เราท้องสองถึงสามเดือนโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าท้อง เพราะประจำเดือนเรามา7วันปกติ แต่ตอนนั้นเดือน ต.ล 58 มีประจำเดือนไปแล้ว แต่เกือบสิ้นเดือนก็มีเลือดออกอีกแต่ไม่มากคิดว่าท้องรึป่าวนะ? แต่ผ่านไปเป็นอาทิตเลือดไหลกระปิดกระปอยไม่หยุดเราเคยอ่านถ้าท้องจะมีมาแค่2-3วันเอง เราก็เลยเปลี่ยนความคิดคงไม่ท้องแล้วแหละหน้าจะเป็นอะไรสักอย่างแต่ไม่อยากไปหาหมอ เวลาเราเป็นอะไรมักจะมาหาดูในเว็บก่อนเสมอ ถึงอาการแบบนี้ ในเว็บก็มีคนแนะนำให้ไปหาหมอแต่เราก็ไม่ไป จะเป็นนานและ เอาเป็นว่าไปหาซื้อยากินเองแล้วกัน ร้านยาเลยจัดยาปรับโฮโมนมาให้กิน เราก็กินไปได้13วันแล้วนะ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงจนต้องไปหาหมอจนได้ แต่ก่อนหน้าที่เราจะกินยาปรับโฮโมน เราเคยกินทั้งยาแก่ปวดยาฆ่าเชื้อเพราะเรารถล้มกระแทกแรงตอนนั้นก็มีน้องแล้วแหละแต่ก็ไม่รู้ เฮ้ออเป็นแม่ที่แย่เน้าะ  พอมาหาหมออ่ะ ไปปรวดฉี่ เสร็จละรอคิวหมอเรียก หมอก็ถามๆรายละเอียด เสร็จแล้วหมอบอกจะตวจพายในกับอันตราซาว หือ...??? ค่ะแล้วก็ไปนอนหมอก็เอาเครื่องมา ตรวจไปที่ท้องหมอหันเจอมาให้ดูนี่น่าจะ2เดือนกว่า หา????? เราท้องตอนนั้นใจนี่สั้นหน้าชาไปหมด ดีใจทั้งกังวลเพราะเรากินยาไปเยอะเลย
หมอบอกเราเป็นภาวะแท้งคุกคราม ใจไม่ดีแล้วเรา หมอก็เขียนใบนัดมา 24 พ.ย. 58 คุณหมอบอกถ้ามีเลือดออกเป็นก้อนให้มาก่อนนัดนะ เราก็กลับบ้านทำทุกอย่าเป็นปกติ แต่ไม่รู้เราไปตลาดนะไปรถเครื่องมันก็กระแทกเหมือนปกติอ่ะ. พอตกดึกเราก็รู้สึกไม่สบายตัวรู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อย แต่รู้สึกปวดหน่วงๆที่ท้องเราก็ไม่ได้เอะใจอะไรเพราะเป็นปกติ พอเช้ามาตื่นนนอนรู้สึกเลือดออกเยอะผิดปกติ รู้สึกใจไม่ดีแล้ว เราก็ลุกออกมาจากห้องนอนเดินไม่ได้กี่ก้าวเลือดออกไหลเป็นก้อนเลย แย่แล้วทำไงดี?! ต้องไป รพ. แต่ก็ไม่ทัน เลือดออกมาเลื่อยๆ จนสุดท้ายไปเข้าห้องน้ำเราก็นั่งลงเหมือนเวลานั่งฉี่อ่ะ. คือ...