ขอพื้นที่ระบายหน่อยนะค่ะ เรื่องนี้เราไม่เคยเล่าให้คนทางบ้านรู้เลย เราอึดอัดมากนานแล้ว
#เป็นปมด้อยที่เราไม่เคยลืม
-เราก็ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วเราไปทำอะไรไว้ชาตินี้เราถึงมีแต่เรื่องแย่ๆเข้ามาในชีวิต (พิมพ์ไป นึกไป ร้องไป)
*** คือเหตุการณ์นี้มันเกิดมาจากที่ ร.ร.
-เตรียมอนุบาล เราไม่เป็นที่ยอมรับของเคยเลยค่ะ คือเราตอนเพื่อนแกล้งตลอด เพื่อนไม่คบ นอนฉี่ใส่ผ้าตลอดเพื่อนก็หัวเราะเราทุกครั้ง เวลาครูพาไปเล่นของเล่นเราก็ต้องนั่งเล่นอยู่คนเดียว เวลาที่ครูพาไปกินข้าว เราเป็นคนไม่ค่อยกินข้าว กินได้นิดๆก็อิ่ม โดนครูบังคับกินข้าวทุกวัน โดนบังคับไปโดนด่าไปโดนตีไป
-ขึ้นอนุบาล 1 คือเพื่อนก็ไม่คบอีกอ่ะค่ะ เวลาทำกิจกรรมอะไรเราก็ต้องทำคนเดียว เพื่อนชอบแกล้งตลอด เพื่อนชอบตี ชอบหยิกเรา ครูก็ดูเหมือนไม่ค่อยชอบเรา (ขนาดย้าย ร.ร. จากที่เรียนตอนเตรียมอนุบาลแล้วนะค่ะ)
- อนุบาล 2 เราจำได้เลย ครูให้นั่งเข้าแถวเราก็นั่งของเราดีๆ เพื่อนมาหยิกเรา หยอกหลายครั้งมาก จนเราเจ็บเราก็ไม่กล้าบอกครู เราเป็นคนที่ขี้กลัว จากที่เมื่อก่อนเราโดนเพื่อนแกล้ง เราเลยใช้ชีวิตอยู่ที่ ร.ร.คนเดียว เพราะเรากลัว แล้วมีวันนึงเป็นวันเกิดเพื่อนในห้องเรียน แม่เพื่อนเอาเค้กมาจัดที่ห้อง แล้วครูบอกให้แบ่งกันกินเป็นวง เวียนกันกิน แต่เพื่อนก็ข้ามเราไป t.t.
-ขึ้นป.1 เวลาครูให้จับกลุ่มทำงานเราก็ไม่รู้ว่าทำไมเพื่อนถึงไม่เคยดึงเราเข้ากลุ่มเหมือนเพื่อนๆคนอื่น เราอายทุกครั้งเลยเพราะเหลือเราคนเดียว ครูเป็นคนพาเข้าตลอด
- ป.2 เราก็มีเพื่อนบ้าง แต่ก็ไม่ใช่ว่าไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เพื่อนดูไม่ค่อยจิงใจกับเรา เพื่อน ผช. ชอบมาต่อยเรา ชอบตบหัว ชอบเอาข้าวที่ตัวเองกินไม่หมดมาใส่จากเรา เราโดนไถ่เงินจากเพื่อนทุกวัน เราไม่เคยได้เงินไปซื้อขนมกินเลย เพื่อนมันขู่เรา เราก็เป็นคนขี้กลัว เพราะมีปมด้อยมาตั้งแต่เตรียมอนุบาล
- ป.3 เป็นชีวิตที่แย่ที่สุดละ เราเกลียดโครตๆอ่ะ จากที่เราโดนแกล้งมาตลอด เราเลยเป็นคนเงียบๆ ไม่กล้าพูดกับใคร ไม่กล้าเล่นกับใคร แม้แต่ครูยังไม่กล้าพูดด้วย
