ขอเล่าประสพการณ์ส่วนตัวนิดหน่อยนะครับ อาจจะสวนทางกับเรื่องราวคนอื่นๆ เพราะมักมีแต่คนที่ทำงานกินเงินเดือนมานาน แล้วอยากลาออกมาทำธุรกิจส่วนตัว ส่วนผมตั้งแต่เรียนจบ ทำธุรกิจส่วนตัวมาตลอด มั่นคงดี รายได้งาม แต่อยู่ๆก็ไปเป็นมนุษย์เงินเดือนซะงั้น แถมมาเป็นมนุษย์เงินเดือนครั้งแรกตอนอายุเกิน 30
เรื่องราวก็ไม่มีไรมาก แค่อยากรู้ว่าการเป็นมนุษย์เงินเดือน ทำงานออฟฟิซเป็นยังไง เพราะเราก็ไม่เคยทำงานประจำกินเงินเดือนมาก่อนเลย ทำแต่ธุรกิจส่วนตัวมาตลอด แม้จะรายได้ดี อิสระ สบายๆ แต่เราก็มีอารมณ์ อยากมีโมเม้นท์แบบว่าทำงานออฟฟิซดูมั่ง ก็นี่แหละ เราก็เห็นว่าตอนนี้ธุรกิจส่วนตัวเรามั่นคงแล้ว มีคนที่ไว้ไใจได้มาช่วยดูแล เราแค่ดูๆเช็คๆนิดหน่อยพอ ก็เลยเกิดความคิดว่า เออ ไปลองสมัครงานออฟฟิซดูดีกว่า จะได้รู้มั่งว่าทำงานประจำมันเป็นยังไง
ว่าแล้ว ก็เริ่มสมัคร แต่ก็นะ มาสมัครงานตอนอายุเกิน 30 ไม่เคยมีประสพการณ์ทำงานที่ไหนมาก่อนด้วย แถมเรียกเงินเดือนสูงพอตัวอีก แต่ว่ามั่นใจว่าตัวเองมีความสามารถ แต่ก็คงคิดไปเอง สมัครช่วงสองเดือนแรก ประมาณ 5 ที่ มีเรียกไปสัมภาษณ์ แต่ไม่มีที่ไหนรับ ก็ไม่เป็นไร เราคงไม่มีประสพการณ์ หรือเงินอาจจะเรียกเงินเดือนสูงไป หรืออาจจะแก่ไป เราก็สบายๆ ไม่รับก็ไม่เป็นไร เราก็มีธุรกิจส่วนตัวของเราอยู่แล้ว
เราก็ยังคงสมัครงานต่อไปเรื่อยๆ จนมาเจอที่นี้ เป็นบริษัทขนาดกลางๆ เรียกไปสัมภาษณ์ เราก็ไป กลับบ้าน อีกไม่กี่วันโทรมา บอกว่ารับเราเข้าทำงาน เราก็ เย้ย จริงหรอ แต่ก็มีการต่อรองเงินเดือน เพราะเขาบอกว่าเราไม่มีประสพการณ์มาเลย เรทเงินเดือนที่เรียกมามันสูงไป เราก็ให้ต่อได้อยู่แล้ว เราก็มีเรทขั้นต่ำสุดที่เราจะรับได้ ก็ค่อยๆต่อกันไป ต่อกันมา จนสุดท้ายพบกันคนละครึ่งทาง เราก็โอเค ตกลง
ในใจก็คิดว่า ตกลงไปทำงานประจำแล้วนะ มันคงต้องยุ่งขึ้นมากๆแน่ๆ เวลาพักผ่อน เวลาไปเที่ยวอะไรมันก็คงแทบจะไม่มี ความกดดันจากการทำงาน ดราม่าในออฟฟิซจะรับมือได้มั้ย แล้วไปเริ่มงานตอนอายุเกิน30 ทำงานร่วมกับเด็กจบใหม่ หรือคนอายุน้อยกว่าจะมีปัญหาอะไรมั้ย ก็เริ่มกังวลเล็กน้อย แต่ก็ลุย เริ่มงาน
สรุปเลย เริ่มจากความประทับใจจากการทำงานประจำก่อน
- อย่างแรก รู้สึกดี เพราะเป็นงานที่ใฝ่ฝันอยากทำ พอได้มาทำเอง แล้วทำได้ด้วย รู้สึกภูมิใจว่าเราก็ทำได้นะ
- เพื่อนร่วมงานที่อายุน้อยกว่าผมเยอะ รวมถึงหัวหน้า นิสัยดี เป็นกันเอง ทำให้ทำงานได้อย่างสบายใจ
- สาวออฟฟิซสวยๆวิ้งๆเยอะมาก ตื่นตาตื่นใจทุกวันที่มาทำงาน
- มีกิจกรรมอะไรเยอะแยะ สนุกดีนะ รู้สึกเหมือนกลับไปเป็นวัยรุ่นเลย
สิ่งที่ไม่ค่อยประทับใจ และอาจทำให้อยากเลิกทำ
- การตื่นเช้าไปทำงานทุกวันนี่มันลำบากจริงๆ
