เริ่มมาที่รังลับของ Villian Alliance
ชิคารากิกำลังดูตัวว่าที่สมาชิกใหม่สองคน ซึ่งตามนิสัยเด็กโข่งนิสัยเกรียน นายมือปิดหน้าก็แสดงท่าทางไม่ชอบทั้งสองคนขึ้นมาทันที และจะให้คุโรกิริส่งทั้งสองคนออกไป
แต่นายแว่นนายหน้าหาคนกลับบอกว่าอย่าเพิ่งตัดบทกันอย่างนั้น พวกนี้นายหน้าชั้นหนึ่งอย่างเขาคัดมาอย่างดี ดังนั้นอย่างน้อยเรื่องความสามารถในการต่อสู้นั้นหายห่วงแน่นอน
ว่าแล้วนายแว่นก็แนะนำทั้งสองคน
คนแรก ถึงแม้ทางการจะยังไม่เปิดเผยชื่อและหน้าตาให้สังคมทราบ แต่เธอก็คือคนร้ายที่ทางการกำลังต้องการตัวจากคดีฆาตกรรมหลายศพที่ทุกคนต่างตายด้วยสาเหตุเสียเลือดจนหมดตัว ซึ่งจนถึ
โทกะ : โทกะค่า! ฉันชื่อโทกะ ฮิมิโกะ
โทกะ : การใช้ชีวิตมันลำบาก! ฉันอยากจะทำให้โลกนี้มันดีขึ้นและอยู่ได้ง่ายขึ้นด้วย!
โทกะ : แล้วฉันก็อยากเป็นเหมือนท่านสเตน!
โทกะ : ฉันอยากจะฆ่าท่านสเตนด้วยมือตัวเอง!
โทกะ : เพราะงั้นให้ฉันเขาร่วมด้วยนะค้า คุณพี่โทมูระ!
ส่วนคนที่สองนั้นยังไม่ได้ก่ออาชญากรรมรุนแรงเป็นชิ้นเป็นอันอะไร แต่เขาก็ได้รับความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าจากแนวคิดของ Hero Killer
และเขาตั้งใจที่จะสานต่อเจตนารมณ์ของ Hero Killer Stain
เมื่อชิคารากิได้ยินทั้งสองคนเอาแต่พูดถึง Stain ไม่ยอมหยุดก็ชักของขึ้น และเตรียมที่จะฆ่าทั้งสองคนทิ้งขึ้นมา ซึ่งหน้าใหม่ทั้งสองคนก็เตรียมพร้อมลงมือเช่นกัน
โชคทีที่คุโรกิริใช้อัตลักษณ์ของตนกระจายการโจมตีของทุกคนไปคนละทิศละทางเสียก่อน
คุโรกิริขอให้ชิคารากิใจเย็นไว้ก่อน เพราะเรื่องของสเตนได้กลายเป็นการโฆษณาตัวเองให้พวกเขาเป็นอย่างดี และถ้าอยากจะทำให้อุดมคติของตนเป็นจริงก็จำเป็นต้องขยายขนาดขององค์กรนี้ให้มากขึ้นก่อน
อย่าตัดสินคนอื่นโดยใช้อารมณ์ส่วนตัว และต้องคิดถึงวิธีใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ในมือให้คุ้มค่าที่สุด ซึ่งแน่นอนนั่นรวมถึงเจตนารมณ์ที่ "ท่านผู้นั้น" ทิ้งไว้ให้ด้วย...