ครูถามไรเราก็ไม่ตอบ เราเป็นคนขี้กลัวไปแล้ว เรากลัวสังคมที่ ร.ร. มากๆ ครูถามไรเราก็ไม่พูด จนครูตั้งฉายาให้เรา เป็นฉายาที่น่าอายมากๆ เราก็ไม่กล้าพูดไร ได้แต่ไปแอบร้องในห้องน้ำ ครูคนนี้ทำให้เราอายไปทั้ง ร.ร. จนเพื่อนๆเรียนฉายานี้แทนชื่อเราทุกคน ไม่เว้นแม้แต่ครูคนอื่นก็เรียก ครูคนนี้ไม่ชอบเราเลย แถมยังบอกว่าเราไม่ใช่คนไทยอีก เราร้องในใจตลอดเลย แกชอบชักตาใส่เวงาเรามอง เวลากินข้าวไม่หมดก็บังคับเรา พอเราอ้วกก็ด่าเรา (เราขอไม่บอกนะว่าฉายาเราชื่อไร เรากลัวเพื่อนๆมาอ่านเห็น)
- จน ป.4 เพื่อนๆทุกห้อง ร่วมถึงครูประจำชั้นก็เรียกฉายาเราตลอด เราอับอายมาก เวลาครูเรียกให้มาเอาสมุดยังเรียกฉายาเราเลย
- จน ป.5 - ปัจจุบันตอนนิ้ ตอนนี้เราก็อยู่ในช่วงวัยรุ่น ใช้ นางสาวแล้ว ฉายานี้ยังคงอยู่กับเรา เราได้ยินมันทุกวัน เวลามีคนเรียกชื่อนี้ เรานึงถึงอดีตตลอด
*** เราขอระบายหน่อยนะ เรื่องนี้เราไม่เคยบอกคนที่บ้านเลย เราไม่กล้าบอก เรากลัว จนตอนนี้คนที่บ้านก็ไม่เคยรู้ เรื่องในอดีตยังฝั่งใจเราจนมาถึงทุกวันนี้
- เราไม่ชอบสังคมเลย เราไม่ชอบผู้คน เราไม่ชอบแวดล้อมภายนอก จนเราเป้นคนขี้กลัวมาตลอด
-บางที่ก็เคยคิดจะฆ่าตัวตายนะค่ะ แต่เราเป็นคนขี้กลัว เราเลยไม่กล้า
ขอระบายหน่อยนะค่ะ เป็นคนมีปมด้อย t.t
#เป็นปมด้อยที่เราไม่เคยลืม
-เราก็ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วเราไปทำอะไรไว้ชาตินี้เราถึงมีแต่เรื่องแย่ๆเข้ามาในชีวิต (พิมพ์ไป นึกไป ร้องไป)
*** คือเหตุการณ์นี้มันเกิดมาจากที่ ร.ร.
-เตรียมอนุบาล เราไม่เป็นที่ยอมรับของเคยเลยค่ะ คือเราตอนเพื่อนแกล้งตลอด เพื่อนไม่คบ นอนฉี่ใส่ผ้าตลอดเพื่อนก็หัวเราะเราทุกครั้ง เวลาครูพาไปเล่นของเล่นเราก็ต้องนั่งเล่นอยู่คนเดียว เวลาที่ครูพาไปกินข้าว เราเป็นคนไม่ค่อยกินข้าว กินได้นิดๆก็อิ่ม โดนครูบังคับกินข้าวทุกวัน โดนบังคับไปโดนด่าไปโดนตีไป
-ขึ้นอนุบาล 1 คือเพื่อนก็ไม่คบอีกอ่ะค่ะ เวลาทำกิจกรรมอะไรเราก็ต้องทำคนเดียว เพื่อนชอบแกล้งตลอด เพื่อนชอบตี ชอบหยิกเรา ครูก็ดูเหมือนไม่ค่อยชอบเรา (ขนาดย้าย ร.ร. จากที่เรียนตอนเตรียมอนุบาลแล้วนะค่ะ)
- อนุบาล 2 เราจำได้เลย ครูให้นั่งเข้าแถวเราก็นั่งของเราดีๆ เพื่อนมาหยิกเรา หยอกหลายครั้งมาก จนเราเจ็บเราก็ไม่กล้าบอกครู เราเป็นคนที่ขี้กลัว จากที่เมื่อก่อนเราโดนเพื่อนแกล้ง เราเลยใช้ชีวิตอยู่ที่ ร.ร.คนเดียว เพราะเรากลัว แล้วมีวันนึงเป็นวันเกิดเพื่อนในห้องเรียน แม่เพื่อนเอาเค้กมาจัดที่ห้อง แล้วครูบอกให้แบ่งกันกินเป็นวง เวียนกันกิน แต่เพื่อนก็ข้ามเราไป t.t.