- คิดถึงอิสระมาก ทำธุรกิจส่วนตัว จะเจอเพื่อนดึกๆ ดูหนังดึกๆวันไหนก็ได้ หรือจะไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปต่างประเทศทีหนึ่งหลายๆวัน ก็ไปได้เลย ไม่ต้องขออนุญาตใคร แต่ตอนนี้ลืมไปได้เลย
- เงินเดือนน้อยไปนิด จากที่โดนต่อรอง ถ้าเป็นหนุ่มโสด อายุ 20 ต้นๆไม่มีภาระอะไร ก็อยู่ได้สบายๆ ส่วนคนอายุ 30 ขึ้นอย่างผม ถ้าได้เงินเดือนเท่านี้ก็คงอยู่ลำบากหน่อย
สรุปแล้วชีวิตมนุษย์เงินเดือนผมก็สนุกดี งานที่ทำค่อนข้างเป็นงานซ้ำซากและเป็นรูทีน มีปัญหาให้แก้นิดหน่อย ผมว่าชีวิตมนุษย์เงินเดือนก็สนุก มีความสุขไปอีกแบบนะครับ ได้เจอผู้คน มีเพื่อน เงินเดือนอาจจะน้อยไปหน่อย ก็ต้องประหยัดกันนิดๆ การทำงานใหม่ ถ้ามีปัญหาอะไรสงสัย ให้รีบถาม อย่าอ้ำอึ้งหรือไม่กล้าถาม เพราะอาจจะทำให้ปัญหาบานปลายได้ ถ้าเราเป็นเด็กใหม่ ก้ต้องแสดงความเป็นมิตรและมีมารยาทกับผู้อื่น และคำแนะนำอย่างสุดท้ายจากผมก็คือ สำคัญเลยคือเราต้องสบายใจ ไม่ว่าจะสบายใจจากงานที่ทำ สบายใจกับเพื่อนร่วมงาน สบายใจกับเงินเดือน หรือ วันหยุดพักผ่อน เราอาจจะไม่ได้เงินเดือนที่สูงลิ่วมาก แต่อย่างน้อยก็ต้องไม่น้อยไปจนเราไม่สบายใจ หรืออย่างวันหยุด ถ้าคิดว่าเราทำงานมาหนักติดต่อกันนาน อยากพักผ่อนอยู่เฉยๆ หรืออยากไปเที่ยว ก็ลาหยุดเถอะครับ ไม่ต้องฝืนทำงาน คือเราก็ตั้งใจทำงานน่ะดีแล้ว แต่ก็ต้องเอาความสุขความสบายใจของเราด้วย แล้วเราจะมีความสุขกับการทำงานครับ
บ่นๆขำๆ จากคนทำธุรกิจส่วนตัว อยู่ดีไม่ว่าดี มาเป็นมนุษย์เงินเดือนดูมั่ง
เรื่องราวก็ไม่มีไรมาก แค่อยากรู้ว่าการเป็นมนุษย์เงินเดือน ทำงานออฟฟิซเป็นยังไง เพราะเราก็ไม่เคยทำงานประจำกินเงินเดือนมาก่อนเลย ทำแต่ธุรกิจส่วนตัวมาตลอด แม้จะรายได้ดี อิสระ สบายๆ แต่เราก็มีอารมณ์ อยากมีโมเม้นท์แบบว่าทำงานออฟฟิซดูมั่ง ก็นี่แหละ เราก็เห็นว่าตอนนี้ธุรกิจส่วนตัวเรามั่นคงแล้ว มีคนที่ไว้ไใจได้มาช่วยดูแล เราแค่ดูๆเช็คๆนิดหน่อยพอ ก็เลยเกิดความคิดว่า เออ ไปลองสมัครงานออฟฟิซดูดีกว่า จะได้รู้มั่งว่าทำงานประจำมันเป็นยังไง
ว่าแล้ว ก็เริ่มสมัคร แต่ก็นะ มาสมัครงานตอนอายุเกิน 30 ไม่เคยมีประสพการณ์ทำงานที่ไหนมาก่อนด้วย แถมเรียกเงินเดือนสูงพอตัวอีก แต่ว่ามั่นใจว่าตัวเองมีความสามารถ แต่ก็คงคิดไปเอง สมัครช่วงสองเดือนแรก ประมาณ 5 ที่ มีเรียกไปสัมภาษณ์ แต่ไม่มีที่ไหนรับ ก็ไม่เป็นไร เราคงไม่มีประสพการณ์ หรือเงินอาจจะเรียกเงินเดือนสูงไป หรืออาจจะแก่ไป เราก็สบายๆ ไม่รับก็ไม่เป็นไร เราก็มีธุรกิจส่วนตัวของเราอยู่แล้ว
