"หากพวกเรากำลังสบายจงตบมือพลัน" ประโยคนี้ทำไมเหมือนมีมนสะกดบางอย่าง?

ข้อนี้สงสัยมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว
ผมเคยทดลองขณะเพื่อนในชั้นคุยกัน หรือทำเสียงดังโหวกเหวก ทดลองเดินไปหน้าชั้น
ลองพูดประโยค "หากพวกเรากำลังสบายจงตบมือพลัน" ทุกคนในชั้นจะเงียบและหันมามีปฎิกริยาตอบสนอง(ตบมือ) กับผมทันที
เออ..ก็แปลกดี และไม่ใช่แค่ครั้งเดียวที่เป็นแบบนั้น อยู่ในห้องประชุมที่ต้องถึงคิวผมพูด ถ้าเดินออกไปแล้วเพื่อนร่วมงานยังคงคุยกันอยู่
ผมพูดประโยคนี้ทุกคนก็จะหันมาตบมือและเงียบทันที
เพื่อนๆล่ะ เคยเกิดความอัศจรรย์กับประโยคนี้บ้างใหมครับ ?