ลูกเราหลุดพรวดออกมาเลยคือแบบออกมาทั้งถุงน้ำคล่ำรึไงนี่แหละ นี่ท้องแรกเราไม่รู้จะทำไงตกใจมา มานั่งร้องไห้หน้าประตู แฟนเราก็รีบมาบอกให้เปิดประตูเราก็ไม่กล้าเปิดเรากลัวอยู่ทำอะไรไม่ถูก. พอสติกลับมาเราก็เปิดประตู ทีแรกจะใช้ชิดชูเอาลูกออกมาจากห้องน้ำด้วยความที่เรากลัวเลือดเพราะมันเยอะมาก จากนั้นไม่เอาดีกว่านั่นลูกเรานะ! เราก็เลยหยิบลูกเราขึ้นมา พอเห็นเจ้าตัวน้อยเท่าน้อยแหละใจจะขาดสงสารมีครบแล้วแขนขาตัวขาวๆ เราก็เอาลูกไปฝังไว้ไกล้ๆต้นไม้ แล้วแฟนเราก็พาไปหาหมอ หมอคิดว่าเราตั้งใจเหน็บยารึป่าวให้ลูกออก เราคิดในใจยาเหน็บไรหว่า???(งง). เราก็บอกป่าว(ลูกทั้งคนเรารักนะไม่ทำหร่อก)
จากนั้นหมอก็บอกให้ขูดมดลูก แต่เราอายุ 19 เลยต้องรอแม่มาเซ็นอนุญาติ รอจนต้องไปขูดเอาอีกทีบ่ายโมงครึ่ง พยาบาลก็ให้น้ำเกลือเตรียมขูดนั่นแหละ เราก็ถามคุณพยาบาลคะ เขามียาสลบมั้ย? เรากลัวเจ็บหลังจากที่พี่สะใภ้เราเคยขูดมา พยาบาลบอกไม่มี รพ. เราไม่มีห้องผ่าตัด หือ....??? พยาบาลบอกว่าแต่เรามียาแก้ปวดกับยานอนหลับ เราก็เลยถามแล้วยานอนหลับเราจะรู้สึกมั้ยคะ พยาบาลบอกก็จะรู้สึกบ้าง. ^^" ตอนนั้นแม่มาพอดี กระชิปบอกแม่ แม่จ๋าเปลี่ยนไป รพ. ที่มียาสลบได้มั้ย T ^ T
สุดท้ายขูดที่นี่ค่ะ แม่เซ็นอนุญาติเรียบร้อย ระหว่างรออยู่ในห้องฉุกเฉิน ก็มีพ่อแม่เอาลูกมาหาหมอไม่สบาย น้องเขาก็ร้องไห้เรียกแม่จ๋า โถ่~อารมณ์แบบน้ำตาพรากทำไมเราถึงรักษาลูกเราไว้ไม่ได้นะได้แต่นอนโทษตัวเอง หลังจากนั้นบ่ายโมงครึ่งหมอมาแล้ว โดนส่งเข้าห้องแล้ว OMG นะโมเลยค่ะ ขึ้นเตียงขาหยั่งอะไรนั่นแหละไม่รุ้จัก ^^ พยาบาลมาฉีดยาเข้าสายน้ำเกลือ โอ๊ะ'ปวดแขนนนนน ยานอนหลับ ทำไมเราไม่ง่วง พยาบาลถามง่วงมั้ย ตาแป๋วเลยค่ะ ฉีดมีอีกเข็ม พระจ้าวตาสว่างโลง หือ....!!!ทำไมเราไม่ง่วง แล้วหมอก็ขูดเอื้อ~ เจ็บปวด นี่ขนาดแค่ขูดมดลูกนะไม่อยากจะคิดถึงตอนคลอดลูกเลย แต่ว่ามันคงดีกว่าถ้าเจ็บแล้วคุ้มค่ามีของขวัญเป็นดวงใจตัวน้อย  หลังจากขูดเสร็จหมอถามลุกไหวมั้ย พยาบาลไม่ต้องเลยเราลุกพรวดอยากออกจากห้องนั้นทันที พอมาถึงห้องพักหญิงเราก็ไม่มีท่าทีที่จะเพลียเลย ไม่ใช่พยาบาลที่งง เราก็งงทำไมไม่หลับ เรานี่อยากจะหลับแทบตาย แล้วจากนั้นพยาบาลก็คอยฉีดยาฆ่าเชื่อค่อยถาม เพราะหมอบอกเลือดเราเสี่ยงติดเชื้อ พอบ่ายอีกวันหมอมาเช็คแล้วก็ไปตรวจพายในอีกที เฮ้อ เจ็บเหมือนเดิม แต่ก็กลับบ้านได้ แล้วก็ให้พักมดลูกสัก 6-7เดือน