ชิคารากิที่ยังหงุดหงิดอยู่ก็เดินออกไปข้างนอกซะอย่างนั้นเลย
นายแว่นบอกว่าชิคารากิยังเด็กเกินไปที่จะทำงานใหญ่แบบนี้
คุโรกิริบอกว่าขอให้คำตอบกับทั้งสองคนทีหลังจะได้ไหม? เพราะชิคารากิควรจะคิดสิ่งที่เขาควรจะทำให้แน่ชัดกว่านี้... ตอนนี้เขาเหมือนพ่ายแพ้มาแล้วถึงสองครั้ง โดยครั้งแรกก็ All Might แล้วต่อมาก็ Stain
เมื่อเขาหาคำตอบให้กับตัวเองได้แล้วเขาก็น่าจะให้คำตอบที่เหมาะสมให้กับทั้งสองคนได้
ตัดไปที่โรงเรียนยูเอย์
คิริชิมะ, คามินาริ, อาชิโดะ, และซาโต้ ต่างก็ซึมกันใหญ่เพราะสอบตกภาคปฏิบัติ ซึ่งนั่นทำให้พวกเขาต้องอยู่สอบซ่อมและอดไปเข้าค่ายภาคฤดูร้อนกับเพื่อนๆอย่างแน่นอนแล้ว
อิสึคุพยายามปลอบว่ามันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้นก็ได้ บางทีมันอาจจะมีปาฏิหารย์เกิดขึ้นก็ได้
เลยโดนคามินาริจิ้มตาไปเสีย
อีกด้านหนึ่งเซโระที่แม้จะสอบผ่านก็ยังไม่สบายใจเท่าไหร่ เพราะตัวเขาสลบไปตลอดทั้งการสอบและผ่านมาได้ด้วยความสามารถของมิเนตะล้วนๆ ดังนั้นผลการสอบสำหรับเขาก็ยังไม่แน่นอนเหมือนกัน
ตอนนั้นเองอ.ไอซาว่าก็เข้ามา และเริ่มชั่วโมงโฮมรูม
แล้วอ.ไอซาว่าก็ประกาศว่าทุกคนจะได้ไปเข้าค่ายฤดูร้อนกันทุกคนเป็นที่แน่นอนแล้ว!
โดยสำหรับการสอบข้อเขียนนั้นทุกคนในห้องสอบผ่านหมด
ส่วนในการสอบปฏิบัตินั้นคนที่สอบไม่ผ่านคือ คิริชิมะ, คามินาริ, อาชิโดะ, ซาโต้ และ เซโระ
ซึ่งจุดประสงค์หลักของการสอบปฏิบัติคือการให้นักเรียนเผชิญหน้ากับจุดอ่อนของตนเอง และให้บรรดาอาจารย์ได้เฝ้าดูการที่เหล่านักเรียนจะหาทางผ่านอุปสรรค์อย่างไร
แต่ถ้าให้สอบกันทั้งอย่างนั้นเลย พวกนักเรียนก็อาจจะยอมแพ้กันเสียตั้งแต่ยังไม่เริ่มเมื่อต้องเผชิญหน้ากับพวกอาจารย์ เลยต้องยกเอาเรื่องการได้ไปเข้าค่ายมาเพื่อสร้างเดิมพันที่จะทำให้นักเรียนพยายามให้เต็มที่
และการเข้าค่ายนี้ก็มีไว้เพื่อเสริมความสามารถมาตั้งแต่ต้นแล้ว ดังนั้นพวกที่สอบตกก็จงใช้โอกาสนี้ในการสร้างเสริมพัฒนาตัวเองเพื่อกลบจุดด้อยที่มี
แต่ก็อย่าเพิ่งรีบดีใจไป เพราะทางโรงเรียนได้เตรียมบทเรียนสุดโหดระหว่างเข้าค่ายไว้ให้พวกที่สอบตกไว้เป็นพิเศษแล้ว ซึ่งจะว่าไปมันจะโหดยิ่งกว่าการต้องเรียนซ่อมที่โรงเรียนเสียอีก!
ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้น แต่ทุกคนก็จะได้ไปเข้าค่ายกันหมดก็เป็นเรื่องน่ายินดี และทุกคนต่างก็ตื่นเต้นกันมาก
ตอนนั้นเองฮากาคุเระ(สาวล่องหน)ก็เสนอว่าในเมื่อพรุ่งนี้เป็นวันหยุดพัก ดังนั้นทุกคนในห้องก็ไปช็อปปิ้งซื้อของเตรียมตัวเข้าค่ายกันหมดเลยดีกว่า
ปล.บาคุโกปฏิเสธไม่ไป ส่วนโทโดโรกิบอกว่าเขามีนัดจะไปเยี่ยมคนที่โรงพยาบาลพอดี (คุณแม่?)
วันต่อมาทุกคนก็มายังห้างสรรพสินค้าใหญ่ชื่อดังที่มีร้านมากที่สุดในประเทศ
เนื่องจากทุกคนต่างก็มีของที่ต้องซื้อแตกต่างกันไป ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกที่จะแยกย้ายกันไปจัดการเรื่องของตัวเองแล้วนัดเวลามารวมตัวกันภายหลัง
พริบตาเดียวทุกคนหายไปกันหมดเหลือแต่อิสึคุกับโอจาโกะสองคน
แต่ในตอนที่บรรยากาศกำลังจะดีอยู่นั้น โอจาโกะก็นึกไปถึงที่อาโอยามะพูดตอนสอบว่าเธอชอบอิสึคุ สาวน้อยเลยเขินจนวิ่งหนีหายไปเลย
ในตอนที่อิสึคุกำลังยืนงงนั้นเองก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหา
??? : โอ้! นายคือนักเรียนยูเอย์นี่นา ยอดเลยนะ!