-ขึ้นป.1 เวลาครูให้จับกลุ่มทำงานเราก็ไม่รู้ว่าทำไมเพื่อนถึงไม่เคยดึงเราเข้ากลุ่มเหมือนเพื่อนๆคนอื่น เราอายทุกครั้งเลยเพราะเหลือเราคนเดียว ครูเป็นคนพาเข้าตลอด
- ป.2 เราก็มีเพื่อนบ้าง แต่ก็ไม่ใช่ว่าไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เพื่อนดูไม่ค่อยจิงใจกับเรา เพื่อน ผช. ชอบมาต่อยเรา ชอบตบหัว ชอบเอาข้าวที่ตัวเองกินไม่หมดมาใส่จากเรา เราโดนไถ่เงินจากเพื่อนทุกวัน เราไม่เคยได้เงินไปซื้อขนมกินเลย เพื่อนมันขู่เรา เราก็เป็นคนขี้กลัว เพราะมีปมด้อยมาตั้งแต่เตรียมอนุบาล
- ป.3 เป็นชีวิตที่แย่ที่สุดละ เราเกลียดโครตๆอ่ะ จากที่เราโดนแกล้งมาตลอด เราเลยเป็นคนเงียบๆ ไม่กล้าพูดกับใคร ไม่กล้าเล่นกับใคร แม้แต่ครูยังไม่กล้าพูดด้วย
ครูถามไรเราก็ไม่ตอบ เราเป็นคนขี้กลัวไปแล้ว เรากลัวสังคมที่ ร.ร. มากๆ ครูถามไรเราก็ไม่พูด จนครูตั้งฉายาให้เรา เป็นฉายาที่น่าอายมากๆ เราก็ไม่กล้าพูดไร ได้แต่ไปแอบร้องในห้องน้ำ ครูคนนี้ทำให้เราอายไปทั้ง ร.ร. จนเพื่อนๆเรียนฉายานี้แทนชื่อเราทุกคน ไม่เว้นแม้แต่ครูคนอื่นก็เรียก ครูคนนี้ไม่ชอบเราเลย แถมยังบอกว่าเราไม่ใช่คนไทยอีก เราร้องในใจตลอดเลย แกชอบชักตาใส่เวงาเรามอง เวลากินข้าวไม่หมดก็บังคับเรา พอเราอ้วกก็ด่าเรา (เราขอไม่บอกนะว่าฉายาเราชื่อไร เรากลัวเพื่อนๆมาอ่านเห็น)
- จน ป.4 เพื่อนๆทุกห้อง ร่วมถึงครูประจำชั้นก็เรียกฉายาเราตลอด เราอับอายมาก เวลาครูเรียกให้มาเอาสมุดยังเรียกฉายาเราเลย
- จน ป.5 - ปัจจุบันตอนนิ้ ตอนนี้เราก็อยู่ในช่วงวัยรุ่น ใช้ นางสาวแล้ว ฉายานี้ยังคงอยู่กับเรา เราได้ยินมันทุกวัน เวลามีคนเรียกชื่อนี้ เรานึงถึงอดีตตลอด
*** เราขอระบายหน่อยนะ เรื่องนี้เราไม่เคยบอกคนที่บ้านเลย เราไม่กล้าบอก เรากลัว จนตอนนี้คนที่บ้านก็ไม่เคยรู้ เรื่องในอดีตยังฝั่งใจเราจนมาถึงทุกวันนี้
- เราไม่ชอบสังคมเลย เราไม่ชอบผู้คน เราไม่ชอบแวดล้อมภายนอก จนเราเป้นคนขี้กลัวมาตลอด
-บางที่ก็เคยคิดจะฆ่าตัวตายนะค่ะ แต่เราเป็นคนขี้กลัว เราเลยไม่กล้า