หมอก็ภามว่าเราอยากมีลูกมั้ยเราก็ตอบไม่ถูกเหมือนกันสองจิตสองใจ เพราะเรา19 เองแฟนก็ยังเรียนอยู่เลยมดลูกเราไม่รู้จะรับไหวหรือป่าว กลัวเสียลูกไปอีก หมอเลยตัดบทนั้นไว้พร้อมแล้วค่อยมีเน้าะ เราก็ยิ้มเบาๆและวพยัคหน้า เสร็จแล้วกลับบ้าน อ่าวพอมาบ้านหือ? ทำำมเลือดเยอะกว่าอยู่ รพ. แถมออกมาเป็นเหมือนลกอีก คืออะไรแต่ตอนนี้ก็กินน้ำอุ่นๆให้เลือดออกให้หมด แต่ที่แย่ที่สุดคือจิตใจตั้งแต่วันที่ 19 พ.ย.58 น้ำตาไม่เคยแห้งสักที คิดถึงลูกจนใจจะขาด อยากจะบอกให้เขารับรู่ว่าแม่ไม่ได้ตั้งใจ เฮ้อ'อ ฝากไว้นะคะเป็นถ้าเป็นอะไรควรไปหาหมอดีที่สุด ^^
แท้งแล้วขูดมดลูก
หมอบอกเราเป็นภาวะแท้งคุกคราม ใจไม่ดีแล้วเรา หมอก็เขียนใบนัดมา 24 พ.ย. 58 คุณหมอบอกถ้ามีเลือดออกเป็นก้อนให้มาก่อนนัดนะ เราก็กลับบ้านทำทุกอย่าเป็นปกติ แต่ไม่รู้เราไปตลาดนะไปรถเครื่องมันก็กระแทกเหมือนปกติอ่ะ. พอตกดึกเราก็รู้สึกไม่สบายตัวรู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อย แต่รู้สึกปวดหน่วงๆที่ท้องเราก็ไม่ได้เอะใจอะไรเพราะเป็นปกติ พอเช้ามาตื่นนนอนรู้สึกเลือดออกเยอะผิดปกติ รู้สึกใจไม่ดีแล้ว เราก็ลุกออกมาจากห้องนอนเดินไม่ได้กี่ก้าวเลือดออกไหลเป็นก้อนเลย แย่แล้วทำไงดี?! ต้องไป รพ. แต่ก็ไม่ทัน เลือดออกมาเลื่อยๆ จนสุดท้ายไปเข้าห้องน้ำเราก็นั่งลงเหมือนเวลานั่งฉี่อ่ะ. คือ...ลูกเราหลุดพรวดออกมาเลยคือแบบออกมาทั้งถุงน้ำคล่ำรึไงนี่แหละ นี่ท้องแรกเราไม่รู้จะทำไงตกใจมา มานั่งร้องไห้หน้าประตู แฟนเราก็รีบมาบอกให้เปิดประตูเราก็ไม่กล้าเปิดเรากลัวอยู่ทำอะไรไม่ถูก. พอสติกลับมาเราก็เปิดประตู ทีแรกจะใช้ชิดชูเอาลูกออกมาจากห้องน้ำด้วยความที่เรากลัวเลือดเพราะมันเยอะมาก จากนั้นไม่เอาดีกว่านั่นลูกเรานะ! เราก็เลยหยิบลูกเราขึ้นมา พอเห็นเจ้าตัวน้อยเท่าน้อยแหละใจจะขาดสงสารมีครบแล้วแขนขาตัวขาวๆ เราก็เอาลูกไปฝังไว้ไกล้ๆต้นไม้ แล้วแฟนเราก็พาไปหาหมอ หมอคิดว่าเราตั้งใจเหน็บยารึป่าวให้ลูกออก เราคิดในใจยาเหน็บไรหว่า???(งง). เราก็บอกป่าว(ลูกทั้งคนเรารักนะไม่ทำหร่อก)
