ญี่ปุ่นนี่คือสุดยอดของการผลิตหนังแนวสร้างแรงบันดาลใจจริงๆนะครับ

ช่วงนี้ผมกำลังเหนื่อยและท้อแท้กับการทำงานมากครับ แต่พอได้ดูเรื่อง flying colors ทำให้ผมมีกำลังใจขึ้นเป็นกอง
แม้ว่าหนังจะเป็นเรื่องของเด็กๆในวัยเรียน แต่เป็นเด็กที่ห่วยแตกคนนึงซึ่งมีเป้าหมายอยากเข้ามหาลัยดังๆ ในเรื่องสอดแทรกแง่คิดหลายๆอย่าง ทั้งมุมมองการใช้ชีวิต การทำงาน และครอบครัว
การเล่าเรื่องดำเนินไปอย่างเรียบๆเรื่อยๆ แต่แทบจะละสายตาไปไม่ได้ จังหวะ การตัดต่อรวมถึงดนตรีประกอบเรียกน้ำตาได้เป็นช่วงๆ ยิ่งตอนจบทำเอาผมร้องไห้โฮออกมาอย่างไม่อาย หนังสามารถเรียกภาพเก่าๆตอนสมัยผมตั้งหน้าตั้งตาสอบเข้ามหาลัยได้ดี ความตั้งใจตอนนั้น ผมแทบจะลืมหมดแล้ว แต่มันกลับมาอีกครั้งเพราะหนังเรื่องนี้
อยากขอบคุณคนที่ผลิตหนังดีๆแบบนี้ออกมา ขอบคุณคนทำซับด้วยครับ
ปล. อย่าหาความหวานหรือรักๆใคร่ๆในหนังเรื่อง เพราะพระเอกหน้าตาดูไม่ได้ แต่โคตรเท่ในสายตาผม