เราก็ยังคงสมัครงานต่อไปเรื่อยๆ จนมาเจอที่นี้ เป็นบริษัทขนาดกลางๆ เรียกไปสัมภาษณ์ เราก็ไป กลับบ้าน อีกไม่กี่วันโทรมา บอกว่ารับเราเข้าทำงาน เราก็ เย้ย จริงหรอ แต่ก็มีการต่อรองเงินเดือน เพราะเขาบอกว่าเราไม่มีประสพการณ์มาเลย เรทเงินเดือนที่เรียกมามันสูงไป เราก็ให้ต่อได้อยู่แล้ว เราก็มีเรทขั้นต่ำสุดที่เราจะรับได้ ก็ค่อยๆต่อกันไป ต่อกันมา จนสุดท้ายพบกันคนละครึ่งทาง เราก็โอเค ตกลง
ในใจก็คิดว่า ตกลงไปทำงานประจำแล้วนะ มันคงต้องยุ่งขึ้นมากๆแน่ๆ เวลาพักผ่อน เวลาไปเที่ยวอะไรมันก็คงแทบจะไม่มี ความกดดันจากการทำงาน ดราม่าในออฟฟิซจะรับมือได้มั้ย แล้วไปเริ่มงานตอนอายุเกิน30 ทำงานร่วมกับเด็กจบใหม่ หรือคนอายุน้อยกว่าจะมีปัญหาอะไรมั้ย ก็เริ่มกังวลเล็กน้อย แต่ก็ลุย เริ่มงาน
สรุปเลย เริ่มจากความประทับใจจากการทำงานประจำก่อน
- อย่างแรก รู้สึกดี เพราะเป็นงานที่ใฝ่ฝันอยากทำ พอได้มาทำเอง แล้วทำได้ด้วย รู้สึกภูมิใจว่าเราก็ทำได้นะ
- เพื่อนร่วมงานที่อายุน้อยกว่าผมเยอะ รวมถึงหัวหน้า นิสัยดี เป็นกันเอง ทำให้ทำงานได้อย่างสบายใจ
- สาวออฟฟิซสวยๆวิ้งๆเยอะมาก ตื่นตาตื่นใจทุกวันที่มาทำงาน
- มีกิจกรรมอะไรเยอะแยะ สนุกดีนะ รู้สึกเหมือนกลับไปเป็นวัยรุ่นเลย
สิ่งที่ไม่ค่อยประทับใจ และอาจทำให้อยากเลิกทำ
- การตื่นเช้าไปทำงานทุกวันนี่มันลำบากจริงๆ
- คิดถึงอิสระมาก ทำธุรกิจส่วนตัว จะเจอเพื่อนดึกๆ ดูหนังดึกๆวันไหนก็ได้ หรือจะไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปต่างประเทศทีหนึ่งหลายๆวัน ก็ไปได้เลย ไม่ต้องขออนุญาตใคร แต่ตอนนี้ลืมไปได้เลย
- เงินเดือนน้อยไปนิด จากที่โดนต่อรอง ถ้าเป็นหนุ่มโสด อายุ 20 ต้นๆไม่มีภาระอะไร ก็อยู่ได้สบายๆ ส่วนคนอายุ 30 ขึ้นอย่างผม ถ้าได้เงินเดือนเท่านี้ก็คงอยู่ลำบากหน่อย
สรุปแล้วชีวิตมนุษย์เงินเดือนผมก็สนุกดี งานที่ทำค่อนข้างเป็นงานซ้ำซากและเป็นรูทีน มีปัญหาให้แก้นิดหน่อย ผมว่าชีวิตมนุษย์เงินเดือนก็สนุก มีความสุขไปอีกแบบนะครับ ได้เจอผู้คน มีเพื่อน เงินเดือนอาจจะน้อยไปหน่อย ก็ต้องประหยัดกันนิดๆ การทำงานใหม่ ถ้ามีปัญหาอะไรสงสัย ให้รีบถาม อย่าอ้ำอึ้งหรือไม่กล้าถาม เพราะอาจจะทำให้ปัญหาบานปลายได้ ถ้าเราเป็นเด็กใหม่ ก้ต้องแสดงความเป็นมิตรและมีมารยาทกับผู้อื่น และคำแนะนำอย่างสุดท้ายจากผมก็คือ สำคัญเลยคือเราต้องสบายใจ ไม่ว่าจะสบายใจจากงานที่ทำ สบายใจกับเพื่อนร่วมงาน สบายใจกับเงินเดือน หรือ วันหยุดพักผ่อน เราอาจจะไม่ได้เงินเดือนที่สูงลิ่วมาก แต่อย่างน้อยก็ต้องไม่น้อยไปจนเราไม่สบายใจ หรืออย่างวันหยุด ถ้าคิดว่าเราทำงานมาหนักติดต่อกันนาน อยากพักผ่อนอยู่เฉยๆ หรืออยากไปเที่ยว ก็ลาหยุดเถอะครับ ไม่ต้องฝืนทำงาน คือเราก็ตั้งใจทำงานน่ะดีแล้ว แต่ก็ต้องเอาความสุขความสบายใจของเราด้วย แล้วเราจะมีความสุขกับการทำงานครับ