??? : ขอลายเซ็นหน่อยได้ไหม?
อิสีคุ : หา?
??? : นายคือเด็กคนที่เจ็บหนักไปทั้งตัวเมื่องานแข่งกีฬาใช่ไหม?
อิสีคุ : ฮะๆ...ใช่ครับ
"รู้กันไปทั่วเลยแฮะ"
"ก็ได้ยินมาแหละนะว่างานแข่งกีฬาเป็นโอกาสที่เปิดตัวให้สังคมได้รู้จัก"
??? : แล้วนายก็เป็นหนึ่งในกลุ่มที่สู้กับสเตนที่เขตโฮสุด้วยนี่ใช่ไหม?
??? : นายนี่มันสุดยอดไปเลยนะเจ้าหนู!
อิสีคุ : ครับ...คุณนี่รู้ดีจังนะครับ...
??? : ฉันล่ะไม่อยากจะเชื่อเลยล่ะ!
??? : ที่จะได้มาเจอกับนายในที่อย่างนี้ซะงั้นแบบนี้
"คนๆนี้ให้ความรู้สึกไม่น่าไว้วางใจเลยแฮะ"
อิสีคุ : …!!?
??? : นึกแล้วเชียวว่าคิดถูกแล้วที่มาที่นี่วันนี้
ชายคนนั้นเอามือไปจับรอบคอของอิสึคุอย่างเงียบงัน ไม่มีใครรอบตัวรู้เลยแม้แต่คนเดียว...
??? : นี่มันคงเป็นไอ้ที่เขาเรียกว่าดวงต้องกัน...หรือชะตากรรมนำพามาพบกันละมัง...
??? : ที่จริงแล้วเราเคยพบกัน...เมื่อตอนคดีบุกยูเอย์แล้วนี่ใช่ไหม?
??? : ไปดื่มชาคุยกันเสียหน่อยไหม?
??? : มิโดริยะ อิสึคุ
"ชิราคากิ...โทมูระ…!!!"
บัดนี้คนสองคนที่โชคชะตาลิขิตให้เดินกันคนละเส้นทางได้มาพบกันแล้ว!!
Spoil Boku no Hero Academia 68 : เผชิญหน้า!!
ชิคารากิกำลังดูตัวว่าที่สมาชิกใหม่สองคน ซึ่งตามนิสัยเด็กโข่งนิสัยเกรียน นายมือปิดหน้าก็แสดงท่าทางไม่ชอบทั้งสองคนขึ้นมาทันที และจะให้คุโรกิริส่งทั้งสองคนออกไป
แต่นายแว่นนายหน้าหาคนกลับบอกว่าอย่าเพิ่งตัดบทกันอย่างนั้น พวกนี้นายหน้าชั้นหนึ่งอย่างเขาคัดมาอย่างดี ดังนั้นอย่างน้อยเรื่องความสามารถในการต่อสู้นั้นหายห่วงแน่นอน
ว่าแล้วนายแว่นก็แนะนำทั้งสองคน
คนแรก ถึงแม้ทางการจะยังไม่เปิดเผยชื่อและหน้าตาให้สังคมทราบ แต่เธอก็คือคนร้ายที่ทางการกำลังต้องการตัวจากคดีฆาตกรรมหลายศพที่ทุกคนต่างตายด้วยสาเหตุเสียเลือดจนหมดตัว ซึ่งจนถึ
โทกะ : โทกะค่า! ฉันชื่อโทกะ ฮิมิโกะ
โทกะ : การใช้ชีวิตมันลำบาก! ฉันอยากจะทำให้โลกนี้มันดีขึ้นและอยู่ได้ง่ายขึ้นด้วย!
โทกะ : แล้วฉันก็อยากเป็นเหมือนท่านสเตน!
โทกะ : ฉันอยากจะฆ่าท่านสเตนด้วยมือตัวเอง!
โทกะ : เพราะงั้นให้ฉันเขาร่วมด้วยนะค้า คุณพี่โทมูระ!
