมว่านะ แล้วนักเตะส่วนใหญ่นั้นผมเชื่อนะครับว่าอีก 4 ปีก็ยังเล่นได้อยู่ ผมในตอนแรกยอมรับครับว่า ไทยอะไปไม่ได้ไปบอลโลกหรอกปีนี้แต่เมื่อได้ฟังคำพูดจากชนาธิปว่า “เราไปได้บอลโลกอะ”ในตัวอย่างไทยฮีโร่ ทำให้ผมรู้สึกผิดกับตัวเองมากๆเลยครับ เพราะอะไร เพราะว่า ความหวังของผมแค่เข้ารอบ 12 ทีมก็พอแหละโดนยับไม่เป็นไรถือเป็นประสบการณ์ ทำให้ความคิดนี้ผมเปลี่ยนไปทันที เราเข้ารอบเราหวังประสบการณ์หรอวะ ในใจผมนึก เราไม่ได้หวังว่าเราจะไปบอลโลกหรอ มันก็จริงครับโอกาสที่เราจะได้ไปโคตรน้อย ถ้าเทียบกันจริงๆ เพราะเราไม่มีประสบการณ์เราไม่มีอะไรไม่มีนักเตะไปค้านอกลีกทุกคนอยู่ในไทยลีกหมดเราพึ่งขึ้นมาและเราถือเป็นบ๊วยในทีมวางก็ว่าได้ แต่ถ้าก็เกิดว่าเราไม่หวังจะชนะไม่หวังเสมอ เราหวังโดนน้อย เราหวังแพ้น้อย ถ้าเราคิดแบบนี้ไปเรื่อยๆเมื่อไหร่เราจะไปเทียบชั้นญี่ปุ่นและก้าวข้ามเขาไป ผมพูดกับตัวเองทันทีว่า “ถึงโอกาสจะน้อยแต่อย่างน้อยขอที่3ละวะ” ตอนแรกผมก็คิดว่าคนที่คิดแบบเนี้ยไร้สาระไทยจะไปทำได้ไง เห็นบอลไทยบูมนิดๆหน่อยๆก็ตั้งความหวังมากเกินไป พอแพ้เยอะๆ ศรัทธาแฟนบอลก็หายไปแน่ๆ แต่ถ้าเราไม่หวังอะไร เราให้พวกบิ๊กเนมตบเราเป็นหมูก็คงไม่ใช่ “ตอนนี้ผมมีความหวังอย่างเล็กๆอยู่นะว่าไทยจะไปบอลโลก”

สู้ครับไทยแลนด์เล่นเต็มที่กินใจแฟนบอล !!