จากนั้นหมอก็บอกให้ขูดมดลูก แต่เราอายุ 19 เลยต้องรอแม่มาเซ็นอนุญาติ รอจนต้องไปขูดเอาอีกทีบ่ายโมงครึ่ง พยาบาลก็ให้น้ำเกลือเตรียมขูดนั่นแหละ เราก็ถามคุณพยาบาลคะ เขามียาสลบมั้ย? เรากลัวเจ็บหลังจากที่พี่สะใภ้เราเคยขูดมา พยาบาลบอกไม่มี รพ. เราไม่มีห้องผ่าตัด หือ....??? พยาบาลบอกว่าแต่เรามียาแก้ปวดกับยานอนหลับ เราก็เลยถามแล้วยานอนหลับเราจะรู้สึกมั้ยคะ พยาบาลบอกก็จะรู้สึกบ้าง. ^^" ตอนนั้นแม่มาพอดี กระชิปบอกแม่ แม่จ๋าเปลี่ยนไป รพ. ที่มียาสลบได้มั้ย T ^ T
สุดท้ายขูดที่นี่ค่ะ แม่เซ็นอนุญาติเรียบร้อย ระหว่างรออยู่ในห้องฉุกเฉิน ก็มีพ่อแม่เอาลูกมาหาหมอไม่สบาย น้องเขาก็ร้องไห้เรียกแม่จ๋า โถ่~อารมณ์แบบน้ำตาพรากทำไมเราถึงรักษาลูกเราไว้ไม่ได้นะได้แต่นอนโทษตัวเอง หลังจากนั้นบ่ายโมงครึ่งหมอมาแล้ว โดนส่งเข้าห้องแล้ว OMG นะโมเลยค่ะ ขึ้นเตียงขาหยั่งอะไรนั่นแหละไม่รุ้จัก ^^ พยาบาลมาฉีดยาเข้าสายน้ำเกลือ โอ๊ะ'ปวดแขนนนนน ยานอนหลับ ทำไมเราไม่ง่วง พยาบาลถามง่วงมั้ย ตาแป๋วเลยค่ะ ฉีดมีอีกเข็ม พระจ้าวตาสว่างโลง หือ....!!!ทำไมเราไม่ง่วง แล้วหมอก็ขูดเอื้อ~ เจ็บปวด นี่ขนาดแค่ขูดมดลูกนะไม่อยากจะคิดถึงตอนคลอดลูกเลย แต่ว่ามันคงดีกว่าถ้าเจ็บแล้วคุ้มค่ามีของขวัญเป็นดวงใจตัวน้อย  หลังจากขูดเสร็จหมอถามลุกไหวมั้ย พยาบาลไม่ต้องเลยเราลุกพรวดอยากออกจากห้องนั้นทันที พอมาถึงห้องพักหญิงเราก็ไม่มีท่าทีที่จะเพลียเลย ไม่ใช่พยาบาลที่งง เราก็งงทำไมไม่หลับ เรานี่อยากจะหลับแทบตาย แล้วจากนั้นพยาบาลก็คอยฉีดยาฆ่าเชื่อค่อยถาม เพราะหมอบอกเลือดเราเสี่ยงติดเชื้อ พอบ่ายอีกวันหมอมาเช็คแล้วก็ไปตรวจพายในอีกที เฮ้อ เจ็บเหมือนเดิม แต่ก็กลับบ้านได้ แล้วก็ให้พักมดลูกสัก 6-7เดือน หมอก็ภามว่าเราอยากมีลูกมั้ยเราก็ตอบไม่ถูกเหมือนกันสองจิตสองใจ เพราะเรา19 เองแฟนก็ยังเรียนอยู่เลยมดลูกเราไม่รู้จะรับไหวหรือป่าว กลัวเสียลูกไปอีก หมอเลยตัดบทนั้นไว้พร้อมแล้วค่อยมีเน้าะ เราก็ยิ้มเบาๆและวพยัคหน้า เสร็จแล้วกลับบ้าน อ่าวพอมาบ้านหือ? ทำำมเลือดเยอะกว่าอยู่ รพ. แถมออกมาเป็นเหมือนลกอีก คืออะไรแต่ตอนนี้ก็กินน้ำอุ่นๆให้เลือดออกให้หมด แต่ที่แย่ที่สุดคือจิตใจตั้งแต่วันที่ 19 พ.ย.58 น้ำตาไม่เคยแห้งสักที คิดถึงลูกจนใจจะขาด อยากจะบอกให้เขารับรู่ว่าแม่ไม่ได้ตั้งใจ เฮ้อ'อ ฝากไว้นะคะเป็นถ้าเป็นอะไรควรไปหาหมอดีที่สุด ^^