ผมเกิดมาเป็นลูกคนเดียวที่พ่อแม่ตามใจครับ ที่บ้านพอมีฐานะประมาณนึง มีแม่บ้านคอยมาทำงานบ้านให้ เลยไม่ต้องทำอะไรเองเลย พ่อแม่ก็ปกป้องดูแลราวกับไข่ในหิน หน้าที่ของผมมีอยู่อย่างเดียวคือเรียนให้ดีครับ
ตอนนี้อยู่มหาลัยแล้วครับ อายุ 2x (ต้นๆ) แล้ว เนื่องจากหน้าที่ผมมีแค่เรียน ผมเลยสอบเข้ามหาลัยดีๆที่หลายคนใฝ่ฝันได้ และแน่นอนว่าก็เป็นความใฝ่ฝันของผมมาตั้งแต่เด็กแล้วเช่นกัน แต่ด้านนิสัยส่วนตัวผมเหมือนไม่โตสักที ทำอะไรเองก็ไม่เป็น จัดการอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ลนลานแก้ปัญหาในชีวิตเองไม่เป็น ขี้เกียจ รักสบาย แถมมีปัญหาการเข้าสังคม ขาดความรับผิดชอบในบางครั้ง ตื่นสายบ่อยๆ หลงๆลืมๆ งานทำได้ไม่สมบูรณ์ จนในสายตาเพื่อนๆคือผมเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบในงานกลุ่มครับ แต่ในบางครั้งบางงาน ผมก็ทำได้ดีครับ แต่คนไม่จำ เพราะใครๆก็ทำได้แบบที่ผมทำ ซ้ำร้ายกว่านั้นคือทุกวันนี้ผมป่วยเป็นซึมเศร้าด้วย ทุกอย่างมันเลยดูเลวร้ายยิ่งกว่าเดิม ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนล้มเหลวในชีวิต ตอนนี้ท้อแท้สิ้นหวังเหลือเกินครับ เครียดทุกเช้าที่รู้ว่าต้องตื่นไปเรียน
รู้สึกว่าตัวเองไม่ดีสักเรื่อง ทำไงดี
ตอนนี้อยู่มหาลัยแล้วครับ อายุ 2x (ต้นๆ) แล้ว เนื่องจากหน้าที่ผมมีแค่เรียน ผมเลยสอบเข้ามหาลัยดีๆที่หลายคนใฝ่ฝันได้ และแน่นอนว่าก็เป็นความใฝ่ฝันของผมมาตั้งแต่เด็กแล้วเช่นกัน แต่ด้านนิสัยส่วนตัวผมเหมือนไม่โตสักที ทำอะไรเองก็ไม่เป็น จัดการอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ลนลานแก้ปัญหาในชีวิตเองไม่เป็น ขี้เกียจ รักสบาย แถมมีปัญหาการเข้าสังคม ขาดความรับผิดชอบในบางครั้ง ตื่นสายบ่อยๆ หลงๆลืมๆ งานทำได้ไม่สมบูรณ์ จนในสายตาเพื่อนๆคือผมเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบในงานกลุ่มครับ แต่ในบางครั้งบางงาน ผมก็ทำได้ดีครับ แต่คนไม่จำ เพราะใครๆก็ทำได้แบบที่ผมทำ ซ้ำร้ายกว่านั้นคือทุกวันนี้ผมป่วยเป็นซึมเศร้าด้วย ทุกอย่างมันเลยดูเลวร้ายยิ่งกว่าเดิม ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนล้มเหลวในชีวิต ตอนนี้ท้อแท้สิ้นหวังเหลือเกินครับ เครียดทุกเช้าที่รู้ว่าต้องตื่นไปเรียน