ส่วนคนที่สองนั้นยังไม่ได้ก่ออาชญากรรมรุนแรงเป็นชิ้นเป็นอันอะไร แต่เขาก็ได้รับความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าจากแนวคิดของ Hero Killer
และเขาตั้งใจที่จะสานต่อเจตนารมณ์ของ Hero Killer Stain
เมื่อชิคารากิได้ยินทั้งสองคนเอาแต่พูดถึง Stain ไม่ยอมหยุดก็ชักของขึ้น และเตรียมที่จะฆ่าทั้งสองคนทิ้งขึ้นมา ซึ่งหน้าใหม่ทั้งสองคนก็เตรียมพร้อมลงมือเช่นกัน
โชคทีที่คุโรกิริใช้อัตลักษณ์ของตนกระจายการโจมตีของทุกคนไปคนละทิศละทางเสียก่อน
คุโรกิริขอให้ชิคารากิใจเย็นไว้ก่อน เพราะเรื่องของสเตนได้กลายเป็นการโฆษณาตัวเองให้พวกเขาเป็นอย่างดี และถ้าอยากจะทำให้อุดมคติของตนเป็นจริงก็จำเป็นต้องขยายขนาดขององค์กรนี้ให้มากขึ้นก่อน
อย่าตัดสินคนอื่นโดยใช้อารมณ์ส่วนตัว และต้องคิดถึงวิธีใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ในมือให้คุ้มค่าที่สุด ซึ่งแน่นอนนั่นรวมถึงเจตนารมณ์ที่ "ท่านผู้นั้น" ทิ้งไว้ให้ด้วย...
ชิคารากิที่ยังหงุดหงิดอยู่ก็เดินออกไปข้างนอกซะอย่างนั้นเลย
นายแว่นบอกว่าชิคารากิยังเด็กเกินไปที่จะทำงานใหญ่แบบนี้
คุโรกิริบอกว่าขอให้คำตอบกับทั้งสองคนทีหลังจะได้ไหม? เพราะชิคารากิควรจะคิดสิ่งที่เขาควรจะทำให้แน่ชัดกว่านี้... ตอนนี้เขาเหมือนพ่ายแพ้มาแล้วถึงสองครั้ง โดยครั้งแรกก็ All Might แล้วต่อมาก็ Stain
เมื่อเขาหาคำตอบให้กับตัวเองได้แล้วเขาก็น่าจะให้คำตอบที่เหมาะสมให้กับทั้งสองคนได้
ตัดไปที่โรงเรียนยูเอย์
คิริชิมะ, คามินาริ, อาชิโดะ, และซาโต้ ต่างก็ซึมกันใหญ่เพราะสอบตกภาคปฏิบัติ ซึ่งนั่นทำให้พวกเขาต้องอยู่สอบซ่อมและอดไปเข้าค่ายภาคฤดูร้อนกับเพื่อนๆอย่างแน่นอนแล้ว
อิสึคุพยายามปลอบว่ามันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้นก็ได้ บางทีมันอาจจะมีปาฏิหารย์เกิดขึ้นก็ได้
เลยโดนคามินาริจิ้มตาไปเสีย
อีกด้านหนึ่งเซโระที่แม้จะสอบผ่านก็ยังไม่สบายใจเท่าไหร่ เพราะตัวเขาสลบไปตลอดทั้งการสอบและผ่านมาได้ด้วยความสามารถของมิเนตะล้วนๆ ดังนั้นผลการสอบสำหรับเขาก็ยังไม่แน่นอนเหมือนกัน
ตอนนั้นเองอ.ไอซาว่าก็เข้ามา และเริ่มชั่วโมงโฮมรูม
แล้วอ.ไอซาว่าก็ประกาศว่าทุกคนจะได้ไปเข้าค่ายฤดูร้อนกันทุกคนเป็นที่แน่นอนแล้ว!
โดยสำหรับการสอบข้อเขียนนั้นทุกคนในห้องสอบผ่านหมด
ส่วนในการสอบปฏิบัตินั้นคนที่สอบไม่ผ่านคือ คิริชิมะ, คามินาริ, อาชิโดะ, ซาโต้ และ เซโระ
ซึ่งจุดประสงค์หลักของการสอบปฏิบัติคือการให้นักเรียนเผชิญหน้ากับจุดอ่อนของตนเอง และให้บรรดาอาจารย์ได้เฝ้าดูการที่เหล่านักเรียนจะหาทางผ่านอุปสรรค์อย่างไร
แต่ถ้าให้สอบกันทั้งอย่างนั้นเลย พวกนักเรียนก็อาจจะยอมแพ้กันเสียตั้งแต่ยังไม่เริ่มเมื่อต้องเผชิญหน้ากับพวกอาจารย์ เลยต้องยกเอาเรื่องการได้ไปเข้าค่ายมาเพื่อสร้างเดิมพันที่จะทำให้นักเรียนพยายามให้เต็มที่
และการเข้าค่ายนี้ก็มีไว้เพื่อเสริมความสามารถมาตั้งแต่ต้นแล้ว ดังนั้นพวกที่สอบตกก็จงใช้โอกาสนี้ในการสร้างเสริมพัฒนาตัวเองเพื่อกลบจุดด้อยที่มี
แต่ก็อย่าเพิ่งรีบดีใจไป เพราะทางโรงเรียนได้เตรียมบทเรียนสุดโหดระหว่างเข้าค่ายไว้ให้พวกที่สอบตกไว้เป็นพิเศษแล้ว ซึ่งจะว่าไปมันจะโหดยิ่งกว่าการต้องเรียนซ่อมที่โรงเรียนเสียอีก!
ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้น แต่ทุกคนก็จะได้ไปเข้าค่ายกันหมดก็เป็นเรื่องน่ายินดี และทุกคนต่างก็ตื่นเต้นกันมาก
ตอนนั้นเองฮากาคุเระ(สาวล่องหน)ก็เสนอว่าในเมื่อพรุ่งนี้เป็นวันหยุดพัก ดังนั้นทุกคนในห้องก็ไปช็อปปิ้งซื้อของเตรียมตัวเข้าค่ายกันหมดเลยดีกว่า
ปล.บาคุโกปฏิเสธไม่ไป ส่วนโทโดโรกิบอกว่าเขามีนัดจะไปเยี่ยมคนที่โรงพยาบาลพอดี (คุณแม่?)
วันต่อมาทุกคนก็มายังห้างสรรพสินค้าใหญ่ชื่อดังที่มีร้านมากที่สุดในประเทศ
เนื่องจากทุกคนต่างก็มีของที่ต้องซื้อแตกต่างกันไป ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกที่จะแยกย้ายกันไปจัดการเรื่องของตัวเองแล้วนัดเวลามารวมตัวกันภายหลัง
พริบตาเดียวทุกคนหายไปกันหมดเหลือแต่อิสึคุกับโอจาโกะสองคน
แต่ในตอนที่บรรยากาศกำลังจะดีอยู่นั้น โอจาโกะก็นึกไปถึงที่อาโอยามะพูดตอนสอบว่าเธอชอบอิสึคุ สาวน้อยเลยเขินจนวิ่งหนีหายไปเลย
ในตอนที่อิสึคุกำลังยืนงงนั้นเองก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหา
??? : โอ้! นายคือนักเรียนยูเอย์นี่นา ยอดเลยนะ!
??? : ขอลายเซ็นหน่อยได้ไหม?
อิสีคุ : หา?
??? : นายคือเด็กคนที่เจ็บหนักไปทั้งตัวเมื่องานแข่งกีฬาใช่ไหม?
อิสีคุ : ฮะๆ...ใช่ครับ
"รู้กันไปทั่วเลยแฮะ"
"ก็ได้ยินมาแหละนะว่างานแข่งกีฬาเป็นโอกาสที่เปิดตัวให้สังคมได้รู้จัก"
??? : แล้วนายก็เป็นหนึ่งในกลุ่มที่สู้กับสเตนที่เขตโฮสุด้วยนี่ใช่ไหม?
??? : นายนี่มันสุดยอดไปเลยนะเจ้าหนู!
อิสีคุ : ครับ...คุณนี่รู้ดีจังนะครับ...
??? : ฉันล่ะไม่อยากจะเชื่อเลยล่ะ!
??? : ที่จะได้มาเจอกับนายในที่อย่างนี้ซะงั้นแบบนี้
"คนๆนี้ให้ความรู้สึกไม่น่าไว้วางใจเลยแฮะ"
อิสีคุ : …!!?
??? : นึกแล้วเชียวว่าคิดถูกแล้วที่มาที่นี่วันนี้
ชายคนนั้นเอามือไปจับรอบคอของอิสึคุอย่างเงียบงัน ไม่มีใครรอบตัวรู้เลยแม้แต่คนเดียว...
??? : นี่มันคงเป็นไอ้ที่เขาเรียกว่าดวงต้องกัน...หรือชะตากรรมนำพามาพบกันละมัง...
??? : ที่จริงแล้วเราเคยพบกัน...เมื่อตอนคดีบุกยูเอย์แล้วนี่ใช่ไหม?
??? : ไปดื่มชาคุยกันเสียหน่อยไหม?
??? : มิโดริยะ อิสึคุ
"ชิราคากิ...โทมูระ…!!!"
บัดนี้คนสองคนที่โชคชะตาลิขิตให้เดินกันคนละเส้นทางได้มาพบกันแล้ว!!